Voor Altijd & Eeuwig

Alyssa Nicols

Alyssa stak heel kinderachtig haar tong uit naar haar vriend, ze wist heus wel dat hij dat gekund zou hebben. Alleen hij zou het gewoon nooit doen. "Je zou het gewoon nooit doen," zei ze met een glimlach tegen Jason. Het zou gewoon een leuke avond worden, ze had Kyra en Ryan natuurlijk wel bij de bbq gezien, maar gewoon met zijn vieren was ook wel leuk. "Dan kijk je op de maps op je mobiel, ik weet het namelijk ook niet." Het was net een nieuw restaurant en dus wist ze nog niet helemaal waar het lag. Ze keek om zich heen en rilde een beetje, het was best frisjes buiten.

Nathan McBrown

Nathan keek naar zijn zoon en glimlachte, hij had goed en lekker gegeten. Elise kon gewoon heel lekker koken en hij at het dan ook met plezier op en dan maakte hij zijn vrouw ook weer blij. "Ja volgende week zaterdag is goed voor mij," zei hij met een glimlach tegen Elise. Dus ze mocht voor hem wel wat reserveren zaterdag. Hij haalde een hand door zijn haar en haalde daarna zijn schouders op. Hij had al verwacht dat Elise zoiets wou doen. "Ja ik weet dat jij dat wil doen, als ik niks anders kan verzinnen dan gaan we dat wel doen." Grinnikte hij lichtjes. Hij haalde een hand door zijn haar heen en keek even naar Sean. Hij wist niet zeker dat zijn zoon dat leuk zou vinden, maar dat maakte nu even niet uit.

Esmé Harrods

Esmé keek naar Kylian en glimlachte naar de jongen. Ze miste hem en was blij dat ze nu wat leuks gingen doen samen. Ze volgde hem naar de lift toe, ze zeiden niks en ergens was het voor haar ook niet ongemakkelijk. Ze glimlachte, toen ze hoorde wat Kylian zei en ze wist dat hij vast wel gelijk had. Ze hoopte dat hij gelijk had, ze wou dat Marissa het zou redden. "Ik hoop het, ik ben blij dat jij ook positief denkt." Zelf deed ze dat ook altijd, ze kon nooit zo goed negatief denken. Ze zag hoe hij de handen in zijn zakken stak en glimlachte eventjes. Ze kwamen bij de lift en zij drukte op het knopje dat de lift naar boven zou komen. "Hoe gaat het met jou familie?" Vroeg ze toen, ze moest toch een gesprek op gang zien te krijgen en ze was daar best benieuwd naar.

Kyra Santegoeds

Kyra keek naar de paparazzi en ze zuchtte eventjes, ze had alleen in haar eigen huis vrij en voor de rest kwam ze altijd wel paparazzi tegen. Ze kon zelfs niet eens rustig uit eten gaan. Ze zag de hand van Ryan in haar blikveld verschijnen en glimlachte naar hem, daarna pakte ze zijn hand aan en stapte uit de auto. "Ja laten we dat maar doen," zei ze, terwijl ze probeerde te blijven glimlachen. Eigenlijk wou ze best wel een keer haar irritatie laten zien, maar dan zouden ze daar hele rare dingen over gaan schrijven. Ze werd door haar vriend naar binnen begeleidt en ze haalde wat opgelucht adem. Ze zag hoe Ryan een flink bedrag aan de man gaf om hun rustig te laten eten. "Ze zijn nog niet binnen gekomen in ieder geval," mompelde ze en ze keek even naar de deur. "Hebben ze nou echt niks beters te doen?" Vroeg ze, ze wist niet dat uit eten gaan zo belangrijk was om vast te leggen voor die mensen.

Jake Simons

Jake keek naar het plafond, terwijl hij naar de geluiden van buiten luisterde. Het werd altijd wel een beetje eenzaam zo alleen in een huis, maar hij had voor de rest niemand. Niet sinds zijn ouders gewoon weg waren gegaan en hem alleen achter hadden gelaten in dat grote huis. Hij was pas zes jaar geweest en ze hadden hem gewoon alleen gelaten, omdat ze niet meer voor hem konden zorgen. Hij knipperde met zijn ogen, terwijl hij overeind ging zitten. Hij was de straat op gegaan om ze te zoeken en was daarna verdwaald en sindsdien had hij eigenlijk op straat gewoond. Hij had het geklop op de deur niet gehoord, maar de stem die opeens door de ruimte klonk deed hem wel schrikken. Met grote ogen keek hij naar de plaats waar de stem vandaan kwam en zag zijn mentor daar staan. "Ik woon hier ja," zei hij ietwat verdedigend, hij kon nu niet meer liegen. Toen het over zijn ouders ging zij hij niks en draaide hij alleen zijn hoofd weg. Hij wou het niet over zijn ouders gaan hebben die hem helemaal alleen hadden gelaten, die hem in de steek hadden gelaten.

Jason

Jason haalde plagend ze schouders op. "Dat weet je niet!" Hij liet het hierbij en begon er niet meer over. Echter waren ze ook bij het restaurant gearriveerd. Nou ja, op de parkeerplaats in de buurt. Tijdens het even zou die zich gewoon normaal gedragen. "Ben al aan het zoeken.' Even later keek die op. "Aha, ik weet al waar het is." Hij merkte dat Alyssa rilde. Hij trok ze vest uit die die aanhad en legde hem over de schouders zonder verder iets te zeggen. Hij sloeg ze arm om de middel en liep met er mee in de richting van het restaurant. Niet veel later liepen ze daar ook naar binnen. Hij zag Kyra en Ryan al zitten.


Elise Bakker

Elise knikte. Ze hoorde hun zoontje Sean zeggen dat het hem ook goed uitkwam. Ze glimlachte. Ze keek er nu al na uit om met de gezin lekker uit eten te gaan. Het was een tijdje geleden. Ze was blij dat ze samen de keuze hadden gemaakt om vaker wat samen te doen. "Dan bestel ik van de week." Elise keek Nathan aan. "Je weet wat je zegt he?!? Dat onthoud ik. Dan gaan we ook echt zoiets doen en kom je er niet meer onderuit. Je bent gewaarschuwd!"

Stefan Bakker Nicols

Stefan zuchtte toen de jongen zijn hoofd weg draaide. "Je kunt mij vertrouwen hoor." zei hij. Hij liep dichter naar de jongen toe, maar bleef wel op een afstandje. Hij had het wel eens gehad dat een leerling tegen hem begon te schreeuwen omdat hij te dicht bij kwam. Dat zou hij nog wel vaker meemaken, had hij gedacht. Als mensen iets niet kenden of ongemakkelijk vonden waren ze bang. Hij ging tegenover Jason tegen de muur aan zitten. "Mijn man en ik hebben een logeerkamer, voor als onze dochter een keer bij ons komt. Die kamer is nu vrij. Je kunt er altijd gebruik van maken als je het hier helemaal zat bent." zei hij tegen de jongen.


Ryan LaRosse

Ryan maakte een spottend geluidje. "Die mensen? Die hebben gewoon geen leven." zei hij tegen zijn vriendin. Jammer dat Alyssa en Jason er nog niet waren, dan hadden ze niet zo'n last van die paparazzi gehad. "Daar komen ze aan." zei hij tegen Kyra en wees naar de twee. Hopelijk kregen die niet te veel last van de paparazzi die buiten stond.


Kylian Santegoeds

Kylian glimlachte. "Ik ken je zusje langer dan vandaag. Ze is een harde. Daar kan je alleen maar positief bij denken." zei hij tegen Esmé. Kylian wachtte geduldig bij de lift. "Oh, wel goed. Ik zie ze de laatste tijd minder. De laatste keer was op de bbq. Kyra heeft het ook heel druk." zei hij. Hij stapte de lift in toen die beneden was.

Alyssa Nicols

Alyssa zei er voor de rest maar niks meer over, want anders konden ze nog eeuwig zo door blijven gaan en dat was niet de bedoeling. Dadelijk waren ze nog bezig als ze in het restaurant waren en dan vroegen Ryan en Kyra zich vast af waar ze nu weer over aan het praten waren. "Ik was zelf ook wel aan het kijken hoor," zei ze met een glimlach tegen Jason. Alleen ze spotte het restaurant nog steeds niet, maar ze moesten er wel vlakbij zijn. Dit was tenslotte de parkeerplaats die het dichtste bij het restaurant was. Al snel wist Jason waar het restaurant was en daar was ze blij om, want het was best wel fris. "Mooi, dan kunnen we daar heen gaan." Dan konden ze tenminste de warmte in. Alleen lang hoefde ze geen last te hebben van de kou die ze voelde, want Jason legde zijn jasje al over haar schouders heen. "Dank je wel," zei ze met een glimlach en ze drukte een kusje op zijn wang. Daarna begonnen ze richting het restaurant te komen en ze wist zeker dat Kyra er al was, want ze zag al een aantal paparazzi. "Ah, ze hebben Kyra toch gevonden." Ze grijnsde lichtjes, ze kon er niks aandoen. Ze vond het wel grappig, hoe snel die mensen iemand konden vinden.

Nathan McBrown

Nathan glimlachte lichtjes, toen hij hoorde dat het Sean ook goed uit kwam om wat met de familie te gaan doen. Dat vond hij wel fijn, ze hadden al best lang niks meer met zijn drieën gedaan en dit weekend gingen ze dat dus wel doen. "Ik kan ook wel bestellen," stelde hij voor. Het maakte hem niet zo heel veel uit wie het deed, maar hij kon het ook wel doen. Daar had hij niet zo veel problemen mee. "Ja ik weet het, Elies. Alleen ik zorg wel dat ik iets anders vind. Iets dat we allemaal leuk vinden om te doen." Nee, parachute springen ging hem niet worden, hij hield liever zijn beide benen op de grond. Dus hij ging heel snel wat anders bedenken om te gaan doen.

