3th generation! (grijs, grijzer, grijst)

Jamie Nieuwkerk
“Heey Ruijtertjes!” riep Jamie vrolijk, toen hij via de achterdeur binnen kwam. Hij liep naar de keuken en pakte een glas cola. “Iemand wat drinken?” riep hij naar de woonkamer toe. Hij was ondertussen zo vaak bij de Ruijters thuis geweest, dat het een soort tweede huis geworden was. Al helemaal nu zijn ouders midden in een scheiding zaten. Thuis was het niet te harden. “Wat zijn jullie aan het kijken?” vroeg hij. Hij ging tussen de twee meiden op de bank zitten en sloeg zijn armen om hen heen. Maar die haalde hij meteen alweer weg toen zijn telefoon ging. Hij keek op het scherm. “Het is Sira.” Zei hij met een glimlach tegen de meiden. Hij stond op en liep weer terug naar de keuken, om daar verder te bellen. “He schatje.” Nam hij vrolijk op. Maar al zijn vrolijkheid verdween als sneeuw voor de zon. “Je hebt wát gedaan?” Schreeuwde hij bijna door de telefoon. Hij liep naar de achtertuin toe, gewoon zodat de Ruijters hem niet zouden horen. “Sira, dat is zo, zo ontzettend laag en laf. Je had naar mij toe moeten komen, nog voor dat je ook maar überhaupt over zoiets zou gaan nadenken! IK WIST HET NIET EENS! En dan ook nog eens over de telefoon! Laffe trut. Het is over!” Woest klikte Jamie het gesprek weg. Hij ging op het bankje zitten dat buiten stond en veegde langs zijn ogen af. Hij moest eerst even rustig worden en dit laten bezinken, voor hij naar binnen toe ging.

Lucy de Ruijter
Lucy zat te appen. Ze had een programma over een modeshow opgezet, maar lette niet echt op. Ze was te druk bezig om iets af te spreken met Davy. Davy zou wat leuks samen met haar gaan doen van het weekend, maar Lucy mocht niet weten wat. “Ijsthee! Zonder koolzuur alsjeblieft!” riep ze afwezig toen ze iemand hoorde vragen of ze wat drinken wilde. Pas toen Lily hinkend voorbij kwam lopen, zag ze dat Jamie buiten aan het bellen was. Jamie lijkt in de put te zitten. Kom je hem mee opvrolijken? stuurde ze naar Madelief toe, niet wetend wat er aan de hand was. Ze zouden het dadelijk wel zien. Jamie was niet vaak boos, of verdrietig. Dus er moest wel iets aan de hand zijn. Toch?

Roan McBrown
Roan stapte met een glimlach het vliegtuig uit en klapte de buggy die hij gedragen had uit, zodat Kyun-mi, hun net geadopteerde Koreaanse dochtertje, in de buggy verder kon slapen. Het meisje sliep in Robins armen, het was ook zo’n lange tocht geweest. Roan drukte een kus op Robins wang. “Ik kan het eigenlijk nog steeds niet geloven dat we een twee jaar oude dochter hebben nu.” Zei Roan. Hij was gelukkig nu, dankzij Robin. Roan ging bij de band staan wachten op hun koffer, zodat Robin met Kyun een eindje verderop stond. Dan konden zijn ouders hen niet zien. Roan merkte dat hij werd aangestaard en trok de beanie die hij op zijn hoofd had weer over zijn oor heen. Hij miste nog steeds een stukje oor, dus in het openbaar kon hij beter een beanie op hebben. Toen hij terug was bij Robin met hun koffer, liepen ze samen verder. Zijn ouders zouden hen op komen halen zodat ze de auto niet betaald hoefden te parkeren. Roan glimlachte breed toen hij zijn ouders zag staan. “Verrassing!” riep hij, wijzend naar Kyun-mi, die ondertussen door alle herrie om hen heen toch wakker was geworden.

Sammy McBrown
Sinds zijn moeder was overleden en hij erachter was gekomen dat zijn biologische vader een zak was, wat niet veel anders was dan de man waarvan hij altijd had gedacht dat zijn vader was, had Sammy zichzelf een andere achternaam gegeven. Hij was zelfs naar het gemeentehuis gegaan zodra hij 18 was om het officieel te laten doen. Hij had nu de naam van zijn oom, aangezien zijn oom voor hem het dichts bij was geweest van een vader. Maar toch had hij iets, zonder dat hij het wist, weg van zijn biologische vader. Hij sportte veel. Hij gaf er namelijk veel om, om er goed uit te zien voor de meisjes. En dat lukte ook goed. Het was dan ook geen wonder dat hij voor de zoveelste keer zijn bureau leeg veegde en er een meisje mee bovenop trok. Het was echt dat zijn werktelefoon af ging, dat hij haar van zich af moest duwen. “Sorry Snow, een dier roept.” Zei hij en knipoogde naar de vrouw. “Goedenavond, dit is Sammy van AnimalCare Korenhof.” Terwijl Sammy al bellend de deur voor haar opende om weg te gaan, trok de vrouw haar shirt recht. “Ik heet geen Snow, ik heet Mandy.” Sneerde de vrouw naar hem en liep weg. Sammy grijnsde. “Ja, natuurlijk.” Knipoogde hij terug naar de vrouw. “Hey, natuurlijk. Ben meteen onderweg.” Zei hij tegen de persoon aan de telefoon. Hij pakte zijn dokterstas en reed vervolgens in zijn busje weg. Niet veel later stond hij bij Alyssa en Jason op de stoep en belde hij aan.

Madelief Zevenberg

Madelief moest lachen om haar nieuwe puppy die ze twee dagen geleden had gekregen van haar ouders. Ze moest Ginger natuurlijk nog helemaal opvoeden, maar dat kon wel als het hondje wat ouder was. Ze was al wel begonnen met Ginger zindelijk te krijgen en om haar te laten luisteren naar comando's die zij gaf. Het was haar hondje en ze mocht het helemaal zelf doen. Op dit moment was haat hondje als een dolle aan het rond tollen. Ze zuchtte even en streek haar bruine haar uit haar ogen. Daarna keek ze naar haar mobiel die trilde. Het was een berichtje van Lucy. Jamie leek in de put te zitten en of ze hem mee kwam opvrolijken. Natuurlijk ik kom eraan. Daarna liet ze Ginger bij haar ouders en zelf ging ze naar het huis van Lily en Lucy toe. Toen ze daar aan kwam en achterom liep zag ze Jamie al zitten. De tweeling zou zo vast wel naar buiten komen. "Hey Jamie. Wat is er gebeurd?" Het was raar om Jamie op deze manier te zien. Hij zat bijna nooit in de put, daarom had het berichtje haar zo verbaasd.

