Korenhof (5 jaar later)

Daan

Daan zuchtte. "Ik doe niks! Ik.. Ik vond het gewoon geen slim idee om onverwachts langs te gaan. Een verrassing is leuk maar niet net als je bent bevallen. Isa en Kyllian hebben hun rust nodig dan kan niet iedereen zomaar binnen vallen. Maar laat maar.. We hebben het er niet meer over." Hij sloeg ze koffie achterover. "Zullen we zo dan gaan?"

Nathan McBrown

Nathan glimlachte naar Elise, hij wist dat ze niet van verrassingen hield en hij haalde zijn schouders op. Ze moest maar gewoon geduld hebben, want hij ging het haar niet vertellen. "Even geduld hebben, Elies. Je komt het vanzelf wel te weten," zei hij met een grijns tegen haar. Hij vond het leuk dat ze en keer wat met zijn tweetjes gingen doen, hij wou niet verloven met iedereen er bij, zoals bij Kay en Isa. Ook al had Kay dat natuurlijk helemaal niet gepland. Hij grijnsde eventjes, nou niemand zou hen volgen naar Parijs. "Weet je al waar we heen gaan?" Vroeg hij toen met een glimlach. Hij was benieuwd of ze het al wist.

Isabella Nicols

Isabella glimlachte, toen ze zag wat Kay deed en ze rolde met haar ogen. "Doe jij dat maar eens," zei ze met een glimlach. Ze wou niet de jaloerse vriendin uit hangen, ze wist dat Kay van haar hield. Daarom hoefde ze niet jaloers te worden op andere meisjes. Ze wreef over het handje van Kylian en keek daarna weer naar Kay die vroeg hoe laat Kim en Daan zouden komen. "Dat had ze er niet bij gezet, ze zei alleen straks." Ze zou zo nog wel even gaan slapen, zodat ze er niet zo moe uit zou zien als ze straks zouden komen. Ze moest een geeuw onderdrukken, ze was nog niet zo heel lang wakker, maar ze was nu al weer moe. Ze was dan ook best veel bloed verloren, dus zo raar was dat niet.

Kim Jacobsen

Kim hield haar mond. Ze wilde het hierover gewoon ook niet meer hebben met Daan. Hij had de verrassing nu toch al verpest. Zij zou het juist leuk vinden als ze in het ziekenhuis zou liggen en dan ineens onverwachts bezoek zou krijgen. "Ja, we gaan zo." Ze glimlachte kort naar Daan en ging toen gewoon verder met eten.


Kay Santegoeds

Kay glimlachte. "Je weet toch wel dat ik daar niks om geef." zei hij. Hij drukte een kus op Isa's wang. "Jij bent de enige waar ik van hou." Hij nam Kylian weer van haar over. "Als jij nog eens lekker gaat slapen nu? Dan ben je straks misschien wat wakkerder als Daan en Kim er zijn." Hij zou hier natuurlijk wel bij ISa blijven liggen en Kylian bij zich houden.

Elise

Elise sloeg de armen over elkaar en mompelde onverstaanbaars. Deels om er niet meer verder op in te gaan en deels omdat ze de mond vol had met brood. Spreken met je mond vol ging ook niet en was smerig. Elise nam de laatste hap van de brood terwijl ze nadacht over Nathan's vraag. Ze keek op de verkeersborden waar ze net langs reden. "Mhh, volgens mij lijdt deze weg naar Frankrijk, mede te zien aan de borden, maar je kan er net zo goed voorbij rijden. Gaan we naar Frankrijk?" Ze keek Nathan hoopvol en afwachtend aan. Frankrijk betekende 9/10 Parijs en ze wou onwijs graag naar Parijs.


Off: Sorry knorrie ik weet echt niks met Daan

Isabella Nicols

Isabella glimlachte naar hem, ja dat wist ze heel goed. Het ging juist goed tussen hun en er zou helemaal niemand meer tussen hen in komen. Dat hoopte ze echt heel erg. "Dat weet ik," zei ze zachtjes tegen hem. Ze begon wel weer heel moe te worden, misschien was even slapen wel goed voor haar. Ze voelde de kus op haar wang en glimlachte weer eventjes, het was gewoon al fijn om dichtbij Kay te zijn. "Jij bent ook de enige van wie ik hou," zei ze tegen hem en ze meende het. Ze had nooit iemand zo leuk gevonden als de man naast haar. Kylian werd door Kay over genomen en ze knikte, toen ze hoorde wat Kay tegen haar zei. "Ja dat lijkt mij ook het slimst," zei ze met een glimlach en ze ging wat beter liggen, zodat ze kon slapen. Ze sloot haar ogen en het duurde niet lang voordat ze lag te slapen.

