Korenhof 4 life

Daan Schilders

Daan zat buiten op een stoeltje voor het huisje waar ze verbleven. Ze gedachte afdwalend naar gisteravond. Hij was met Kim, de kinderen en het vriendje van ze oudste dochter naar het strand gegaan om daar te dineren en te wandelen. Om vervolgens Kim een nieuwe trouwring te geven. Liever had die opnieuw het huwelijk ingestapt maar hij wist dat kim zou weigeren. Daarom had die op deze manier opnieuw ze belofte gegeven. Het was een mooie avond geweest. Nu zat die te wachten op Nathan en Kim. Blijkbaar was het de bedoeling dat ze een strandwandeling gingen houden.

Kylian Santegoeds

Kylian zat aan tafel met zijn zus, zijn vriendin en zijn moeder. Zijn vader lag gelukkig nog te slapen. Hij wist niet of hij die wel wilde zien vandaag. Wat hij van het gesprek gehoord had, zat hem nog steeds erg dwars. "Mam, staat er vandaag nog iets op de planning?" vroeg hij. Misschien kon hij dalijk anders wat leuks gaan doen, samen met Esme. Even weg van zijn familie en dan was de kans het kleinst dat hij zijn vader tegen zou komen. Dan zou hij ook even met Esme kunnen praten, eens zien wat zij zou denken.


Kay Santegoeds

Kay werd wakker met een barstende koppijn. Hoe laat zou het eigenlijk wel niet zijn? Hij keek op zijn horloge. Het was gewoon al half elf en hij had het gevoel nog gewoon doodmoe te zijn. Hij probeerde overeind te komen, maar toen werd de koppijn alleen maar erger dus liet hij zich weer gewoon achterover vallen en probeerde hij te bedenken wat er was gebeurd. Het duurde niet lang of hij wist weer hoe hij gisteren twijfelend een biertje had aangenomen. Hij beet op zijn lip. Dan wist hij wel hoe laat het was.


Stefan Bakker Nicols

Stefan lag nog lekker te slapen. Dicht tegen Brendon aan natuurlijk. Maar al snel werd hij wakker. Hij rekte zich eens uit en keek op zijn horloge. Half elf al! Ze hadden lang geslapen. Brendon lag nog lekker te slapen en hij glimlachte eventjes. Hij zou Brendon verrassen en een lekker ontbijt op bed voor hem maken. Brendon hielp hem de laatste dagen al zo goed. Dit verdiende hij wel. Voorzichtig ging Stefan rechtop zitten en haalde de rolstoel moeizaam dichtbij. Stefan ging er voorzichting in zijn pyjamabroek in zitten. Daarna rolde hij naar de deur en maakte die, ook weer met moeite, open. Hij rolde naar de keuken toe waar hij de 3 Santegoedjes en Esme begroette en een pannetje pakte waar hij water in deed en twee eitjes in stopte, zodat die konden koken. "Even een ontbijtje maken voor Brendon." zei hij tegen de vier en glimlachte vrolijk. "Hoe is het met Kay?"


kim Jacobsen

Kim had niet veel gegeten. Ze was van plan om Daan te vertellen dat ze zwanger was. Daar had ze Nate''s aanwezigheid wel voor nodig. Niet omdat ze het anders niet durfde te vertellen, maar omdat ze bang was voor de reactie van Daan. "Nate, zullen we gaan? Volgens mij zit Daan al lang te wachten en zich af te vragen waarom wij zo graag met hem willen gaan wandelen." zei ze tegen haar broer. Als Daan het wist, kon ze een van de komende dagen misschien ook aan de rest vertellen wat er aan de hand was.

Elise Bakker

Elise was met Nigel aan het voetballen in de tuin. Ze zou op het kleine jongentje passen zolang Daan, Kim en Nathan gingen wandelen. "Tante Elise, ik heb dorst.", hoorde ze Nigel zeggen. Ze tilde het kleine mannetje op en liep met hem op der arm naar binnen. "Goedemorgen.", zei ze verbaasd toen ze de familie Santegoeds aan de ontbijt tafel zag zitten. Ze zette Nigel weer neer. "Ga maar op de bank zitten Nig, dan pak ik wat te drinken." Ze liep de keuken in om een bekertje limonade te pakken. Ze keek op toen ze Stefan de keuken in zag komen rijden. 'Goodmorning, broertje!"

Noa Schilders

Noa werd wakker van de zon die door de gordijnen scheen. Nog de slaap in de ogen keek ze naast zich waar Joel nog lag te slapen. Ze wreef de slaap uit de ogen en glimlachte.
Gisteravond was erg gezellig geweest. Na de her belofte van de ouders waren ze samen, met ze tweetjes , romantisch over het strand gaan slenteren. Heel voorzichtig stapte ze uit het bed om zich aan te kleden en op te frissen. in de hoop dat Joel niet wakker werd.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella zat aan de ontbijt tafel, ze was vroeg opgestaan. Ze zou zo wel even bij Kay gaan kijken of hij misschien wakker was. Dan zou ze hem wel een paracetamol toe duwen. Ze was zo in gedachten verzonken dat ze maar een beetje naar haar bord aan het staren was, het maakte haar niet zo heel veel uit dat Kay nog even op bed lag. Ze hoorde wat haar zoon vroeg en fronste haar voorhoofd eventjes en schudde toen haar hoofd. "Nee, er staat vandaag niks op de planning. Ik denk niet dat je vader dat aan kan met zijn kater." Ze haalde een hand door haar haar, dat wist ze wel zeker. Dus haar kinderen mochten gaan doen wat ze wouden. Ze keek op, toen Elise binnen kwam. "Goeie morgen, Elies." Ze glimlachte naar haar vriendin en daarna keek ze even naar Stefan die ook binnen kwam en zei dat hij een ontbijtje ging maken voor Brendon, ze rolde met haar ogen. Natuurlijk lag haar broer ook nog steeds op bed. "Ik weet niet hoe het met Kay gaat, toen ik op stond sliep hij nog. Ik zou zo nog wel even bij hem gaan kijken," zei ze met een kleine grijns tegen Stefan. Ze wist wel dat het niet goed ging met Kay, hij zou sowieso een behoorlijke kater hebben. 

Nathan McBrown

Nathan was opgestaan en had wat gegeten, nu moest hij gaan wandelen met zijn zusje en Daan. Daar keek hij eigenlijk niet naar uit, wat als het helemaal fout ging. Dan moest hij er natuurlijk weer tussen komen, hij had ook zo'n gevoel dat hij daarom mee moest gaan om te wandelen. Hij haalde een hand door zijn haar en keek even naar Kim. "Ja laten we maar gaan dan en wie zegt dat ik graag met jullie wil wandelen. Het wordt in mijn mening niet zo'n heel leuk gesprek." Toch zou hij mee gaan om zijn zusje te steunen. Dat was het minste wat hij kon doen, het feit alleen al dat ze zwanger was van Sam liet hem een beetje rillen. Het was gewoon vreemd, zo ver was Sam eigenlijk nog nooit gegaan en hij schudde zijn hoofd even.

