3th generation! (grijs, grijzer, grijst)

Elliott Smit

Elliott luisterde stomverbaasd naar Sammy die vertelde dat die nooit eerder in de Efteling was geweest en tot zijn verbazing niet loog. Voor hem was het zijn favoriete park en bleef die vannacht het liefst in het hotel slapen om morgen weer te gaan. "Ja, de Baron was zeker vet. Het is de nieuwste achtbaan dus ik was er ook nog niet in geweest. Symbolica is het nieuwste attractie maar daar was het zo druk dat we er niet in zijn geweest. Vond ik wel een beetje jammer maar pech gehad." Eliott gaf Allison een highfive die instemde om samen met hem in water te gaan. "Wij gaan sowieso winnen en laten vuur een poepie ruiken."

Lily de Ruyter

Lily keek beledigd achterom. "Waag het niet jij etter of ik haal je neer met mijn krukken en dan hebben we straks beide een gekneusde voet.", sprak ze dreigend naar Jamie. Ze keek de vriend na die uit de rij weg liep. Wat was die nou weer van plan?!? Maar wat Jamie deed was juist precies wat ze wilde. Hij had een hotdog voor der gehaald. Ze dankte hem van harte. "Oh maar had die dat niet tegen je gezegd? het was juist mijn bedoeling om straks over je heen te kotsen Jamie." Ze proestte het uit. Ze at rustig verder terwijl ze nadacht of ze in water of vuur wilde. "Maakt mij niet uit maar ik wil wel naast Madelief zitten. Die waren we net een beetje vergeten en toen voelde ik me schuldig."

Noa de Ruyter - Schilders

Noa zat heerlijk in het zonnetje op een terrasje bij de andere ouders. Ze was met Esmee en Killian in gesprek geraakt over hun toekomstige drieling. Maar eerst beantwoorde ze de vraag of ze ook wat te drinken wilde. "Een colaatje graag. Dank je." Ze dacht even na over de vraag die Killian terug stelde. "Multitaksen! Dat is het tover woord. Jullie hebben voordeel dat de andere kinderen zelfstandig genoeg zijn en mee kunnen helpen in het huishouden,met de baby's, dat scheelt echt. Kolven was echt een uitkomst om ze toch borstvoeding te geven want twee baby's tegelijkertijd is niet te doen en dan kan je gewoon tegelijkertijd voeden. Doe dingen als ze slapen maar weet dat je zelf amper gaat slapen de komende tijden. En vind steun in elkaar. Joel was echt mijn reddende engel."

Robin Hood

Robin schudde zijn hoofd. Hij knuffelde Roan even. "Maak je nou maar niet druk. Ik ga echt niet vreemd. Ik heb mijn droomprins en soulmate al gevonden. Ik ben een gezin met je gestart, dat zou ik anders toch nooit doen. En anders moeten we het maar eens bevestigen met een ring." Het laatste was deels als grap bedoeld maar ook als stille hint. Hij wilde maar al te graag met Roan het huwelijksbootje in stappen. Maar hij dacht nog na over hoe die Roan het beste kon vragen. Het moest wel iets speciaals worden. Ook Robin was het huilende jongetje op gevallen maar hij schonk er juist geen aandacht aan. "Oe, zullen alle zeven dwergjes ook thuis zijn?"
Robin dacht na. "Het zou moeten lukken. Kunnen we niet aan de andere kant gewoon omhoog rijden? Of we nemen de spullen mee naar boven, laten de buggy staan en halen die straks weer op. Dan nemen we Kyun beide aan een hand mee naar boven."

Ilse Santegoed (15)
Ilse zat achterin de bus met haar vriendinnen. Het was niet meer goed gekomen tussen Jamie en Sira. Nadat ze eindelijk gepraat hadden, was dat uitgelopen op een knallende ruzie en nu leken Sira en Jamie elkaar te haten. Dat gebruikte Ilse natuurlijk mooi om Sira nog meer op te stoken. Niet alleen tegen Jamie, maar ook tegen de tweeling. Niet tegen Madelief natuurlijk, die mocht ze wel. Ze had ontzettend veel zin gehad in Parijs. De stad van de liefde. Ook al had ze zelf nog niemand. Dat kwam nog wel. Er was wel een jongen waar ze een oogje op had. Maar die moest ze van haar lieve nichtje met haar net geheelde poot stelen. De jongen was niet mee op reis, maar dat zou nog wel komen.

Sammy McBrown (25)
Sammy vond het helemaal geweldig dat zijn zus hem had gevraagd om als begeleider mee te gaan. Natuurlijk kon ze zelf niet, aangezien ze Dex en Jens nog thuis had zitten en Joël altijd veel moest werken. Je kon ook niet anders verwachten van de hoofdcommissaris. In de bus had hij bij zijn oud docenten gezeten en veel met ze gekletst. Dat was in het begin nog een beetje onwennig geweest. Het waren wel zijn oud docenten! Ze waren wel zo lief geweest om te vragen hoe het met zijn ome Stef ging, aangezien die nu met pensioen was. “We zijn er!” riep hij vrolijk door de dubbeldekker bus heen. Als een van de eerste stapte hij uit en keek naar de boerderij, terwijl hij zijn benen alle tijd gaf om eens goed te strekken. Afwachtend keek hij naar de begeleidende docent. Hij was dan wel als begeleider mee, maar hij moest ook gewoon doen wat hem gevraagd werd. Zo wist hij dat hij met een van de andere begeleidende ouders (ook al was hij zelf geen ouder) de eerste maaltijd zou bereiden zodat de docenten hun ding konden doen met de leerlingen en het programma konden doorspreken. De vrouw die blijkbaar al eerder deze reis had meegeholpen, wees hem de weg naar hun kamer, zodat ze hun tassen neer konden gooien en vervolgens hun weg naar de keuken konden vervolgen.

Lucy de Ruyter(16)
De reis vond Lucy geweldig. Naar Parijs, de stad van de mode! Maar moesten ze dan serieus in een of ander stom kamp gaan zitten? Er waren genoeg hotels in de stad! Dat had ze op school ook al meerdere keren met haar docenten een discussie over gehad. Ze had zelfs bij haar ouders gezeurd of zij niet iets konden regelen! Maar nee hoor, die vonden het wel eens goed voor haar als ze met haar klasgenoten mee deed. Toen ze uit de bus stapte keek ze dan ook vol afschuw naar het lelijke, oude gebouw. Ze zuchtte geërgerd. “Wat afschuwelijk. Hier moeten we met zijn allen slapen?” mopperde ze. Hier waren haar nagels en haar mooie kleren niet tegen bestand.

Jamie Nieuwkerk (18)
Jamie was na Lucy uitgestapt. Het grootste gedeelte van de reis had hij liggen slapen. Hij sliep makkelijk in een bus. Zelfs tijdens de tussenstops was hij niet wakker geworden. Zijn buik rommelde dan ook. Hij zag Sammy en een van de andere begeleiders naar binnen vertrekken. “Misschien gaan ze wel eten maken, ik heb honger.” Zei hij, waarna hij over zijn rammelende buik wreef. Hij hoorde wat Lucy zei en grijnsde eventjes. Hij keek naar Lily. “Wij gaat het wel naar ons zin hebben, toch Lils?” vroeg hij lachend. De docent begon zijn praatje over wat hun programma ongeveer was en dat ze hen nu het huis zouden laten zien. Yaay! Rondleiding! Dan kon hij vast wel sluipweggetjes vinden om van de jongensslaapzaal naar die van de meiden te vertrekken. Hij wist zeker dat ze apart gehouden zouden worden. Mooi niet!

Stefan Bakker Nicols (65)
Stefan zat in zijn rolstoel rustig wat fruit te snijden voor de fruitsalade. Het was een drukte bij Kyra en Ryan thuis, aangezien iedereen van de familie aanwezig was. Behalve Nigel, Sammy en natuurlijk de kinderen die naar Parijs toe waren. Hij dacht terug aan een BBQ van jaren terug die helemaal fout was gelopen. Niet alleen was Kyra lastig gevallen door paparazzi, maar ook had Will het leuk gevonden om ineens op te komen dagen en alles weer te verzieken. Dat was al zo’n 16 jaar terug geweest. Hij glimlachte eventjes. Dit keer kon er niets fout gaan. Will leefde niet meer en voor zover hij wist woonde de tweeling in een land heel ver van hier. Hij keek rond en zocht naar zijn man, Alyssa en Jake om te zien waar zij precies mee bezig waren. Natuurlijk zocht hij ook naar Ronald. De jongen was dan niet zijn zoon en hoewel hij af en toe alsnog een klein beetje jaloers was dat Brendon wel een biologische zoon had en hij niet, had hij de jongen geaccepteerd.


Roan McBrown (35)
Roan hielp niet mee met het klaarmaken van de BBQ. In plaats daarvan zat hij met zijn lieve dochtertje en de twee ukkies van Sean in het gras te spelen. Kyun was dan misschien wel de oudste van de drie, maar ze praatte het minst. Ze was ook nog maar een week of vijf in Nederland en hoewel ze alweer een stuk losser en vrolijker was geworden, praatte ze nog steeds niet echt Nederlands. Af en toe kwamen er woordjes uit die half Nederlands en half Koreaans waren. Dat vond Roan alleen maar al te schattig om te horen. Hij lag op zijn buik tegenover Kieran en hield zijn handen voor zijn gezicht. “Kiekeboe!” riep hij, waarna niet alleen Kieran, maar ook Kyun het uitschaterde van het lachen.

Kay Santegoeds (62)
Vrolijk fluitend was Kay bezig om de BBQ aan te krijgen. Deze momenten vond hij het geweldigst. Met de hele familie samen. Oke, hij miste één van zijn kleinkinderen hier, maar die had haar eigen ding in Parijs. Parijs! Dat zou vast wel mooi zijn. Hopelijk vergat Sammy niet om één van hun te laten weten dat ze veilig waren aangekomen. Want Kay, ondanks dat hij ooit in zijn eentje naar Egypte was gereisd, maakte zich wel zorgen om de reis die Ilse aan het maken was. Niet alleen voor haar, want hij wist goed dat ze het af en toe best moeilijk had en ook moeilijk deed tegen haar vrienden en klasgenoten. Hij wreef een keer door zijn glanzende grijze haren heen, waarna hij naar Isa liep om een kus op haar wang te drukken.

Kylian Santegoeds (41)
Kylian zorgde ervoor dat zijn hoogzwangere vrouw rustig op een stoel ging zitten. Hij drukte een kus op haar lippen. Het duurde niet heel lang meer. Sowieso had de dokter gezegd dat het met een drieling nooit negen maanden zou duren voordat ze geboren werden. Aangezien ze in de Efteling al zeven maanden zwanger was geweest, begon Kylian nu toch wel zenuwachtig te worden. Voor de zekerheid had hij dan ook een tas in de auto liggen met spullen die ze eventueel nodig had. Daarnaast had hij ook nog eens de kortste route naar het ziekenhuis opgezocht, zodat hij zeker wist dat het allemaal goed zou gaan, mocht het hier zo ver zijn. Natuurlijk had hij dat Esmé niet laten weten. Hij wilde die zorgen niet op haar overbrengen, ook al zou ze het toch vast wel in de gaten hebben. “Jij blijft lekker rustig zitten en laat anderen voor je lopen, goed? Als je iets nodig hebt, dan moet je het zeggen.” Zei hij tegen zijn vrouw en drukte voorzichtig een kus op haar wang. Hij zou zo wel kijken of hij zijn oude, grijze pa ergens mee kon helpen. Hij keek naar Ronald die net op dat moment naar zijn ome Stef toe liep om te kijken of hij hem ergens kon helpen. Nadat hij en Ronald de problemen achter zich hadden kunnen laten, hadden ze een best wel goede band gekregen. Dat was wel iets wat hem nog altijd bleef verbazen.

Ryan Larosse (41)
Ryan kon zijn geluk niet op. Hij was weliswaar ontzettend geschrokken toen Kyra het goede nieuws had verteld en helemaal wit weg getrokken, maar dat nam niet weg dat hij ontzettend trots was om nog een keer vader te worden. Natuurlijk waren de zorgen en de stress in één klap helemaal terug gekomen. Al helemaal het moment dat ze het aan Allison hadden moeten vertellen had hij spannend gevonden. Want wie weet wilde ze wel helemaal geen broertje of zusje erbij. Maar niets was minder waar. Hij ging dan ook met een gezicht waar de glimlach niet vanaf te slaan was om Kyra heen hangen en drukte een kus in haar hals. “Ik hou van je.” Fluisterde hij zachtjes in haar oor.

Joel de Ruyter (41)
Joël keek om zich heen om te zien waar iedereen mee bezig was. Het was ook zo druk! De familie werd steeds groter. En dan was de drieling van Esmé er nog niet eens. En een hoop van hun kids waren er niet! Drie van zijn eigen kinderen zelfs niet. Alleen Jens. Lucy en Lily waren naar Parijs en Dex had nog steeds huisarrest. Hij had geen computer meer als hij thuis was. Alleen onder toezicht mocht hij hem nog voor school gebruiken. Hij wist niet meer wat hij met het 12 jarige jochie aan moest. Hij keek even naar Robin. Het had bij Roan geholpen om hem naar de therapeut te sturen, dus wie weet hielp het met Dex ook wel? Als de jongen nou eens gewoon met hem wilde praten en hem wilde zeggen wat hem dwars zat en wat er zich bij hem afspeelde. Het gedrag van Dex was precies één van de redenen waarom hij eigenlijk helemaal geen vader had willen worden. Want wat moest hij hier nu mee? “Jens! Doe eens rustig.” Zei hij tegen zijn zoon, die hem uit zijn gedachtengang onderbrak. “Jens, ik ben bezig hier. Ik heb geen tijd voor je waanideeën.” Zei hij.