Kyra Santegoeds

Kyra hoorde de spottende toon van Ryan en kon het niet laten om eventjes te lachen. Zo lang die mensen niet naar binnen kwamen vond ze het op zich wel best, als ze buiten stonden dan vond ze het minder erg dat ze er waren. "Daar heb je gelijk in, maar ik vind ze nu ze buiten staan toch wel wat minder irritant." zei ze met een glimlach naar haar vriend. Het maakte haar niet zo veel uit, zo lang ze maar een gezellige avond had. "Ja je hebt gelijk, ik hoop dat ze heel door de paparazzi heen komen," zei ze bezorgd. Ze wou eigenlijk niet dat haar familie hier last van had, maar toch was dat onvermijdelijk als ze bij hun was. Ze kon er verder ook niks tegen doen, zelfs als ze zou stoppen als model, dan zouden ze nog alles over haar willen weten.

Esmé Harrods

Esmé vond het eigenlijk wel fijn dat Kylian zo positief dacht, haar ouders dachten allang niet meer positief. Alleen zij zelf deed dat nog wel, dat vond ze gewoon fijner. "Ja je hebt gelijk, het is ook fijner om gewoon positief te denken." Dat vond ze zelf wel. Dat moest ook wel voor haar kleine zusje, ze moest voor haar kleine zusje positief blijven denken. "Ja dat kan ik me voorstellen dat ze het druk heeft, ze krijgt zeker behoorlijk veel vragen voor modellenwerk," zei ze met een glimlach. Dat verbaasde haar niks, Kyra was echt een heel mooi meisje. Daar kon zij echt niet tegenop.

Jake Simons

Jake hoorde de zucht van zijn mentor, hij wist niet zo heel goed hoe hij moest reageren. Hij was zo gewend om alleen te zijn en dat niemand om hem gaf, dat hij zich allang een beetje voor mensen afgesloten had. Dat was niet zijn bedoeling geweest, maar aangezien hij al vanaf zijn zesde op straat leefde kon hij niet anders. Niemand wat te vertrouwen geweest in zijn ogen. "Ik heb geleerd om niemand te vertrouwen," zei hij toen eerlijk tegen zijn mentor. Hij kon gewoon niet liegen tegen zijn mentor om de één of andere manier. Hij zag dat Stefan wat dichterbij kwam en hij bleef zelf gewoon op zijn armzalige bed liggen. Het voorstel verbaasde hem nog al en hij slikte even, gewoon wat warmte om zich heen zou wel weer een keer fijn zijn. "O nee, ik wil u en uw man niet tot last zijn. Ik zit hier prima," zei hij zachtjes. Hij ging niet zo maar op voorstellen af, vooral niet van mensen die hij nog niet zo goed kende.

Jason

Jason knikte. Hij had Alyssa zijn jasje gegeven. Hij glimlachte en gaf er een kusje terug. Hand in hand liepen ze in de richting van het restaurant. Hij zag Kyra en Ryan al zitten. Hij hoorde wat Alyssa zei. "Zielig! Ik heb medelijden met Kyra. Zo kan je geen eens rustig eten." Ze liepen naar binnen en gaven door dat ze bij de andere hoorde. Hij begroette ze beide. "Lekker zooitje buiten. Jemig! Meid, ik krijg spontaan medelijden met je. Hopelijk laten ze je een beetje met rust vanavond. Hoe is het met jullie? Leuke dag gehad?" Hij hield de stoel naar achter voor Alyssa zodat ze kon zitten en schoof toen zelf aan tafel.


Elise Bakker

Elise haalde de schouders op. "Maakt mij niet uit. Kijk maar wie er belt." Ze zette de laatste dingen in de vaatwasser en zette deze aan. Vervolgens ging ze terug aan tafel zitten.
"Haha, pap. Je kent mama toch langer dan vandaag. Dat had je niet moeten zeggen. Als die eenmaal wat in de hoofd haalt. Nu kom je er niet meer onderuit. Dan bedenkt ze wel om krokodillen te voeren of met haaien te gaan zwemmen. Is ze gek genoeg voor.", hoorde ze de zoontje zeggen. 'Heey!", merkte ze op. Maar Sean had gelijk, daar was ze gek genoeg voor.
Als ze de kans kreeg, dan pakte ze de kans ook!

Noa Schilders

Noa was gaan slapen tot dat het eten op tafel zou staan. Zo hadden ze beide even rust.
Ze had ze goed vergist in Joël. Dit sprak je niet goed met een sorry en het spijt me.
Hoe ze het ook ooit had kunnen hebben denken, geen idee. Ze had er echt spijt van, maar hoe kreeg ze dat Joël duidelijk. In elk geval zou ze naar beneden gaan om te eten en als ze niet samen aten dan smeerde ze wel een boterham. Ze zou zien hoe het uitpakte.
Het liefste wou ze het uitpraten en goed maken zodat het weer goed tussen hun zat.


Daan Schilders

Ze waren weer thuis van het oudergesprek voor Nigel met Stefan. Hij had Nigel naar ze kamer verbannen en zonder pardon of overleg ze tv, laptop en mobiel afgepakt en afgesloten. De komende maand kreeg die ze niet terug. Nigel moest eerst maar eens aan ze cijfers gaan werken. Met zucht plofte die op de bank. "Wat doen we nu? Behalve dat die de komende maand ze elektronica kwijt is en huisadres heeft? We moeten hem samen aansporen om betere cijfers te halen en goed ze best te doen op school. Hij wordt er zo nog eens vanaf getrapt als die zo door gaat. Dit kan niet langer! Nigel moet ze diploma halen, anders komt die nergens."

Joel

Joël had een tijd beneden rondgehangen en was toen aan het eten begonnen. Niet voor zichzelf. Hij had absoluut geen honger. Hij had een bordje voor Noa klaar gemaakt, met haar favoriete eten erop. Joël moest gewoon nog even alleen zijn. Hij had de foto's bij het bord neer gelegd en een briefje met maar één zin erop. Dacht je echt dat ik zoiets weg zou gooien? Zijn mobiel liet hij ook thuis liggen. Noa had hem daar gewoon niet mee vertrouwd, terwijl ze nog wel wist wat hij vroeger meegemaakt had.


Kim Jacobsen

Kim keek Daan even aan. "Zijn spullen afpakken helpt niet. Hem van de straat af houden helpt ook niet. Daardoor krijgt hij niet ineens zin om te gaan leren." zei ze tegen Daan. "We gaan dus ook zijn spullen niet afpakken en we gaan hem geen huisarrest geven en we gaan niet doen alsof het de grootste ramp is als hij school niet haalt. Dat helpt allemaal niet. We kunnen wél een bepaalde tijd van de dag met hem gaan zitten dat hij het huis en leerwerk onder toezicht moet maken en ons laat controleren of hij het gemaakt heeft." zei ze tegen Daan.


Ryan LaRosse

Ryan begroette Alyssa en Jason vrolijk. "Oh, reken maar dat ze ons met rust laten. Anders heeft de manager een probleem. Hij heeft een flinke fooi gekregen om de paparazzi buiten te houden." zei hij tegen de twee. "Zullen we?" Hij schoof de stoel voor Kyra naar achteren toe, zodat ze kon gaan zitten. Daarna nam hij zelf ook plaats aan tafel. Al heel snel kwam er een ober naar hun toe gelopen om de kaarten neer te leggen en hun drinken op te nemen. Ze waren blijkbaar nogal blij met hun fooi, anders kwamen ze zo snel niet.


Kylian Santegoeds

Kylian knikte. "Ja, ze heeft altijd wel veel werk. Ryan weet het precies wat ze wanneer moet doen." zei hij tegen Esmé. Hoe de jongen dat bij hield, was voor hem ook een vraag. "Hoe gaat het met jou?" vroeg hij toen aan Esmé. Hij wilde wel weten hoe het met haar ging en wat zij allemaal aan het doen was. "Waar wilde je trouwens naartoe?" vroeg hij aan het haar.


Stefan Bakker Nicols

"Geleerd om niemand te vertrouwen? En wie heeft je dat verteld? Dus je krijgt later ook geen vriendin? Voordat je een relatie begint moet je iemand wel kunnen vertrouwen. En vrienden kun je dan ook niet hebben, want vrienden kun je ook altijd alles toevertrouwen. Ik denk dat het wel het belangrijkste is hoor. Je geheim is bij mij veilig hoor. Zelfs mijn man zal ik niet vertellen over... nou ja, dit." zei hij toen en keek naar het gebouw wat Jake zijn thuis noemde. Jake ging niet op zijn voorstel in, helaas. "Oh." zei hij en liet de teleurstelling duidelijk merken in zijn gezicht. "Ik had wel verwacht dat je na slapen in zoiets en een beetje in elkaar geflanst eten je misschien wel in een lekker warm bed wilde slapen en mijn man maakt echt de lekkerste gerechten klaar hoor." probeerde hij de jongen alsnog te overtuigen.