Brendon Nicols

Brendon had niet gevoeld dat Stefan het bed had verlaten, hij lag nog steeds lekker te slapen en had het lekker warm. Hij wist echter wel dat hij wakker aan het worden was, want hij begon steeds meer geluiden te horen, van wat er in het huis allemaal gebeurde. Hij hoorde stemmen en dat betekende dus dat er al mensen op waren. Hoe laat was het eigenlijk? Hij opende zijn ogen en zag dat Stefan wel op was. hij haalde een hand door zijn haar en keek op zijn horloge. Kwart voor elf, dat was eigenlijk al best laat. Hij rekte zich uit en ging overeind zitten, hij zou zo maar eens uit bed gaan. De hele dag op bed blijven liggen was ook niet echt gezellig. Hij voelde een steek in zijn zij, bij het uitrekken en hij trok een gezicht. Hij voelde het nog steeds, maar het werd weer wat minder. Een kleine zucht ontsnapte aan zijn lippen.

Kylian Santegoeds

Kylian keek naar zijn moeder. "Ik vroeg alleen of we vandaag toevallig iets gingen doen." beet hij zijn moeder toe. Hij hoefde helemaal niet te weten hoe het met zijn vader ging. Wat hem betreft bleef die de rest van de vakantie in bed liggen, dat boeide hem allemaal niet. Hij negeerde wat er verder nog over zijn vader gezegd werd. Hij hoefde het allemaal niet te weten, echt niet. Hij had op het moment zo'n hekel aan zijn vader. Kylian leek veel te veel op zijn vader. Zowel innerlijk als uiterlijk en dat begon hem de keel uit te hangen. "Es, ga je zo mee een eindje wandelen?" vroeg hij aan zijn vriendin.

Stefan Bakker Nicols

Stefan keek naar Isa en glimlachte eventjes. "Ach, het is vast zo weer voorbij. Een paracetemol, een goede koude douche en een harde klap in zijn gezicht lossen het wel op. Dan is hij wel goed wakker geschud." zei Stefan en knipoogde eventjes. Die klap was natuurlijk maar figuurlijk bedoeld. Hij wachtte  geduldig tot het water eindelijk kookte en zette een wekkertje op. Hij duwde brood in het tosti ijzer. Tot nu toe ging het allemaal wel goed. Hij haalde een dienblad tevoorschijn en zette die op zijn schoot. Daar legde hij twee worden en twee eierdopjes op. hij haalde een mes en een pot jam tevoorschijn. Hij smeerde een dikke laag aardbeienjam op het geroosterd brood en legde daarna de eitjes in de dopjes. Het ging maar net goed. Bijna liet hij alles op de grond vallen. Hij keek de keuken rond. Shit, hij moest nog glazen jus d'orange pakken... Daar kon hij niet bij. "Wil iemand even twee glazen jus d'orange voor mij inschenken?" vroeg hij toen. Zijn neefje stond al op. "Alsjeblieft oom Stef." hoorde hij de jongen zeggen. Hij glimlachte eventjes. "Dankjewel Kylian." zei hij en zette de twee glazen mee op het dienblad en rolde zichzelf toen langzaam en voorzichtig weer de keuken uit. Hij deed zijn best om niets te laten vallen.  

Kim Jacobsen Schilders

Kim keek haar grote broer aan. "Alsof ik dat zo leuk vind om te vertellen." zei ze tegen haar broer. Ze had liever dit gesprek helemaal niet gehad. Het kon alleen niet anders. Ze beet op haar lip. Ze stond op en liep Nate voor naar buiten toe. Buiten zag ze Daan al zitten wachten. Ze haalde eens heel diep adem. "Daan, ga je mee?" vroeg ze toen aan haar man en wachtte rustig af. Ze wist niet, echt niet, hoe hij zou reageren. Ze was daar zo ongelooflijk bang voor.

Daan Schilders

Daan zat buiten nog altijd op Kime en Nathan te wachten. Hoelang konden die er twee over doen voor ze klaar waren om te gaan wandelen. Ze gingen wandelen! Niet naar een of andere gala of terug naar huis. Hij zag dat inmiddels de woonkamer en keuken langzaam voller werd met men die wakker waren. Hij zwaaide as groet waar neer zij in zijn richting keken. Eindelijk kwam Kim naar buiten gelopen met de vraag of die kwam. Zonder iets te zeggen stond die om en volgde Kim naar binnen. Hij zei Nigel nog even gedag die vandaag bij Elise zou blijven. " Waar lopen we eigenlijk heen? Gewoon naar het strand?"

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella keek even naar haar zoon, die wat snauwerig deed en ze trok haar wenkbrauwen even op. Hij hoefde niet chagrijnig tegen haar te gaan doen, zij kon er ook niks aan doen dat Kay zo veel had gedronken. "Nee, we gaan niks doen vandaag." Ze bleef kalm, om nou terug te gaan snauwen had ook geen zin en daar had ze ook helemaal geen zin in. Ze keek naar Stefan en hoorde wat hij zei en ze grijnsde eventjes. "Die koude douche, krijgt hij sowieso." Zei ze met een grijns, want ze zou Kay daar gewoon onder zetten. Tenminste als haar man dat zelf al niet zou doen. "Ja is goed," hoorde ze Esmé antwoordt geven op de vraag van Kylian. Zij zou ondertussen bij Kay gaan kijken. "Ik ga maar eens bij Kay kijken," zei ze met een zucht. Daarna stond ze op en liep ze naar boven en deed ze de kamer open en ze keek naar haar man die nog steeds op bed lag. "Hoe voel je je?" Een nutteloze vraag natuurlijk, aangezien hij zich vast wel kut zou voelen. Ze ging op de rand van het bed zitten en keek even naar het gordijn dat nog steeds dicht zat. Dat zou ze nog maar even zo laten.

Nathan McBrown

Nathan keek even naar zijn zusje en grijnsde lichtjes. "Natuurlijk vind je dat niet leuk," zei hij zachtjes. Alleen hij ging mee in het geval dat het fout zou gaan en dat was niet echt een heel erg leuk klusje. Voor hem in ieder geval niet, maar voor Kim deed hij het graag. Hij liep achter zijn zusje aan en deed zijn handen in zijn zakken. Daan zat inderdaad al buiten op hen te wachten en hij beet zachtjes op zijn lip. Dit zou moeilijk worden voor Kim. "Ja laten we richting het strand lopen," zei hij met een glimlach. Hij zou dan maar gewoon voor gaan en hij begon richting het strand te lopen.

Kim Jacobsen

Kim beet op haar lip. Ze zou het zo meteen echt gaan vertellen. Maar eerst wilde ze een eindje van het huisje af zijn. Alsof ze wilde dat verder niemand hen kon afluisteren. Dat niemand die vreselijke woorden kon horen die ze moest zeggen. De meeste zouden het leuk vinden dat ze zwanger waren, maar zij niet. Absoluut niet. Zwijgend liep ze achter Nate aan, in de hoop dat Daan hen ook snel zou volgen.