Alyssa Nicols

Alyssa keek naar Miauw die al vrij oud was. Het beestje was nu ziek en ze hoopte eigenlijk dat Sammy hem weer beter kon maken. Ze wist dat haar zoon Elliot er kapot van ging zijn als Miauw dit niet zou overleven. Zij zou het ook heel jammer vinden en Jason waarschijnlijk ook. Miauw had toch een speciale betekenis voor hen. Ze had Sammy al opgebeld en ze had zijn gesprek aan de andere kant een beetje kunnen volgen. Ze hoorde Hoe de bel ging en liep naar de deur toe om deze open te maken. "Hallo Sammy, kom erin." Ze ging opzij, zodat de jongen naar binnen kon stappen. Ze moest er eigenlijk wel een opmerking over maken. "Dus wie is Mandy?" Vroeg ze geamuseerd aan de jongen en ze keek hem glimlachend aan.

Nathan McBrown

Nathan was blij dat Roan weer in het land was en hij dacht dat Elise daar ook wel blij was. Ze stonden nu te wachten in de aankomsthal waar ze Roan en Robin zouden ophalen. Zelf had hij wat koffie gehaald en stond hij dat nu te drinken. Om nou niks te doen, terwijl hij hier stond te wachten. Nee, dat was nog steeds niet zijn ding. Hij hield er nog steeds van om actief te zijn, ook al voelde hij wel dat zijn lichaam daar soms op begon te protesteren. Opeens verscheen Roan met een glimlach en Nathan was even verbaasd dat de jongen zo vrolijk was. Hij had eerder teleurstelling verwacht. Alleen tien gleden zijn ogen naar waar zijn zoon naar wees. Hij knipperde even met zijn ogen en was zelf behoorlijk verbaasd. "Het is gelukt," zei hij blij voor zijn zoon. Hij liep naar Roan toe en omhelsde zijn zoon. "Gefeliciteerd jullie allebei," zei hij tegen zijn zoon en Robin.

Allison Larosse

Allison huppelde haar kamer rond en was haar kleren aan het zoeken die ze vandaag aan wilde. Toen ze die had gevonden kleedde ze zich snel aan. Het was weekend en dus hoefde ze twee dagen niet naar school. Dat was veel in haar ogen, niet dat ze het niet leuk vond om naar school te gaan. Maar leuke dingen doen was nog veel leuker. Snel rende ze naar beneden en deed ze de deur open. Daarna vloog ze haar vader om de middel. "Pap, gaan we vandaag wat leuks doen?" Vroeg ze vrolijk, terwijl ze opkeek naar haar vader.

Lily de Ruyter

Lily lag languit op de bank met de voet op een kussen, zwaar gekneusd tijdens het voetbal, samen met de zusje Lucy tv te kijken. Of beter gezegd Lucy keek een of ander stom wijvenprogramma en zij speelde geïrriteerd met de telefoon. Gelukkig mocht ze hem bijna over zetten. Max Verstappe zou straks de formule 1 gaan rijden. Ze keek op toen Jamie binnen kwam lopen. "Hoi vreemdeling!" Jamie was de beste vriend, ze kende hem al jaren en zaten al die jaren al bij elkaar in de klas.
Jamie was een soort oudere broer zo gedroeg die zich ook. Lily hoorde hem vragen of ze wat te drinken wilde. "Doe maar een colaatje!" Ze trok razend snel de been weg toen Jamie tussen hem in kwam zitten en zijn armen om haar en Lucy heen sloeg. "Mafkees! Kijk uit voor me poot! Straks is die naast zwaar gekneusd ook nog eens gebroken." Ze keek hem boos aan en melde vervolgens geïrriteerd:" Een of ander wijvenprogramma. Maar Max Verstappe moet straks rijden en mogen we hem overzetten." Ze wilde net vragen hoe het met Jamie ging toen zijn telefoon afging. Lily ving het eerste deel voor Jamie naar de achtertuin liep op en dat klonk niet goed. Ze hees zich op de krukken en hinkte de tuin in. Ze vond hem zitten op een bankje. Ze ging naast hem zitten. "Wat is er? Waar is de vrolijke Jamie gebleven? Wat zei Sira?" Ze zag dat Madelief de tuin in kwam gelopen. Hoogstwaarschijnlijk had Lucy haar ingeschakeld. "Heey! Dat probeer ik net uit hem te krijgen."

Elliott Smit

Elliott was boven op zijn kamer met een meisje. Zins kort gaf hij haar bijles.
Een kleine moeite om te doen en hij was zelf super goed in wiskunde. Immers kon die zo mooi in contact komen met meisjes. Uit zichzelf zou die nooit op ze afstappen, daar was die veel te verlegen voor. Als die dan wel eens in hun bijzijn was dan kwam er niet meer uit dan oerkreten in plaats van zinnige woorden. Al hoewel hij richtte zich meer op de sommen dan op haar.
"Oke, volgende vraag. In 2014 had het bedrijf een omzet van €123567 in 2015 is dat €324556
Hoeveel procent winst heeft het bedrijf gemaakt?" Hij keek hoopvol opzij op een antwoord of iets.
"Kunnen we niet iets anders doen? Het is gewoon zo moeilijk!", hoorde hij er naast zich klagen.
"Kom op! De vorige had je ook goed. Wiskunde leer je alleen door te oefenen. Je wilde je cijfers toch ophalen? Nog even, we zijn bijna klaar." Een zucht klonk. "Maar we zijn al een eeuwigheid bezig. Wordt mijn harde werk niet beloond?" Ze kwam dichter na hem toe. Elliott wenkte zijn hoofd af.
"Je wordt straks beloond met een hoog cijfer." Met tegenzin begon het meisje aan de som.
Elliott bladerde door naar de volgende. Hij wilde net de opdracht voorlezen toen ze hem opeens begon te kussen. Elliott schrok zich dood! Hij kleurde zo rood als een tomaat en duwde haar van zich af in plaats van terug te zoenen. Nog geschokt stond die op. : Uhh.. ik.. Mhhh.. Ik ga wat te drinken halen. Jij ook wat? Begin ondertussen maar aan de volgende opdracht. Kijken hoe ver je komt. Dat is de laatste. Dan zijn we klaar." Hij maakte zich uit de voeten. Met een hoofd nog altijd zo rood als een tomaat liep die naar beneden om wat te drinken te halen. HIJ WAS ZO JUIST GEZOEND DOOR EEN MEISJE EN ZOENDE MET ZIJN STOMME KOP NIET TERUG! Hij kon het wel vergeten bij het vrouwelijke geslacht. Het was die ook een oen! Misschien moest die maar het klooster in gaan en voor eeuwig single en maagd blijven. Of was dat alleen voor vrouwen? Misschien was god wel een vrouw!?!
Elliott zag dat zijn moeder zijn oom Sammy binnen liet. "Mama, wat doet oom Sammy hier? Er is toch niks met Marie?!? Gaat Marie dood?" Zijn stem sloeg over bij de woorden omdat de tranen al prikte bij de gedachten dat zijn geliefde vriendinnetje kwam te overlijden. Inmiddels was zijn bijlesstudent hem gepeerd via de voordeur.