Alyssa Nicols

Alyssa keek even naar al die paparazzi, zij zou het zelf echt niet leuk vinden als al die mensen haar steeds zouden achter volgen. "Ja ik zou allang tegen ze hebben geschreeuwd om weg te gaan, maar dan krijgt ze weer slechte publiciteit." Dat zou ook niet echt fijn zijn en ze wist zeker dat haar nichtje dat probeerde te voorkomen. Alleen ze vond haar nichtje af en toe sowieso veel te aardig doen tegen mensen. Ze liep samen met Jason naar binnen en begroette Ryan en Kyra vrolijk. Daarna ging ze zitten op de stoel die Jason voor haar naar achteren had geschoven, zodat ze kon gaan zitten. Al snel kwam er een ober aan om hun drinken te bestellen en ze gaf maar een witte wijn op, ze hield niet zo van een rode wijn.

Nathan McBrown

Nathan keek toe, hoe Elise de laatste dingen in de vaatwasser zette en glimlachte lichtjes. "Ja, we kijken deze week dan wel even," zei hij met een glimlach. Het maakte hem namelijk helemaal niks uit wie er nou eigenlijk ging bellen naar het restaurant. Daarna hoorde hij wat zijn zoon zei en glimlachte, hij wist dat Sean gelijk had. Dat zou Elise inderdaad doen, dus het moest wel een beetje avontuurlijk zijn. "Nou als zij zoiets wil doen, dan zorg ik er voor dat we gezellig met zijn allen gaan kamperen." Hij keek liefjes naar zijn vrouw, hij was misschien een beetje gemeen bezig. Alleen zo zou Elise misschien toch van de gevaarlijke dingen af zien. Het was nu alleen afwachten op haar reactie.

Kyra Santegoeds

Kyra begroette Jason en Alyssa vrolijk terug, toen ze bij hen aan kwamen en ze haalde haar schouders op. "Ik ben het ondertussen wel gewend, et hoort er gewoon bij." Het was voor haar familie soms gewoon minder leuk en ze wist dat Ryan er nu ook niet bepaald blij mee was. "En wij hebben gewoon lekker een rustig dagje thuis gehad," zei ze met een glimlach. Dat was soms ook wel fijn om eens te doen. Gewoon een dagje thuis zitten en helemaal niks doen. Daarna liep ze mee naar de tafel en ging ze zitten op de stoel die Ryan voor haar naar achteren had geschoven en niet veel later had ze ook een witte wijn besteld.

Esmé Harrods

Esmé glimlachte eventjes, het was toch wel fijn om iets van zijn familie te horen. Haar contact met iedereen was heel erg verwaterd, toen ze Kylian had verlaten. "Dan heeft Ryan vast een moeilijke baan," zei ze met een glimlach tegen de jongen. Zij zou echt stressen als ze zoveel moest onthouden, nee dat zou ze echt niet kunnen gewoon. "Het gaat goed, alleen moest gewoon even het huis uit." Ze glimlachte lichtjes en haalde een hand door haar haar. Ze wist niet eens of ze een goede beslissing maakte door met Ronald te gaan trouwen. Alleen daar zou ze het niet met Kylian over hebben. "Ik wou gewoon iets gaan eten, waar heb jij zin in." Als ze maar eventjes een tijdje niet naar huis hoefde vond zij het goed.

Jake Simons

Jake keek naar de grond, zijn mentor sloeg de spijker gelijk op zijn kop. Hij had ook niet echt vrienden en aan een vriendin moest hij ook niet denken. "Ik heb sowieso al geen vrienden," zei hij en hij haalde zijn schouders op. Hij wist niet wat hij anders moest doen, maar hij wou wel iemand vertrouwen. Alleen niemand had hem ooit een reden gegeven om vertrouwd te worden. En niemand zou toch een relatie met hem willen beginnen, hij zag er soms gewoon niet uit, omdat hij niet had kunnen douchen. Hij sloeg zijn armen om zijn knieën. Hij hoorde wat zijn mentor zei over eten en hij voelde daarop ook zijn maag protesteren. Hij had nog niet eens gegeten, er waren ook avonden waarop hij helemaal niks kon eten. Hij hoorde zijn eigen maag knorren, maar hij kon toch niet zomaar zoiets aannemen? Hij beet zachtjes op zijn lip, hij wou zijn mentor helemaal niet lastig vallen. Dadelijk werd hij nog uitgelachen op school, maar wat maakte het hem ook uit. Hij had toch geen vrienden en het kon hem toch niks schelen. "Maar vind u het niet raar als ik met u mee ga?" Hij durfde de man niet aan te kijken, zou het niet gewoon heel erg raar zijn? Hij vroeg zich af of hij het niet gewoon moest doen.

Elise

Elise gooide de natte theedoek die op het aanrecht lag tegen het achterhoofd van Nathan aan.
"Niet leuk! Je weet dat ik een hekel aan kamperen heb! Ik dacht dat ik dat wel duidelijk had gemaakt tijdens onze reis naar Parijs, jaren geleden.' Ze had het klote gevonden dat Nathan der niet had verteld waar ze heen gingen waardoor ze dacht dat ze gingen kamperen. Achteraf was het, het beste reisje ooit en had ze niks anders gewild. Totaal geen kampeervakantie.
"Je gaat alleen kamperen! Lekker rustig!"


Jason

"Inderdaad. Ik zou gek zijn geworden. Maar ik denk dat Kyra gelijk heeft. Uiteindelijk wen je eraan. Naja, zolang ze ons vanavond maar met rust laten." Jason knikte. "Dat kan ook gezellig zijn. Alyssa en ik hebben een gezellige dag in de dierentuin gehad." Hij had een stoel voor Alyssa naar achter geschoven zodat ze kon zitten en schoof vervolgens ook aan tafel. Al vrij snel kwam een ober vragen wat ze wouden drinken. Hij bestelde een biertje. "Als ze de hele avond zo snel zijn, mag ik wel door eten en drinken.', grapte die.


Daan

"Nou is het al weg! Ik ga hem niet nu alles weer terug geven. Voor vanavond is die het kwijt."
Daan schudde ze hoofd. "Nee, dat heeft zin! Zo leert die nooit dat fouten gevolgen hebben. Dan kan je hem net zo goed meteen van school laten sturen!" Daan ging op een stoel zitten.
"Ga jij met hem ze huiswerk zitten doen? Ik heb er geen tijd voor. Binnenkort komt er een nieuwe groep bij waardoor ik een uur langer moet werken." Vervolgens stond die weer op. "Kim, dit kan gewoon niet langer. Nigel gooit er met de pet naar. Straks raakt die nog op het verkeerde pad. Dat kunnen we niet toelaten. Als daarvoor ze spullen afpakken en alles nodig is dan moet het maar."

Noa

Noa liep naar beneden. Het was akelig stil. "Joel?" Geen antwoord. Op de keukentafel zag een bordje eten staan. Ze liep verder en merkte de foto's, het briefje en ze telefoon op. Sjit! Hij was er echt vandoor. Ze had verknald. Ze ging op een keukenstoel zitten en staarde naar het bord. Hij had zelfs nog de moeite genomen om voor der te koken. Ze zat diep in de puree. Ze had totaal geen honger maar at toch iets omdat ze het zonder vond om weg te gooien nadat Joel zoveel moeite had gedaan. Ze staarde voor zich uit, ze moest een beslissing nemen

Roan McBrown

Roan kwam in zijn mooie nieuwe kleren de kamer binnen. Vraag maar niet hoe hij eraan komt. "Wat hoor ik nou? Gaan we kamperen? Leuk!" zei hij toen hij de kamer binnen kwam. Hij pakte een appel van de fruitschaal af en nam er een hap van. "Wanneer gaan we kamperen?" vroeg hij. Hij had in een paar grote happen zijn appel al op en gooide de restanten gewoon op het aanrecht.


Stefan Bakker Nicols

Stefan glimlachte eventjes. "Die vrienden die komen nog wel." zei hij. Als hij een paar weken mee in de klas zou zitten, zou hij vanzelf vrienden krijgen. Daar had hij alle vertrouwen. Stefan glimlachte vriendelijk naar de jongen. "Nee, natuurlijk vind ik het niet raar en Brendon ook niet." zei hij. Het was juist zo stil in huis sinds Alyssa weg was. Het zou hem én Brendon juist goed doen als ze weer eens bezoek kregen. Hij haalde zijn mobieltje tevoorschijn. "Ik zal even Brendon smsen. Je komt gewoon mee." zei hij met een knipoog tegen de jongen.


Kylian Santegoeds

"Ik zou niet graag zijn baan hebben hoor." zei hij. Nee, Ryan moest het soms wel heel moeilijk hebben. "Gewoon even rust hebben we allemaal wel eens nodig." zei hij. Dat had hij nu ook, terwijl hij nog niet eens bij iemand woonde. Misschien was het juist dat wel. Zo weinig mogelijk thuis zijn zodat hij dat niet hoefde te zien. "Wat eten is goed." zei hij. Dan zouden ze wel naar dat ene restaurant gaan waarvan hij wist dat Esmé daar graag kwam.


Ryan LaRosse

"Je raakt er wel aan gewend en op een gegeven moment weet je wel een beetje wat je kunt doen om zoveel mogelijk te voorkomen dat paparazzi je achtervolgd. Of zoals nu, dat ze niet binnen komen." zei hij. Hi keek naar de ober, die om hun drinken vroeg. "Doe mij maar een cola." zei hij. Dan kon hij slechte indrukken bij de paparazzi voorkomen.


Kim Jacobsen

"Ja, ík ga ervoor zorgen dat hij zijn huiswerk maakt, want ík maak ten minste tijd om mijn zoon te helpen." snauwde ze naar Daan. "En als dat niet nodig is, dan doen we dat niet. We pakken zijn spullen niet af. Geef het hem morgen maar weer terug. Spullen afpakken werkt averechts. Je zorgt ervoor dat hij iets niet meer mag. Als iets niet mag, wordt het alleen maar leuker om het wél te doen. En nee, met huiswerk werkt dat helaas niet."