Stefan Bakker Nicols

Voorzichtig, om niet te veel drinken te knoeien, reed Stefan naar de kamer toe waar hij net vandaan kwam. De kamer van Brendon en hem. Hij maakte de deur open en rolde zichzelf en het ontbijt naar binnen. Hij duwde de deur achter zich dicht. Hij rolde naar het nacht kastje toe dat naast het bed aan Brendons kant stond en zette daar het dienblad neer. Daarna rolde hij naar het andere kant van het bed en ging daar zelf weer voorzichtig in liggen. Misschien werd Brendon wel wakker van hem. Hij zou hem in ieder geval niet wakker maken. Dan moesten ze maar koude eitjes eten, dat maakte helemaal niet uit.


Kay Santegoeds

Kay keek op toen de deur open ging. Het klonk tien keer zo hard dan dat het eigenlijk was. Alleen de deur al die dicht ging. Geërgerd door het geluid sloot hij zijn ogen een keer, alsof dat het minder kon maken. Godsamme, waarom moest hij dan ook weer zo dom zijn om een drankje aan te nemen? Hij wist maar al te goed dat er na één drankje wel meer volgden. Hij keek naar Isa, die bij hem kwam zitten. "Ik voel me kut." mompelde hij toen.


Kylian Santegoeds

"Wat mij betreft hoef ik pa de rest van de vakantie niet meer te zien." zei hij tegen zijn moeder, voor ze de kamer verliet. Hij keek naar Esmé. "Zullen we gaan wandelen dan?" vroeg hij met een glimlach aan zijn vriendin. Hij moest het haar echt even vertellen wat hem dwars zat. Kyra zou hij er niets over vertellen. Hij wilde niet dat zij zich ook zo'n zorgen ging maken.

Teddybeer schreef:

Noa Schilders

Noa werd wakker van de zon die door de gordijnen scheen. Nog de slaap in de ogen keek ze naast zich waar Joel nog lag te slapen. Ze wreef de slaap uit de ogen en glimlachte.
Gisteravond was erg gezellig geweest. Na de her belofte van de ouders waren ze samen, met ze tweetjes , romantisch over het strand gaan slenteren. Heel voorzichtig stapte ze uit het bed om zich aan te kleden en op te frissen. in de hoop dat Joel niet wakker werd.

Daan Schilders

Eindelijk kwam er beweging in. Hij volgde Nate en Kim naar het strand. Geen idee waarom ze met ze drieën een wandeling gingen maken. Zat er geen romantische wandeling zoals laatst in. Hij kreeg zo nog eens het idee dat er wat aan de hand was. Dat er iets was wat hij niet wist en zij wel. Zwijgzaam liep die verder en ging naast Kim lopen waarna die de hand vastpakte. Er hing een spanning. En als die had geweten wat hem te wachten stond had die liever niet meegegaan. Maar wie bedacht zich nou dat een strandwandeling uit zou lopen op een drama?

Esmé Harrods

Esmé hoorde wat Kylian zei tegen zijn moeder en ze vroeg zich af wat hem dwars zat. Ze wist dat het iets was, want anders zou hij nooit zo reageren. Hij was duidelijk boos op zijn vader en natuurlijk kon ze hem dat niet kwalijk nemen, welke vader werd er nou dronken op klaarlichte dag. "Ja laten we gaan wandelen," zei ze met een glimlach tegen hem. Ze vond het niet erg om even dit drukke huis uit te kunnen en even alleen met Kylian te zijn. Ze liep naar hem toe, zodat ze konden gaan. "Welke kant zullen we op gaan?" Vroeg ze, want het maakte haar helemaal niet uit.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella had gehoord wat Kylian zei en zuchtte eventjes, ze wist dat ze haar zoon niet op anderen gedachten kon brengen. Zelf zag ze het ook niet zo zitten om met Kay te praten, niet na wat hij gisterenavond had gezegd over Richard. Ze keek naar haar man die haar aan keek en ze trok haar wenkbrauwen op, toen hij zei dat hij zich kut voelde. "Dat begrijp ik, ik denk dat je gisteren behoorlijk wat hebt gedronken." Ze zei het zachtjes, zodat hij niet tegen haar zou zeggen dat ze niet zo moest schreeuwen. "Kylian is trouwens boos op je," zei ze zachtjes. Ze keek naar hem en ze zuchtte eventjes. Ze beet zachtjes op haar lip, ze wist niet hoe ze het anders moest brengen.

Brendon Nicols

Brendon hoorde de deur open en dicht gaan en probeerde nog steeds een beetje door te slapen. Alleen toen hij voelde hoe Stefan weer bij hem in bed ging liggen, kon hij moeilijk nog door slapen en opende hij zijn ogen en knipperde de slaap even weg. "Goedemorgen," zei hij met een glimlach, waarna hij zich even uitrekte. Hij vond het wel fijn zo wakker worden, ze hoefden er ook nog niet uit. Ze hadden gewoon lekker vakantie en ze konden lekker in bed blijven liggen als ze dat wouden. "Heb je lekker geslapen," mompelde hij zachtjes en hij ging weer normaal liggen. De wond had een beetje pijn gedaan, terwijl hij zich uitrekte, maar het ging steeds minder pijn doen en daar was hij blij mee.

Nathan McBrown

Nathan keek om zich heen, er hing een spanning en ook wel terecht. Wat Kim moest gaan vertellen was niet echt leuk en hij snapte dat zijn zusje daar gespannen door was. Hij haalde een hand door zijn haar en keek naar zijn zusje, die moest maar gaan zeggen wanneer ze zouden stoppen en ze het ging vertellen. Hij zou haar beschermen als Daan fout zou reageren. Hij keek even vanuit zijn ogen naar Daan en zuchtte eventjes. Ja, dit ging alles behalve leuk worden.

Kim Jacobsen

Kims hand schokte toen Daan die vast pakte. Gewoon uit pure angst en spanning trok ze haar hand los en stopte die veilig weg in haar jas zak. Hoe moest ze nou beginnen? Ze wilde Daan niet eerst laten denken dat het zijn kind was. Ze wilde dat hij niet dacht dat het leuk zou zijn. Of toch wel? Nee, ze kon het niet maken om Daan niet te vertellen dat het zijn kind niet was. Ze beet op haar lip toen ze eenmaal op het strand waren.


Joel

Joel werd wakker toen het ineens wat kouder werd. De dekens waren blijkbaar een stukje weg getrokken. Hij keek op en zag dat Noa al wakker was en zich aan het aankleden was. Hij glimlachte. Zo stilletjes mogelijk stapte hij uit bed. Hij ging achter haar staan en sloeg zijn handen om haar heen. "Nu al aan het aankleden? Waarom blijf je niet wat langer liggen?" fluisterde hij zachtjes in haar oor en drukte een kus op haar schouder.


Stefan Bakker

Stefan glimlachte naar Brendon. "Goedemorgen." Stefan zuchtte eventjes. Hehe, eindelijk lag hij weer fijn. Hij hoopte snel weer alles te kunnen. Ze waren wel een stel tobbers. "Ik heb heerlijk geslapen. En jij dan?" vroeg hij aan zijn man. Voorzichtig kroop Stefan iets dichter tegen Brendon aan. Hij keek niet alleen uit voor zichzelf, maar ook voor Brendon.