Nathan McBrown

Nathan nam de laatste hap van zijn broodje snel, hij moest zich wel focussen op de weg en met twee handen sturen en dat ging niet als hij in één hand een broodje moest houden. "Dat was een lekker broodje," zei hij met een glimlach tegen Elise. Hij keek naar de borden en zag dat hij nog steeds rechtdoor moest, terwijl hij ook rustig op het antwoordt van zijn vriendin wachtte. Hij was een beetje teleurgesteld, toen ze het nog goed had ook. Dat betekende dus dat hij haar niet meer kon pesten en hij grijnsde eventjes. "Ja we gaan naar Frankrijk," zei hij met een glimlach. Hij zou niet liegen daarover. De plaats zou hij niet zeggen, al wist hij zeker dat Elise dat ook wel wist. "En ik maar denken dat ik het als een verrassing kon houden," zei hij met een lichte grijns. Hij vond het niet zo heel erg dat ze dit al wist en vond het eigenlijk wel fijn, nu kon hij het er niet zo maar uitflappen.

Elise

Elise nam een slok van de drankje en rijkte hem nogmaals eens aan Nathan uit zodat die wat kon drinken. Ze glimlachte lichtjes. "Geen dank." Het was een kleine moeite geweest om wat broodjes voor onderweg te smeren. Elise glimlachte. Dus ze had het goed geraden. Ze gingen naar Frankrijk.
Ze leunde even tegen Nathan aan en legde haar hand op ze zijne die, die bij de schakeling hield.
"Ik heb zin om met jou vakantie te vieren in Frankrijk. Echt onwijs lief dat je me hier mee heen neemt. I love France!" Elise schoot in de lach. "Had je het maar niet moeten vragen, slimmie! Eigen schuld! Al weet ik nog altijd niet waar in Frankrijk we heen gaan. Al hoop ik wel dat mijn vermoeden klopt...."

Kay Santegoeds

"Ben ik de enige van je houd? Weet je zeker dat daar niet nog een andere knappe jongen bij gekomen is?" vroeg hij plagend aan Isa. Doelend op Kylian natuurlijk. Daarna keek hij hoe Isa in slaap viel. Kay ging ook lekker onderuit naast Isa liggen. Zijn zoontje legde hij tussen hem en Isa in. Hoe schattig. Kay zuchtte een keer. Wat was hij blij dat de bevalling toch goed gegaan was. Misschien zouden Daan en Kim niet de enige zijn die langs zouden komen, maar zouden anderen ook even aan komen.

Nathan McBrown

Nathan pakte het drinken aan en nam er nog een slok uit, hij moest wel gewoon blijven drinken. Hij gaf het weer terug aan Elise en glimlachte naar haar. "Het duurt nog wel eventjes voor we er zijn," zei hij met een glimlach. Nog maar een paar uurtjes, dus het viel op zich wel mee. Hij glimlachte, toen hij hoorde hoe enthousiast ze was. Hij hoopte alleen niet dat ze hem af ging wijzen, dat zou wel een domper zijn op heel de vakantie. "Ik ben blij dat je vakantie wilt vieren met mij in Frankrijk en het wordt heel gezellig." Hij haalde een hand door zijn haar heen en grijnsde eventjes, de locatie ging hij lekker niks zeggen. "Ik ga de locatie niet zeggen en ik ga ook geen hint geven, ik zeg niks zelfs niet als je vermoeden goed is." Hij ging wat harder rijden, omdat hij voor zijn gevoel veel te langzaam ging op de snelweg.

Isabella Nicols

Isabella begon al wat slaperig met haar ogen te knipperen, toen ze hoorde wat Kay zei en glimlachte naar hem. "Ja je hebt gelijk, er is nog een jongen bijgekomen van wie ik houd." Ze was Kylian eventjes vergeten, maar er waren nu twee jongens waar ze heel erg viel van hield. Eigenlijk drie jongens als ze haar broer nog meetelde. Ze voelde hoe Kay naast haar ging liggen en sloot haar ogen nu zou ze beter kunnen slapen. Ze was zo blij dat haar kleintje er nu eindelijk uit was, het was vermoeiend om een kindje bij te dragen en nu het er eindelijk uit was voelde zich ook een stuk beter. Ze streelde over het kleine handje van haar zoontje heen met een kleine glimlach en daarna viel ze in slaap. Het zou niet lang duren voor Kim en Daan er waren en dus kon ze beter een uurtje slaap pakken.