Elise

Elise keek op toen hun adoptiezoon Roan kwam binnenvallen. Ze zuchtte.
"Ook goedenavond, Roan. Zou je die appel niet even weggooien? Je kent de regels! Hou oud ben je nou? 5?!? Ruim je rommel achter je kont op." Met tegenzin gooide ze de restanten in de prullenbak.
"Er gaat hier hellemaal niemand kamperen. Geintje van je vader. We hadden het er over om volgende week zaterdag met ze viertjes uit eten te gaan en dat we vaker samen wat willen doen als gezin. Het gesprek viel om dingen die we nog eens willen doen. Zoals bungeejumpen of met haaien zwemmen.
Maar dat zag je vader niet zitten dus grapte die dat we wel gingen kamperen. Maar dat idee mag je uit je hoofd laten. Dan gaan jullie maar als mannen onder elkaar. Mij niet gezien." Ze keek de zoon aan. "Heb je trouwens al gegeten?"


Daan

"Kim, het heeft geen zin. Dan ga je ondertussen ze huiswerk zitten maken. Als jij het min of meer gaat zitten maken leert die er ook niks van. Hij moet het zelf doen! Hij moet zelf de motivatie vinden. Als die geen afleidingsmiddelen meer heeft dan kan die ook niks anders dan ze huiswerk doen. Ik zorg er wel voor dat die het niet kan doen. Ook al lok ik het dan misschien uit. Op dit moment zie ik geen andere optie dan alles van hem af te pakken. Nigel is te ver gegaan, veel te ver. En dat heeft gevolgen. Ik ga hem er niet voor belonen. Ik lijk wel gek als ik dat doe. "Oh, jongen je bent bijna van school getrapt. Hier heb je telefoon. Zal ik je helpen met je huiswerk?" Dacht het niet!"

Nathan McBrown

Nathan grijnsde eventjes naar Elise. "Als jij gevaarlijk wil doen, schat. Dan wil ik kamperen en dan ga je nog gewoon mee ook. Dat is wel zo eerlijk," zei hij met een grijns. Dat was een eerlijke deal vond hij zelf. Als zij wat gevaarlijks wou doen, dan gingen ze dat doen, maar dan wel met als voorwaarden dat ze dan ook gingen kamperen. Hij keek op, toen Roan binnen kwam en gelijk een appel pakte en hij grijnsde eventjes naar zijn andere zoon. "Natuurlijk gaan we kamperen, dat is de voorwaarde die ik aan je moeder stel als zij wat gevaarlijks wil doen." Daar kwam Elise nu echt niet meer onderuit. Hij leunde met zijn elleboog op tafel en liet zijn kin op zijn hand rusten, terwijl hij zijn vrouw afwachtend aan keek.

Alyssa Nicols

Alyssa keek weer even naar alle paparazzi, zij zou er echt nooit aan kunnen wennen. Het liefst zou ze nu ook keihard weg rennen, ook al stonden die mensen dan buiten. "Ja de dag in de dierentuin was echt heel gezellig, tot dat Jason mij aan de krokodillen wou voeren dan." Zei ze met een kleine grijns tegen Kyra en Ryan. Ze keek even naar de ober die hun drinken ging halen. Het ging inderdaad wel erg snel. "Ik denk dat dat niet hoeft hoor," zei ze met een grijns tegen Jason.

Jake Simons

Jake betwijfelde of hij wel vrienden zou krijgen, meestal werd hij daar voor al van de school gestuurd, omdat hij het niet meer kon betalen. Of om dat hij weer eens had gevochten met iemand op het schoolplein en die Nigel die kwam hem al de keel uit op dit moment. "Ja ik hoop dat die vrienden nog komen," zei hij toen. Hij haalde een hand door zijn haar heen en keek even rond nar zijn woonplaats. "Weet je dat zeker, want ik wil echt niet tot last zijn." Hij was niet meer gewend om op volwassenen te leunen en dan vooral niet op volwassenen die ook nog eens op het andere geslacht vielen wat hij raar vond. "Oke, ik ga wel mee." Hij stond op van zijn bed en keek even om zich heen, hij hoefde niks mee te nemen, behalve zijn skateboard en wat extra kleren die hij had.

Esmé Harrods

Esmé dacht over de baan van Ryan na en schudde toen haar hoofd. "Nee ik zou zijn baan ook niet graag hebben," zei ze lachend. Dan zou ze binnen een maand al helemaal over werkt zijn. Alleen Ryan deed het dan wel voor zijn vriendin, misschien dat het dat wat makkelijker maakte om het werk te doen. "Ja inderdaad," zei ze met een glimlach tegen Kylian. Het voelde goed om weer eens met hem te praten en dit keer zonder dat er een gevecht uit brak tussen hem en Ronald. "Oké, waar zullen we heen gaan?" Vroeg ze met een glimlach aan de jongen naast haar. Het maakte haar niet zoveel uit.

Kyra Santegoeds

Kyra glimlachte naar Alyssa en Jason, toen ze vertelde dat ze het gezellig gehad hadden in de dierentuin. "Mooi dat jullie het gezellig gehad hebben," zei ze met een glimlach tegen haar nicht en haar vriend. Op de paparazzi dingen ging ze niet meer in, want daar wou ze vanavond liever niet over praten. Daar zou ze wel weer last van hebben als ze weg ging. "Ja eet en drink maar heel snel, dan ren je waarschijnlijk nog voor we klaar zijn naar het toilet." Zei ze met een grijns tegen Jason. Ze schudde haar hoofd even en daarna keek ze even het restaurant rond, het was wel een mooi restaurant en helemaal nieuw. "Het is wel mooi van binnen," zei ze met een glimlach tegen de rest.

Kim Jacobsen
 
Kim was Daan even helemaal zat. Ze gaf hem dan ook een keiharde klap in zijn gezicht. "Dat jij denkt dat afpakken helpt, is niet mijn schuld. Dat jij ze niet kunt helpen zonder dat jij het zelf maakt, is niet mijn schuld. En dat jij geen goede vader bent, is al helemaal niet mijn schuld. Laat mij dit maar afhandelen en hou jij je erbuiten, dat doe je bij Sammy ook!"
 
 
Roan McBrown
 
"Hoeft al niet meer, want jij doet het al." zei Roan grijnzend tegen zijn moeder. Het was alleen maar voor de gein bedoeld. Hij hoorde zijn moeder over 'gevaarlijke dingen' en kamperen praten en luisterde naar wat zijn vader erover zei. "Dan weet ik het goed gemaakt. Waarom gaan we niet een keer een week ergens in de ardennen in Frankrijk kamperen. Daar kunnen we van alles doen. Zwemmen met haaien zal moeilijk gaan, maar andere dingen kan daar wel toch?" vroeg hij. Kamperen vond hij hartstikke leuk. Hij was eens met school wezen kamperen.
 
 
Ryan LaRosse
 
Ryan lachte eventjes. "Nou, hoe sneller je eet en drinkt, hoe sneller je de paparazzi tegen zult komen." zei Ryan. Het duurde niet lang voor ze hun drankjes op tafel kregen. Natuurlijk had Ryan alleen een cola. Niet alleen omdat hij moest rijden, maar ook omdat hij absoluut geen verkeerde indruk wilde maken op de paparazzi als ze na het eten weer buiten zouden komen. Zo kon hij ook nooit echt rustig eten. Iedere keer oppassen voor die paparazzi.
 
 
Kylian Santegoeds
 
Kylian glimlachte even. Het restaurant waar ze voor de eerste keer met zijn tweeën naartoe waren geweest, was hier vlakbij. "Ik weet wel iets. Het is hier vlakbij. Hooguit een kwartier lopen." zei hij tegen haar. Dat zou ze vast leuk vinden. "Je vind het toch niet erg om te lopen? Anders kunnen we dat stukje ook gaan rijden." zei hij tegen haar. Hij zou gelijk zijn auto gaan halen. Esmé hier binnen laten wachten, dan hoefde ze niet buiten in de kou te gaan staan. Hij zou het gelijk doen.
 
 
Stefan Bakker Nicols
 
"Je moet het gewoon tijd geven, geduld hebben en naar school blijven gaan." zei hij. Stefan glimlachte. "Nee, het is echt geen probleem." Uiteindelijk stemde de jongen in. Stefan klapte zijn handen in elkaar. "Goede beslissing. Kom op, dan gaan we. Ik zal even Brendon smsen dat je meekomt." zei hij. Hij pakte zijn mobiel en stuurde BRendon kort dat een van zijn leerlingen mee zou komen. "Zo. Klaar?" vroeg hij. Stefan stond zelf ook op en haalde zijn autosleutels tevoorschijn. "Het is wel nog een eindje lopen hoor, want we moeten eerst nog eens terug naar de school."

Elise

Elise gooide de theedoek naar het hoofd van de man. "Ja, dag! mij niet gezien. Jullie gaan maar met ze drietjes ofzo. Een mannenweekend. Dan gaan we maar niet iets gevaarlijks doen. Over me lijk dat ik mee ga kamperen. Ik denk er niet aan. Het was leuk als geintje maar daar blijft het ook bij."
Nee, kamperen was het laatste wat ze zou gaan doen. Hoe geweldig het ook zou worden en mocht zijn!