Jens de Ruyter(12)
Jens trok aan de mouw van zijn vader, maar keek boos toen zijn vader hem opnieuw weg stuurde. Voor zeker een week tijd had hij met zijn vader proberen te praten. Jens was goed met computers en had gemerkt dat hij makkelijk het systeem van het politiebureau kon kraken. Hij was twaalf en dat lukte hem al! Mompelend liep hij naar zijn moeder. “Mam, pap wil niet luisteren. Ik heb hem al zo vaak geprobeerd te waarschuwen, wat moet ik nu doen?” vroeg hij aan zijn moeder. “Mam?” Hij wist zeker dat zijn moeder hem had gezien en gehoord. Maar naar zijn gevoel werd hij gewoon glashard genegeerd. Alweer! Waarom deden volwassenen altijd zo gemeen tegen hem? “Mam!” Nog steeds geen reactie. Hij draaide zich om en ging maar met een zucht op de schommel zitten, terwijl hij er zijn mobieltje bij pakte om Facebook door te scrollen. Zijn broertje was gemeen, zijn zussen waren weg en zijn ouders leken ook genoeg van hem te hebben. Het was niet makkelijk om een twaalf jarige puber te zijn die zich slimmer voelde als de rest maar blijkbaar niet zo slim overkwam.

Ronald de Koning

Ook al woonde Ronald buiten Korenhof en was hij hier niet vaak te vinden door zijn drukke leven, nam die maar al te graag de tijd en de uitnodiging aan om mee te bbqen. Zo kon die bijpraten met zijn vader en de rest van de familie. Na zijn laatste bezoek was het er immers niet meer van gekomen om ze op te zoeken of met Alyssa en haar gezin af te spreken. Hij vond het dan ook jammer dat zijn neefje Elliott er niet bij kon zijn. Maar die zou zich vast prima vermaken op kamp. Ronald zocht zijn vader maar kon hem niet vinden en had hem ook niet gezien bij binnenkomst. Hij wilde hem namelijk graag voorstellen aan zijn vriendin, Eline. Hij besloot het maar aan Stefan te gaan vragen en misschien kon die de man meteen helpen met zijn klusje. "Dag Stefan. Alles goed? Kunnen we helpen?" Hij wachtte het antwoord af.
"Heeft u Pa eigenlijk gezien? Ik kan hem nergens vinden en ik zou hem graag aan Eline willen voorstellen." Hij keek even in de rondte en zwaaide naar Esme en Kylian. Hij zou ze zo wel gedag gaan zeggen. Hij of beter gezegd Eline had immers een cadeautje voor hun drieling gekocht, die niet lang meer op zich zouden laten wachten.

Nina Schilders

Nina stond bij te praten met de oudere zus. Over werk, de neefjes en nichtjes, koetjes en kalfjes, haar relatie met Kane. Haar man inmiddels wie er helaas vanwege het werk niet bij kon zijn. Iemand moest immers op de dieren passen. Kane en Nina hebben samen, naast dat Nina nog altijd werkzaam is in het asiel en nou samenwerkt met Sammy, een kattenopvang. Hier vangen ze jonge kittens op zonder moeder of wie extra zorg nodig hebben. Kinderen hadden ze samen nooit gekregen, dat geluk was hun helaas niet gegund. Maar achteraf gezien vinden ze dat ook niet erg. Ze hebben een druk gelukkig leven en genoeg familie waar ze vast wel vaak genoeg mocht komen oppassen.

Noa de Ruyter - Schilders

Noa was net in gesprek met haar zusje toen Jens er tussen kwam. Alweer! Ze probeerde hem in eerste instantie te negeren. Ze had namelijk al zo een vermoeden waar het over ging en waar haar zoontje ook maar niet over ophield. Thuis had ze er nog een zitten met huisadres al zins hun bezoek aan de Efteling en ze wist zich geen raad meer met de jongen. Ze had aan die twee haar handen meer vol dan aan de meiden die nu op kamp waren met Sammy als begeleider. Net op het moment dat ze zich geïrriteerd om wilde draaien en wilde vragen wat Jens nu weer had, was de jongen al verdwenen. Ze excuseerde zich na Nina toe en liep naar Joel. "Loopt die nou nog steeds te zeiken over die computers op het bureau of weet ik waar het over gaat? Ik weet niet waar die het vandaan heeft gehaald maar hij blijft er maar over door zeuren. Volgens mij zit die te veel zelf achter ze computer, Joel."

Elise McBrown - Bakker

Elise en Nathan paste momenteel nog op Manu en Kieran. Sean was de sleutel van zijn oude huis, die hij tot voor kort nog met Michael deelde overhandigen aan de huisbaas en zou later aanschuiven op de BBQ.
Vlak na dat Sean en Michael op vakantie waren geweest was hun relatie op de kliffen gelopen. Of beter gezegd Michael was op de een of andere dag, zonder enige reden of uitleg verdwenen. Gelukkig had Sean vrij snel een andere woning gevonden want hun oude huis zou die niet alleen kunnen bekostigen. Het werd voor hem ook nog aanpoten met twee kleintjes maar Elise had er meteen op gestaan om zo veel mogelijk op haar kleinzoons te passen.
Elise had Manu een schone broek gegeven terwijl Roan met Kieran en haar kleindochter Kyun bleef spelen. Ze was heel dankbaar voor haar komst en zo blij voor de jongens. Ze gunde het hun gewoon en ze waren beide onwijs leuk als vader. Op haar weg terug naar de tuin kwam ze Robin tegen, die naar de wc was geweest en samen liepen ze naar het spelende drietal.
Ze zette Manu erbij op het gras. "Zo hebben je broertje ook weer." Kieran was inmiddels op Roan zijn rug geklommen. "Kieran, doe je zachtjes met Roan." "Jaa!"
Kyun was inmiddels bij Robin op schoot geklommen. Kijk! Dit waren de momenten die zij koesterde.

Lily de Ruyter

Lily sprong achter haar oom en Jamie de bus uit. Eindelijk! waren ze er. Ze had een houten kont van het zitten in de bus. En ze kon eindelijk weer alles doen nadat ze een gekneusde poot had opgelopen door de bloed eigen nichtje. De bitch! Als die trut het maar liet op het kamp te verpesten. Ze was nog niet uitgestapt of ze hoorde haar zusje al klagen.
"Bereid je er dan maar op voor dat we sowieso een nacht in een tent slapen om vervolgens gedropt te worden in de middle of nowhere." Ze haakte haar arm in die van Jamie. "Echt wel! Je komt vanavond toch wel even beurten want ik durf te wedden dat we perse apart worden gehouden. Alsof je op een kamer met veertig andere bedenkt te gaan flikflooien. Het is geen tempation island. En lieve lieve Jamie als je nou eens gewoon gezellig deed in de bus in plaats van te liggen maffen dan had tante Lily voor jou chips gehad maar ja pech gehad nu is alles op. Nu moet je maar op zoek gaan naar hert ofzo wat je af kan schieten."
Al druk pratend sleurde ze Jamie mee naar de ingang. Ze was zo in gedachten verzonken dat ze bijna tegen Storm op liep. AKWARD! Waarom moest hij ook perse mee op kamp? Haar coach, haar crush. Straks was ze meer met hem in de hoofd bezig dan met het kamp.


Elliott Smit

Elliott had zich in een hoekje van de bus genesteld en zich tijdens de reis vermaakt met zijn DS. Zo lang niemand hem zag, kon niemand hem ook lastig vallen. Bijna vier dagen moest die het zien te overleven tussen de pestkoppen. Waarom?!? Hij was liever thuis gebleven.
Daarbij had Elliott al zins kleins af aan vreselijke last van heimwee. Hij had nog snel zijn geboorteknuf in zijn koffer kunnen stoppen. Het enige voordeel aan het kamp was, dat zijn nichtjes Lily en Lucy ook mee waren en Lily hem de laatste tijd iets meer bij hun groepje betrok. Al zou Elliott zich ook prima vermaken met zijn games en zijn nieuwe boek. Daar was die voorlopig wel zoet mee. Hij moest er helaas het beste er maar van maken.

Brendon Nicols

Brendon was bezig om voor zijn nichtje wat kip te snijden. Kyra en Ryan hoefde deze bbq niet helemaal alleen te verzorgen. Dat hoefde ook niet wel meer mensen waren aan het helpen om alles goed te krijgen. Hij zag Stefan in zijn rolstoel zitten en die was fruit aan het snijden. Met een glimlach keek hij naar zijn man die nu om zich heen aan het kijken was. Waarschijnlijk om te kijken waar iedereen mee bezig was en waar iedereen was. Zelf concentreerde hij zich weer op de kip, maar daar was hij bijna mee klaar. Hij sneed snel de laatste kip in stukjes, toen hij zag dat Ronald ten tonele. Hij waste zijn handen en liep daarna naar zijn man en Ronald toe. “Ik wist niet dat het zo makkelijk was om over mij heen te kijken,” zei hij met een grijns. “Hulp nodig?” Vroeg hij daarna aan Stefan.

Alyssa Smit – Nicols

Alyssa was blij dat ze met heel de familie was, want thuis was het maar stil zonder Elliot. Maar haar zoon moest zich wat meer onder de mensen mengen en dit schooltripje was perfect om dat te doen. Zij en Jason waren ondertussen bezig met nog een laatste poging om nog een keer zwanger te worden. Met Elliot hadden ze geluk gehad en ze hoopte eigenlijk dat ze weer geluk zouden hebben. Ze waren daarom ook wat later dan de rest. Ze hadden vandaag advies gekregen op hoe ze dat het beste aan konden pakken. Het duizelde haar een beetje en ze wilde er eigenlijk wel met haar vaders over praten. Elliot leek het in ieder geval wel leuk te vinden. Vrolijk liep ze op haar vaders en Ronald af. “Hoi,” begroette ze hen. Ze vond het in ieder geval fijn om weer bij heel de familie te zijn.

Nathan McBrown

Nathan dacht terug aan de laatste barbecue die ze gehad hadden. Toen was Will langs gekomen, maar die leefde nu niet meer. Die kon het niet komen verpesten. Verder dacht hij dat er niet veel mensen waren die het konden verpesten. Nu echter was er een ander probleem. Micheal was niet meer terug gekomen bij Sean en die had nu twee kinderen om alleen voor te zorgen. Hij keek naar Elise die momenteel Manu terug kwam brengen en die zette hem bij Kieran, Kyun en Roan neer. Roan was in ieder geval gelukkig en daar was hij blij om. Hij keek er naar met een glimlach, maar verroerde zich niet, hij zat hier wel prima.

Isabella Santegoeds – Nicols

Isa keek toe hoe Kay met de barbecue bezig was en ze glimlachte lichtjes. Het was fijn dat Kyra en Ryan hun huis tot beschikking stelde om dit te kunnen doen. Ze keek even naar het huis, Kyra was nog steeds binnen met het eten bezig en ze had Ryan ook nog niet gezien. Één van hun kleinkinderen zat nu in Parijs, maar de rest was gewoon aanwezig. Ze hoopte maar dat Ilse het naar haar zin had. Even weg van deze drukte was misschien wel goed voor het meisje. Ze voelde een kus op haar wang en keek naar haar man. “Lukt het om hem aan te krijgen?” Vroeg ze met een glimlach aan hem. Daarna echter werd ze afgeleid door Kylian en Esmé die aan kwamen. De vrouw stond op het punt te bevallen en ze was verbaasd dat ze nog gekomen waren. “Ah, daar is Kylian,” zei ze met een glimlach tegen haar man. En haar zoon leek redelijk bezorgd te doen over zijn vrouw, waar hij natuurlijk alle recht tot had.

Esmé Santegoeds – Harrods

Esmé kwam samen met Kylian aan op de barbecue. Ze waren niet echt op tijd, maar het was moeilijk om je te verplaatsen met zo’n grote buik. Ze kon ook ieder moment bevallen en dat maakte Kylian in ieder geval erg zenuwachtig. Ze moest dan ook gaan zitten en zich niet bewegen. Ze glimlachte licht bij de kus op haar lippen en even later op haar wang. “Geen zorgen, ik blijf zitten. Het is toch moeilijk om mij te bewegen met deze buik.” Ze was alleen van plan om op te staan om naar het toilet te gaan. “Ga jij maar helpen, ik zal mij niet verroeren.” Zei ze met een grijns. De kinderen hadden zich ondertussen al onder de gasten vermengd.

Kyra Larosse – Santegoeds

Kyra voelde zich weer goed, de misselijkheid die ze had gevoeld in de Efteling was in ieder geval tijdelijk geweest. Ze had een paar dagen na de Efteling gelijk getest of haar vermoeden klopte en dat was zo. Ze was zwanger. Ze had het eigenlijk niet meer verwacht op deze leeftijd, maar ze was er niet minder blij om. Ze hadden Allison laat gekregen, omdat ze het niet aangekund hadden om nog een te beginnen, toen ze hun eerste kindje verloren hadden. Maar nu voelde het goed en ze was er weer klaar voor om moeder te worden. Ryan was wel geschrokken, toen ze het hem had verteld. Ze had hem wit zien worden, maar nu wist ze dat hij er blij mee was. Ook Allison scheen het heel leuk te vinden en daar was ze opgelucht over. Nu was ze bezig met het snijden van een tomaat in de keuken. Opeens voelde ze twee armen om zich heen en een kus in haar hals. Ze glimlachte lichtjes bij de woorden van haar man. “Ik houd ook van jou,” zei ze met een glimlach tegen hem. Ze drukte een kleine kus op zijn lippen. “Is het mijn vader ondertussen gelukt om de barbecue aan te krijgen?” Vroeg ze daarna aan hem. Er moest nog redelijk veel gebeuren, gelukkig hielp iedereen van de familie wel een beetje mee.

Allison Larosse

Allison was heel enthousiast over het feit dat ze een broertje of zusje kreeg. Ze had het altijd al wel stiekem een beetje gehoopt. De meeste vriendinnetjes bij haar op school hadden ook wel een broertje of zusje en daar was ze wel jaloers op geweest. Maar nu hoefde dat niet meer, want nu kreeg zij er ook heen. “Opa,” riep ze enthousiast en ze vloog Kay om de benen heen. Ze vond het altijd leuk als haar opa en oma op bezoek kwamen. “Weet je al dat ik een broertje of zusje krijg,” zei ze vrolijk zonder er erg in te hebben dat haar ouders dat misschien zelf wilde vertellen.

Jake Simons

Jake was met Yasmin aanwezig op de barbecue, maar voelde zich moe. Hij moest alleen voor Yasmin zorgen en het brak hem langzaam op. Zijn dochter sliep de laatste tijd helemaal niet goed en daarom hield ze hem ook wakker. Voor haar was dat natuurlijk niet erg, zij kon na school nog wel even slapen. Hij echter moest heel de dag werken en daardoor was hij nu kapot. Hij wist dat hij beter mee kon gaan helpen met het opzetten van deze barbecue, maar hij kon de energie er niet voor op brengen en dus bleef hij in een stoel zitten, terwijl Yasmin vrolijk naast hem zat te kleuren.