Elise McBrown - Bakker

Elise was samen met Nathan en de kleinkinderen Kieran en Manu Roan en Robin van schiphol gaan halen. De oudste zoon Sean was een weekendje weg met zijn man en zij paste op de kinderen.
Elise had totaal geen idee dat Roan een grote verassing mee terug had genomen. Ze ging er zelfs vanuit dat het totaal was mislukt. Kieran had als eerste door dat Robin en Roan waren gearriveerd. Hij rende naar ze toe: "RoRo!" Hij knuffelde het been van Roan. "Hao! Is dat? Oma, is dat?"
Elise liep naar de zoon toe en tilde Kieran op. Ze was stomverbaasd om Kyan-mi te zien.
"Jij! Jij! En ons laten geloven dat ze helemaal niet zou komen. Jeetje! Als we dit hadden geweten dan had ik het huis voor jullie versierd zodat ze een warm welkom krijgt en een groot cadeau gekocht.
Omdat ik dacht dat ze niet meer zou komen heb ik die net weer terug naar de winkel gebracht.
Jeetje! Ik kan het haast niet geloven. Gefeliciteerd!" Ze omhelsde de mannen beide.
"Oh, wat wil ik er graag knuffelen maar dat zal meteen wel een beetje te veel van het goede zijn."

Noa Schilders

Noa kwam binnen gelopen samen met Jens die zijn rugbyspullen in de gang smeet en naar zijn kamer vertrok. Jens was chagrijnig en goed ook. Ze hadden dik verloren. Noa wou de zoon na roepen maar het had geen zin meer. Waarom liet iedereen ook altijd zijn spullen slingeren? Ze begroette Lucy die op de bank tv zat te kijken. "Waar zijn je broer en zus?" Ze zette de tas op tafel. "Wat wil jij eten vanavond Luuc? Ik was van plan om je vader pizza te laten halen."

Jamie Nieuwkerk[b]
Jamie keek op toen eerst Lily en vervolgens Madelief hem kwamen vragen wat er gebeurd was. Snel staarde hij terug naar zijn telefoon, waar een leuke foto van hem en Sira samen op stond. Hoe had ze dit ooit alleen kunnen beslissen? “Dat was Sira.” Zei hij tegen Madelief, die dat misschien net niet meer mee gekregen had. Hij wreef met zijn handen over zijn gezicht heen om tranen te verbergen. “Ze heeft abortus gepleegd.” Zuchtte hij toen, terwijl hij naar zijn mobieltje staarde. “Ik wist niet eens dat ze zwanger was.” Jamie veegde langs zijn ogen af.

[b]Sammy McBrown
“Hoi Alyssa” Groette hij zijn nichtje vrolijk, waarna hij naar binnen liep. Sammy grijnsde bij de vraag van Alyssa. “Mandy is een vrouw die een wit konijn heeft. Het konijn heet Snow, die naam is makkelijker te onthouden.” Zei hij bloedserieus. “Snow was aangevallen voor de hond van de buren en die heb ik opgelapt.” Vervolgde hij. Ineens stond Elliott voor zijn neus. Hij glimlachte naar de jongen, terwijl hij een meisje snel voorbij zag schieten en maakte dat ze weg kwam. “Ik weet nog niet wat er met Marie aan de hand is, daarvoor moet ik haar eerst zien El.” Zei hij tegen de jongen en wreef met een hand door zijn haren heen. “Ik kan niks beloven, maar ik ben in ieder geval de beste dierenarts hier in de buurt.” Zei hij en glimlachte. Hij richtte zich weer op Alyssa. “Waar is ze?”

Roan McBrown
“Ja, nou, we waren er allebei niet zo zeker van. Dankzij, nou ja, mijn verleden enzo. Dus we gingen van het ergste uit.” Zei hij, terwijl hij zijn ouders om beurten omhelsde. Daarna tilde hij Kieran op. “He kleine man.” Zei hij met een glimlach. Hij ging op zijn hurken bij de buggy zitten, naast het meisje dat angstig en onzeker om zich heen staarde. “Dit is je nieuwe nichtje, Kyun-Mi. Ze komt uit Korea.” Zei hij tegen de jongen. Niet verwachtend dat hij er ook maar iets van zou begrijpen. Hij keek op naar zijn moeder. “Ach mam, dat zou toch ook nergens voor nodig zijn geweest. En nee, doe nog maar niet knuffelen. Ze is nog wat terughoudend.” Zei hij met een glimlach. Terwijl ze in Korea heel vrolijk was geweest en veel speelde met andere kindjes. Dit was gewoon ineens een heel groot verschil.

Ryan LaRosse
Ryan was op de computer wat werk aan het doen. Ze hadden geld genoeg en niet iedereen wilde Kyra meer als model, maar Ryan zou toch altijd zijn best blijven doen om Kyra aan een fotoshoot te helpen zolang ze dat nog wilde. Het duurde wel erg lang voor de volgende pagina opende en dus liep Ryan maar op en neer naar de keuken om een kop koffie te gaan halen. Ineens vloog zijn dochter hem om zijn middel en hij glimlachte. “Nou, ik dacht eraan om vanmiddag bij je ome Roan op bezoek te gaan? Ik ben wel benieuwd hoe Korea is geweest. Of wilde je liever iets anders gaan doen? Aan jou de keus.” Zei hij met een glimlach tegen zijn dochter.