Jason

Jason grijnsde. "Was je eigen schuld!" en stak ze tong uit naar Alyssa. "Maar laten we het daar niet over hebben. We hebben een leuke dag gehad en daar houden we het op.'
Jason grijnsde. "Dat gebeurt toch wel.', antwoorde die op Kyra. Jason keek bedenkelijk.
Ryan kon best eens gelijk hebben. Nou dan wachtte die obers maar gewoon tot die klaar was met eten!
De pers kon de pot op! Hun waren hier voor een leuk avondje uit en dat ging het ook worden!


Nina

Nina had de middag met de broertje Sammy doorgebracht. Ze hadden pannenkoeken gebakken en saampjes een film gekeken. Inmiddels zaten ze in de auto. Ze bracht Sammy thuis en zou daarna nog moeten werken. Ze stopte voor het ouderlijke huis. "Zo Sammy, we zijn er. Stap je uit? Ik moet meteen door naar me werk anders kom k te laat. Sorry, lieverd. Doe je papa en mama de groetjes van me? Heb je alles? Een ander keertje mag je blijven slapen. Love you!"


[b]Daan[/b

Daan keek Kim razend aan en gaf er een mep terug. "Wat je met Sammy doet moet je zelf weten maar Nigel is mijn zoon en daar heb ik nog altijd zegen schap in. Waag het om me ooit nog eens te slaan.
Verdomme! Ik weet dondersgoed zelf wel wat het beste is voor Nigel. Ze hebben bij mij het er ook in gestampt met de harde hand en niet door me te helpen met huiswerk en lieftalligheid.
En over Sammy.... Ik heb hem nooit gewild als het aan mij had gelegen was die er niet geweest maar ondertussen wordt er wel van me geëist dat ik voor vader moet spelen en dat die mijn achternaam draagt. Ik heb nooit inspraak gehad! Ga niet lopen lullen over dat ik geen goede vader bent want ik kan over jou ook wel beginnen."

Nathan McBrown

Nathan wou net zijn mond open doen om Roan te beantwoorden, toen er opeens een theedoek richting zijn hoofd kwam gevlogen en hij die tegen zich aan kreeg. Hij had niet op tijd kunnen bukken en hij grijnsde eventjes. Hij legde de theedoek weer naast hem neer op tafel. "Ja we zouden in Frankrijk kunnen kamperen, dat is wel gezellig." Hij keek even naar Elise, die zei dat ze er maar een mannen weekend van moesten gaan maken. Alleen dat was toch helemaal niet leuk. "Elies, kamperen is echt niet zo erg. We kunnen in zo'n stacaravan, gaat best en dan slaap je niet in een tent." Hij glimlachte naar haar. Dat vond hij ook al een soort van kamperen, als ze nou echt een trektocht gingen maken dan zouden ze wel met tenten moeten werken. Als ze gewoon ergens op een camping gingen zitten dan hoefde dat voor hem niet.

Alyssa Nicols

Alyssa haalde haar schouders op en grijnsde eventjes. "Was niet zo, jij begon daar opeens over." Alleen ze zouden het er inderdaad niet meer over hebben, ze zouden nu gewoon lekker gezellig uit eten gaan. Daar had ze zin in en ze had best wel veel honger. Ze keek naar Ryan die zei dat als ze snel aten en drinken heel snel de paparazzi onder ogen moesten komen en ze schudde haar hoofd. Daar had ze eigenlijk helemaal niet zo heel erg veel zin in. "Laten we dan maar zo langzaam mogelijk eten," zei ze met een grijns tegen haar gezelschap. Ze zouden het toch wel naar hun zin hebben en misschien gingen de paparazzi uiteindelijk wel weg, omdat ze zich verveelde.

Esmé Harrods

Esmé keek even om zich heen, ze had dit ziekenhuis echt wel genoeg keer gezien. Ze had er zelf ook wel een paar keer gelegen en ze had het alles behalve leuk gevonden. Ze keek naar Kylian die zei dat hij wel iets wist om te gaan eten en ze glimlachte eventjes. "Dat is goed, dan gaan we daar wel heen." Een kwartiertje lopen was niet zo heel erg lang. Dat zou nog wel kunnen, het lopen zou hun ook warm houden en ze hoefde niet perse met de auto. "Nee lopen is ook goed, de auto voor een kwartiertje is ook weer zo nutteloos. We lopen straks wel weer gewoon terug," zei ze met een glimlach. Dan kon ze haar eigen auto dan ook ophalen.

Kyra Santegoeds

Kyra luisterde naar het verhaal dat Jason haar nichtje aan de krokodillen had willen voeren en ze rolde even met haar ogen. Haar ogen gleden even naar de ober die hun drankjes kwam brengen en ze nam gelijk een slokje van haar rode wijn. Het voelde gewoon goed om een keer wijn te drinken, ze deed het niet zo vaak meer. "Van het teveel drinken of van het teveel eten?" Vroeg ze met een grijns aan Jason. Ze keek naar haar vriend en hoorde wat hij zei over de paparazzi en ze grijnsde eventjes. "Nou dan gaan we maar heel veel gangen eten en zo langzaam mogelijk," mompelde ze zachtjes. Ze had verwacht dat ze wel een avondje rust zou kunnen hebben, maar dat was blijkbaar niet zo. Ze snapte niet wat er zo spannend was aan haar privé leven, ze probeerde dat juist zo privé mogelijk te houden.

Jake Simons

Jake keek naar zijn mentor en beet zachtjes op zijn lip, zijn mentor had gelijk natuurlijk het had ook tijd nodig. "Dat weet ik, maar meestal wordt ik voor ik vrienden kan maken al van school geschopt, dus het heeft nooit echt zin gehad." Dat was tenminste de waarheid. Hij was wel blij dat het echt geen probleem was, want hij had eigenlijk wel weer eens zin in een goede normale maaltijd. "Is goed," zei hij met een glimlach tegen zijn mentor. Hij wachtte geduldig, toen zijn mentor smste. Hij vond het maar vreemd om mee te gaan met de man, hij kende die amper. "Dat maakt niet uit, ik ben gewend om een eindje te lopen." Hij had alleen zijn skateboard om zich wat sneller te verplaatsen, hij had geen geld voor de bus of een ander voertuig.

Elise

"Alles kan! Maar of we het doen is de tweede vraag." Elise zuchtte. "Ik weet niet hoor. Ik heb gewoon niks met kamperen. Niet in een tent of in een caravan. Op vakantie wil ik rust en luxe. Niet op elkaar gepropt zitten op een camping waar ik nog kan koken en alles. Het enige voordeel van een caravan is dat je er 9/10 een wc en douche hebt." Ze haalde een hand door de haar. "We hebben het er nog wel een keer over. Ik ga geen overhaastte beslissingen maken of me door jullie om laten praten. Roan, Sean.. Ruimen jullie de rest van de tafel af?'

Jason

"Ik weet het! Ik hou er al over op. Het is voor Kyra en Ryan ook niet leuk om aan te horen.
Ik snoer mezelf al de mond." Hij grijnsde even. Jason bladderde wat door het menu heen, maar echt weten wat die zou bestellen wist die nog niet. Hij hoorde wat Kyra vroeg. "Te veel eten. Te veel drinken lijkt me niet slim als we ook nog thuis moeten komen." Hij zuchtte. Er hing een kleine spanning in de lucht, die hopelijk over zou waaien. Hopelijk had die niks verkeerd gezegd of gedaan.

Roan McBrown
Roan zuchtte en rolde met zijn ogen. “Pap, laten we zonder mam gaan. Ze zou ons dan toch alleen maar ophouden. Nu kunnen we ten minste de bossen in, een echte survivaltocht.” Zei hij. Hij snapte niet dat zijn moeder alleen in luxe hotels wilde verblijven. Daar was toch geen reet aan? “Wie heeft gezegd dat jij moest koken mam?” vroeg hij toen. Dat je op een camping zat, betekende niet gelijk dat je op de camping moest eten. Je kon toch ook naar een restaurant?

Sammy Schilders
Sammy keek Nina glimlachend aan. Hij vond het altijd leuk om bij een van zijn zussen te blijven. “Ik heb alles. Ik kom snel weer een keertje logeren.” Zei hij tegen Nina en maakte daarna de deur open. Hij zwaaide nog een keer naar zijn zusje en liep naar binnen. Toen hij binnen wilde komen zag hij nog net hoe zijn vader zijn moeder en klap gaf en deed van schrik een paar stappen terug. Hij hield zich verborgen voor zijn ouders en luisterde naar wat ze zeiden. “Je hebt hem nooit een eerlijke kans gegeven. Je hebt nooit ook maar een klein beetje je best gedaan om hem te leren kennen. Jij hebt nooit ingezien dat hij alleen van de buitenkant op Sam lijkt. Ik snap niet waarom ik ooit met jou getrouwd ben.” Hoorde hij zijn moeder terugsnauwen. Nee, Sammy vond het niet leuk wat hij hoorde. Kon hij ongezien naar zijn kamer toe? Sammy beet op zijn lip. Misschien moest hij doen alsof hij net thuis kwam en niks had gezien of gemerkt. Ja, dat zou hij doen. Maar uitkijken voor zijn vader! Die was boos en leek heel, heel hard te kunnen slaan. Sammy veegde een keer over zijn gezicht. “Ik ben thuis!” riep hij en gooide de deur dicht. Daarna liep hij de kamer in, de trap op en naar zijn eigen kamer. Hopend dat niemand hem zou volgen.