Kay Santegoeds

"Het begon met maar één drankje. Ik zei nog dat ik niet wilde, maar ze drongen er zo op aan. Ik vond het onbeleefd om het af te slaan." mompelde hij moeizaam. Kay glimlachte triest toen hij hoorde dat Kylian boos was. Vond hij niet zo gek. "Hij is niet de enige." Kay was ook boos op zichzelf. Hoe had hij zo stom kunnen zijn? Hij hoefde maar een smoesje te verzinnen om dat drankje niet aan te kunnen nemen. Allergie of wat dan ook. "Zijn ze heel erg boos?"


Kylian Santegoeds

"Wat mij betreft hadden we lekker rustig met zijn tweeën in één zo'n huisje gezeten. Hadden we de drukte van mijn familie niet zo om ons heen gehad." zei hij. Hij glimlachte naar Esmé, toen zij naar hem toe kwam gelopen. "Maakt mij niet uit. Het strand of de bossen? Kies jij maar." zei hij tegen Esmé en kneep zachtjes in haar hand.

Nathan McBrown

Nathan keek van zijn zusje naar Daan en voelde zich niet echt op zijn gemak, hij wist natuurlijk waarom hij hier was. Alleen er werd gewoon helemaal niks gezegd en daar werd hij een beetje ongemakkelijk van. Hij voelde de spanning tussen de twee en dat vond hij wat minder fijn om getuigen van te zijn. Hij beet zachtjes op zijn lip en keek naar de horizon, hij hoopte dat ze snel op het strand zouden zijn en dat er iets gezegd werd. Deze stilte was namelijk gewoon ondragelijk en daar kon hij gewoon niet tegen.

Brendon Nicols

Brendon glimlachte, toen hij een ochtend begroeting terug kreeg. Hij wou zich uitrekken, maar dan zou hij waarschijnlijk pijn krijgen waar de schotwond zat. Hij hoorde Stefan zuchten en glimlachte lichtjes, het zou allemaal wel weer goed komen met hen. "Mooi zo," zei hij zachtjes tegen zijn man. Hij voelde hoe Stefan wat dichter tegen hem aan ging liggen en hij glimlachte. Het was altijd fijn om zijn man dichtbij hem te hebben, dan wist hij tenminste zeker dat alles goed ging. "Ik heb ook heerlijk geslapen, dit bed ligt echt goed." Het matras lag lekker en dat was meestal niet zo in zulke huisjes, meestal was het matras veel te hard. "Ruik ik ontbijt?" Vroeg hij toen een beetje hoopvol, toen de geur van eten zijn neus binnen drong. Hij kwam er nu pas achter dat hij best wel honger had.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella haalde een hand door haar haar en beet zachtjes op haar lip, ze wou zelf nu niet boos worden op Kay. Hij had al zo'n hoofdpijn en ze wou het niet erger maken door te gaan schreeuwen. "Kay, je weet dat je een probleem hebt met alcohol. Je had het gewoon met een smoesje af moeten slaan," zei ze met een zucht. Ze kon toch niet heel lang boos op hem zijn, maar ze kon toch zeker wel een beetje teleurgesteld in hem zijn? Ze had verwacht dat hij zijn lesje wel had geleerd na wat er allemaal gebeurd was, toen hij vroeger dronken was. Ze wist dat Kay ook boos was op zichzelf en ze wist even niet wat ze moest zeggen, toen ze de vraag van haar man hoorde. "Met Kyra valt het volgens mij wel mee, die is meer geschrokken dan boos." Het was voor hun dochter ook niet fijn geweest om Kay zo te zien. "Kylian is een ander verhaal, ik denk dat hij wat dingen uit jou mond heeft gehoord die hij niet had mogen horen. Dingen die te maken hadden met Richard, want vlak daarna kwam hij binnen stormen." En als Kylian dat had gehoord, dan kon ze hem niet kwalijk nemen dat hij boos was op zijn vader. Ze keek naar de grond, ze vond het nog steeds niet fijn om over Richard te praten.

Esmé Harrods

Esmé keek naar haar vriendje, toen ze hoorde wat hij zei keek ze een beetje verbaasd. Zo erg was dit toch niet? Nou ja, om de vader van Kylian zo te zien had zij ook niet leuk gevonden en ze wist ook dat het haar vriendje heel erg dwars zat. "Met zijn tweeën in een huisje zitten, zou ook niet zo erg zijn nee." Het klonk wel een klein beetje aanlokkelijk, dan konden ze wat langer met zijn tweetjes zijn. Ze dacht even na over de twee opties waar ze konden wandelen, maar ze had al snel besloten. "Laten we de bossen doen, daar zijn we nog helemaal niet geweest." zei ze vrolijk en ze kneep zachtjes in zijn hand terug. Ze hield van Kylian en dat zou echt nooit veranderen.

Noa Schilders

Noa sloeg van schrik een gilletje en wou een stap weg springen maar werd door iemand vastgehouden. Vermoedelijk Joël. Ze draaide zich om naar de vriendje. 'Gek! Ik schrik me dood. Laat me niet meer schrikken." Ze gaf hem er een kusje op ze wang. "Ook goedemorgen, slaapkop!" Ze schudde de hoofd. "Ik heb honger, me maag gaat te keer. Ga je aankleden, dan kunnen we ontbijten en de dag doorbrengen op het strand ofzo. Het zou mooi weer worden." Ze maakte zich los van Joël zodat ze zich verder kon aankleden.


Daan Schilders

Daan was verbaasd door dat Kim de hand terug trok. Wat was dit? Had die wat verkeerds gedaan? Blijkbaar! Want de spanning was om te snijden. In ze hoofd ging die alle mogelijke fouten langs. Sjit! Gisteravond! Hun romantische avond met de kinderen waarbij die der een nieuwe ring had gegeven. Ze had hem niet aan willen nemen. Dat moest het zijn! Ze had zich opgejaagd gevoeld door dat de kinderen er bij waren. Daan hield staande. "Kim? Was is er aan de hand? Ik word gek van de spanning. Heb ik iets mis gedaan? Zit je in over gisteravond? Wil je de ring liever niet dragen? Asjeblieft zeg het me, want hier word ik gek van!"

Joel


Joël glimlachte eventjes. "Ik laat jou juist veel vaker schrikken." zei hij. "Vind ik leuk." zei hij. Noa maakte zich los van hem. Joël ging op het bed zitten. "Kunnen we niet gewoon de hele dag lekker hier blijven met zijn tweeën? Even weg van je drukke familie?" vroeg hij. Daar had hij wel zin in. Gewoon met zijn tweeën ergens naartoe. "Of is er misschien iets in de buurt waar je graag nog naartoe wil?"


Kim Jacobsen Schilders

Kim keek Daan even aan en schudde zijn hoofd. "Nee, jíj hebt niks gedaan." zei ze zachtjes. Ze keek Nate eventjes aan en keek toen naar de grond. Het was logisch dat Daan vragen ging stellen, hij had ook alle recht om alles te weten. Ze zou het snel zeggen, zodat Daan niet eerst blij kon zijn en dan het slechte hoorde. "Ik ben zwanger. Alleen niet van jou." zei ze tegen Daan.