Lucy de Ruijter
Lucy keek op van haar mobiel toen Jens boos weg liep. “Volgens mij is Dex bij wat vrienden. Lily is buiten met Madelief en Jamie.” Zei ze en stopte haar mobiel in haar zak. Ze sprong op. “Pizza?” zei ze geschokt. “Mam, je weet toch hoe vet pizza is? Daar zitten super veel calorieën in! Dat is niet goed voor me. Als jullie pizza bestellen, dan maak ik wel wat gezonds voor mezelf klaar.” Zei ze tegen haar moeder. Die moet toch ondertussen wel weten hoe belangrijk gezonde voeding voor haar was? Ze moest wel haar figuur behouden om model te worden en ballet te blijven oefenen. Anders zag ze er dadelijk niet meer uit!

Madelief Zevenberg

Madelief keek naar Lily en haalde haar schouders op. "Tja we willen allebei het zelfde weten." Ze keek naar Jamie die er nog steeds verdrietig uitzag. Toen hij zei dat het Sira was aan de telefoon, vroeg ze zich af of Sira het met hem had willen bespreken. Alleen de volgende woorden verbaasde haar en maakte haar ook een beetje boos op Sira. Waar was ze mee bezig? Ze had nog zo gezegd dat Sira het eerst met Jamie had moeten overleggen. "Dat kan niet, ze zei dat ze het eerst met jou ging bespreken," zei ze verontwaardigd. Gelijk sloeg ze een hand voor haar mond. Dat had ze misschien niet moeten zeggen. Nu had ze verraden dat ze het eigenlijk al wist van Sira en ze zuchtte gefrustreerd. "Niet boos worden alsjeblieft, maar het was niet aan mij om het je te vertellen. Hoe graag ik dat ook wou." Ze zuchtte eventjes en haalde een hand door haar haar heen. Ze vond het niet leuk wat Sira had gedaan, maar ze had zo'n vermoeden dat Ilse misschien wat met die beslissing te maken had gehad.

Alyssa Nicols

Alyssa luisterde naar Sammy's verhaal en ze schudde haar hoofd. "Als je ooit een vrouw wilt behouden zou je toch echt haar naam moeten weten." Ze grijnsde plagend naar haar neefje. Daarna keek ze even naar de woonkamer waar een klein klagelijk miauwtje vandaan kwam. Daarna kwam Elliot naar beneden en ze hoorde gelijk de vragen van haar zoon. "Marie voelt zich niet zo lekker, maar oom Sammy gaat haar nu even bekijken." Zei ze. Ze wist hoe erg haar zoon zich aan Marie had gehecht en ze keek naar Sammy die Elliot gerust probeerde te stellen. Ze keek naar Sammy die vroeg waar Marie was. "In de woonkamer, ze ligt alleen maar in haar mandje." Ze ging Sammy voor, ze had het meisje wel door de voordeur naar buiten zien glippen, maar daar gaf ze geen commentaar op. Uiteindelijk stond ze bij het mandje en Marie keek haar klagelijk aan.

Nathan McBrown

Nathan glimlachte lichtjes, toen Kieran gelijk naar voren rende en Roan omhelsde. Hij was blij dat zijn zoon weer terug was en dan nog wel met een klein dochtertje. Hij zuchtte lichtjes en keek naar Elise die helemaal blij was. "Ik snap dat je daardoor nog niks wilde zeggen en dat het onzeker was. Maar had je ons niet kunnen bellen, toen je het wel wist." Hij keek naar zijn zoon. Toch was hij blij voor Roan en Robin. Ze verdiende het om een kindje te adopteren zelfs met de achtergrond die Roan had. Hij was blij dat het hen gelukt was. "Ik ben blij dat jullie weer terug zijn," zei hij tegen zijn zoon en schoonzoon. Nu hoefde hij zich geen zorgen meer te maken. Dat deed Elise trouwens al genoeg voor hun beide en dus verborg hij meestal dat hij zich soms ook zorgen kon maken.

Allison Larosse

Allison keek nog steeds naar haar vader op en hoorde wat hij van plan was vandaag en er verscheen een glimlach op haar gezicht. "Ja leuk, ik wil de verhalen ook horen." Zei ze vrolijk en ze vond het altijd leuk om bij mensen op bezoek te gaan. Vooral bij mensen die ze als familie beschouwde. Ze liet haar vader los en ging aan tafel zitten. "Kunnen we morgen naar een pretpark gaan?" Vroeg ze toen aan haar vader. Daar waren ze al veel te lang niet meer geweest. Tenminste dat vond zij zelf dan. Daarna keek ze naar de laptop van haar vader. "Wat was je aan het doen?" Vroeg ze toen nieuwsgierig aan haar vader. Ze wilde altijd van alles weten.

Lily de Ruyter

Lily keek Jamie stomverbaasd aan. "Ze heeft wat?!!!?" Ze mond was serieus open gevallen. Lily sprong op de krukken. "Ik ga me jas pakken en dan kunnen we gaan. Kijken of ze nog zo grote bek heeft als ik voor de sta. Dan doe ik gewoon zo!" Ze liet wat karate zien maar dat ging niet goed. "Auw! auw! auw! Oke, geen karate. Maar ik doe er wel wat! Alsof je als vader geen rechten had." Ze keek nog verbaasder naar Madelief. "Jij wist het?" Lily ging weer zitten. "Jezus Jeem, ik weet niet wat ik moet zeggen. Als je een meisje was geweest hadden we je vol gepropt met chocolade en ijs en mee uit winkelen genomen en naar Channing Tantum gekeken of waar echte meisjes ook naar kijken. Maar dat gaat niet werken." Ze knuffelde Jamie. "Je blijft sowieso het hele weekend logeren. Dan hoef je je niet down te voelen bij die rotte appels van ouders van je." Ze keek Jamie aan. "Is het uit?"

Elliott Smit

Elliott veegde de tranen weg in zijn ogen. Hij wilde niet gaan huilen. Elliott knikte. Hij pakte een glas water. "Marie moet weer beter worden. Ze is mijn maatje. Ze slaapt altijd bij mij. Marie was er al voor dat ik geboren werd. Ze hoort bij het gezin." Elliott volgde zijn moeder en oom naar de woonkamer en ging bij Marie zitten, die die voorzichtig aaide. Hij kon het arme beestje niet zo aanzien en barstte in snikken uit.