Ryan LaRosse
Ryan glimlachte. Tja, stomme paparazzi. En hijzelf zat nog te veel in zijn werk. Hij dacht alleen maar aan de paparazzi en het omzeilen ervan. Ryan moest ook gewoon relaxen. Niet dat het nu zo goed ging. “Maar goed, hoe gaat het nu met jullie in het normale leven?” vroeg hij toen, om zijn gedachten te proberen verzetten. Ja, hij zou gewoon niet meer aan die mensen buiten denken. Ryan grijnsde en hief zijn glas cola. “100% BOB is nul procent op.” Zei hij toen en nam een slok van zijn cola.

Kylian Santegoeds
Kylian liep zwijgend naast Esmé naar het hotel toe. Het voelde best ongemakkelijk. Vooral omdat de woorden Ze is met Ronald. Ze is met Ronald door zijn hoofd bleven zweven. Hij slikte een keer. Waarom moest alles zo moeilijk zijn? Kon het niet een keer goed gaan? Maar was dit dan niet goed? Was dit zo slecht. Het was wel hij die met Esmé nu lekker uit eten ging! Niet Ronald. “Kom, we zijn er.” Hij zag de paparazzi wel, maar zocht er verder helemaal niks achter. Hij had geen enkel idee dat zijn zusje en nichtje hier ook waren. Hij vroeg om een tafel voor twee en liep de ober achterna. Hij schoof de stoel voor Esmé naar achteren toe, zodat ze kon gaan zitten.

Stefan Bakker Nicols
“Waarom schoppen ze je van school als ik vragen mag?” vroeg hij. Als mentor mocht hij dat vast en zeker weten. Misschien kon hij wel helpen en zorgen dat de jongen niet van school werd getrapt. “Laten we gaan.” Zei hij met een glimlach. Brendon zou het vast heel leuk vinden om bezoek te krijgen! Ja, zeker weten. “Je hoeft je geen zorgen te maken hoor. Brendon en ik vinden het juist leuk om gasten in huis te hebben. Hij zal het hartstikke leuk vinden om je te ontmoeten.” Zei hij. Het duurde niet heel erg lang voor ze weer terug bij de school waren. Vanaf daar was het nog geen twee minuten lopen naar de auto meer.

Elise Bakker

Elise keek van de jongste zoon naar de man. 'Heel verstandig. Je begint het in te zien." "Ik hou gewoon wijselijk me mond.', hoorde Sean zeggen. "Ook heel slim." Elise haalde een hand door de haar en veegde de handen af aan de handdoek. "Ik! Daar komt het toch wel op aan. Steeds wat halen of uit eten gaan kost een godsvermogen. Maar we hebben het er nog wel over. En nu gaan jullie afwassen en afruimen."


Daan Schilders

"Waarom zou ik? Dat kind lijkt sprekend op ze vader alleen dommer. Ze lijken allemaal op elkaar.
Sammy, die tweeling, Will. Zullen we Elise anders vragen hoe Vince was. Dat stelletje tuig.
Ik denk er niet aan. Ik begin er niet aan. Over me lijk!" Net op het moment dat de deur wordt geopend hoor je Daan zeggen. "Inderdaad. Vraag ik me ook af. Groote fout. Het enige goeie wat er uit voort is gekomen zijn me dochters en zoon." Hij liet expres de klemtoon vallen op zoon. Hij hoorde de bekende stem van Sammy roepen dat die thuis was. "Alsof je het over de duivel hebt.", zei die spottend

Nathan McBrown

Nathan keek even naar Roan die begon te discussiëren met Elise en hij vond het wel grappig om daar naar te kijken. "Laten we er maar over ophouden en je moeder er over na laten denken." Hij grijnsde lichtjes, terwijl hij op stond. Hij vond het wel leuk om te kijken, maar nu werd het genoeg. "We kunnen altijd nog alleen gaan," hij wou eerst het antwoordt van Elise weten, want als ze gingen kamperen dan gingen ze ook wat gevaarlijks doen. Dat stond tegenover elkaar en dat wist Elise ook, dus hij wist dat ze er wel goed over na gingen denken. "En doen jullie nou maar wat je moeder zegt," zei hij met een kleine grijns tegen de jongens.

Alyssa Nicols

Alyssa glimlachte en knikte. "Ja hou je mond maar gewoon daarover," zei ze met een kleine glimlach. Dan konden ze het nu over andere dingen gaan hebben. Ze keek naar Ryan die vroeg hoe het ging in hun normale leven. "Het gaat goed met mij in het normale leven." Ze glimlachte naar hem en daarna hief ze haar wijnglas naar Ryan op. "Ja blijf jij maar lekker bob, dan kan Kyra lekker dronken worden." Grapte naar hem toe en ze nam een slok van haar wijn. Ze vond het fijn om weer eens een keer met Ryan en Kyra iets leuks te doen, ook al stond de paparazzi dan buiten. Het was nu best wel gezellig.

Kyra Santegoeds

Kyra glimlachte lichtjes naar Jason en Alyssa, ze waren over iets bezig wat zij niet echt niet kon volgen. "Ja jij moet nog rijden, dus te veel drinken mag niet." Ze haalde een hand door haar haar heen. Ze hoorde wat Alyssa tegen Ryan zij en ze grijnsde eventjes en schudde haar hoofd eventjes. "Ik denk niet dat ik dat doe Alys, dadelijk hebben ze één of andere gênante foto van mij in een tijdschrift staan." Dat wou ze liever niet, daar moest niet aan denken. Ze keek even naar de deur, toen die open ging en haar mond viel open, Kylian en Esmé kwamen binnen, samen. Dat was iets dat ze allang niet had gezien. "Zien jullie dat ook of ben ik de enige?" Vroeg ze aan de rest, terwijl ze naar haar broer staarde.

Esmé Harrods

Esmé keek een beetje ongemakkelijk om zich heen, de stilte vond ze niet zo heel erg leuk. Het was vervelend dat ze niks meer te zeggen hadden tegen elkaar, dat was nog nooit eerder zo geweest. Haar ogen gleden om zich heen, terwijl ze over de stoep heen liepen. Opeens hoorde ze dat ze er waren en ze keek naar het restaurant en ze glimlachte eventjes. Ze volgde Kylian en zag hoe hij de stoel achteruit schoof, zodat ze kon gaan zitten en dat deed ze dan ook. "We hebben niet echt meer iets om over te praten, het ging vroeger een stuk gemakkelijker." Haar ogen gingen naar hem en ze glimlachte naar hem. Zo erg waren ze toch niet veranderd? Ja, zij had Kylian pijn gedaan en dat zat hun hier dwars. Ze hield nog steeds van hem, dat wist ze nu wel.

Jake Simons

Jake keek naar zijn mentor, hij vond dit nog steeds raar. Hier stonden ze in een kraakpand te praten over hem en hij vond het heel ongemakkelijk om de één of andere reden. "Nou soms is het, omdat ik met iemand gevochten heb en de andere keer is het, omdat ik het niet meer kan betalen." Zijn mentor zou hem daarmee niet kunnen helpen, hij verdiende maar het minimum loon en daarmee kon hij zijn schoolgeld niet blijven betalen. Hij hoorde Stefan zeggen dat ze zouden gaan en hij glimlachte eventjes en volgde zijn mentor. Hij luisterde naar Stefan die praatte en glimlachte lichtjes. "Mooi, ik zou niet onwelkom binnen willen komen vallen of zo." Hij keek om zich heen, ze waren al snel bij de school en daarna liepen ze naar de auto van zijn mentor. Dit was zo vreemd.

Roan McBrown
“Pff, in een hotel zitten is voor watjes.” Spotte Roan. Roan rolde met zijn ogen. “Waarom gaan we niet eens een keer kamperen, kun je zien of het waar is of niet.” Hij keek naar de afwas die er stond. Hij haalde zijn schouders op. “Het is geen vakantie, dan is het jou taak toch.” Zei hij tegen zijn moeder. Nee, hij was niet echt boos op haar. Hij was gewoon ergens achter gekomen waar hij zelf niet zo heel erg blij mee was en dat maakte hem chagrijnig. “Nou pap. Daar is mama al over uitgedacht. Ze gaat er echt niet over nadenken en vervolgens ineens zeggen dat ze wel mee wil.”

Kim Jacobsen Schilders
“Sammy lijkt alleen qua uiterlijk op Sam. Verder is er nog niet eens de kleinste overeenkomst.” Zei ze kwaad. “Jou zoon en dochter? Als je eens een keer begint met je te gedragen als hun vader, dan kun je pas hun vader zijn. Tot die tijd zijn het alleen míjn kinderen.” Ze deed net alsof de klemtoon haar niet opgevallen was. “De enige duivel hier, staat recht voor me. Ga weg Daan. Ga weg uit dit huis. Je hoort hier helemaal niet meer.” Ze zei het rustig en kalm, maar met een duidelijke woede in haar stem.

Ryan LaRosse
Ryan schudde zijn hoofd. “Ze mag gerust wat drinken, maar dronken worden mag niet. Dat zullen de paparazzi veel te leuk vinden. Ze proberen niet over de leuke dingen te schrijven hoor.” Zei hij tegen Alyssa. Hij knikte naar Kyra, toen die er ook nog even iets over zei. Ze had helemaal gelijk mee! “Wat?” vroeg Ryan en keek om zich heen om te zien wat Kyra ook zag. Toen zijn oog op Kylian en Esmé viel keek hij alleen maar verbaasd. “Sinds wanneer zijn die twee weer samen?”