Stefan BAkker Nicols

Stefan glimlachte naar Brendon. "Hm, hm." gaf hij Brendon gelijk. "Dat zie je meestal niet in parken." zei hij. Hij grijnsde toen zijn man over een ontbijt begon. "DAt heb je goed geroken, kijk maar naast je." zei hij met een glimlach. Daar had hij toch veel moeite voor moeten doen, voor zo'n klein makkelijk ontbijtje. Tja, als je in een rolstoel zat, ging het allemaal ook veel moeilijker.


Kay Santegoeds

Kay zuchtte. "Hoe dan? Ik probeerde het wel af te slaan, echt." zei Kay fel, dat moest hij niet doen. Hij wreef dan ook een keer met zijn handen over zijn voorhoofd heen, alsof dat ervoor zou zorgen dat zijn hoofdpijn weg zou gaan. Kay keek Isa aan en slikte een keer. "Wat kan hij gehoord hebben? Wat heb ik gezegd?" vroeg hij zachtjes. Hij beet op zijn lip. Zijn kinderen hoefden niet te weten wat hij er gebeurd was. Het was beter van niet.


KYlian Santegoeds

Kylian glimlachte. "Dan zijn we in ieder geval met zijn tweeën, lekker rustig. Zonder vervelende zusjes of nichtjes en zonder een dronken pa." mompelde hij. Het zat hem gewoon echt dwars. Kylian knikte met een big smile op zijn gezicht. "Dan wordt het de bossen!" zei hij vrolijk. Die had hij ook nog nooit gezien en dat was ook gewoon leuk. "Pa heeft gisteren nogal rare dingen gezegd." zei hij tegen Esmé toen ze hand in hand de bossen in liepen.

Nathan McBrown

Nathan bleef met de twee mee lopen, het maakte hem niet zo veel uit. Hij zou in ieder geval niet beginnen met praten. Dat hoefde ook helemaal niet, want Daan was al begonnen. Hij kon blijkbaar de spanning niet meer aan en ergens kon Nathan het hem niet kwalijk nemen. Het was wel erg lang stil van Kim haar kant. Hij beet zachtjes op zijn lip en haalde een hand door zijn haar, hij keek naar Kim en hoorde wat zijn zusje zei. Ze had het eindelijk verteld en hij legde een hand op haar schouder. Hij was benieuwd naar Daans reactie en daarom zei hij nog helemaal niks, hij bleef alleen achter Kim staan.

Brendon Nicols

Brendon vond het wel fijn om zo naast zijn man te liggen, het was gewoon fijn om even gezellig samen te zijn. Even niet de rest van de familie om hun heen. "Nee inderdaad, daardoor was ik zo verbaasd, toen ik voor het eerst in dit bed ging liggen." Een glimlach was van zijn gezicht af te lezen, daarna draaide hij zijn hoofd richting Stefan en drukte een kus op zijn wang. Hij draaide daarna zijn hoofd naar de andere kant en zag het ontbijt staan en daarna keek hij weer naar Stefan. "Dat heeft je vast veel moeite gekost," zei hij zachtjes tegen hem. "Maar ik vind het wel heel lief van je," zei hij met een glimlach en drukte nog een kus op zijn wang. Hij was echt blij met zijn man.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella hoorde de felle toon van Kay en trok haar wenkbrauwen op, dat was ook nergens voor nodig. "Desnoods had je het uit hun handen geslagen en was je weg gelopen," zei ze. Het kon haar niet schelen hoe hij het gedaan had, ze had alleen verwacht dat hij wel zo slim zou zijn. Alleen Kay had het biertje toch aangenomen. Ze keek haar man aan en beet zachtjes op haar lip. "Nou je weet dat je nogal aanhankelijk wordt als je dronken bent," zei ze zachtjes. Ze wou hem ook laten weten dat de kinderen dat gezien hadden en ze haalde een hand door haar haar heen. "Je zei dat ik niet zo tegenstribbelde bij Richard, tenminste daar kwam het op neer." Ze keek hem niet aan, ze haatte het om over Richard te praten. Het was haar eigen schuld dat ze in Richard's val was getrapt en ze wou daar niet weer aan herinnerd worden.

Esmé Harrods

Esmé hoorde wat Kylian zei en glimlachte lichtjes. Ze vond het niet zo heel erg om rond zijn familie te zijn. Ze waren tenminste interessanter dan haar eigen saaie ouders. "Je zusje plaagt je alleen maar een beetje." Ze glimlachte lichtjes naar Kylian. Het was echter ook wel fijn om even alleen met hem te zijn. Ze kneep zachtjes in zijn hand, toen ze het bos in liepen. "Wat heeft hij gezegd dan?" Vroeg ze aan hem, ze was benieuwd. Het leek Kylian namelijk echt dwars te zitten en dat vond ze helemaal niet leuk.

Noa Schilders


Noa keek Joel beledigd aan. " Niet leuk! Ik schrok echt! Waag het niet, anders pak ik je terug."
Noa draaide zich om en keek de vriend aan die op het bed was gaan zitten. " Dan moet je juist zorgen dat je hier weg komt, anders heb je nog geen rust." Noa keek naar de grond. Het was gênant om Joel te moeten zeggen wat er was, als die met ze tweeën hier blijven meer bedoelde. " Ik weet niet wat jij in gedachten had. Maar we kunnen niet intiem zijn. Ik heb last van een vrouwelijk probleempje.'


Daan Schilders

Daan keek Kim verbaasd aan. Het lag niet aan hem? Wat was er dan aan de hand. Hij liet er uitspreken in de hoop dat die een antwoord kreeg. Daan schopte tegen een aangespoelde stuk hou aan. " Verdomme!" Met ze handen in het haar gegrepen ijsbeerde die heen en weer. " Zelfs als die eikel dood is blijft die ons leven vergallen." Daan haalde een paar keer diep adem. "Hoelang weet je het al?" Hij kon beter iets zinnigs vragen dan gaan lopen tieren en doen. Kim zou er ook niet blij mee zijn. Een ding wist die meteen zeker: Dit kind kwam er niet, hij wilt het niet en zou er niet voor kunnen zorgen.

Kylian Santegoeds

"Ja, dat weet ik. Ze plaagt alleen maar." zei hij. Daar was ze ook zijn zusje voor, maar soms mocht het wel wat minder zijn. Hij keek Esmé even aan toen ze vroeg wat zijn vader had gezegd. "Hij zei dat ie, eigenlijk als gisteravond, hij ze, nou-" Hoe moest hij dat nou uitleggen? "Het komt er eigenlijk op neer dat als ie nooit dronken zou zijn geweest, dat ik dan niet... Dat ze dan nooit... Jeweetwel..." Hij keek Esmé even aan. Hij vond het gewoon moeilijk om het uit te leggen.