Elise Bakker


Elise nam het blikje van Nathan terug aan en zette het tussen hun in, in de bekerhouder zodat Nathan er gewoon bij kon als die het wou hebben. "Hoelang is eventjes?", vroeg ze met een glimlach. Hopend dat ze daar iets wijzer op werd. Ze was zeker enthousiast. Frankrijk was leuk, hellemaal als ze naar Parijs gingen. "Ik ben blij dat jij mij mee neemt op deze vakantie. Het wordt zeker gezellig." Elise gaf Nathan een klap tegen ze arm. "Als je nou niet ophoudt om mij nog nieuwsgieriger te maken, dan ga ik je dwingen om het te vertellen. Het is niet leuk hoor om niet te weten waar je heen gaat."

Nathan McBrown

Nathan zag hoe Elise het blikje tussen hen in zette en vroeg zich af waarom hij daar niet aan had gedacht. Het was eigenlijk best wel simpel, zo konden ze er allebei makkelijk bij. "Nog een uurtje of twee of drie." Hij wist het niet zeker vanaf hier. Ze waren in ieder geval al in Frankrijk. Dat was tenminste één ding dat hij wel fijn vond. Hij kon alleen niet schatten hoe lang het zou duren voor ze er waren. Hij grijnsde, toen hij de klap tegen zijn arm voelde en knikte toen eventjes. "Het wordt heel gezellig, we gaan gewoon allemaal leuke dingen doen." Zeker niet de hele dag in hun hotel kamer zitten, daar had hij namelijk echt geen zin in. "En ik hou wel op met je nieuwsgierig maken, je ziet het vanzelf wel." Hij glimlachte lichtjes, terwijl hij verder reed richting Parijs. Hij vond het toch nog wel een beetje spannend, als ze terug kwamen waren ze of verloofd of niet en als het niet zo was dan zou het een awkward ritje terug naar Nederland worden.

Elise

Elise sloeg een diepe zucht. " Nog 3 uur. Dat overleef ik niet hoor." ,piepte ze expres. Ze hield niet van lange ritten. Daar kreeg je een houten kont van. Maar je moet iets over hebben voor een vakantie.
Ze knikte. " Ja, hou alsjeblieft op! Je maakt me te nieuwsgierig. Dan ga ik alleen maar meer denken dat we gaan kamperen en rare dingen gaan doen als abseilen of bungel jumpen. Lijkt me wel heel gaaf maar niet nu. Ik ben toe een rustige en relaxte vakantie. Daarom ben ik ook zo blij dat je me meeneemt. Kunnen we dat gewoon niet vaker doen? Er gewoon even tussen uitglippen?"

Nathan McBrown

Nathan glimlachte lichtjes en keek naar de weg, hij moest nu niet tegen andere mensen op gaan botsen. Dat was niet de bedoeling. "Nog even volhouden, drie uur zijn zo voorbij." Dat was zo, als ze maar niet op de tijd lette, dan was die drie uur zo voorbij. Dan waren ze er en konden ze Parijs gaan verkennen. Hij hield voor de rest zijn mond dicht, natuurlijk was het leuk om haar nog nieuwsgieriger te maken. Alleen dat wou hij nu niet doen. "Geen zorgen, het wordt gewoon een rustige vakantie. En dit kunnen we zeker vaker doen, maar dan moeten we er wel goed voor sparen." Zoveel geld verdiende ze allebei nog niet, maar dat zou meer worden als ze langer bleven werken waar ze nu werkte. De lonen gingen vaak met elkaar jaar en beetje omhoog en als ze dan zouden sparen. Dan konden ze vaker op vakantie gaan.

Skipper de skip skip!

Elise

Ze reden Parijs in. Boven de gebouwen uit stak de Eiffeltoren. Elise werd helemaal enthousiast. 'Ik wist het! Jij gemenerik. En niks zeggen! Ahhh, ik haat je nu even heel erg."
Ze gaf Nathan een mep tegen zijn arm. Ze staarde naar buiten. "Oke, ik geef toe dit is wel een hele leuke verrassing. Ik heb nu al zins om naar de Eiffeltoren te gaan en te wandelen door Parijs. Verblijven we in het centrum?"

Daan

Daan reed de parkeerplaats op van het ziekenhuis. Hij zou met Kim op kraambezoek gaan bij Kay en Isa en de kleine Killian. Eerst waren ze nog de stad in geweest om een cadeautje te kopen. Waar ze uiteindelijk slaagde voor een babypakje en een knuffeltje. Hij stapte uit en wachtte tot Kim zo ver was, zodat ze samen naar binnen konden lopen.