Kylian Santegoeds
Kylian ging tegenover Esmé zitten en glimlachte zwak tegen haar. “Ja, dat ging eerst gemakkelijker.” Zei hij als bevestiging. Het kwam gewoon door Ronald. Hij wist niet wat hij moest zeggen omdat zij al een vriend had. Als hij naar hun relatie zou vragen, zou hij daar alleen maar zelf ongeduldig van worden. Waar kon hij over vertellen? “Eeh, ik heb twee puppies in het asiel gekocht.” Zei hij toen maar, om toch iets te kunnen zeggen. Waar moesten ze het anders over hebben? Als hij het over haar zusje zou hebben, zou Esmé weer ongelukkig worden. Als ze eraan zou denken.

Stefan Bakker Nicols
“Hmm, ik zal eens kijken of ik iets kan doen om dat te voorkomen. Het is beter als je op één en dezelfde school blijft.” Zei hij. Stefan stapte in zijn auto en wachtte tot Jake ook zat, voordat hij vertrok naar zijn huis. “Ben je gek, je bent niet onwelkom. Brendon en ik zijn altijd maar met zijn tweetjes, tenzij onze dochter komt eten. We zijn altijd blij als er iemand komt. Met zijn tweeën kan soms ook maar stil zijn.” Zei hij vrolijk. Hij parkeerde zijn auto achter die van Brendon. “We zijn er al.” Zei hij tegen de jongen en glimlachte vriendelijk. Hij stapte uit en deed de auto op slot toen Jake uitgestapt was en maakte de voordeur binnen. “Kom binnen.” Zei hij.

Elise Bakker


"En nou houden we er over op!', zei Elise op een iets boze toon. "Ik ben hier over uit gepraat. we laten het hier bij en we hebben het er later nog een keer over." Elise keek Roan aan.
"Je kan ook te ver gaan en de afwas alleen gaan doen." Verder reageerde ze niet meer. Ze liep de keuken uit om naar boven te gaan. "Ik ben de was doen."


Jason


Jason grijnsde en klinktte ze glas met die van  Ryan. "Proost! Op een avond zonder alcohol!"
Jason nam een slonk van ze drankje. "Prima hoor! Ik word alleen gedwongen om aan de limonade te zitten." Hij keek Alyssa even plagend aan. Het was als geintje bedoeld.
"We gaan gewoon met ze alle voor Kyra zitten. Niemand die door heeft dat ze dronken is.", probeerde die slim op te merken. Al was het niet bepaald slim. Echter zou hij ook niet dronken gefotografeerd willen worden. Hij wou sowieso niet gefotografeerd worden. Liet hem maar voor fotograaf spelen. Jason keek op. "He, wat? Wat mis ik?" Hij had twee tellen op ze telefoon keken en dus net niet mee gekregen dat Esme en Kylian verderop zaten.

Daan Schilders

Daan proestte het uit van het lachen. "Ik zie meer gelijkenissen dan je denkt. Maar dat zie je niet want je bent blind. Gewoon blind!" Daan schudde ze hoofd. "Als je mij me gang had laten gaan met Nigel was die niet bijna van school gesteurd. Nee, natuurlijk het zijn jou kinderen. Ik vergis me, sorry. Laat me niet lachen!" Daan draaide zich heel kalm om. "Het huis staat op mij naam, ik kon jou er ook nuit gooien." Vervolgens liep die naar de voordeur om deze te openen, want tussen hun geruzie door was de bel gegaan.


Noa Schilders

Zwijgzaam had ze de pasta op gegeten. Meer om dat ze het zonder vond om weg te gooien dan dat ze trek had. Naast der lag de telefoon. Steeds stond ze op het punt om Joel te bellen, maar steeds wist ze op het laatste moment zichzelf tegen te houden. Het was beter als ze beide even rust hadden. Joel was boos, ze had hem teleurgesteld en dat die boos was, was terecht.
Ze stond op en zette de bord in de vaatwasser. Ze sloeg een diepe zucht en zocht langzaam de spullen bij een en vulde vervolgens boven een weekendtas. Ze had besloten om een paar dagen naar de ouders te gaan. Dat leek er het beste.
Noa stond op het punt om te vertrekken maar besloot om nog een briefje achter te laten.


Lieve Joel,

Ik heb besloten om een paar dagen naar me ouders te gaan. Om ons beide rust te geven.
Je bent boos en terecht. Ik heb je teleurgesteld. Een vooroordeel getrokken wat ik niet had mogen trekken. Ik heb me niet in jou vergist maar in mezelf en dat neem ik mezelf kwalijk.
Dit had niet mogen gebeuren! Het spijt me oprecht.
Ik hoop dat we het bij kunnen leggen. Dat je me nog een kans wilt geven.
Hoe erg ik het ook heb verprutst. Ik hou van je en wil niks liever dan met jou de tweeling op te voeden. Een gezinnetje zijn! Maar nu geven ik je de rust om na te denken. Ons beide.

Plzz, Joel. Denk er over na! Me telefoon staat dag en nacht aan en je kan me altijd bellen als je wilt. Ik heb de foto's voor je achter gelaten. Deze zijn voor jou. Ik zal ze laten nabestellen zodat we ze beide hebben.

Noa.

Ze legde het briefje neer op tafel en liep het huis uit, sloot af en stapte in de auto. Naar de ouders. Waar werd opgedaan door de vader. Ze kon hem wel jankend in de armen vliegen, maar dat deed ze niet. "Is mama er? Ik wil met mama praten."

Nathan McBrown

Nathan glimlachte lichtjes naar Roan, maar zijn zoon kon ook wel een beetje te ver gaan. "We houden er inderdaad maar over op, we praten er wel een andere keer over." Hij rekte zich eventjes uit en stond op van de tafel en haalde een hand door zijn haar heen. Hij hoorde hoe Elise de was ging doen en keek naar zijn twee zonen. "Gaan jullie nou maar de afwas doen," zei hij met een grijns tegen Sean en Roan. Hij zou voor de rest wel zien wat hij ging doen, misschien ging hij gewoon even op de bank zitten. Hij kwam tenslotte net terug van karakteles geven en dat was toch best wel vermoeiend.

Alyssa Nicols

Alyssa rolde met haar ogen, toen ze hoorde wat Jason zei en haalde haar schouders op. "Daar wordt je niet toe gedwongen, je mag drinken wat je wilt." Ze wist dat hij haar aan het plagen was en dus plaagde ze hem lekker terug. Ze nam een slok van haar drinken, toen ze iedereen had geproost. Ze grijnsde, toen ze over haar nichtje gingen praten die dronken zou worden. "We gaan Kyra niet dronken voeren," zei ze tegen haar vriendje en ze lachte eventjes. Ze keek op, toen ze hoorde wat Kyra zei en was verbaasd om Kylian en Esmé bij elkaar te zitten. "Je mist Kylian en Esmé die blijkbaar op een date zijn." Ze fronste lichtjes en hoorde Ryan zeggen dat hij niet wist dat ze weer bij elkaar waren.

Kyra Santegoeds

Kyra keek naar de rest die aan het praten waren over wat er zou gebeuren als ze haar dronken voerde. "Ja het gaat niet gebeuren," deelde ze mee aan de rest. Nee, ze zou het bij één wijntje houden en dan zou ze over gaan op de frisdrank. Ze had geen zin in een verschrikkelijke foto morgen, ze nam een slok van haar drankje. Alleen ze staarde nog steeds naar Kylian en Esmé en hoorde wat Ryan zei. "Ik weet heel zeker dat ze niet samen zijn," zei ze tegen haar vriend en ze fronste eventjes. Waar was haar broer mee bezig? Ze wou niet dat Esmé hem weer pijn zou doen, dat had ze al genoeg gedaan. Ze vond Esmé heel erg aardig, maar niet als ze haar broer pijn deed. "Ik hoop dat hij weet wat hij doet," zei ze zachtjes met een bezorgde ondertoon.

Esmé Harrods

Esmé keek toe hoe Kylian tegenover haar ging zitten en ze glimlachte naar hem, toen ze hoorde dat hij het bevestigde. "Dat is mijn schuld," zei ze toen zachtjes. Ze wist dat zij het verprutst had tussen hen en ze had daar echt heel erg veel spijt van. Ze beet zachtjes op haar lip, ze hoopte op een goeie opening waar ze het over konden hebben. En Kylian begon over dat hij twee puppies uit het asiel had gehaald. "Echt waar? Hoe zien ze er uit?" Vroeg ze gelijk om maar verder te gaan over het gesprek. Dan konden ze tenminste over één ding praten en dan zou het waarschijnlijk wel goed gaan als ze een tijdje over iets praatte.

Jake Simons

Jake keek even naar zijn mentor en hij beet op zijn lip. "Maar als ik het niet meer kan betalen, is het logisch dat ze mij van school trappen. Ik kan school gewoon niet lang betalen," gaf hij eerlijk toe. Hij nam altijd weer een paar maanden vrij als hij van school was getrapt om aan wat meer geld te komen. Als hij weer genoeg had, dan probeerde hij gewoon weer een paar maanden naar school te kunnen. Alleen hij liep daardoor best wel achter. Hij was naast zijn mentor in de auto gaan zitten en voelde zich nog steeds een beetje vreemd. Hij ging meestal niet zomaar met mensen naar huis. "Met zijn tweeën is meer dan dat ik gewend ben. Ik heb helemaal niemand," zei hij zachtjes en hij keek naar beneden. Het duurde niet lang voor ze bij het huis van zijn mentor waren. Hij stapte uit toen ze er waren en keek even naar het huis, daarna liep hij achter zijn mentor aan en stapte hij naar binnen. "U heeft een mooi huis," zei hij toen maar. Beter dan het kraakpand waar hij in verbleef.