Kay Santegoeds

"Ik wou dat ik dat kon." mompelde hij. Hij kon het gewoon niet. Isa had groot gelijk. Hij had gewoon dat glas weg moeten slaan en weg moeten lopen. Maar daar was hij te zwak voor geweest. Hij keek Isa aan. "Dat meen je niet he?" Hij sloeg een hand voor zin ogen. "De volgende keer mag je me gelijk knock-out slaan als ik nog ooit zo binnen kom." mompelde hij zachtjes tegen Isa.



Stefan Bakker Nicols

"Dan hebben wij toch maar weer de beste kamer uitgekozen." zei hij tegen zijn man. Stefan knikte. "Ja, nogal. Maar goed, ik moet toch leren omgaan met een rolstoel." zei hij. Misschien kwam hij er wel nooit meer uit. En als hij al genoeg zou genezen om eruit te mogen, zou hij toch ook opnieuw moeten leren lopen. "Nou, gaan we lekker ontbijten dan." zei hij tegen Brendon.


Kim Jacobsen

Kim zette een paar stappen achteruit, zodat ze dichterbij Nate stond. De hand op haar schouder van Nate was wel geruststellend. Nate zou haar helpen, hoe Daan ook zou reageren. "Niet lang." zei ze tegen Daan. Hoe lang ze het precies wist, wist ze niet zeker te vertellen.  "Daan, verwacht niet dat ik het weg laat halen. Dat is moord." zei ze tegen Daan. Ergens had ze het gevoel dat hij dat dacht. Ze wist niet hoe het kwam. Maar dat gevoel had ze gewoon.


Roan (achternaam?)

Roan lag al even wakker. Hij had al lang stemmen gehoord en wilde natuurlijk maar al te graag uit bed en iets leuks gaan doen met zijn nieuwe ouders en zijn nieuwe broer. Het was wel raar. Eindelijk uit het weeshuis en bij een nieuwe familie. Maar goed, zijn nichtjes, neefjes, ooms en tantes vond hij nog wel eng. Vooral na wat er gisteren was gebeurd toen die ene man binnen was gekomen. Dat had hij eng gevonden. Hij stootte Sean aan. "Sean." zei hij zachtjes en tikte voorzichtig met zijn vinger tegen Seans wang aan. "Sean, wakker worden."


Joel

Joel glimlachte een keer. "Wat ik in gedachten had? Romantisch een filmpje kijken en dan 's avonds romantisch met zijn tweeën ergens gaan eten. En zorgen dat je familie niet bij ons in de buurt komt. Dan hebben we rust." zei hij. Hij begreep niet precies wat Noa nou eigenlijk bedoelde, maar ze moest er in ieder geval niets achter zoeken. Joël wilde gewoon lekker met zijn tweeën zijn.

Noa

Noa schudde de hoofd. Wat was ze toch ook weer lekker bezig. Misschien was ze zelf wel slecht geloviger dan mannen en dachten ze niet alleen aan één ding. Joel had er niks achter gezocht.
Gelukkig ging die er niet op in. Ze sloeg de armen om hem heen. "Lijkt me leuk. Maar eerst gaan we ontbijten. Ik rammel." Ze trok Joel overeind. "Come om!"


Sean

Sean voelde een getik tegen ze wang en een stem die tegen hem sprak. "Mhh, ik ben al wakker." Door ze wimper turend keek die wie het was. Sean wreef de slaap uit ze ogen. 'Ook goedemorgen.' Hij vond het nog steeds vreemd dat die nu een broertje had. Maar ook onwijs leuk. Roan was net voor de vakantie bij hun komen wonen. Sean stapte ze bed uit. 'Zullen we kijken of mama al wakker is?"


Daan

Daan zuchtte en knikte. Hij draaide zich om zodat die met ze rug naar Kim en Nathan stond. Nu begreep die waarom Nathan mee was. Als steun en scheidsrechter om hun beide in toom te houden.
Waarschijnlijk had die ook heftiger gereageerd als Nathan er niet bij was geweest.
"Daar dacht ik wel aan. Misschien is dat wel de beste oplossing ook al is het moord. Dat weet ik. Maar...
Ik weet niet of ik voor dit kindje kan zorgen. Niet voor hem kunnen zorgen is verwaarlozing en dat is ook niet goed. Ik kan het gewoon niet, echt niet. Sorry!" Pas op het laatst keek die Kim weer aan.

Esmé Harrods

Esmé glimlachte naar hem, maar ging niet meer door over Kyra. Ze waren nu gezellig met zijn tweetjes en dan moesten ze het juist niet over zijn zusje gaan hebben. Het was gewoon fijn om even met zijn tweetjes door het bos te wandelen. Ze luisterde naar zijn gestotter en fronste lichtjes om het te begrijpen. Er begon natuurlijk wel iets te dagen en ze keek Kylian aan. "Maar je vader was dronken, hij bedoelde er vast niks mee." Ze wist niet zeker hoe ze hierop moest reageren. Ze kneep zachtjes in zijn hand en keek even naar de bomen. "Misschien moet je er gewoon met je ouders over praten," zei ze toen zachtjes. Dat leek haar het beste, want het zat hem over duidelijk heel erg dwars.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella keek naar haar man en ze zuchtte eventjes, ze kon niet lang boos op hem zijn. "Ik weet dat het moeilijk voor je is," zei ze zachtjes en ze drukte een kusje op zijn wang. Ze zuchtte eventjes en greep zijn hand vast en begon met zijn vingers te spelen. "Ik denk dat Kylian je ook gelijk wou slaan. De volgende keer zou ik hem dat gewoon laten doen." Ze keek eventjes naar hem en kneep zachtjes in zijn hand. Ze haalde een hand door haar haar heen en keek even de donkere kamer rond. Ze keek voor zich uit en zei even niks meer. Het praten deed vast zeer aan het hoofd van Kay en ze zou hem zo wel weer alleen laten, zodat hij weer kon gaan slapen. "Wil je wat eten?" Vroeg ze toen toch maar. Dan kon ze tenminste wat gaan maken.

Brendon Nicols

Brendon keek naar Stefan en glimlachte, ja ze hadden zeker de goede kamer uitgekozen om in te gaan slapen. Zo zag je maar weer, de kamers op de begane grond waren gewoon het beste. "Dat hebben we zeker en we gaan het niet tegen de andere zeggen, dadelijk stelen ze onze kamer nog." Een grijns verscheen op zijn gezicht, nee zeker dat hij hier zou blijven liggen. Hij keek eventjes naar Stefan en glimlachte lichtjes naar hem. "Nou je hebt het toch goed gedaan, want het ziet er heerlijk uit." Hij drukte nog een kus op Stefan zijn wang en ging toen langzaam overeind zitten, zodat hij zijn zij niet zou belasten. "Ja laten we maar aan ons ontbijt beginnen," zei hij met een glimlach. Ze hoefde in ieder geval niet te haasten, want het was tenslotte vakantie.

Nathan McBrown

Nathan keek naar Daan die boos werd, hij had dit natuurlijk al verwacht. Hij wist dat Daan nogal een driftkikker kon zijn en dat liet de man nu weer zien. Hij luisterde naar de twee en merkte dat Kim iets meer naar hem toe kwam en hij hoopte dat hij haar wat kon geruststellen. "Daan, je kunt het op zijn minst proberen om voor het kindje te zorgen." Als de man het niet zou proberen zou hij ook niet weten of hij het kon of niet. Hij haalde zijn hand door zijn haar en keek even van Kim naar Daan. Hij wist ook niet zo goed wat hij hier nou mee aan moest.