Noa de Ruyter - Schilders

Noa knikte bij het horen waar de zoon en dochter uithingen. "Gezellig! Blijven ze eten? Moet je niet bij ze gaan zitten?" Ze keek de dochter onderzoekend aan. Misschien was er wat aan de hand dat ze niet bij de vrienden zat. Noa sloeg een zucht. "Rustig! Ik vraag toch niet voor niks wat je wilt eten. Ik heb ook geen zin in pizza. Ik kan voor ons tweetjes wat anders maken. Dan moeten er alleen even boodschappen gedaan worden."

Elise McBrown - Bakker

Elise knikte. "Ja, dat begrijp ik. Ik had het nooit verwacht, maar hoopte er wel op. Dit maakt het alleen maar beter." Elise knikte. "Inderdaad! Had je niet kunnen bellen?" Ze zag dat Kieran maar verbaasd naar ze nicht keek. De vraag was nog meer of die het allemaal begreep op zijn leeftijd.
Ze keek even naar de buggy maar Manu lag rustig te slapen. "Je mag Sean wel even bellen. Die baalt straks vast als een stekker dat die er niet bij kon zijn. En oh reken maar dat ik een feestje organiseer als ze wat beter is gewend. Dit moet gevierd worden. Ik ben echt zo blij voor jullie."

Ronald de Koning

Ronald parkeerde zijn auto bij huize Bakker - Nicols. Hij ging zijn biologische vader opzoeken.
Zins ze elkaar hadden leren kennen en alle problemen opgelost waren en vooral Stefan hem had geaccepteerd zocht die zijn vader zo vaak mogelijk op. Ze woonde immers niet in Korenhof.
Het was even geleden dat die langs was geweest. Ron had het onwijs druk gehad met zijn werk.
Hij belde aan en wachtte geduldig tot er werd open gedaan door een van de mannen.

Jamie Nieuwkerk
“Lily, doe rustig. Wil je nog langer aan de kant gaan zitten kijken hoe Ilse je team afslacht?” zei hij. Jamie keek om naar Madelief. “Jij wist het?” vroeg hij verbluft. “Nou en? Als je weet dat ze twijfelt of ze het mij moest vertellen, dan had je gewoon naar me toe moeten komen.” Zei hij boos. Hij wist ook wel dat hij Madelief nergens de schuld van kon geven en daar zou hij zich dadelijk ook wel voor verontschuldigen. “Ijs en chocolade zal wel helpen.” Mompelde hij. Maar in Channing Tatum kijken had hij echt geen zin. “Alsof mijn ouders er überhaupt naar zouden vragen. Het zou een wonder zijn als ze nog weten hoe ze heet.” Zei hij. Toen Lily vroeg of het uit was moest hij nadenken. Hij had wel zoiets aan de telefoon gezegd, maar hij wilde nog helemaal niet dat het uit was. Sira en hij konden hier samen vast en zeker nog wel uitkomen. Ze waren al bijna 4 jaar bij elkaar! “Ik weet het niet.” Antwoordde hij dan ook op die vraag.

Sammy McBrown
Sammy glimlachte naar Alyssa. “Ja, dat weet ik. Maar voorlopig hoeft dat nog niet. Ik weet het vanzelf wanneer ik de juiste persoon tegen kom. Want dan zal ik haar naam ook in één keer kunnen onthouden.” Sammy wilde een opmerking maken over dat het geen goed teken was dat de kat alleen maar in haar mandje lag. Maar één blik op Elliott zei al genoeg. “Heeft hij iets gegeten of gedronken vandaag?” vroeg hij, waarna hij bij de kat ging zitten. Hij kriebelde het wat achter zijn oor. “He El, wist je dat jullie een hele oude kat hebben? De meeste worden 14 jaar, dat is een beetje standaard. Maar die van jullie is al 16.” Zei hij tegen de jonge jongen terwijl hij wat onderzoekjes en testjes bij de kat deed.

Roan McBrown
Roan vond het fijn om zijn ouders zo blij te zien. Dat hij ze zo blij had gezien was nog maar één keer eerder geweest. De keer dat hij na twee maanden terug was gekomen. Maar die keer had hij zijn ouders ook niet eens laten weten dat hij weg was gegaan. “Ik dacht dat jullie verrassingen van mij ondertussen wel gewend waren.”grapte hij. “We wilden eigenlijk vooral jullie reactie zien en als we jullie zouden bellen, dan hoorden we het alleen via de telefoon.” Zei hij. Roan knikte. “Goed idee. Ik bel Sean wel als we dadelijk thuis zijn. Dan kan Kyun-mi ook lekker even gaan slapen. Het ziet ernaar uit alsof ze dat echt nodig heeft.” Zei hij.

Ryan LaRosse
Ryan glimlachte. “Dan gaan we dat vanmiddag doen. We zullen zo aan je moeder vragen of die ook mee wil.” Zei hij. Ryan knikte. Zijn mooie dochter was alles waard en zou ook alles wat ze wilde meteen krijgen. Al lette hij er wel goed op dat ze zich niet verwend zou gaan gedragen. “Naar welk pretpark zou je willen gaan?” vroeg hij. Hij dronk zijn drinken op en liep terug naar de computer. “Ik was aan het kijken waar ik nog een fotoshoot voor je moeder kon regelen. We worden steeds minder opgebeld en moeten er steeds meer zelf achterheen.” Zei hij. “Ik kwam ook een campagne tegen waar ze een volwassen vrouw en een tienermeisje samen in vragen. Ik moet het er nog met je moeder over hebben of zij het goed vind, maar ik zou jullie daar heel graag samen in willen zien. Als jij dat ook leuk vind?” zei hij tegen zijn dochter.

Lucy de Ruijter
“Ja, het was van Jamie in ieder geval wel het plan om te blijven aten. Madelief nu misschien ook wel.” Zei ze. Lucy schudde haar hoofd. “Ik was met Davy aan het appen. Hij wil dit weekend een keer wat leuks gaan doen met zijn tweeën. En ik denk dat Jamie het alleen maar fijn vind om niet ons alledrie meteen over zich heen te krijgen. Ik praat later wel bij met Lily.” Zei ze. Ze zuchtte opgelucht toen haar moeder zei dat ze niet per se pizza mee hoefde te eten. “Lekker afbakbroodjes en daar dan broodje gezond van maken?” stelde ze voor. Dat at ze het liefst. Ook al liet ze de meerderheid van het brood zelf liggen.