Madelief Zevenberg

Madelief was enthousiast over dat ze nu in Parijs was. Ze had hier altijd al een keer heen gewild. Al zaten ze natuurlijk niet echt in Parijs, het was meer ergens net buiten Parijs. Met een glimlach stapte ze dan ook uit de bus. Ze hoorde Lucy klagen en grijnsde lichtjes. “Zie het als een avontuur, Luce. Het wordt vast leuk,” zei ze vrolijk. Zelf had ze er echt onwijs veel zin in en hoorde daarna wat Lily zei en grijnsde. “In een tent slapen is leuk en ik vind een dropping ook wel vet. Vooral in een land waar je de weg echt niet kent.” Dan voelde het meer als een avontuur. Nu gingen ze in ieder geval een rondleiding krijgen, nou ze was benieuwd. Zoveel zou er toch niet zijn in dat huis om een rondleiding te geven? Een woon/eetkamer en de slaapkamers dat was het toch zeker zo’n beetje?

Stefan Bakker-Nichols
“Nou, die moet hier ergens- Oh, daar komt hij net aan.” Zei hij. Hij keek naar de nog onbekende vrouw die Ronald bij had, maar aangezien hij net had gezegd dat hij Eline had willen voorstellen, ging Stefan ervan uit dat dit Eline zou zijn. “Ik zie je altijd meteen staan hoor. Zelfs al zou het zwart zien van de mensen.” Slijmde hij bij zijn man. “Nou, die ananas gaat me niet lukken om te snijden. En de meloen moet ook nog.” Zei hij. De druiven had hij al klaar, dat was een eitje geweest voor een oude man als die Stefan geworden was. De aardbeien hoefde hij alleen de groene eindjes af te halen. Niet veel later verscheen Alyssa ook, samen met Jason. Elliott zou alleen niet komen, die was mee op kamp. “Heey.” Begroette hij zijn dochter vrolijk. Alleen Jake, Yasmin en Elliot en ze waren wee helemaal compleet. Toen Stefan nog eens rond keek, zag hij een erg vermoeide Jake zitten met Yasmin. “Waarom maken we niet even die fruitsalade met zijn allen af, dan kunnen we daarna gezellig bijkletsen met de hele familie.” Zei hij. “Nou ja, Elliott is in Parijs, maar met de rest die er is.” Verbeterde hij zichzelf.

Joël de Ruyter
Joël zuchtte toen hij zag dat Jens het bij Noa nog eens probeerde, maar die hem gewoon negeerde. Hij glimlachte dan ook even kort naar Noa toen ze even later naar hem toe kwam gelopen. “Ja, nog steeds. Hij is nog maar twaalf. Hij kan dat helemaal niet weten. Misschien moeten we maar een tijd op zijn computer zetten inderdaad. Dan leert hij het misschien wel af.” Zei hij tegen zijn vrouw. Zijn blik gleed opnieuw naar Robin. “En over Dex gesproken. Ik dacht eraan om hulp te vragen van Robin. Bij Roan hielp het om hem met iemand te laten praten. Misschien dat het Dex ook helpt.” Zei hij tegen zijn vrouw.

Roan McBrown
Roan lachte bij het zien hoe blij de twee kleintjes aan het spelen waren. Hij keek op toen zijn moeder eraan kwam en Manu weer bij hen op het gras zette. Hij voelde dat iemand op zijn rug klom en Roan schoot half overeind, zodat hij op zijn knieën zat. “Haaaaa!” Riep hij. “Ik heb iemand gevangen!” Met zijn armen ondersteunde hij de kleine Kieran op zijn rug. Hij stond op en draaide een paar rondjes. Niet voor heel lang, aangezien Roan al snel duizeliger werd dan Kieran had geweest. Hij kietelde het jochie dat voor hem lag. Het jochie lachte, terwijl Kyun klapte. “Zeg mam, Sean komt wel gewoon toch?” vroeg hij.

Lucy de Ruyter
“Hmpf, ik stuur Davy wel een app of hij me vandaag nog op kan komen halen! Verschrikkelijk dit.” Mopperde ze. Ze wilde helemaal hier niet zijn. Ze zou wel stiekem een hotel regelen ofzo. Dan kon ze daar lekker gaan zitten. Ze zuchtte toen de rest alleen maar blij was. “Een dropping kán inderdaad wel leuk zijn, Madelief. Maar niet midden in de wildernis die we niet kennen. Dalijk raken we verdwaald! En dan. Dan komen we helemaal niet meer terug!” zei ze geschrokken. Ze liep naar Elliott toe, die alleen druk met zijn spelletje bezig was. “Zeg Elliott, zullen wij vanavond met zijn tweeën ontsnappen en wegvluchten naar een hotel? Of naar huis, nog beter.” Stelde ze met een grijns voor aan de jongen. Misschien vond ze in hem eindelijk een bondgenoot, want iedereen leek het maar al te leuk te vinden dat ze in een vieze oude boerderij kwamen. De rondleiding was zo gedaan. Het was ook allemaal niet zo moeilijk onthouden en ze waren er toch maar een paar dagen meer. Ze werden naar de eetruimte gedeeld, maar mede gedeeld werd dat het niet heel lang meer zou duren voor het eten op tafel zou komen.

Jamie Nieuwkerk
“JA! Een nacht in de tent, leuk!” riep Jamie vrolijk. “Dan kan ik mooi iedereen bang maken met spookverhalen, spinnen en de tent wiebelen enzo. Al zou het me niet verbazen als jullie oom iets leuks bedacht heeft.” Zei hij lachend. Jamie haalde zijn wenkbrauw op. “Oh, jij denkt dat ik met niemand ga flikflooien? Misschien heb ik wel een leuk meisje in de bus zien zitten en ben ik nu al lang de sluiproutes aan het bekijken om naar haar toe te gaan.” Zei hij en wiebelde opnieuw met zijn wenkbrauwen. Niet dat hij voorlopig klaar was voor een nieuwe vriendin. Niet na wat Sira hem geflikt had. “Of misschien help ik iemand anders wel ontsnappen.” Fluisterde hij daarna zachtjes in haar oor, toen ze bijna tegen Storm op liep. “Zeg Lucy, Madelief, El, zullen wij vast aanlopen?” vroeg hij, met een hele duidelijke hint naar hen toe om Lily en Storm even alleen te laten.


Kay Santegoeds
Van een afstandje hield Kay ook meteen in de gaten hoe Iris, Ivar en Irwin met zijn drieën in de tuin aan het spelen waren. Hij glimlachte naar Isa, die reageerde op zijn kus. “Jep, ik heb hem net aan.” Zei hij. “Alleen nog even wachten tot hij warm is en dan zal ik er vast wat vlees op gooien, we zijn met zoveel mensen.” Op zo’n momenten zou hij het liefst een biertje willen pakken. Al had hij al ontzettend lang geen biertje meer gehad. Kay en bier was gewoon geen goede combinatie. Hij keek op toen Isa zei Kylian te zien. Kay draaide zich om en zag Kylian, nogal bezorgd, met Esmé kletsen. “Het zal niet lang meer duren. Als alles maar goed gaat.” Zei hij met een zucht. Ineens hing zijn kleindochter om zijn benen en hij glimlachte. “He Allison.” Zei hij met een glimlach. “Je krijgt een wat?” vroeg hij geschrokken. Hij keek Isa even aan. “Ik moet even-“ Kay maakte zijn zin niet af, maar liep naar binnen, op zoek naar zijn dochter. Al snel zag hij haar met Ryan samen staan. “He Kyra.” Zei hij, terwijl hij hoopte dat zijn gezicht niet al iets verraadde. “Allison vertelt net dat ze een broertje of een zusje krijgt.” Zei hij tegen haar en sloeg zijn armen over elkaar en keek haar aan, terwijl hij het glimlachje probeerde te verbergen.

Kylian Santegoeds
Kylian ging nerveus met een hand door zijn haren heen. Vier bevallingen hadden ze samen al meegemaakt, maar geen van de bevallingen maakte hem zo zenuwachtig als deze. Het waren er drie! Drie in één keer. “Weet je het zeker? Ik kan ook bij je blijven om ervoor te zorgen dat alles goed gaat. Ik kan Iris ook vragen om te helpen, of bij jou in de buurt te blijven als je dat fijn vind.” Zei hij, waarna hij even omkeek naar zijn spelende kinderen. Meteen merkte hij dat hij liever zijn spelende kinderen niet stopte, nu ze zo leuk met elkaar bezig waren. “Ik blijf gewoon een beetje bij je in de buurt.” Zei hij en glimlachte naar zijn vrouw.

Ryan LaRosse
Hij veegde een pluk haar uit Kyra’s gezicht. Heel even legde hij zijn hand op haar buik, niet dat er al echt iets te zien of te voelen was, maar toch. Ze zouden nog een kindje krijgen. “Dat zou ik zo even moeten kijken.” Beantwoorde hij haar vraag. Het ding was nog niet aan geweest toen hij naar binnen ging. “Is er nog iets wat ik voor je kan doen? Met spullen enzo bedoel ik dan.” Zei hij. Ineens kwam Kyra’s vader binnen gelopen. Ryan zelf stond met zijn mond vol tanden en keer Kyra even aan. Hij wist helemaal niet of ze het wel wilde vertellen. Maar aangezien Allison duidelijk het verraden had, wisten ze het nu toch. Of in ieder geval, Kay wist het en Isa dan vast en zeker ook wel.

Dex de Ruyter

Serieus! Waren zijn ouders nou echt zo slim om hem alleen thuis te laten, terwijl die huisadres had en ze zelf naar een BBQ gingen? Alsof die braaf op zijn kamer zou blijven zitten en ging leren voor zijn toets van aankomende maandag. Dacht het dus niet! Hij wist wel wat beters nu die alleen thuis was. HOUSEPARTY! PROJECT X 2.0
Hij zou wat vrienden optrommelen en het beste feest geven van de afgelopen tijd.
Maar eerst drank en snacks scoren met zijn valse ID via thuisbezorgd.nl Het zou namelijk te veel opvallen als die opeens niet thuis was en zijn ouders belde om hem te controleren.
Vervolgens stuurde die wat appjes in de rondte om mensen op te trommelen en zette er expres bij dat ze zoveel mogelijk mensen mee moesten nemen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
Echter stond Dex nog 1 taak te voltooien. Drugs regelen! Hij kon geen groot feest organiseren zonder pillen. Oh wat zou Dex nu graag die kop van zijn vader willen zien als die zag dat er een party aan de gang was bij hun thuis.

Elliott Smit

Elliott schrok op uit gedachten toen Lucy hem aansprak. Hij was nog verdiept in zijn spel.
Hij schrok zo van haar vraag dat het antwoord er stotterend en hagelend uit kwam.
"Ikk uhh.. ja maar... Hoe.... We komen hier toch nooit ongezien weg. Dat hebben ze meteen door. Straks worden we van school getrapt." Elliott beet op zijn lip terwijl die zijn DS opborg in zijn tas. "Ik zou hier maar al te graag weg gaan, ver weg van die pestkoppen want het enige positieve aan dit kamp is alleen dat jij en je zusje er ook zijn en we naar Disney gaan."
Ondertussen haalde Elliott zijn telefoon uit zijn zak. "Ik zal mijn ouders maar eens een berichtje sturen dat we veilig zijn aangekomen." Inmiddels waren ze in het huisje en hadden ze net een rondleiding van niks gekregen. Het huisje was zo klein dat er niet te verdwalen viel.
Ze zouden straks aan het diner gaan en dan mochten ze hun spullen gaan uitstallen op de slaapzalen. Wat het avondprogramma was, was nog een verrassing. Elliott hoopte echter dat die gewoon rustig kon gaan zitten lezen na het eten.

Lily de Ruyter

"Ach, zeikerd! Je bent nu nog erger dan Dex.", snauwde ze naar Lucy toe. Het was juist super gaaf om op kamp te zijn en te gaan kamperen en vervolgens gedropt te worden.
Ze sloeg de armen om Jamie en Madelief heen. " Kijk jullie snappen het tenminste. Al vrees ik wel dat we verdwalen als Sammy mee gaat als onze begeleider. Ik durf er geld op in te zetten.
Ook dat die een plannetje heeft bedacht als we in de tenten slapen. Kijk dus niet raar op als opeens je haringen uit je tent worden getrokken." Ze sloeg twee armen om Jamie zijn middel. "Ahh, schat ik weet toch dat je van me houdt." en drukte een kus op zijn wang. "En je mag ook gewoon vragen hoor of je vanavond bij mij mag slapen. Ik deel met alle liefde mijn slaapzak met jou." Ze rende snel achter de rest aan. "Heey! Wacht op mij!" Ze ging voor de andere lopen. "Vraagje! Als we wel gemixt mogen slapen in de tenten. Zullen we er dan met zijn alle één delen?"

Robin Hood

Robin keek met een grijns na Roan en Kieran, wie de kieteldood van zijn oom kreeg.
"Nee, nee, stop! Oma help!" Maar zijn schoonmoeder proestte het alleen maar uit. "Vraag oom Robin maar om hulp.", hoorde die Elise zeggen. Dat liet Robin zich geen twee keer zeggen.
"Kom Kyun, we krijgen papa." Samen met Kyun en Kieran begon die Roan te kietelen.
Na een tijdje stopte die en drukte een kus op Roan zijn lippen terwijl die tegen hem aanleunde.
"Laat je je kleine neefje een beetje met rust, plaaggeest." Hij keek even naar het drietal wat inmiddels elkaar min of meer hielp met een blokkentoren te bouwen. Al was het natuurlijk leuker om het om te stoten. Robin hoorde de vraag van Roan en vervolgens het antwoord van Elise.
Sean zou zo gauw mogelijk komen zodra die de sleutels had overgedragen.
Hij vond het spijtig voor Sean dat Michael hem had verlaten en alleen liet met twee kleintjes.
Gelukkig was de familie McBrown een fijne familie waar Sean op kon rekenen en hadden ze genoeg andere familie leden die vast ook voor hem klaar zouden staan. Opeens zag Robin
Kyun-mi in zijn ooghoeken weglopen. "Kyun, wat gaan we doen?" Waarop die heel schattig het antwoord: "Opa spele?", kreeg in half Nederlands/ half Koreaans. Robin stond op om samen met Kyun aan zijn schoonvader te vragen of die mee kwam spelen met zijn kleinkinderen.