Roan McBrown

Roan rolde chagrijnig met zijn ogen. Waarom was zijn moeder dan ook zo saai? Dan moesten de saaie klusjes ook maar voor haar zijn. Dat paste goed bij elkaar. Waarom deed zijn moeder dan niet eens de afwas? En waarom moest ze altijd overal om zeuren en alles verpesten? Met een gezicht dat op onweer stond deed hij de afwas. Zodra hij daar klaar mee was maakte hij dat hij buiten kwam. Hij sloeg de deur met een klap dicht en liep naar het parkje.


Ryan LaRosse

"Oh ja Jason, Hoe krijg je haar dan buiten zonder dat het opvalt?" vroeg hij toen. Nee, echt een slimme opmerking was het niet. "Zeg Alyssa, had je niet een slimmer iemand uit kunnen zoeken?" vroeg hij toen grijnzend, alleen maar om Jason te pesten. "Dat bedoel ik. Hij kan niet eens twee dingen tegelijk!" zei hij toen Jason blijkbaar niet wist waar ze het over hadden. "Maak je je daar maar niet te veel zorgen om Kyra. Hij is volwassen genoeg om te weten wat wel goed is en wat niet." zei hij.


Kylian Santegoeds

Kylian knikte. "Ik heb een foto van ze op mijn mobiel, als je wilt zien." zei hij tegen haar en liet de foto van de twee puppies zien. "Ik ging eigenlijk voor één pup, maar het waren broertjes. Dat vond ik ook weer zo zielig." zei hij. Zo kon hij het toch nog over iets leuks hebben wat ze allebei vrolijk zou maken. Hij vond het leuk om over de pups te vertellen en Esmé vond het vast en zeker leuk om erover te horen?


Kim Jacobsen Schilders

"Jij bent doof Daan." snauwde ze. Kim snoof. "Best. Nigel, Sammie en ik vertrekken vanavond nog." zei ze toen tegen Daan. Daarna werd hun geruzie onderbroken door de deurbel. Daan ging open maken. Ja, ze zou vanavond nog haar spullen pakken samen met Nigel en Sammie en naar Nate vertrekken. Maar toen kwam plots Noa binnen en veranderde Kims boosheid in bezorgdheid. "Noa, ga snel zitten op de bank." zei ze, terwijl ze haar dochter naar de bank bracht en naast haar ging zitten. "Wat is er gebeurd?" vroeg ze. Ze keek Daan aan en seinde hem even weg te gaan. Dit werd meidenpraat, dat wist ze zeker.


Stefan Bakker Nicols

"Misschien is dat volgens de wet logisch, maar daar denk ik heel anders over. Iedereen verdient onderwijs." zei hij tegen de jongen. Hij glimlachte toen hij het complimentje over zijn huis hoorde. "Bedankt." zei hij met een glimlach. "Bren! We hebben bezoek!" riep hij toen. Zijn man zou er zometeen vast en zeker aankomen. "Kom toch verder en doe alsof je thuis bent." zei hij tegen de jongen. Dat zou vast moeilijk zijn als je van niks naar dit ging.

Jason

Jason haalde ze schouders op bij het horen van de vraag van Ryan. "I don't know. Ik dacht dat bekende mensen altijd de achterdeur namen met een leger aan bewakers." Jason keek Ryan beledigd aan. "En bedankt! Alsof jij zo slim bent." Lekker dan! Gingen ze nou hem in de maling zitten nemen?
"Niet waar! Ik kreeg een berichtje binnen, dan kan ik niet zien wat ik moet zien." Ahh, nu begreep die waar ze het over hadden. Hij bemoeide zich er maar niet mee. Ryan zou vast en zeker gelijk hebben.
Kylian was slim genoeg om te weten wat die kon doen en laten.

Daan

"Liever doof dan blind! ik zie tenminste nog wat er voor onze neus afspeelt. De waarheid! Zou je zelf ook eens moeten zien!" Daan's boosheid werd door deze ene zin alleen maar erger. "Dacht het niet! Nigel gaat nergens heen!" Echter werd hun ruzie verbroken door de deurbel. "Dit gesprek is nog niet klaar!", riep die voor die naar de deur liep om open te doen. Hij moest ze boosheid op zij zetten en dit even vergeten want zijn oudste dochter stond met tranen in de ogen op de stoep. Hij liet Noa binnen.
Blijkbaar zou dit een gesprek tussen moeder en dochter worden dus besloot die maar om naar boven te gaan en moeder en dochter alleen te laten.

Noa

Zwijgzaam en stilletjes was ze door naar binnen gelopen. Zo als Kim zei ging ze op de bank zitten.
Meteen stortte ze weer in huilen uit. Tussen de snikken door probeerde ze te zeggen: "Ik heb het verpest. Goed verpest. Ik weet niet hoe ik dit nog goed kan maken. Het is over. Hij is weg."


Elise

Terwijl Elise boven met de was bezig was zouden beneden haar zoons de afwas moeten doen.
Waar je echter een speld kon horen vallen omdat de sfeer niet al te best meer was.
Opeens hoorde ze deur met een klap dicht vallen. "Er wordt niet met de deuren gegooid.", riep ze zo hard ze kon in de hoop dat de schuldige het nog hoorde. Vanuit de ooghoeken zag ze Roan boos weg lopen. Verdorie! Dat ook nog! Blijkbaar was Roan nu nog boos op der ook. Ze kon twee dingen doen.
Of achter hem aan gaan of hem laten. Maar ze kende zichzelf ze ging hem toch wel achterna.
Ze liet de was voor zoals het was en liep snel naar beneden en rende Roan achterna.
"Roan! Ro! Roan!" Ze probeerde de zoon in te halen. "Blijf staan!" "Wat is er nou aan de hand? Heb ik wat verkeerd gezegd? Ligt het aan dat kamperen? Er zit je duidelijk iets dwars. Je kan het me zeggen, dat weet je."

Nathan McBrown

Nathan zag dat Roan heel chagrijnig de afwas ging doen en fronste eventjes, zo erg was het toch niet dat Elise niet wou kamperen. Ze konden altijd gewoon met zijn drietjes gaan kamperen. Hij zag hoe Roan daarna boos weg stormde en Elise ging er al heel snel achteraan. Hij zuchtte eventjes en haalde een hand door zijn haar heen. "Waarom heb ik het gevoel dat ik wat gemist heb?" Mompelde hij meer tegen zichzelf dan tegen Sean. Hij snapte niet waarom Roan opeens zo opgefokt reageerde. Het was vervelend dat hij niet wist waardoor het kwam.

Alyssa Nicols

Alyssa nam een slokje van haar wijn en keek naar Ryan die haar vriend volop aan het plagen was. Een beetje plagen moest kunnen natuurlijk. "Jason is niet dom, Ryan." Zei ze met een glimlach. Haar vriend was alles behalve dom. Ze schudde haar hoofd en keek even naar Kylian en Esmé, ze vond het raar om die twee weer samen te zien. "Maar twee dingen tegelijk doen kunnen de meeste jongens niet." Plaagde ze Ryan toen terug met een kleine grijns. Ze vond het best grappig om de jongens een beetje te plagen. Kyra moest er in ieder geval om lachen. Dat was tenminste iets om haar geen zorgen te laten maken om haar broer.

Kyra Santegoeds

Kyra lachte, toen ze hoorde wat Alyssa zei. "Ryan kan prima twee dingen tegelijk," zei ze tegen haar nicht. Ze nam een slok van haar wijn en keek even naar Ryan die zei dat ze zich niet te veel zorgen moest maken. "Misschien heb je wel gelijk, maar toch ze heeft hem al een keer pijn gedaan. Ik wil niet dat hij weer zo verdrietig wordt." Ze hoopte niet dat Esmé dat haar broer aan ging doen. Ze vond het fijn om tenminste wat met zijn vieren te doen. Dankzij haar werk kon ze niet zo heel veel met haar familie doen, omdat de paparazzi altijd wou weten wat ze aan het doen was. Haar familie wou ze daar zoveel mogelijk buiten houden.

Esmé Harrods

Esmé keek naar Kylian, ze vond het fijn om hier met hem te zitten. Het kon haar niks schelen wat Ronald hier van zou gaan zeggen. Dit wou ze zelf. "O ja, ik wil je puppies graag zien." Ze glimlachte naar hem. Ze keek naar de foto op zijn mobieltje en glimlachte bij het zien van de twee hondjes. "Ah, wat zijn ze lief." Ze vond honden altijd leuker dan katten om naar te kijken. Ze luisterde naar wat Kylian er over te vertellen had en glimlachte. "Dat is wel lief van je, dat je ze allebei hebt genomen. Dan zitten ze tenminste ook niet alleen als jij er even niet bent." Dat was ook weer wat fijner voor de twee hondjes. Ze glimlachte lichtjes en keek weer naar Kylian.

Jake Simons

Jake keek naar zijn mentor, hij vond het maar raar wat zijn mentor zei. Om naar school te moeten, moest je geld betalen. En zoveel geld had hij gewoon niet. "Ik weet dat iedereen onderwijs verdient, meneer. Alleen dan moeten ze het wel kunnen betalen." Als hij nou wist waar zijn ouders waren, dan had hij het geld wel gehad. Alleen ze waren hem nooit meer komen halen, ze hadden hem gewoon alleen achter gelaten in het huis. Hij keek zijn ogen uit, toen hij het huis binnen stapte. Hoe kon hij zich hier thuis voelen, het was alles wat hij niet gewend was. "Ik weet niet of dat gaat lukken," mompelde hij lichtjes. Hij keek nog steeds om zich heen.