Stefan Bakker Nicols
De bel ging. Stefan zat al een jaar of vier zonderwerk. Nou ja, hij was met pensioen gegaan. Hij had het zelf ook niet heel veel langer meer vol gehouden. Vooral al die grapjes over hoe langzaam hij was in die vermoeiende rolstoel en zijn grijze haren die hij al volop had, had hij genoeg van. Nu ook weer. Het duurde wel even voor hij bij de voordeur was. Hij hees zich uit zijn rolstoel omdat hij anders niet bij de klink kon en opende de deur. “Ha Ronald. Wat gezellig dat je langskomt.” Zei hij vrolijk. Sinds hij de jongen geaccepteerd had, was de band tussen hen er een stuk beter op geworden. “Kun je me een plezier doen en me terug rollen? Dat gaat een stuk sneller.” Zei hij met een glimlach.

Madelief Zevenberg

Madelief keek naar hoe Lily wat karate oefeningen deed en daarna au begon te roepen. "Doe niet gek, dadelijk zit je nog langer op de bank." Zei ze tegen haar vriendin. Ze keek naar beiden die haar ongelovig aanstaarde en ze snapte wel dat Jamie boos op haar was. "Het spijt me, maar ze had tegen mij gezegd dat ze het eerst met jou zou bespreken. Iemand anders moet haar op andere gedachten hebben gebracht." Technisch gezien was Sira eerst naar haar toe gekomen. Tenminste dat dacht ze toch. Haar ogen vernauwde zich een beetje, toen er zich een scenario in haar hoofd begon te vormen. "Daarna is ze waarschijnlijk naar Ilse gegaan," zei ze uiteindelijk. En die zou Sira er best eens van overtuigd kunnen hebben dat ze abortus moest plegen zonder het aan Jamie te vertellen. Ze hoorde wat er gezegd werd over chocola en ijs. "Heb je dat in huis Lily, dan gaan we hem volproppen." Ze grijnsde even. Ze hoopte dat de twee niet te lang boos op haar zouden blijven. Ze had gedaan wat zij dacht dat het beste was en dat was om zich er niet mee te bemoeien. Daarna hield ze zijn mond, toen het over of het uit was of niet ging. Ze zou daar geen mening over geven, ze verwachtte dat ze wel even genoeg gezegd had. Jamie had best wel boos geklonken en dat kon ze hem niet kwalijk nemen. "Ik uhm... Ga wel even bij Lucy kijken." Zei ze daarna en stond op en liep naar binnen waar ze Noa begroette en daarna Lucy die nog steeds op de bank zat. Zo kon ze ook geen boze opmerkingen meer naar haar hoofd krijgen. Zij wist ook wel dat ze het eigenlijk aan Jamie had moeten vertellen. "Hey Lucy, wat was je aan het doen?" Vroeg ze met een glimlach aan haar vriendin. "Jullie hebben toch een oom die dierenarts is?" Vroeg ze toen. Ze was nog steeds opzoek naar een dierenarts voor Ginger.

Alyssa Nicols

"Dus zo gauw je weet dat je iemands naam kan onthouden, weet je dat ze de juiste is voor jou?" Vroeg Alyssa met een glimlach. Dat klonk op zich wel logisch dat moest ze toegeven. Ze keek naar Elliot die helemaal van streek leek. Ze zuchtte, daarom wilde ze het haar zoon ook niet vertellen. Ze had verwacht dat hij nog wat langer boven zou zitten met zijn bijles leerling. "Ik weet dat Marie erbij hoort lieverd." Zei ze en ze gleed met een hand door het haar van Elliot. Daarna ging haar zoon bij het mandje zitten en begon ze te huilen. "Alleen iets gedronken, maar dat komt omdat ik het bakje bij zijn mond heb gehouden," zei ze met een kleine frons. Haar ogen gleden even naar Marie die nog eens klagelijk miauwde. Ze keek naar Sammy die de kat onderzocht. Ze glimlachte over het verhaal dat Sammy aan Elliot vertelde. "Dat klopt," zei ze bevestigend bij het verhaal van Sammy. Ze keek naar de kat en wist dat het niet goed was dat ze alleen in haar mandje lag. Maar ze zou wachten op het oordeel van Sammy op wat ze het beste konden doen. Dus daar wachtte ze op.

Nathan McBrown

Nathan keek even naar Manu die vredig sliep in de kinderwagen. Hij gaf de jongen een aai over zijn bol en keek naar Roan die verder praten en hij glimlachte naar zijn zoon. "We zijn het inderdaad van je gewend," zei hij tegen zijn zoon. Dat had Roan tenslotte al eerder gedaan. Hij zuchtte eventjes en keek even naar Kieran die raar naar zijn nicht aan het kijken was. "Ik moet inderdaad bekennen dat ik het zelfde zou hebben gedaan, gezichten zien is altijd leuker als je iemand verrast." Dat vond hij in ieder geval wel. Dus eigenlijk vond hij het niets een heel erg. Hij keek even naar Roan en knikte naar zijn zoon. "Dan gaan we naar huis, dan kan Kyun-mi gaan slapen en kan jij Sean bellen." Hij vond het echt fijn om Roan weer te zien en Robin ook natuurlijk.

Allison Larosse

Allison keek vrolijk naar haar vader en knikte even. "Natuurlijk gaat mama mee," zei ze. Haar moeder ging meestal mee naar haar familie toe. Ze keek naar haar vader en ze hield heel erg veel van hem. Ze kreeg altijd alles, maar toch was ze niet verwend. Ze wist haar grenzen en wist ook wanneer ze om iets kon vragen en wanneer niet. "Naar de efteling," zei ze vrolijk. Ze hield van het sprookjes thema. Ze was er helemaal fan van en daarom wilde ze juist daar naar toe. En misschien was ze nu wel groot genoeg om ook in de achtbanen te mogen. "En hopelijk mag ik nu ook in achtbanen," zei ze enthousiast. Daar had ze erg zin in, ze wilde het een keer ervaren, al haar vriendinnen hadden het al een keer gedaan, omdat die veel sneller groeide dan dat zij deed. Ze knikte, toen haar vader over zijn werk verder ging. "Waarom krijgt mama steeds minder klussen?" Vroeg ze toen. Ze vond dat haar, ze vond haar moeder heel knap en snapte, waarom haar moeder model was. Ze keek opgewonden bij wat ze hoorde van haar vader. "Dat lijkt mij heel leuk. Ik wil een keer dat met mama doen." Ze keek tegen haar moeder op, omdat ze model was. Dus het leek haar geweldig om zoiets met haar moeder te doen.