Ronald de Koning

Net op het moment dat Ronald antwoord zou krijgen van Stefan waar zijn vader was gebleven kwam de man in kwestie aangelopen. "Hoi pap." Hij moest lachen om zijn vaders antwoord. "Haha, nee hoor. Ik had u gewoon zo gauw niet gezien toen we binnen kwamen. Alles goed met u beide?" Hij keek even opzij naar Eline voor die verder sprak. "Ik wilde u voorstellen aan Eline. Eline en ik daten nu al een tijdje. De laatste keer dat ik langs kwam, was onze relatie nog heel pril maar ze stond er vandaag op om mee te gaan en de familie te ontmoeten."
Vervolgens stelde Ronald Eline aan Stefan en Brandon voor. Hij groette zijn "zusje" die aan kwam gelopen samen met Jason. "Heey, wat leuk om jullie te zien. Alles goed?"
Ronald knikte op het besluit van Stefan. "Geen probleem. Zal ik de ananas voor u doen?"

Jason Smit - van den Bosch

Jason kon het nog steeds niet bevatten. Ze hadden echt de eerste stappen gezet om te kijken hoe ze het, het beste aan konden pakken om nog een laatste poging te doen om zwanger te raken. Hij hoopte zo dat het hun toch nog een keer gegund werd om ouders te worden, ook al wist die dat Elliott een wonder was geweest. Hij kon immers heel moeilijk kinderen verwekken.
Tot hun geluk nam Elliott het allemaal goed op, al wist die dat Elliott altijd van een broertje of zusje had gedroomd.. Het zou toch een hele verandering worden als het wel lukte maar ook zwaar als het niet zou lukken. Maar Elliott baalde alleen dat hij straks zou gaan studeren en dan minder zou kunnen helpen met het opvoeden van de baby. Die lieverd! Het was zo stil zonder hem in huis nu die op kamp was. Maar de jongen zou zich vast vermaken.
Hij pakte Alyssa de hand even vast voor ze de tuin inliepen van Kyra en Ryan.
"Als je het met je ouders over de afspraak wilt hebben, vind ik dat prima. We kunnen alle steun gebruiken tijdens dit proces. Maar geniet vooral van de bbq en de familie."
Samen liepen ze naar Alyssa's vader en zag dag daar ook Ronald zitten. "Hoi hoi."

Noa de Ruyter - Schilders

"Om gek van te worden." Noa haalde de schouders op. "Ik snap ook niet hoe die daar aan komt en hoe die dat kan weten. Waarschijnlijk zoekt die dat op op internet ofzo of ziet die dat op youtube. Hij zou zich er inderdaad niet mee bezig moeten houden." Noa dacht na over Joel zijn voorstel. "Dat is geen eens zo slecht idee. Of dat hij het alleen voorlopig mag gebruiken om zijn huiswerk te maken onder toezicht anders kan die nog van alles gaan opzoeken."
Ze sloeg een zucht. Alsof ze hun handen nog niet vol genoeg hadden aan Dex alleen.
Noa knikte. "Ik had er ook al over na zitten denken. Ik weet alleen niet of Dex zal praten met Robin. Robin is toch min of meer familie. We kunnen het op ze minst aan Robin vragen of die er voor open staat. Maar Dex moet echt gaan veranderen anders gaat het compleet mis met die jongen."

Brendon Nicols

Brendon glimlachte naar Stefan die zei dat de ananas en de meloen hem niet zou lukken. "Die zou ik wel doen," zei hij met een glimlach tegen zijn man en hij ging op zoek naar een mes om te helpen met snijden. Hij grijnsde even toen Stefan zei dat hij hem overal zou kunnen vinden tussen veel mensen. "Dat komt goed uit, ik zou jou ook tussen een hele menigte kunnen vinden." Hij knipoogde naar zijn man. Daarna keek hij naar Ronald die hun voorstelde aan zijn vriendin en hij glimlachte naar de vrouw. "Leuk je te ontmoeten, Eline. Ik hoop dat je honger hebt, want we hebben veel eten." Zei hij tegen de vriendin van zijn zoon. Daarna keek hij naar Ronald en glimlachte. "Het gaat goed," het ging allemaal prima nu in ieder geval. Hij glimlachte naar Alyssa en Jason die binnen kwamen, Elliot was er niet bij die was op kamp, maar hij verwachtte dat de jongen veel liever thuis zat. "Hoi," zei hij met een glimlach tegen zijn dochter. Daarna hoorde hij wat Stefan zei en glimlachte. "Dat lijkt mij een heel goed idee," dan konden ze allemaal even bij praten. "Als jij dan de ananas doet, Ronald. Dan doe ik de meloen wel." Dan waren ze sneller klaar.

Alyssa Smit- Nicols

De rest van de familie was al druk bezig met een fruitsalade te maken blijkbaar. Zelf vond ze het jammer dat ze niet had kunnen helpen, maar wat zij en Jason gedaan hadden was ook belangrijk geweest. "Dat lijkt mij een goed idee pap," zei ze met een lichte glimlach tegen haar vader. Ze keek daarna naar Ronald die vroeg hoe het met hun ging. "Het gaat prima, we missen Elliot een beetje. Het is stil in huis zonder hem," zei ze meer tegen iedereen. Ze had niet verwacht dat ze Elliot zo erg zou missen, hij zou maar een paar dagen weg zijn en het voelde nu al als langer.

Nathan McBrown

Nathan was nog steeds naar zijn familie aan het kijken. Hij vond het een leuk gezicht. Roan was met Kieran aan het spelen en Elise was er om aan het lachen. Hij glimlachte lichtjes. Het was alleen jammer dat Sean er niet was, maar na wat er gebeurd was tussen hem en Michael kon hij het zijn zoon niet kwalijk nemen. Hij zag dat Robin samen met Kyun-mi naar hem toe kwam lopen en glimlachte naar zijn schoonzoon. "Komen jullie mij van de bank af trekken?" Vroeg hij met een lichte grijns. Hij vond het niet erg natuurlijk, hij had alleen een goed overzicht gehad hier.

Isabella Santegoeds - Nicols

Isabella keek naar haar man en glimlachte. "Dat is mooi, ik denk dat veel mensen nu wel honger hebben." Het was tenslotte al later dan dat sommige mensen normaal aten. "Misschien moeten we Esmé iets pittigs geven en kijken of dat helpt met het opwekken van de weeën," zei ze tegen haar man. Al hoopte ze wel dat Kylian en Esmé na deze drieling zouden stoppen. Ze zouden het wel druk krijgen met zoveel kinderen om voor te zorgen, al hielden ze natuurlijk ook wel elkaar heel erg bezig. Opeens was Allison daar en ze glimlachte lichtjes naar het meisje. En het nieuws wat ze mee bracht was nogal verrassend. Ze zag dat Kay al even verbaasd was en gelijk wat zei en daarna weg liep, waarschijnlijk naar Kyra. Ze wuifde hem weg. Ze had eigenlijk niet meer verwacht dat Kyra en Ryan het nog een keer zouden proberen. Met Allison waren ze allebei veel te bezorgd dat er weer iets mis zou gaan en daarom had ze verwacht dat Allison de enige zou zijn die er zou komen, maar blijkbaar was dat toch niet zo. "Oma, moet jij ook niet gaan?" Hoorde ze Allison aan haar vragen en ze schudde haar hoofd. "Nee, laat je opa maar eerst gaan." Ze wist zeker dat ze nu beter niet kon storen en dus besloot ze om Allison maar een beetje bezig te houden.

Esmé Santegoeds - Harrods

Esmé keek naar Kylian die erg nerveus leek te zijn. Om eerlijk te zijn was zij ook nerveus, maar ze zat nu ook op het punt dat de baby's er wel uit mochten komen. Het was vermoeiend om niets meer heel goed te kunnen en overal hulp bij nodig te hebben. "Ik weet het zeker, het gaat prima. Het is alleen een beetje ongemakkelijk," maar daar had ze al een aantal dagen last van. Ze zouden een drieling krijgen, terwijl ze er eigenlijk nog maar één wilde hebben. Hierna was het voor haar toch echt wel klaar. "Nee, laat haar maar spelen. Ze is zo lief aan het spelen en ik wil haar daar niet in storen." Dan zouden ze dadelijk boze kinderen hebben. Daarna zei Kylian dat hij bij haar zou blijven en ze glimlachte. "Ga nou maar helpen, ik stuur wel iemand naar je toe als het niet gaat. Er zijn genoeg mensen hier," zei ze met een glimlach.

Kyra Larosse - Santegoeds

Kyra glimlachte, toen Ryan een pluk haar uit haar gezicht veegde en daarna een hand op haar buik legde. Ze gingen dit toch nog een keertje doen, ze had het zelf ook niet verwacht, maar ze kwam er achter dat ze het helemaal niet erg vond. "Je kan deze schaal met broodjes alvast buiten neerzetten," zei ze tegen haar man en wilde hem net nog een taak geven, toen haar vader opeens binnen kwam en bij hun kwam staan. "Hey pap," zei ze tegen de man. Daarna hoorde ze wat haar vader zei en ze keek hem aan. Blijkbaar was Allison heel blij met het nieuws, want ze had het al aan haar opa verteld. Iets wat ze liever zelf had gedaan. Ryan die stond daar ook maar en zei helemaal niets en nu vroeg ze zich af of Ryan nog steeds bang was voor aar vader. "Nou we wilden het je eigenlijk zelf vertellen, maar Allison heeft het blijkbaar al voor ons gedaan. Maar ja, pap. Ik ben weer zwanger en Allison krijgt inderdaad een broertje of zusje." Ze glimlachte naar haar vader. Ze hoopte maar dat haar vader het leuk nieuws zou vinden.

Madelief Zevenberg

Madelief keek naar Lucy die zei dat ze dan waarschijnlijk in de wildernis gedropt zouden worden en ze trok haar wenkbrauwen op. "Ik denk dat we gewoon in een ander stadje worden gedropt of op een weg." Ze vond dat Lucy zich aanstelde, het zou vast allemaal wel meevallen en heel leuk worden. "Zou je oom echt zo snel verdwalen?" Vroeg ze geamuseerd aan Lily. Ze vond het ergens wel grappig. Natuurlijk het was een vreemd land, maar uiteindelijk kwam je best wel herkenningspunten tegen. "O ja, laten we een tent delen met zijn allen. Dat wordt pas leuk, veel slapeloze nachten in ieder geval." Zei ze vrolijk. Ze had er echt super veel zin in.

Lucy de Ruyter
Lucy keek naar haar neefje en glimlachte eventjes. “Ome Sammy is er ook. Misschien dat die pestkoppen nu niet zo snel toe durven te slaan? En anders heb je ons nog. Wij zorgen er wel voor dat ze daarmee ophouden.” Ze besloot wat meer bij Elliott in de buurt te blijven, aangezien ze het op het moment meer met hem eens was dan met de andere. Daarbij waren Lily, Jamie en Madelief veel te enthousiast naar haar mening. “Ik heb ook echt zin in Disney, ik ben benieuwd naar alle attracties.” Zei ze. Verder sloeg ze de activiteiten liever over. Ze sloot zich aan bij haar familie aan de eettafel nadat ze de rondleiding hadden gehad. “Yeey, leuk, een tent delen.” Zei Lucy sarcastisch. “Al moet ik toegeven dat klinkt veel gezelliger en leuker dan de gescheiden slaapzalen hier.” Zei ze daarna eerlijk.

Roan McBrown
Roan kon echt niet tegen kietelen. Dus dat hij lag te rollen, was van hem echt niet geacteerd. “Nee, nee, niet doen! Ik kan niet tegen kietelen! Robin stop! Kyun, Kieran, nee!” riep hij lachend. Het kietelen hield op en al snel had hij een kus op zijn lippen gekregen. “Heey, ik wil een goede kus, niet zo’n snelle.” Zei hij tegen zijn vriend. Hij keek naar zijn moeder die zij dat Sean nog wel zou komen. Hij snapte Michael echt niet. Hoe kon hij zijn broer zomaar verlaten? In zijn hoofd had hij al lang het plan gemaakt om Michael een dreun te verkopen, mochten ze hem een keer tegen komen.

Stefan Bakker-Nichols
Tevreden keek Stefan naar zijn familie en na zich voorgesteld te hebben aan Eline, luisterde hij vooral naar wat zijn familie allemaal tegen elkaar aan het vertellen was. Hij vond het af en toe nog steeds ongemakkelijk om Ronald als familie te zien. Hij was immers Brendons zoon en niet de zijne. Hij had hem ook niet opgevoed of geadopteerd. Hij keek naar Alyssa, die over Elliott begon. “Zijn ze ondertussen aangekomen in Parijs?” vroeg hij aan zijn dochter. Hij maakte zijn taak af en leunde achterover in zijn rolstoel. Hij wilde wel meer mee doen, maar hij kon het helemaal niet. Zo was het alweer genoeg geweest.

Joël de Ruyter
Joël keek naar Noa en knikte. “Ja, dat is een goede. Hij moet wel gewoon zijn huiswerk kunnen doen. Zijn schoolwerk mag niet leiden onder zijn, eehm, zijn hobby.” Zei hij. Aan zijn toon was duidelijk te horen dat hij het niet eens echt een hobby vond. Hij zuchtte een keer, waarna hij vermoeid met een hand door zijn haren ging. Kinderen konden zo vermoeiend zijn. Nigel was vermoeiend geweest. Hoewel Lily en Lucy twee prima meiden waren, waren hun overduidelijke vrouwenproblemen voor hem ook meer dan genoeg echt vermoeiend. Jens en Dex waren zo anders en zo dwars. Af en toe was hij helemaal kapot. “Robin zit wel best dichtbij in ieder geval, maar we kunnen het altijd proberen. Het zou zo fijn zijn om één van de problemen opgelost te hebben.”

Kylian Santegoeds
Kylian keek naar zijn vrouw. Met de andere kinderen had Esmé op het einde ook niet zo heel comfortabel meer gezeten, maar met drie baby’s in je buik mocht je het wel meer dan ongemakkelijk vinden. Dat was zijn mening in ieder geval. “Nee, ze snappen het heus wel als ik bij jou in de buurt wil blijven. Trouwens, er zijn meer dan genoeg mensen om alles te doen. Ik blijf gewoon bij jou.” Zei hij tegen Esmé. Hij liet haar nu niet graag in de steek. Zijn blik viel even op Ronald, die met zijn familie stond te kletsen. De jongen had een vrouw mee genomen en dat deed Kylian goed. Niet dat hij bang was dat Ronald Esmé van hem af zou pakken ofzo, maar meer zodat hij wist dat de jongen verder was gegaan.