Kim Jacobsen
 
Nate had groot gelijk. Daan moest het gewoon eerst proberen. "Als ik had gezegd dat het gewoon meer de genen van mijn kant waren, dan had je het misschien ook zo geloofd." zei ze tegen haar vriend en keek hem aan. "Ik ga hem niet weg laten halen alleen omdat jij niet voor het kunt zorgen." zei ze tegen Daan.
 
Roan McBrown
 
Roan glimlachte eventjes twijfelend naar zijn nieuwe broer. "Ja, dat wilde ik vragen." zei hij tegen hem. Zou hij het zeggen? "Ik durfde alleen niet alleen naar beneden te gaan." mompelde hij toen zachtjes tegen Sean. Hij knikte. Als ze naar Elise, eeh mama, toe zouden gaan, dan zouden ze met zijn drieën kunnen gaan ontbijten. "En papa? Gaat die ook mee eten?" vroeg hij toen. Het was raar om iemand papa of mama te kunnen noemen.
 
Joel
 
"Wow, he. Wil je dat ik zo mee ga ontbijten? Ik kleed me liever eerst aan." zei hij tegen zijn vriendin en gaf haar een knipoog. Haar familie hoefde hem niet in zijn boxer te zien. DAt zou gewoon genant zijn. Hij kleedde zich dan ook snel aan. "Zo. Nu kunnen we gaan eten." zei hij en drukte een kus op Noahs wang. Als ze maar geen last hadden van vervelende familieleden.
 
Stefan BAkker Nicols
 
Stefan grijnsde. "DAt kunnen ze niet doen, want dan kunnen wij nergens meer slapen. Wij kunnen toch helemaal niet boven komen?" zei hij tegen zijn man. Vandaag was een dag dat iedereen gewoon lekker zelf dingen ging doen. Dus kon hij lekker met Brendon zijn de hele dag. Alana zou vast wel wat leuks met Kyra gaan doen ofzo. Die vermaakte zich vast wel. "Ja, ik heb honger." zei hij.
 
Kay Santegoeds
 
Kay knikte. "Ja, laat hem me maar slaan de volgende keer. Zo hard als ie kan." zei hij zachtjes. "Wie waren er allemaal bij?" oftewel, wie hadden hem allemaal zo ongelooflijk stom zien doen? Hij schudde zijn hoofd toen Isa vroeg of hij wat wilde eten. "Nee, ik hoef niks. Denk toch dat het er allemaal weer uit komt." Hij glimlachte even wat zwak naar Isa. De volgende keer zou hij het glas uit de hand van de man slaan. Dan hoefde hij zich ook niet zo schuldig te voelen naderhand.
 
Kylian Santegoeds
 
Kylian keek Esmé aan. "Ik weet het niet. Ze zeggen toch altijd dat dronken mensen de waarheid vertellen?" vroeg hij. Daarna schudde hij snel zijn hoofd. Oh nee, hij zou het hier niet met zijn ouders over hebben. Dat durfde hij helemaal niet. Dalijk bleek zijn vermoeden ook nog eens echt waar te zijn en zou hij zich alleen nog maar rotter voelen. 'Nee, dat durf ik niet." mompelde hij dan ook zachtjes.

Sean McBrown

Sean klom ze bed uit. "Dan gaan we naar beneden." Hij wou net voor ze broertje uit naar beneden lopen toen die de vraag over Nathan hoorde. Sean schudde ze hoofd. "Papa ging met tante Kim en ome Daan al heel vroeg wandelen op het strand. Dat zei mama gisteren. Ik denk dat we alleen met mama een broodje eten.' Sean keek Roan aan. "Wie als eerste beneden is." en begon de trap af te rennen.
"Goedemorgen mama."

Elise Bakker

"Voorzichtig op die trap!", riep ze toen ze bonkende voetstappen hoorde. Al snel zag ze Sean de woonkamer in gerend komen gevolgd door Roan. "Goedemorgen lieverds. Willen jullie een broodje? Jullie mogen voor deze keer wel voor de tv eten. Wat willen jullie op brood? Pindakaas, pasta?"
Ze liep de keuken in om brood voor de zoontjes te smeren. Het was nog steeds een beetje wennen dat ze nu twee zoontjes had, maar ze was er zo onwijs blij mee. "Papa is op pad met tante Kim en ome Daan. Wat zullen wij vandaag eens gaan doen? Zwemmen, mini golf?"

Noa Schilders

Noa schoot in de lach en liet Joel snel los. "Haha, oeps! Ga je maar snel aankleden voor me vader er nog is en je zo ziet. Dat zal niet veel goeds wezen." Noa glimlachte. "Hehe, werd eens tijd!", zei ze met een grijns en gaf hem een kus terug. Ze pakte ze hand en begeleidde hem mee naar beneden.
"We gaan snel eten en dan saampjes naar de bios. Geen vervelende, drukke familie vandaag."


Daan Schilders

"Al was het van een ander geweest dan had ik het nog niet goed gekeurd. Maar Sam?!?
Die vent is eindelijk! uit ons leven verdwenen en nu.... Nee, hij komt me leven niet meer binnen.
Op welke manier dan ook. Ik denk er niet aan! Ik kan het niet over me hart verkrijgen.
Het idee alleen al maakt me gek! Ik snap dat je het niet wilt weghalen maar ik zie gewoon geen andere optie...."

Nathan McBrown

Nathan vond het nog steeds ongemakkelijk om hier bij te staan, hij wist echt niet wat hij hier mee moest. Hij had natuurlijk best kunnen raden dat Daan zo ging reageren, maar hij deed wel erg moeilijk. Hij haalde een hand door zijn haar heen en keek richting zijn zusje. "Sam heeft Kim verkracht, Kim kan er niks aandoen dat ze daardoor zwanger is geraakt." Hij snauwde nog niet, maar hij moest zijn stem wel wat verheffen. Hij wou dat het tot Daan door drong dat Kim hier niets aan kon doen. "Kan je het niet gewoon proberen, je weet zoiets niet tot je het probeert." Ook al was het niet een eigen zoon, hij wist dat je er toch heel erg aan kon gaan hechten. Dat had hij bij Roan ook, het kind hoefde niet perse van jezelf te zijn om er van te kunnen houden.