Brendon Nicols

Brendon was net klaar met koffie zetten voor hem en Stefan, toen de bel ging. Hij hoorde dat Stefan al naar de deur was gereden en hij schudde zijn hoofd even. Dat had hij net zo goed kunnen doen, maar goed nu had zijn man het al gedaan. Hij liep naar de gang toe en zag dat het Ronald was, gelukkig had Stefan zijn zoon geaccepteerd zelfs al had het wat tijd gekost. Hij was blij dat hij nu contact had met zijn zoon en dat vond hij fijn. "Hey Ronald, ook koffie?" Vroeg hij gelijk. Het was nu nog warm en dan kon hij gelijk wat inschenken voor hem.

Lily de Ruyter

Lily gromde. "Ik word gek van die kut poot. Dat ik niet kan spelen is nog niet het ergste maar het feit dat ik ook meteen niet kan motorcrossen maakt het ondragelijk." Lily zag dat Blue naar buiten was gelaten en bij Jamie op schoot was gekropen en gewoon ging liggen pitten. Ze hoorde de verklaring van Madelief.
"Ik haat dat kind echt serieus tot op het bod. Ik geef er nog eens een keer zo trap na dat ze de poot breekt op twee plekken. Schijt aan die schorsing die volgt." Lily was duidelijk kwaad en niet zo'n beetje ook. Ze haalde de schouders op. "Geen idee. Dan zal je de vriezer moeten bestuderen of we gaan ijs halen bij de ijsboer." Ze keek Jamie aan. "Jeem, je moet met Sira gaan praten. Je weet niet wat er in de hoofd omging toen ze dit besluit nam. Jullie gaan al zo lang samen dat jullie er samen toch wel uit moeten komen." Ze negeerde zijn opmerking over zijn ouders maar. "Zullen we kijken of we ons vol kunnen proppen met ijs en chocolade?"

Elliott Smit

Elliott knikte. Hij wist ook wel dat Marie al heel oud was. Marie was er al geweest voordat hij werd geboren. Maar het drong niet zo tot hem door. Marie moest gewoon honderd worden. Eeuwig blijven leven. Nu was die misschien zijn beste maatje opeens kwijt. Hij had totaal niet zien aankomen dat Marie ziek was. Hij keek met betraande ogen zijn moeder aan. "Moeten we niet tegen papa zeggen dat Marie ziek is? Straks wordt Marie niet meer beter en heeft ze alleen maar pijn. Ik wil niet dat Marie pijn heeft. Dan kan Marie beter naar de hemel gaan waar ze geen pijn meer heeft. Papa gaf jou Marie cadeau. Misschien wilt papa nog afscheid nemen." Hij veegde zijn ogen en wangen droog met zijn mouw.

Noa Schilders

Noa grijnsde. "Goh, wat verbaasd me het toch dat Jamie blijft eten. Maar gezellig als ze beide blijven eten. Jullie mogen ze ook wel laten logeren als ze dat zien zitten. Geen probleem." Ze hoorde de plannen van de dochter. "Gezellig! Het zou mooi weer worden. Lekker naar het strand gaan ofzo."
Ze zette de waterkoker aan om thee te zetten terwijl ze met de dochter sprak. Noa keek de dochter met een frons aan. "Heeft Jamie weer eens gezeik met zijn ouders? Het houdt ook niet op. Arm joch."
Noa dacht na. "Alleen afbakbroodjes is wel een beetje weinig. Ik neem nog wel een salade mee of soep. Ik kijk wel even als ik toch boodschappen moet gaan halen." Ze keek op naar Madelief die binnenkwam en groette het meisje. "Klopt! Mijn jongste broertje Sammy is dierenarts. Sammy McBrown. Ik kan je ze nummer wel geven."

Ronald de Koning

Ronald wachtte tot de deur open ging en zag Stefan zitten. "Dag Stefan." Hij knikte en duwde de man naar binnen. Hij was blij met de betere band met de man. Het zou voor hem een stuk lastiger zijn geweest als dat niet zo was geweest. Brendon was wel zijn echte vader waar die graag een band mee wou opbouwen. Hij zag zijn vader vanuit de keuken komen. "Nee, dank je. Een glas water volstaat prima." Hij ging op de bank zitten. "Alles goed hier? Tijdje geleden, maar ik heb het zo druk gehad met werk dat ik eerder niet langs kon komen. Alles ook goed met Alyssa en Elliott?"

Elise Bakker

Elise keek Roan met een blik aan van: "Je laat het!" "Je houdt op met me hoor. De vorige keer vertrok je voor twee maanden. Als je dat nog een keer flikt, reis ik je achterna." Ze zette de gedachten snel uit de hoofd. Elise zuchtte. "Oke, dat is waar en het was een hele leuke verrassing."
Ze knikte. "Laten we maar gaan, dan kan Kieran ook naar bed." Die lag al half te slapen in de armen.
Ze legde Kieran in de kinderwagen. 'Hebben jullie alles? Kunnen we gaan?"

Jamie Nieuwkerk
“Je kunt nog gaan schaken. Dat is ook een sport.” Zei Jamie tegen Lily, in een poging om een grap te maken en vooral zichzelf weer wat te laten lachen. Het werkte niet. Hij kriebelde Blue achter zijn oren. Jamie keek Madelief eventjes aan. “Ik moet me ook niet op jou af reageren.” Mompelde hij toen. Jamie voelde de tranen prikken maar wist ze tot nu toe goed tegen te houden. Hij haatte het om te huilen. Dat was een teken van zwakte en hij was een man. Mannen konden niet zwak zijn. “Ilse?” vroeg hij. “Dat wijf is echt de grootste bitch die er rond loopt. Ik snap niet dat je vriendinnen met haar bent.” Zei ze tegen Madelief. “Lil, je weet toch dat ze ook krav maga doet. Die pakte je twee keer zo hard terug.” Jamie liep met Lily en Madelief mee naar binnen. Hij plofte op de bank neer, op dezelfde plek waar hij net had gezeten. “Ik wil ook niet dat het nu ineens zomaar over is. Ik hou nog steeds van Sira.” Zei hij.

Sammy McBrown
“Ja, ik denk het wel. Toch wel handig als dat zo bij mij zou werken.” Zei hij en haalde zijn schouders op. En eigenlijk ging hij daar wel vanuit. Sammy vond het maar zielig voor Elliot. Al helemaal doordat hij zag dat het echt niet goed ging met Marie. Hoe moest hij dit nou gaan vertellen? “Hey Elliot, Marie slaapt toch altijd bij jou?” vroeg hij. “Kun jij niet het kussentje gaan halen waar ze altijd op ligt te slapen? Dat is vertrouwd voor haar.” Zei hij en glimlachte naar de jongen. Hij wachtte tot Elliot de kamer uit was en stond op. Hij keek zijn nichtje aan. “Marie heeft nog een week of twee. Als ze wat blijft eten. Maar ze heeft veel pijn.” Zei hij tegen haar. “Het spijt me.”