Kay Santegoeds
De bevestiging die Kyra gaf, zorgde ervoor dat er tranen in Kays ogen sprongen van trots. Hij was wel al vaker open. Hij zou zelfs een van deze dagen drie keer opa worden! Maar dat Kyra nog een keer zwanger zou zijn en haar tweede kindje zou krijgen, had hij nooit verwacht. Hij omhelsde zijn dochter. “Gefeliciteerd. Ik ben echt blij voor jullie.” Zei hij, waarna hij Kyra los liet en Ryan in zijn enthousiasme ook een knuffel gaf. De jongen stond er wat ongemakkelijk bij en liep met de schaal met broodjes naar buiten toe, zodra Kay hem los gelaten had. “Hoe ver ben je en sinds wanneer weet je het? Heb je al een echo?” vuurde hij op Kyra af.

Sammy McBrown
Sammy zou Sammy niet zijn geweest als hij niet eventjes met de moeder waarmee hij in de keuken stond, had staan flirten. Zo kwam het dat niet even later Sammy en de vrouw allebei met een hele bak friet uit de keuken kwamen gelopen. De vrouw zag misschien een tikkeltje rood in haar gezicht, duidelijk het geflirt niet gewend. Dat deed Sammy natuurlijk grijnzend. “ETEN!”riep hij door de zaal heen, toen er meer friet en meer snacks gebracht waren. De leraren namen het over en lieten de leerlingen tafel voor tafel eten komen halen. Sammy liep naar de tafel van zijn neefjes, nichtjes en hun vrienden toe en keek een keer rond. “Vinden jullie het juist leuk als ik bij jullie kom zitten of liever niet?” vroeg hij.

Ronald de Koning

Ronald was blij dat zijn vader en Stefan, Eline zo vriendelijk welkom heette en leken te accepteren. Hij had toch staan twijfelen of hij haar wel moest meenemen en niet beter een andere keer zonder alle familie haar moest voorstellen. Immers was zijn ex-verloofde er ook.
Ze deden gewoon normaal tegen elkaar, maar hij kon snappen dat het ongemakkelijk kon zijn voor Eline. Al had hij Esme nog niet gezien,. Hij zou later wel gedag zeggen en vragen hoe het met haar ging, gezien ze zwanger was. Ronald stelde Eline ook voor aan Alyssa en Jason.
"Ik hoorde het ja. Hopelijk vermaakt Elliott zich op kamp."
Jason:"het is inderdaad stil in huis. Niet dat Elli druk is, alles behalve maar je bent toch gewend om hem heen te hebben. Hij app te net dat ze veilig aan waren gekomen bij hun verblijf."

Robin Hood


Robin stopte al met kietelen. "Kieran ook stoppen." Hij zette Kieran iets verder weg neer.
Manu was inmiddels in slaap gevallen en had hij aan Elise gegeven om hem in zijn buggy te leggen.
Robin gaf Roan snel een goeie kus, maar moest echt gaan kijken waar Kyun heenging.
Niet dat ze er opeens vandoor ging. Kyun was naar Nathan gelopen om te vragen of hij ook kwam spelen. "Zo iets.",zei Robin met een grijns. "Ze wilt graag dat u mee komt spelen.

Noa Schilders

Noa knikte. "Laten we dat proberen als eerste maatregel, want dit noem ik geen hobby meer maar eerder een obsessie." Aan Joël zijn toon te horen vond hij het ook geen hobby meer.
"Ik ben blij dat de meiden een stuk makkelijker en zelfstandiger zijn. Ook al zijn hun ouder.
Het hadden ook twee brutale pubers kunnen zijn." Of een gevalletje Nigel, dacht ze er achteraan.
"Later we hetvhem later de avond vragen. Ze zijn net zo leuk aan het spelen."

Lilly de Ruyter

"Een dropping in het bos zou ook cool zijn." Ze zag het al helemaal zitten. Lilly haalde haar schouders op. "Geen idee. Dat hij het expres zou doen wel. Ik vertrouw hem totaal niet." Misschien was het toch niet zo een slim idee geweest om Sammy mee te laten gaan als begeleider. Lilly grijnsde. "Ik was niet van plan om te gaan slapen." Ze had met Jamie al plannen gesneden om te gaan overlopen.
Eten! Eindelijk! Ze had honger ondanks al het snoep dat ze in de bus had genuttigd.
Sammy vroeg of hij bij hun mocht komen zitten. "Oh ja hoor, geen probleem." Ze schoof een stukje op om plaats te maken. Lilly stopte net een patatje in de mond maar sloeg de die al meteen over tafel.
Vol ongeloof keek ze de tweelingzus aan. "Pardon?!? Verstond ik dat nou goed? Stemdecje nou serieus meeging? Is dat niet beneden u stand?!;?"

Elliott Smit

"Ik ben eerder bang dat ze daarom weer gaan pesten. Dat ik me oom mee heb genomen om me te verdedigen omdat ik het zelf niet aan kan. Dat ze wat over me vader gaan zeggen. Dingen al dat hij een nog grotere loser is. Als... nee dat durfde die toch nooit! "Ik wil niet dat ze kwaad over me ouders gaan spreken of jullie ook gaan pesten. Al stel ik het zeer op prijs dat jullie me willen helpen om het pesten te stoppen. Lilly zei al precies het zelfde." Elliott app te zijn ouders snel met het nieuws dat ze veilig waren aangekomen terwijl die verder liep samen met Lucy. "Me top.", en dat was meteen het enige. "Ik durf alleen niet in de spade mountion zins we vast hebben gezeten in de baron,"

Sammy McBrown
Na het eten was Sammy met andere leiding naar de bossen gegaan, waar hij zich ergens had mogen verstoppen. De leerlingen gingen een spooktocht door de bossen doen en natuurlijk vond hij het maar al te leuk om ze bang te maken. Door vanuit een boom te springen of zich in de bossen te verschuilen en enkels vast te grijpen. Of door meters lang achter een groepje aan te lopen, maar iedere keer als ze omkeken zich te verstoppen. Nu was iedereen veilig en wel terug gekeerd en was de meerderheid van de leerlingen al naar bed gegaan. Sammy zat echter met een flesje bier nog na te genieten met zijn familieleden die erbij waren. Al zat Ilse wel samen met Sira en nog een paar andere van haar vriendinnen aan de andere kant van het vuur. “Wie wil er een leuk verhaaltje horen?”

Lucy de Ruyter
Lucy had het vreselijk gevonden. Ten eerste hadden ze ín het donker door een vies bos heen moeten wandelen, waar ze geen zaklamp mee naartoe mochten nemen. Ze had niet kunnen zien waar ze liep, waardoor ze meerdere keren in plassen was gestapt. Vreselijk! En dan hadden de begeleiders die mee waren hen ook nog eens laten schrikken. Ze was nog steeds boos op oom Sammy, aangezien die haar zo erg had laten schrikken dat ze in een struik gevallen was. Ze stond na een tijdje dan ook zonder iets te zeggen op en liep naar binnen toe, waar ze haar neefje vond die zat te lezen. Ze ging bij hem zitten. “Welk boek ben je aan het lezen?”

Jamie Nieuwkerk
Jamie had het geweldig gevonden. Vooral toen ze Sira een eindje verderop echt zo’n ijzingwekkende gil hadden horen geven. Hij was niet wat er precies gebeurd was, maar het deed hem goed. Natuurlijk was hij al lang over haar heen. Not. Maar goed, nu was hij met Lucy, Lily, Elliott en Madelief. Met hen had hij ten minste wél een leuke wandeling gemaakt. Zelf schrok hij niet zo snel. Het was vanavond één keer gelukt om hem echt te laten schrikken, maar verder had hij juist zijn best gedaan om de andere wat banger te maken. Nu zat hij mee bij het kampvuur nog na te lachen en de gilletjes van andere na te doen. “Zeg, helemaal eerlijk is dat niet he. Waarom mag alleen de leiding een biertje?” vroeg hij voor de gein.

Madelief Zevenberg

Madelief had het best leuk gehad deze avond. Al was ze er wel achter gekomen dat ze veel te snel schrok. De spooktocht was niet iets waarvan ze had verwacht dat ze zo zou schrikken. Nu zat ze echter gezellig bij het kampvuur met haar vrienden. Jamie was de gilletjes van andere na aan het doen. Ze was nu echter wel moe en om de één of andere reden was ze naast Sammy beland. Nu moest ze een gaap achter haar hand onder drukken. Misschien werd het tijd voor haar om naar bed te gaan, maar ze wilde ook weer niet de eerste zijn. “Hangt er vanaf wat voor een verhaaltje,” zei ze tegen de man die naast haar zat. Ze vond het gezellig om hier zo met zijn allen te zitten.

Lily de Ruyter

Nadat ze waren aangekomen en zich hadden gesetteld hadden ze frieten gegeten en en spooktocht gedaan. Het was maar goed dat Lily de pufjes bij zich had, anders had ze nog eens een astma aanval gekregen. Vooral oom Sammy had er vreselijk laten schrikken toen hij uit een boom voor hun neus kwam gesprongen. Storm had ze haast een klap verkocht toen hij tevoorschijn kwam. Over Storm gesproken. Lily ontliep hem. Ze voelde zich ongemakkelijk in zijn buurt. Ze was hier om kom te maken,tenslotte. Inmiddels zaten ze bij het kampvuur. Lily hoorde Sammy vragen of ze een leuk verhaaltje wilde. "Ik weet ook nog een leuk verhaal... Over een irritante oom die Sammy heet en zo gemeen is om zijn nichtjes zich dood te laten schrikken." Ze had wel heel erg de best moeten doen om niet te lachen toen Lucy in de struiken was gevallen.

Elliott Smit

Elliott had de spooktocht maar niks gevonden. Hij was bang en schrikkerig aangelegd,vandaar. Zijn hart had dan ook in zijn keel gezeten. Gelukkig was hij met zijn nichtjes en diens vrienden. Zo lang hij bij hun was, was hij ook veilig voor de pestkoppen.
Al zat Elliott nu alleen binnen, stilletjes in een hoekje te lezen. Hij schrok op toen hij en bekende stem hoorde. Oh het was Lucy maar. Elliott zat eigenlijk niet echt op gezelschap te wachten en dat hoorde je ook in de manier waarop hij antwoordde. "Het eerste deel uit de boekenreeks over Nicolas Flamel. Heb ik gekregen van opa Smit."

Sean mcBrown

Sean was ook eindelijk gearriveerd nadat hij de sleuteloverdracht had gehad van hun oude huis. Meteen kwam Kieran op hem afgerend. "Heet, kleine man." Sean tilde zijn zoontje op. "Krijgt papa een kus?" Hij kreeg een lief kusje op zijn wang. "Waar is je kleine broertje? "Slapen.",hoorde hij Kieran antwoorden terwijl hij tegen hem aanleunde. Hij begroette de rest terwijl die naar zijn broer en ouders liep. "Hoi hoi, zijn ze een beetje lief geweest?"
Elise:"Altijd,he Kieran. Wij hebben lekker in de speeltuin gespeeld en pannenkoeken gegeten."

Off: laat de vraag hoe de overdracht ging expres eruit zodat Nate of Roan er na kan vragen

Jason Smit

"Hoe is het eigenlijk met jullie?", hoorde hij Ronald vragen. Jason legde zijn snijwerk neer. "Alyssa en ik zijn vanmorgen bij de dokter geweest om informatie in te winnen over hormoontherapie zodat we kunnen proberen om zwanger te raken. We willen het graag nog een laatste keer proberen."
Jason merkte dat Ronald verbaasd was en hoorde hem vragen wat Elliott er van vond en of hij het überhaupt wist. "Elliott weet het en hoopt oprecht dat het lukt. Die wilt al jaren een broertje of zusje. Hij baalt vooral dat hij straks zal gaan studeren en niet zoveel kan helpen als dat hij zou willen. Elliott kende neemt hij de zorg over en komt hij snachts zijn bed uit zodat wij door kunnen slapen. Als het lukt. Dat is natuurlijk ook nog maar de vraag."

Sammy McBrown
Sammy lachte bij Lily’s opmerking. Het was alleen maar leuk om familie te laten schrikken! “Nou, weten jullie wat hier ooit gebeurd is?” vroeg hij toen Madelief vroeg wat voor verhaaltje het zou zijn. Niet alleen zijn familie zat erbij, maar ook nog wat andere leerlingen. Hij wreef in zijn handen. Dit ging zo leuk worden. “Lang geleden kwamen de pasgetrouwde Louis en Julie hier wonen. Ze hadden een grote boomgaard en iedere dag verkochten ze de vers geplukte appels op de markt. Maar op een avond, toen Julie appeltaart aan het maken was van de overgebleven appels, zag ze plotseling een grote witte hand. Ze zette het op een gillen, maar toen Louis de keuken in kwam, was er niets meer te zien. Louis doorzocht de boomgaard, maar kon niets vinden. Er was geen enkel bewijs dat er iemand anders dan zijzelf op hun boerderij waren geweest.” Sammy nam een slok van zijn bier en schraapte zijn keel, zodat hij verder kon vertellen. “Avond na avond gebeurde hetzelfde. Eerst een zacht geklop op het raam en vervolgens die grote witte hand, waardoor Julie het op een gillen zetten. Het geklop werd harder naarmate de dagen verschenen en toen!” Hij maakte het verhaal spannend en klapte één keer extra hard in zijn handen in de hoop dat hij iemand liet schrikken. “Die ene avond wist de hand door een kiertje onder de deur door binnen te dringen. Midden in de nacht schrok Louis wakker van een vreemd geluid. Zijn vrouw lag naast hem. Haar adem piepte en kraakte, alsof er iets in haar keel zat. Op het moment dat Louis de witte handschoen bij de keel van zijn vrouw zag, was het te laat. Haar adem piepte en kraakte niet meer. Julie was dood. De hand liep langzaam naar Louis toe-“ zei hij. Hij ging achterover zitten en nam een slok van zijn bier. “Het duurde een paar dagen voor ze gevonden waren. Daarna zijn er nooit mensen langer dan een maand in dit huis verbleven. Mensen horen nog vaak een vrouw gillen, gevolgd door de schim van een man die de naam van Julie roept. Dus als jullie vannacht geklop horen, of een stem die Julie roept, maak dan dat je het huis uit gaan. Anders krijgen ze jullie dalijk te pakken.” Met een grijns op zijn gezicht keek hij naar de mensen rond het kampvuur. Het mooie was dat hij dit verhaal nog helemaal onthouden had van toen hij zelf op kamp ging. Toen werd dit verhaal al verteld.