Brendon Nicols

Brendon zag de grijns van Stefan en haalde zijn schouders op. "Je weet het maar nooit, ik zie het ze nog best doen." Een grijns verscheen op zijn gezicht en haalde daarna een hand door zijn haar heen. Hij vond het fijn om even lekker in bed te blijven liggen met Stefan. Hij had geen haast vandaag. "Maar je hebt gelijk, wij kunnen niet echt boven komen." Hij kon wel boven komen, maar het ging met moeite en hij deed het liever niet. Hij grijnsde, toen hij Stefan hoorde zeggen dat hij honger had. "Ja ik ook, laten we dan maar gaan eten." Mompelde hij met een glimlach en hij ging overeind zitten en pakte het dienblad en zette dat tussen hen in, zodat ze allebei konden gaan eten. Het zag er echt heel lekker uit.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella glimlachte naar Kay en knikte eventjes. "Ik zal het tegen hem zeggen," zei ze zachtjes tegen hem. Ze wist dat Kay nog steeds hoofdpijn had en dus kon ze niet echt hard tegen hem praten, ze haalde een hand door haar bruine haar heen. Ze vond het wel fijn dat hij nu weer normaal doen. "Er waren heel wat mensen bij, Kay. Onze kinderen, Esmé, Brendon en Stefan, Alyssa en ik weet niet meer of de anderen er ook bij waren." Ze had daar eigenlijk niet echt meer opgelet, maar volgens haar was eigenlijk iedereen er bij. Ze glimlachte en knikte eventjes. "Dat dacht ik al, dan doen we dat maar als je je weer wat beter voelt." Ze drukte een kus op zijn voorhoofd, ze vond het niet fijn dat hij zich niet lekker voelde. "Misschien moet je weer even gaan slapen," zei ze zachtjes tegen hem. Dat zou beter zijn voor de hoofdpijn.

Esmé Harrods

Esmé dacht even na, ja dat zeiden ze inderdaad over dronken mensen. Ze beet zachtjes op haar lip en keek daarna naar Kylian. "Ja dat zeggen ze altijd, maar dat betekend nog niet dat jou vader dat ook doet." Ze wist niet zo goed wat ze hier mee aan moest. Zoiets moest hij eigenlijk gewoon met zijn ouders bespreken, maar ze snapte dat hij dat niet durfde. Hij was waarschijnlijk bang voor het antwoordt. "Dat begrijp ik," zei ze zachtjes. Zij zou het ook niet leuk vinden als ze zoiets uit de mond van haar ouders hoorde. "Misschien weet je moeder wel dat je het hebt gehoord," zei ze tegen hem. Zijn moeder was tenslotte niet dronken geweest en wist wanneer Kylian binnen was gestormd.

Daan

"Dat zeg ik toch ook hellemaal niet!", snauwde die ze zwager toe. Waarom bemoeide Nathan zich er in godsnaam mee. Dit was iets tussen hem en Kim en moesten ze zelf oplossen zonder pottenkijkers en bemoeizuchtige mensen. "Ik neem Kim niks kwalijk! Sam!.... Hij is hier de gene die alles verkloot.
Eindelijk is die verdwenen en dan nog lukt het hem. Eindelijk rust en dan moet ik nog me leven laten vergallen? Nee! Het gebeurd me niet nog een keer!" Daan sloeg een zucht. "Niet iedereen kan een kind adopteren en er van houden.', zei die iets wat spottend tegen Nathan. "Sorry! Ik kan het niet." en hij draaide zich om waarna die verder het strand op liep.

Roan McBrown
Wat klonk dat gek. Mama. Papa. Ome Daan. Tante Kim. Hij moest er nog heel erg aan wennen. In het weeshuis had hij helemaal niemand gehad die hij zo kon noemen. En hij had al helemaal niet bij een ander kindje gewoond dat zo lief tegen hem was en zijn speelgoed niet afpakte. “Oh. Nou. Dat is ook gezellig.” Zei hij opgewekt. “Toch?” vroeg hij toen twijfelend. Hij lachte vrolijk toen zijn nieuwe grote broer er een wedstrijdje van maakte. Maar voordat Roan het in de gaten had, stond Sean ineens stil. Roan knotste tegen Sean op en viel achterover op de grond. Van schrik kreeg hij een pruillipje. Hij krabbelde overeind en veegde een keer over zijn hoofd heen. Hij knikte toen zijn moeder vroeg of hij pindakaas op zijn brood wilde en knikte nog eens toen ze pasta zei. Hij keek naar de grond. Zou ze boos zijn omdat hij gevallen was?

Joel
Joel grijnsde. “Dat bedoelde ik. Je vader is nou niet echt degene die je graag boos wilt zien.” Zei hij. Joel knikte. “Helemaal mee eens.” Vandaag was gewoon een dagje voor hun tweetjes. Geen andere personen waar ze last van konden hebben. “We kunnen gewoon de hele dag lekker in het centrum rondhangen.” Zei hij vrolijk. “Goedemorgen.” Zei hij vrolijk tegen de twee kleine jongetjes in de eetkamer en de andere die er zaten.

Kim Jacobsen Schilders
Kim keek Daan aan. “Als je mij niks kwalijk neemt, dan zou je me juist helpen en proberen om een goede vader te zijn voor het kind.” Zei ze boos. Ze hoorde de opmerking richting Nate. Dat vond ze al helemaal zwak. Daan was hier degene die niet sterk genoeg was, dat zou ze hem vertellen ook. “Nee, inderdaad. Alleen echte mannen kunnen voor andermans kind zorgen.” Riep ze Daan achterna toen hij weg liep. Kim keek Nate aan. Ze probeerde haar tranen in te houden. “Misschien is het beter als wij maar terug gaan.” Zei ze zachtjes tegen Nate.

Stefan Bakker Nicols
“Nou, dan blijven wij toch lekker op de bank slapen? Of midden in de keuken? Schrikken ze nog op als ze gaan eten.” Zei hij grijnzend. Hij zou het nog doen ook. Vooral hij met zijn rolstoel kon niet boven komen. Hij begon zich al beter te kunnen bewegen in zijn rolstoel, daar was hij al blij genoeg mee. “Smakelijk eten.” Zei hij. Stefan pakte een lepeltje om het eitje helemaal leeg te lepelen. Heerlijk! “Hmm, wat zullen we vanmiddag eens doen?” vroeg hij zich af. Het was vandaag zo’n beetje ieder voor zich.

Kay Santegoeds
Kay zuchtte. “Nou, misschien is het beter als ik ga slapen. Maar misschien kan ik beter douche en wakker worden. Paar paracetamol slikken. Ik moet de andere toch weer onder ogen komen. Hoe eerder, hoe beter.” Zei hij. En ze mochten hem gerust uitlachen, of boos op hem zijn, of teleurgesteld. Dat begreep hij allemaal. Het was ook stom van hem om gewoon weer weg te gaan van huis omdat er niemand was. “Wil je me overeind helpen?” vroeg hij toen aan Isa. Hij gooide moeizaam de dekens van zich af.

Kylian Santegoeds
Twijfelend keek Kylian Esmé aan. Ja, misschien was het beter als hij het er met zijn moeder over zou hebben. “Ik weet niet of ik het antwoord wel wil weten.” Zei hij, denkend aan het ergste wat hij kon horen. “Ik zal nooit ook maar één slok alcohol drinken.” Zei hij. Hij leek in veel te veel dingen te veel op zijn vader. En het zou hem niet verbazen als dit er ook weer een was. Dus, nee. Hij wilde niet op zo’n zelfde manier met Esmé omgaan als zijn vader gisteren met zijn moeder. Dan zou ze zich dalijk nog voor hem schamen.