Lucy de Ruijter
Lucy glimlachte naar haar neefje. “Wie is Nicholas Flamel?” vroeg ze geïnteresseerd. Ze kende de naam niet. Ze keek naar buiten, waar er mensen rond het kampvuur zaten, met haar oom duidelijk weer als middelpunt. Het viel haar niet op aan zijn stem dat hij eigenlijk liever niet gestoord werd. Ze probeerde het zichzelf een beetje comfortabel te maken. Echt zin om al te gaan slapen had ze niet, ook al was het zeker middernacht.

Stefan Bakker
“Ach, dat komt vast goed. Er zijn genoeg begeleiders die alles mee in de gaten houden en ze hebben een hele leuke planning.” Zei hij. Ten minste, als ze een beetje dezelfde planning hadden als toen hij mee mocht als begeleider. “Spooktocht, dropping, kampvuur, Disney en een dagje Parijs. Dat was vroeger in ieder geval.” Zei hij met een glimlach tegen Jason en Alyssa. “Niets om je zorgen over te maken.” Hij hoorde het nieuws van Jason en Alyssa. Hoewel hij blij voor ze was met het besluit voor nog een kindje, was hij ook bezorgd. Wat nou als het niet zou lukken? “Wat houd hormoontherapie precies in?”

Roan Walker
Roan keek toe hoe Sean zijn zoontjes begroette. “Ze zijn echt lief geweest. Ik kreeg bijna de kieteldood.” Zei hij, in de hoop zijn broer een beetje op te beuren. Hij stond op en gaf hem een knuffel. Hij had wel het idee dat de jongen die een nodig had. “Hoe was het gegaan?” vroeg hij aan hem. “De- de sleuteloverdracht bedoel ik dan.”

Joël de Ruijter
“Ja, dat zijn de meiden ook. Alleen hoop ik wel dat ze hun ruzie met Ilse een beetje bij weten te leggen.” Zei hij. Vooral omdat het af en toe ook tijdens activiteiten zoals deze liet merken. Al wist hij dat het misschien meer bij Ilse lag als bij zijn dochters. Natuurlijk zou hij dat niet hardop zeggen. Vooral vanaf de mededeling van Kylian dat ze een drieling zouden krijgen, toen was haar gedrag achteruit gegaan. “Maar dus-“ begon hij, om vooral voor zichzelf op te sommen. “Als we thuis zijn gaan we kijken of Dex met iemand kan praten en Jens geven we minder tijd op zijn laptop.”

Kylian Santegoeds
Kylian keek naar zijn vrouw. Met de andere kinderen had Esmé op het einde ook niet zo heel comfortabel meer gezeten, maar met drie baby’s in je buik mocht je het wel meer dan ongemakkelijk vinden. Dat was zijn mening in ieder geval. “Nee, ze snappen het heus wel als ik bij jou in de buurt wil blijven. Trouwens, er zijn meer dan genoeg mensen om alles te doen. Ik blijf gewoon bij jou.” Zei hij tegen Esmé. Hij liet haar nu niet graag in de steek. Zijn blik viel even op Ronald, die met zijn familie stond te kletsen. De jongen had een vrouw mee genomen en dat deed Kylian goed. Niet dat hij bang was dat Ronald Esmé van hem af zou pakken ofzo, maar meer zodat hij wist dat de jongen verder was gegaan.

Kay Santegoeds
De bevestiging die Kyra gaf, zorgde ervoor dat er tranen in Kays ogen sprongen van trots. Hij was wel al vaker open. Hij zou zelfs een van deze dagen drie keer opa worden! Maar dat Kyra nog een keer zwanger zou zijn en haar tweede kindje zou krijgen, had hij nooit verwacht. Hij omhelsde zijn dochter. “Gefeliciteerd. Ik ben echt blij voor jullie.” Zei hij, waarna hij Kyra los liet en Ryan in zijn enthousiasme ook een knuffel gaf. De jongen stond er wat ongemakkelijk bij en liep met de schaal met broodjes naar buiten toe, zodra Kay hem los gelaten had. “Hoe ver ben je en sinds wanneer weet je het? Heb je al een echo?” vuurde hij op Kyra af.

Madelief Zevenberg
Madelief ging er eens goed voor zitten. Wat voor een verhaal zou er komen? Ze was wel benieuwd. Ondertussen onder drukte ze weer een gaap. Het was een lange dag geweest. Sammy was ondertussen aan zijn verhaal begonnen en op zich was het best wel spannend. Niet dat ze er in geloofde, maar een spookverhaal hoorde nu eenmaal bij een kampvuur. Toen het spookverhaal afgelopen was glimlachte ze lichtjes. “Dat was een redelijk goed spookverhaal,” zei ze tegen de oom van haar vriendinnen. Ze vond het raar dat Elliot en Lucy er niet eens bij zaten. Dit hoorde er gewoon bij, gezellig met zijn allen rond het kampvuur. “Iemand nog meer spookverhalen om te vertellen?” Zelf was ze er niet zo goed in, maar ze vond het wel altijd leuk om te luisteren.

Alyssa Smit - Nicols
Het was tot nu toe al gezellig. Al waren ze dan nog steeds niet begonnen met eten. Ze keek naar haar vader die hun allebei op hun gemak wilde stellen. “Dat is waar, hij gaat het daar vast wel naar zijn zin hebben.” Ze had het tenslotte zelf ook altijd naar haar zin gehad op kamp. Ze verwachtte van Elliot hetzelfde, ook al was Elliot meer verlegen dan zij geweest was. Ze glimlachte, toen Jason uitlegde wat ze van plan waren. “Hij bedoeld ivf. We gaan het nog een keer zo proberen. We weten dat er maar een kleine kans is, maar de kans is er wel.” Legde ze aan haar vader uit. Ze hoopte natuurlijk dat het zou lukken, want het kostte wel wat.

Esme Santegoeds - Harrods

Esme glimlachte lichtjes naar Kylian. Ze hield echt heel erg van hem. Hij was altijd zo bezorgd, ook al hadden ze dit al een aantal keer gedaan. Dit was natuurlijk niet anders, behalve dat ze er nu drie in een keer zou krijgen. “Ik zie al dat ik je niet op andere gedachten kan brengen, maar als iemand om je hulp vraagt dan ga je wel.” Ze kon best een paar minuten alleen blijven, maar dit zou wel de laatste keer zijn dat ze dit zouden doen. Ze was hier tenslotte al veel te oud voor. “Je zou toch een keer naar het toilet moeten,” grapte ze tegen hem. Ze bleef zelf echter rustig zitten. Ze had nu een redelijk comfortabele positie gevonden en die wilde ze niet kwijt raken.

Kyra Larosse - Santegoeds
Ze zag de tranen bij haar vader in de ogen schieten en glimlachte naar hem. Zelf had ze dit ook niet meer verwacht, ze dacht dat ze alleen Allison zouden hebben. Toen waren ze al bang geweest dat het weer fout zou gaan. Maar bij Allison was het goed gegaan en ze hoopte dat het bij deze kleine ook goed ging. Ze werd omhelst en ze lachte om haar vaders enthousiasme. Zelfs Ryan kreeg een knuffel, maar die vluchtte naar buiten toen hij weer werd los gelaten. “Bedankt pap,” zei ze tegen hem. “We weten het nog maar net een paar dagen. Ik denk dat ik nu ongeveer 10 weken ben. Heb nog geen echo, maar wel een afspraak staan om er een te laten maken.” Ze hoopte dat alles er goed uit zou zien en dat ze een hartje zou horen kloppen.

Sean McBrown

Sean schoot in de lach. "Oh oh, dat mag toch niet." Hij kietelde Keiran die het op schatter lachen zette en zette het jongetje toen weer neer. Sean omhelste Roan en fluisterde een bedankje. De steun van zijn familie deed hem goed. "Kieran! Leg dat is terug." Het jongetje had het speelgoed van Kyun afgepakt. "Kieran! Moet papa boos worden? Daar was je nichtje mee aan het spelen. Jij hebt je auto's." Sean sloeg een diepe zucht. "Opzicht vrij vlot maar... het is raar te bedenken dat we daar nu echt niet meer wonen. Dat huis had zoveel herinneringen. Het was de plek die ik voor ogen had om de kinderen op te voeden en samen oud te worden. Ach, we mogen niet klagen. We redden ons wel met zijn drietjes."

Robin Hood

Kyun trok aan Nathan zijn broekspijp. "Opa!" Waarom stond de man nou niet op? Ze wilde dat hij me kwam spelen met haar en de andere. "Ik denk dat je toch echt op moet staan Nathan. Je klein dochter heeft andere plannen dan dat opa op zijn kont kan blijven zitten. Ik denk dat Kieran het ook leuk zal vinden als u mee speelt."

Noa de Ruyter-Schilders

Noa sloeg de armen over elkaar. " Je weet hoe onze meiden zijn en vooral Lily. Die is zo koppig als wat. Als ze niet inziet waarom ze het goed moet maken met Ilse dan doet ze het ook niet. Daarbij zal het van twee kanten moeten komen. Zij zijn niet alleen de reden van deze ongemakkelijke ruzie. Ik hoop maar dat ze elkaar heel laten tijdens dat kamp. Ik heb Lily al gezegd dat ze Ilse links moest laten liggen en gewoon lol moet gaan maken."
Noa knikte. "Ja. Ik zou geen andere oplossing weten. Jens mee nemen naar je werk heeft ook geen zin. Dan wilt die juist het tegendeel bewijzen. Ik bel Robin morgen wel om een afspraak te maken. Mocht Robin niet kunnen helpen dan kan hij ons misschien doorverwijzen naar een collega. Ik weet eigenlijk niet of Dex eerst eens verwijs nodig heeft van de huisarts voor die in aanmerking komt voor een psycholoog."

Jason Smit

Jason knikte. "We know, maar toch maal je je als ouder zorgen en hoop je er maar het beste van. Gelukkig zijn Lily en Lucy mee en kan hij een beetje met hun optrekken."
Het gesprek ging over op hun doktersbezoek van vanmorgen.
"Ja dat." "Maar als jullie zo graag nog een kindje wilde en Elliott een broertje of zusje waarom hebben jullie er dan zo lang me gewacht?", hoorde hij Ronald vragen. Sean slikte en keek even naar Alyssa. Deze vraag hadden ze kunnen verwachten. Iemand we verder van hun af stond zou het niet snappen. Niet weet hoeveel lief en leed ze al hadden gedeeld. "Ivf is niet zomaar iets. Er komt veel bij kijken. Al alleen de kosten. Daarbij is het nog maar afwachten of het lukt. Ga je die teleurstelling opnieuw aan als het niet lukt of erger het kindje verliest. Hoe gaat je daar mee om? Daarbij gaat de zorg voor Elliott ook gewoon door. We mogen ons van geluk spreken dat we een gezonde zoon hebben. Daarbij zouden we voor de wonderbaarlijke komst van Elliott adopteren maar last minute besloot de moeder het kindje toch te houden. Zo een protest ga je niet eventjes aan. Je hebt niet 123 een kind."

Elliott Smit

Eliott legde zijn boek aan de kant. Zo te merken zou Lucy niet snel weg gaan. Helaas! " Nicolas Flamel was de maker van de steen der wijzen. Hij komt ook voor in Harry Potter. Die films ken je vast wel. Deze boekenreeks gaat over  over de vijftienjarige tweeling Sophie en Josh Newman. Josh verdient wat bij in de boekhandel van Nick Fleming, die eigenlijk de beroemde alchemist Nicolas Flamel is. Flamel werd geboren in 1330 en werd bijna 700 jaar later gezien als de grootste alchemist van zijn tijd. Volgens de geschiedschrijving stierf hij in 1418. Maar Flamel is dankzij het Elixir van het Eeuwige Leven nog steeds in leven. De formule hiervan zit verborgen in het boek van Abraham de Magus; het machtigste boek met oude magie dat er bestaat. Een groep Onsterfelijken is van plan de mensheid te vernietigen zodra ze het boek in handen krijgen. Als de millennia oude voorspelling juist is, zijn Sophie en Josh Newman de enigen die hen kunnen tegenhouden - als Flamel er tenminste op tijd in slaagt hun bijzondere krachten te doen ontwaken.", vertelde Elliott geïnspireerd. Hij keek even naar buiten. "Zo te zien is oom Sammy spookverhalen aan het vertellen. Alsof die iedereen nog niet bang genoeg heeft gemaakt zonet. Hoe gaat het eigenlijk met jou nadat je naja viel."

Lily de Ruyter

Lily keek de oom aan. "Dat was alles?!? Jemig, wat en slecht spookverhaal alsof we nu bang worden. Denk je nou echt dat we dat intrappen? Ppff! Ik weet een veel beter spookverhaal. Het verhaal gaat over Loesje en haar pop die ze van oma heeft gekregen." Lily ging staan en begon te vertellen.
loesje was een vrolijk meisje van acht jaar.­ op een kwade dag kwam haar oude oma te overlijden, en op haar sterfbed vroeg ze het volgende: 'loesje...­ zou jij voor mijn pop willen zorgen, mijn mooie porcelijnen pop?'
'ja, grootmoeder, dat wil ik graag doen' haar grootmoeder gaf haar de pop, en zakte terug in bed, met een gezicht dat er opeens bevrijd en gelukkig uitzag, terwijl ze al die jaren daarvoor vermoeid en uitgeleefd leek.­
'zorg goed voor haar, en geef haar genoeg aandacht anders gebeuren er vreselijke dingen...­'
'wat dan oma?'
'er gebeuren vreselijke dingen...­' Oma was dood.­

toen loesje later die dag thuis kwam, zette ze de mooie, fijne pop op de kast van haar slaapkamer, tussen de vele teddyberen en barbies.­ en daar bleef de pop, anderhalf jaar lang, zonder ooit een blik waardig gegund te zijn.­ 
die nacht lag loesje in bed, ze werd wakker van een vreemde, enge stem, ergens uit haar kamer.­
'Loesje...­ ik zit op de kast en ik heb een mes...­'
loesje ging rechtop zitten, maar zag geen hand voor ogen in het diepe duister.­
'loesje...­ ik zit op de kast en ik heb een mes...­'
loesje schreeuwde alles bij elkaar, en haar vader en moeder kwamen de kamer binnen.­ er was echter niets, niets dat verdacht leek.­ het was vast haar fantasie, en ze moest maar weer fijn gaan slapen.­
maar na een tijdje doezelen hoorde ze weer die stem: 'loesje...­ ik zit op de kast en ik heb een mes...­' 
weer gilde ze de buurt wakker, en haar vader en moeder kwamen weer binnen.­ echter, ze konden weer niets vinden, en ze besloten dat loesje dan maar een nachtje bij hen moest komen slapen

na een paar dagen, waarin de enge stem niet meer te horen was geweest, lag loesje weer in bed.­ ze dacht al lang niet meer aan de stem, nee, ze dacht aan roze pony's en zoete lolly's.­ en poppen, porcelijnen mooie poppen...­
'loesje...­ik zit op de kast en ik heb een mes...­'
loesje schoot van schrik bijna haar bed uit, en gilde weer.­ ze gilde alsof haar leven ervanaf hing, en weer kwamen haar ouders binnen.­
'kindje toch wat is er nu?'
'weer die enge stem mamma!­'
haar ouders keken naar de kast.­ morgen, dan zouden ze al de teddyberen en poppen die erop stonden maar begraven, want hier was iets niet pluis.­

de volgende dag ging loesjes vader naar een heuvel die twee kilometer buiten de stad lag.­ hij groef een vijf meter diepe kuil en leegde daar de volbepakte vuilniszak in.­ ook de pop van oma...­

die nacht lag loesje weer in bed, ze sliep beter dan ooit, alsof er een last van haar af was gevallen.­ maar toen werd ze weer wakker...­weer die stem

'loesje...­ik zit vijf meter onder de grond en ik heb een mes!­

loesje...­ ik zit vier meter onder de grond en ik heb een mes!­

loesje...­ ik zit drie meter onder de grond en ik heb een mes!­

loesje...­ ik zit twee meter onder de grond en ik heb een mes!­

loesje...­ ik zit een meter onder de grond en ik heb een mes!­ 

loesje...­ ik sta aan de rand van het dorp en ik heb een mes!­

loesje...­ ik sta in je straat en ik heb een mes!­

loesje...­ ik sta bij je huis en ik heb een mes!­

loesje...­ ik sta aan de trap en ik heb een mes!­

loesje...­ ik sta bij je kamer en ik heb een mes!­

loesje...­ ik sta aan de rand van je bed en ik heb een mes!­

loesje...­ ik sta aan je hoofdeinde en ik heb een mes!­


DOOD!!!!!­" Elke keer dat de pop dichter bij Loesje kwam had ze en stap dichter na Sammy toe gezet. Toen ze dood riep duwde ze Sammy lachend om.

Sammy McBrown
“Redelijk goed.” Zei Sammy nep beledigd. “En het was ook geen spookverhaal, het is waar gebeurd. Wacht maar. Er worden vaak genoeg rare dingen gezien en gehoord rond deze boerderij.” Zei hij lachend, terwijl hij natuurlijk wel al lang dingetjes aan het plannen was in zijn hoofd. Zoals natuurlijk een handschoen in Lily’s bed stoppen. Aandachtig luisterde hij naar het verhaal wat Lily aan het vertellen was. Zijn nichtje probeerde zelfs om hem te laten schrikken, iets wat haar niet lukte. Net een seconde later dan zou moeten, speelde Sammy alsof hij zich rot schrok en haast van de stronk af viel. “Oef, nou weet ik niet of ik kan slapen vannacht hoor.” Zei hij overdreven. Hij lachte met de rest mee. “Nou, nog meer leuke verhalen?” vroeg Sammy grijnzend, waarna hij nog een slok van zijn biertje nam.

Lucy de Ruijter
Lucy luisterde naar wat Elliott aan het vertellen was over zijn boek. “Oh, dat klinkt heel spannend. Weten die kinderen om wie het gaat ook wie Nick Flemming is?” vroeg ze geïnteresseerd. Ze volgde Elliots blik naar buiten toe, toen hij het onderwerp omgooide. “Het gaat wel. Ik ben alweer bekomen van de schrik.” Zei ze, waarna ze eventjes over haar arm wreef waar wat schrammen op zaten. “Had jij het wel leuk gehad?” vroeg ze.

Kylian Santegoeds
Kylian lachte eventjes naar Esmé. “Nou, eigenlijk had ik een luier aan moeten doen. Dan had ik helemaal niet weg gehoeven.” Zei hij met een knipoog naar haar. Hij pakte een tweede stoel en zette die bij Esmé in de buurt, waarna hij daarop ging zitten. Hij zag Ryan snel maar blij naar buiten komen en trok een wenkbrauw op. Niet dat hij er veel mee zou doen nu, hij bleef veel liever nu bij Esmé in de buurt. En daarbij kon hij vanuit hier ook zijn drie andere spelende kinderen goed in de gaten houden.

Kay Santegoeds
Vol trots omhelsde Kay zijn dochter nog een keer. “Doe maar rustig aan. Als we iets extra’s moeten doen, dan laat je het gewoon weten, goed?” zei hij tegen zijn dochter. Hij wist goed dat het nog maar aan het begin was, maar toch. Het was al een paar keer fout gegaan. Zelfs tot het punt dat ze hadden gedacht dat ze geen kinderen konden krijgen. Kay wist in ieder geval dat hij Ryan kon vertrouwen en dat de jongen Kyra ook zo goed mogelijk zou helpen. “Ik wil wel meteen de echo zien als je hem hebt hoor.

Roan McBrown
Roan glimlachte naar zijn broertje. “Je weet dat je altijd bij ons terecht kan he. Ook als je gewoon even een weekendje rust wilt van die twee.” Zei hij. Hij wilde dat zijn broertje dat wist. “Je vindt wel een nieuwe plek. Eentje waar je nieuwe herinneringen kunt maken en de oude kunt vergeten.” Zei hij. Hij was al blij zat dat Michael niet ook de kinderen mee had genomen. Dat had pas een klap geweest voor als dat zo zou zijn geweest.

Madelief Zevenberg

Madelief keek met een glimlach naar het schouwspel dat zich voor haar afspeelde. Het was grappig hoe Lily haar oom aan het schrikken maakte. Op zich was het verhaal niet heel eng geweest, zij zou zich rot geschrokken hebben bij het laatste gedeelte. Alleen Sammy deed er lacherig over en vroeg of er nog meer leuke verhalen waren. Ze glimlachte lichtjes en leunde met haar elleboog op haar knie en liet haar kin daar in leunen. Ze volgde de gesprekken eigenlijk niet meer zich om haar heen afspeelde. Ze knipperde slaperig met haar ogen en keek naar de vlammen van het kampvuur, maar die hypnotiseerde haar nog erger. Haar oogleden werden zwaar en ze kon er eigenlijk niet veel aan doen, ze bedacht zich nog net dat het misschien niet zo'n goed idee was om buiten in slaap te vallen. Haar hoofd zakte opzij en kwam tegen de arm van Sammy aan te liggen. Als ze nog wakker was geweest dan zou ze zich kapot geschaamd hebben, maar nu sliep ze en kon het haar niets schelen waar haar hoofd was beland.

Alyssa Smit - Nicols

Alyssa glimlachte lichtjes, ja ze hadden natuurlijk lang gewacht. Maar zoals Jason al zei was ivf niet zo maar iets en moest je er wel heel zeker van zijn dat je nog een kindje wilde. "Het is lastig inderdaad als er al veel tegen slagen zijn geweest. Elliot was een wonder, maar we wilde altijd nog een tweede. Eigenlijk hoopte ik op nog een wonder, maar tot nu toe is dat nog niet gelukt. En dus hebben we besloten om het met ivf te proberen."Het was een lastige beslissing geweest, maar ze hadden hem uiteindelijk toch genomen. Het was een fijn idee dat ze dit samen deden en het voelde ook goed dat ze dit allebei nog een keer wilde proberen. Al zaten er natuurlijk wel risico's aan vast. Wanneer ze het kindje verloren, hadden ze er veel kosten aan uit gegeven, maar dat maakte haar in dit geval niet uit. Ze wilde dit heel graag nog een keer proberen.

Esmé Santegoeds - Harrods

Esmé moest lachen om wat Kylian zei. "Doe niet zo gek," zei ze met een grijns. "Ik krijg heus geen weeën om het moment dat jij naar het toilet gaat." Ze wilde echter wel dat de weeën zouden beginnen, want alles ging lastig op dit moment en ze wilde gewoon graag dat ze alles weer een beetje normaal zou kunnen doen. "Dit is trouwens de laatste keer dat we dit doen, ik voel mij nu net een opgeblazen walvis en zo wil ik mijzelf niet nog een keer voelen." Het was erg ongemakkelijk om drie kinderen in je buik te dragen. Ze ging even anders zitten om te kijken of dat een meer comfortabeler houding was, maar helaas. Ze keek naar alle gasten die zich normaal konden voortbewegen en was daar wel een beetje jaloers op, toen ze er achter was gekomen dat ze zwanger was van een drieling was ze wel even bang geweest. Dat was nu echter over, ze wilde alleen dat ze nu geboren zouden worden.

Kyra Larosse - Santegoeds

Kyra werd nog een keer omhelsd door haar vader en ze glimlachte. Ze was blij dat haar vader zo blij was voor hun. Het voelde gewoon goed om te weten dat zij en Ryan dit nog een keer konden doen. Het voelde echter ook een klein beetje onwerkelijk nog steeds. "Ja, dan laat ik het zeker weten. Bedankt pap. Ik kwam er eigenlijk voor het eerst achter, toen we in de Efteling waren." De dag er na had ze gelijk een test gehaald om te doen en bleken haar vermoedens waar te zijn. Ze glimlachte naar haar vader en knikte. "Wanneer ik de echo heb kom ik langs om hem te laten zien," beloofd ze aan haar vader. Ze wist dat haar moeder dat ook wel zou willen. "Nog niets tegen Kylian zeggen hoor, hij maakt zich al zorgen genoeg om Esmé nu. Ik vertel het wel aan hem als de drieling is geboren." Nee, ze wilde haar broer nu niet nog meer kop zorgen geven. De drieling zou snel geboren worden en zei zou een paar dagen daarna het nieuws wel aan haar broer vertellen.

Lily de Ruyter

Lily rolde met de ogen. "Het enige rare en gekke wat hier aanwezig is bent u." Ze keek de oom poeslief aan.
Had die hun maar niet de stuipen op het lijf moeten jagen.
Maar achteraf gezien had ze ook niet anders kunnen verwachten. Lily was inmiddels weer gaan zitten nadat ze haar oh zo spannende spookverhaal had vertelt. "Gij bent hier van de spookverhalen." Ze zag dat Madeliefje haast in slaap viel. Net op dat moment liep mevrouw Havenlaar langs. "Die moet maar eens nodig naar bed. Misschien moet de rest zo ook maar eens naar de slaapzaal gaan het is al laat." Lily moest moeite doen om haar mond te houden. Ze mocht dat mens niet. Ze stond dan ook niks voor niks een 4 voor Frans. Alsof ze dat nodig had. Die Fransen verstaan der heus ook wel als ze Engels sprak en daarbij had ze allang plannen gesmeden met Jamie om te gaan over te lopen.
Madelief was inmiddels echt in slaap gevallen. "Het is dat ik geen witte handschoen heb.",grinnikte ze gemeen.

Elliott Smit

"Ja, daarom ben ik het ook aan het lezen." Hij bladerde wat ongemakkelijk door het boek met zijn vingers tussen de bladzijden waar hij was gebleven. "Denk dat ze daar pas later achter komen, anders is het natuurlijk niet spannend. Maar we zullenhet zien, ik ben pas net begonnen met lezen." En daar wilde die graag mee verder. "Beetje. Ben me echt een paar keer rot geschrokken vooral door oom Sam."

Sean McBrown

"Breng me niet op ideeën broertje of je mag ze vanmiddag meteen mee nemen te logeren.", sprak hij plagend. Hij keek even om,om te zien of Manu nog sliep. Kieran was druk aan het spelen met zijn autorjes die hij tegen elkaar liep botsen.
"I know. Het is niet zo zeer dat het huis geen fijne plek is ofzo, ik had de jongens er graag groot zien worden ook zonder Michael maar ik kan het alleen niet betalen. Maar we reden ons wel. Ik ben al lang blij dat we zo lang bij papa en mama kunnen intrekken. Alleen ben ik bang dat mam ons niet meer laat gaan nu ze de kleinzoons zoveel om zich heen heeft."

Jason Smit-van den Bosch

"Dat begrijp ik maar.. Ik had er niet zo lang mee gewacht als jullie zo graag een tweede wilde en op nog een wonder hopen.Maar jullie je keuze. Wie ben ik om me er mee te bemoeien. Ik hoop voor jullie dat het lukt.", hoorde hij Ronald spreken. Jason zuchtte en rolde met zijn ogen. Het was te verwachten dat niet iedereen hun keuze zou begrijpen. Niet zouden snappen dat ze altijd nog verlangde naar een tweede kindje,hoe dol gelukkig ze ook zijn met Elliott. Als het hun was gegund had hij zelf graag net zo groot gezin willen hebben als Esmee en Kyllian maar dat geluk stond echter niet aan hun zijde.

Post naar de volgende ochtend
Sammy McBrown
Sammy had toegekeken hoe Madelief tegen he in slaap gevallen was. Het was echt super schattig geweest. Sammy had voorzichtig zijn biertje op gedronken om haar maar niet wakker te maken en had haar vervolgens naar haar slaapkamer gebracht. Daar had hij zijn nichtjes een goedenacht gewenst en was hij zelf nog eventjes terug naar buiten te gaan om nog een biertje te pakken met oud docenten van hem. Hij had het wel leuk gevonden om te horen te krijgen hoe hij zo verandert was, in positieve zin. Dat was ook zo. Hij was een stuk zelfverzekerder geworden.

Midden in de nacht was hij wakker geworden om naar de wc te gaan. Hij had het leuk gevonden om de witte handschoen uit zijn tas te halen. Op de weg terug van de wc, was hij naar buiten gelopen en had het raam van zijn nichtjes op gezocht. De handschoen paste precies door een kiertje heen. Het mooie was ook nog dat het waaide, waardoor de handschoen een beetje op en neer ging. Hij klopte flink hard op het raam en vervormde zijn stem. “Julie!” Fluisterde hij met een klein Frans accentje. “Julie!” Hij klopte nog eens flink op het raam en wist daarna snel weer zijn weg te gaan. Hij lag in bed voor iemand hem kon zien.

De volgende ochtend ging zijn wekker gewoon om acht uur en eerlijk gezegd was hij de hele prank alweer vergeten. Hij was wel vaker half wakker ’s nachts. Als iemand erover zou beginnen, zou hij het zich vanzelf wel weer herinneren. Nu echter was het tijd om zich om te kleden en naar de ontbijtruimte te gaan. Half 9 was ontbijt en gelukkig hoefde hij nu niks mee klaar te maken of te zetten. Dat was dalijk weer, als ze de opdrachten voor vandaag gingen voorbereiden. “Goedemorgen dames en jongens.” Riep hij vrolijk toen hij de gezamenlijke ruimte binnen kwam.

Elliott en Lily

Het was midden in de nacht. Samen met Jamie was hij overgelopen na de meisjes slaapzaal. Eigenlijk had hij niet gedurfd maar hij wilde ook niet beschuldigd worden dat hij de andere zou verlinken en daar nou alleen te blijven was ook niet echt gezellig. Elliott was net een beetje ingedut toen hij zich rot schrok door een geklop op het raam. Kaarsrecht schoot hij overeind in het stapelbed. Waardoor hij zijn hoofd er tegen aan stootte en Lily haast uit de bed duwde waarbij hij was gaan liggen. Doordat Lily haast uit de bed viel was ook zij wakker geworden. "Wat is er allemaal aan de hand, joh?",hoorde hij haar half slapend vragen. Elliott wees angstig naar de handschoen in het raam. Opnieuw werd er op het raam geklopt. Dit keer schoten ze beide recht en gilde het uit. Elliott zag dat Lily haar gsm onder de kussen vandaan haalde en de zaklamp aanzette. Zo dapper als zei was, was ze het bed uit geklommen en naar het raam gelopen. Maar er was niks te zien. Lily:"Oom Sammy?!? Kom maar te voorschijn we weten dat jij het bent." Maar blijkbaar was de grapjas alweer verdwenen. Elliott haalde een paar keer diep adem. Ze konden weer rustig gaan slapen zover hij nog een oog dicht zou doen en ze überhaupt nog tijd hadden om wat te slapen.

De volgende ochtend moesten ze veel en veelte vroeg zich al melden bij het ontbijt. Slapend en gapend zaten de meeste aan de ontbijttafels. Elliott zat een beetje te lezen terwijl hij van zijn brood at toen Sammy binnen kwam. Hij groette de man met een simpele hoi. Niet durvende te beginnen over gisteravond.

-

Lily was gekleed in de favoriete Barcelona trainingpak. Boor haar neus stond een broodje met choco pasta maar ze had het nog niet aangeraakt. Liever sliep ze nog een paar uurtjes bij. Maar het was dan ook de eigen schuld dat ze moe was. Had ze niet tot diep in de nacht moeten gaan keten met de andere. Ze had inmiddels de handen over elkaar geslagen, deze op tafel gelegd en zo rustte haar hoofd. Ze keek op toen Sammy hun begroette. Ze haalde iets uit de broekzak. "Kijk eens! Volgens mij was je deze kwijt."

Madelief Zevenberg

Madelief had niet gemerkt dat Sammy haar naar haar bed had getild, ze lag redelijk vast te slagen. Ze werd pas wakker, toen ze Lily en Elliot hoorde gillen. Gedesoriënteerd ging ze overeind zitten en keek ze om zich heen. Hoe was ze in haar bed beland? Ze zag Lily naar het raam toe lopen, blijkbaar had ze was gemist. Ze hoorde Lily naar haar oom roepen en besloot maar tot de conclusie te komen dat hun oom een grap uit had gehaald. Met een zucht ging ze weer liggen en sloot haar ogen weer. Daarna viel ze al redelijk snel weer in slaap.

Toen ze de volgende ochtend wakker werd was ze goed uitgerust. Ze was tenslotte eerder in slaap gevallen dan de rest en ze had ook niet veel mee gekregen van de grap. Ze kleedde zich om en liep daarna naar de ontbijtzaal. Ze vroeg zich af wat ze vandaag zouden gaan doen. Toen ze Lily en Elliot zag zitten liep ze daar naar toe en plofte ze bij hun aan tafel neer. "Goedemorgen," zei ze vrolijk. Om daarna gelijk een boterham te pakken en deze klaar te maken. Lily leek echter erg moe te zijn en lag met haar hoofd op haar armen. "Niet goed geslapen Lil?" Verder kon ze geen vragen stellen, want al snel kwam Sammy binnen die iedereen begroette. "Goedemorgen Sammy," begroette ze hem en daarna ging ze weer verder met haar ontbijt.

Lucy de Ruijter
Lucy was al moeilijk in slaap gekomen. Niet alleen door de spookverhalen die zijn verteld, maar ook door het gebouw zelf waar ze in moesten slapen. Hoe konden haar ouders haar dit aandoen. Ze was immers een toekomstig model. Die hoefde niet in krotten zoals dit te slapen. Toen ze eindelijk in slaap gevallen was, had het niet lang geduurd voor de gillen van haar zusje en haar neefje haar wakker hadden gemaakt. “Oh, helemaal geweldig dit. Nu heb ik morgen wallen!” had ze geklaagd. Het was haar niet meer gelukt om in slaap te vallen.
Ze was ’s ochtends mee naar de ontbijttafel gelopen en had haar make up koffertje meegenomen. Nu stond er een spiegel voor haar neus en haar make up uitgestald, terwijl ze een broodje met ham, kaas en komkommer net op had. Ze probeerde in alle macht de wallen weg te werken achter haar make up. “In zulke bedden kun je ook niet goed slapen.” Zei ze tegen Madelief.

Ilse Santegoeds
Ilse had een goede nachtrust gehad. Dat kon ook niet anders. Ze had immers oordopjes ingedaan, zodat ze het gesnurk om zich heen niet hoefde te horen. Ze was vroeg wakker geweest en had een sportieve ochtendritueel al gehad. Ze moest iets doen om fit te blijven. Toen ze terug binnen kwam, ging ze samen met Sira al snel naast Madelief zitten. Ook al moest ze dan bij de rest van haar familie gaan zitten. “Ach Lucy, laat die make up toch staan. Het werkt toch niet. Ik zou vooral bij Lily in de buurt blijven als ik jou was.” Zei ze vriendelijk tegen haar nichtjes. Ze keek naar haar oom die de ontbijtruimte binnen kwam en vrolijk mee bij hun kwam zitten.

Sammy McBrown
Vrolijk ging Sammy mee aan tafel zitten, waarna hij een hap van zijn broodje nam. “We hebben toch wat leuks voor jullie in petto vandaag.” Zei hij tegen hun. Hij slikte zijn hap door toen hij een handschoen voor zijn neus op tafel gelegd kreeg. Het duurde even voor het tot hem door drong dat hij inderdaad die grap al uitgehaald had. “Ik weet niet waar je het over hebt. Ik wil die niet. Ik hoef vannacht niet vermoord te worden in mijn slaap.” Zei hij bloedserieus. Het viel hem op dat Ilse en Sira mee aan tafel zaten. “Over vermoord in slaap gesproken-“ begon hij. “-fijn om te zien dat jullie weer met elkaar overweg gaan. Het is belangrijk dat familie blijft praten.” Zei hij vrolijk, niet wetend dat het totaal anders in elkaar zat. Daarna echter, richtte hij zich op Madelief en glimlachte eventjes naar haar. "Lekker geslapen? Volgens mij was je best moe gisteren van de reis?"

Lily de Ruijter

Lily hoef haar hand op een zwaaide naar Madelief die inmiddels zich ook aan de ontbijttafel had gevoegd. Ze wilde net op Madelief reageren toen haar lieve (ughmm) tweelingzusje al antwoord gaf voor haar. "Zal gij zich gewoon niet lekker bezig houden met je clowns spullen? Waarvan ik er überhaupt niet begrijp dat je er moeite voor doet want grote kans dat we vandaag iets actiefs gaan ondernemen en dan zit je make-up straks nog niet meer. Daarbij kan ik prima voor mijzelf antwoorden. Want nee ik ben niet moe omdat die beden voor geen meter liggen." Ze richtte haar blik op Madelief. "Onze lieve oom heeft ons vannacht geprankt. Heb je mij en Elliott niet horen gillen." Ze pakte de handschoen op en gooide het naar Sammy zijn hoofd. "Niet mijn probleem. Je bent hier zelf mee begonnen."
Ilse gunde ze gewoon geen blik waardig. Al hadden ze kunnen zeggen dat ze beter gewoon de mond kon houden. Vroeg of laat kreeg ze de nichtje nog wel en zette ze recht wat zij had veroorzaakt.

Elliott Smit

Elliott at gewoon rustig van zijn ontbijt. In zo een grote groep wist hij al helemaal niet goed wat hij moest zeggen, daarom hield hij zich afzijdig. De jongen wie Lily leuk vind. Storm haar voetbalcoach en mee was op kamp, kwam aangelopen en groette hun. Zijn nichtje die zo juist nog half slapend op de tafel had gelegen kwam plots overeind. Alsof ze opbloeiende toen de jongen binnen kwam. Zag hij het nou goed dat haar wangen rood kleurde? Elliott hoorde hem net zo enthousiast vertellen als Sammy eerder had gedaan over hun planning voor vandaag.
Elliott werd toch wel lichtelijk nieuwsgierig. "Wat gaan we doen dan vandaag?" Hij was bang dat Lily gelijk zou hebben. Op kamp ontkwam je gewoon niet aan iets actiefs. Hopelijk was het niet te actief of ingewikkeld. Elliott is gewoon niet gemaakt voor sport.
Parijs ontdekken was toch veel leuker maar het leek hem niet dat het zo soort kamp ging worden.

Madelief Zevenberg

Madelief nam een hap van het broodje dat ze net had gesmeerd. Ze vond kamp altijd wel leuk. Al had ze het niet meer gedaan sinds de basisschool om heel eerlijk te zijn. Misschien moesten ze het geen kamp noemen, maar gewoon een reis met school. Ze keek naar Lucy die antwoordt gaf en rolde met haar ogen, de andere helft van de tweeling was namelijk furieus bezig om haar wallen weg te werken. "De bedden zijn prima te doen, ik heb ze erger mee gemaakt." Maar iedereen had natuurlijk zijn smaak en ze wist dat Lucy van wat meer luxe hield en dit waarschijnlijk helemaal niet gewend was. Gelukkig gaf Lily al gauw de reden waarom zij zo moe was en het was niet, omdat de bedden zo slecht lagen. "O gilde jullie daarom, ik vroeg mij al af wat er aan de hand was. Om heel eerlijk te zijn was ik niet lang genoeg wakker om te vragen wat er aan de hand was." Ze was heel blij dat ze niets van de grap mee had gekregen. Anders had ze misschien een stuk slechter in slaap kunnen komen dan normaal. Spookverhalen vond ze niet zo eng, maar spook grappen kon de dan weer wat minder goed tegen. Ilse en Sira waren naast haar gaan zitten en ze glimlachte naar de twee. Daarna keek ze naar Sammy die vroeg of ze lekker had geslapen. "Ja, ik heb goed geslapen. Ik was inderdaad moe van de reis. Dat is nu helemaal weg. Dus ik ben benieuwd wat we gaan doen vandaag." Ze gokte dat ze vandaag niet door Parijs zouden trekken, maar ze was benieuwd wat dan wel.

Lucy de Ruijter
Lucy rolde met haar ogen. Clownsspullen. Puh! “Je weet dat je ogen veel mooier uitkomen met zelfs maar het kleinste beetje make up Lils. Als je mij dat nou eens een keer laat doen.” Zuchtte ze geïrriteerd. Ze zag hoe Lily reageerde op de aankomst van Storm en zuchtte. Ze had haar zusje al zo vaak gezegd, dat ze met een klein beetje hulp Storm zo om haar vinger kon binden. Maar wilde ze luisteren? Nee hoor! Ze keek even naar Madelief. “Ik ben niet gewend om te kamperen.” Zei ze tegen het meisje. Ja, dit zag lucy echt als kamperen, ook al sliep ze dan niet in een tent.

Ilse Santegoeds
Het deed Ilse goed dat haar familie niet wist wat eraan zat te komen. “Oh, weten jullie dat dan niet?” vroeg ze met een grijns op haar gezicht. Ze wreef nog net niet in haar handen. Dit zou een makkie worden. “Oh Madelief, dat komt helemaal goed hoor. Al denk ik dat na vandaag iedereen heel makkelijk slaapt. Toch ome Sammy?” vroeg ze met een super lief opgezet gezichtje. Ze keek naar Storm die net aan was komen lopen. Ze had maar al te goed in de gaten hoe haar nichtje op de jongen reageerde. Ha, daar zou ze eens mooi iets tegen doen. “He Storm, kan ik je soms helpen met iets klaarzetten? Ik ben benieuwd of het echt zo moeilijk word als dat je me hebt verteld.”

Sammy McBrown
Sammy schoot in de lach. “Ja, ach, zoiets was te verwachten toch? Ik hou wel van een geintje.” Zei hij, terwijl hij de handschoen weg stopte. Vooral als hij sommige dan zo erg kon laten schrikken. Hij keek op naar Storm die zich bij hun groepje voegde en hoorde hem net zo enthousiast zijn. Dit was alleen maar net zo leuk. Iedereen zo lekker nieuwsgierig maken. Al leek het er helaas op dat Ilse er op de één of andere manier toch achter was gekomen. “Ik ga er niet te veel over zeggen, El, maar het gaat je wel lukken.” Zei hij tegen zijn neefje. Hij glimlachte naar Madelief. “Kijk, een goede nachtrust heb je hier inderdaad wel nodig. Al moesten bij ons de leraren komen zeggen dat we stil moesten zijn. Nou ja, mijn klasgenoten dan.” Zei hij. Hij was zelf altijd maar een stille jongen geweest, pas bij zijn vervolgopleiding had hij echt wat losser gekomen.