Roan McBrown
“Als je dat had gedaan, dan had Robin het niet gedaan en zou het er nu heel anders uit zien.” Zei Roan tegen zijn moeder. Roan grijnsde. “Maar voorlopig is dit de laatste verrassing hoor, die we voor jullie gepland hebben staan.” Zei hij. Roan glimlachte. Verrassingen vond hij sowieso heel leuk. Hij hield ook echt van surprise party’s. “Ik ben benieuwd hoe Sean en Mikey gaan reageren.” Zei hij. Hij glimlachte bij het zien van zijn dochter en gaf Robin spontaan weer een kus. Hij vond het helemaal geweldig dat ze een kindje hadden. Hij had op het moment zelfs helemaal niet de behoefte om een sigaret te gaan roken, terwijl hij normaal geen uur volhield zonder een sigaret. “Ja, we kunnen gaan. Blijven jullie dadelijk mee foto’s kijken?”

Ryan LaRosse
Ryan glimlachte. Wisten zij veel dat ze op kraambezoek zouden gaan. Hij zou zometeen in ieder geval een appje sturen of het goed was dat ze langs kwamen. Misschien wilden Roan en Robin wel alleen zijn. “Efteling? Is prima. Daar zijn we al lang niet meer geweest.” Zei hij. Het was ook wel al even geleden. “Ik denk het wel. Je bent een stuk gegroeid, dus zo’n probleem zal het niet meer zijn.” Zei hij. Ryan keek zijn dochter aan. Hoe moest hij dat nou uitleggen? “Je moeder wordt te oud. Er komen weer meer jonge modellen die nu al het werk krijgen.”zei hij. Hij vond het in ieder geval fijn om zijn dochter zo enthousiast te zien. “Ik heb er al op gereageerd, in de hoop dat we de opdracht krijgen. Maar, ik moet het er wel nog met je moeder over hebben. Als zij het er niet mee eens is, dan gaat het helaas niet door. Maar ik denk niet dat ze er zo’n groot probleem van zal maken als ze jou zo enthousiast ziet.

Lucy de Ruijter
“Ja! Gezellig! Dat zullen ze allebei wel willen!” riep ze vrolijk. Ze vond het altijd leuk als Madelief of Jamie bleef slapen. Lily en zij hadden zelfs standaard een luchtbed op hun kamer aangezien Jamie vaak leef slapen door het gedoe thuis. “Ja, ik denk dat het daar wel mee te maken heeft. We hebben helaas niet allemaal zo’n geweldige ouders.” Slijmde ze. Ze glimlachte. “Is goed! Lekker!” zei ze. Ze was wel blij dat haar moeder in ieder geval met haar mee dacht wat het eten betreft. “He.” Zei ze vrolijk toen de drie binnen kwamen. Ze hoorde de vraag van Madelief en wilde antwoorden, maar haar moeder was sneller. “Ome Sammy is wel een van de beste.” Zei ze met een glimlach. “Wat was er eigenlijk aan de hand?”

Madelief Zevenberg

Madelief keek naar Lily en schudde haar hoofd, ze moest een klein beetje glimlachen om de reactie van Jamie. "Jamie heeft gelijk, ga gewoon iets rustigs doen tot je been weer genezen is." Dat zou zij in ieder geval wel gaan doen. Ze had misschien Ilse niet moeten noemen, want Lily werd er alleen meer opgefokt van en zelfs Jamie reageerde zich af op Ilse. Ze hoorde hem ook zeggen dat hij het niet op haar af moest reageren. Ze haalde haar schouders op. "Je moet het op iemand afreageren," zei ze tegen hem. Ze glimlachte naar Lily, ze zag het meisje er best voor aan om Ilse een schop te geven. Als ze eerlijk was vond ze het soms ook leuker om met Lily, Lucy en Jamie om te gaan, omdat Ilse af en toe ook gemeen kon zijn tegen haar. "Ach tegen mij is ze op zich wel aardig, dus waarom niet. Het geeft mij een voordeel, ik weet wat ze uitspookt." En ze wist soms ook wat Ilse van plan was. Als het haar dan te bond werd kon ze het altijd nog doorvertellen, zodat anderen er op voorbereid was. Ze zaten nu met zijn allen binnen en ze keek naar Lucy die vroeg wat er gebeurd was. "Uhm... Sira heeft abortus laten plegen en dat net pas aan Jamie verteld." Bracht ze Lucy op de hoogte. Daarna keek ze naar de moeder van de tweeling en glimlacht even. "Dank je, dat wilde ik even weten." Zei ze tegen Noa en Lucy allebei. Dan kon ze Ginger wel door hem laten nakijken om te weten hoe ze haar hond gezond moest houden. Daarna keek ze naar Jamie die zei dat hij nog steeds van Sira hield. "Dan zal ik haar gewoon weer opbellen als je wat rustiger bent, zodat jullie niet weer ruzie maken. Of naar haar toe gaan, ik denk dat persoonlijk misschien beter is op dit moment." Zei ze met een klein frons op haar voorhoofd. Tenminste het leek haar beter om het persoonlijk te doen.

Alyssa Nicols

Alyssa keek naar Elliot en ze glimlachte naar haar zoon. "Ik zal je vader zo bellen en natuurlijk laten we Marie geen pijn lijden." Zei ze om Elliot gerust te stellen. Tenminste dat was niet de bedoeling. De arme kat had zo te zien al genoeg pijn. Ze zuchtte eventjes, toen ze hoorde hoe Sammy haar zoon met een smoesje naar boven stuurde. Dat klonk niet heel erg goed en ze schudde haar hoofd. Ze hoorde aan wat Sammy zei en knikte. "Ze is al oud, ik had dit wel een beetje verwacht. Maar ik wil niet dat Marie pijn heeft en om haar nog een week of twee zo te houden." Ze schudde haar hoofd. Dat kon ze het arme beestje niet aandoen. Dit was voor haar ook moeilijk. Ze had Marie van Jason gekregen toen ze dachten dat ze samen geen kinderen konden krijgen. Dat was toch gebeurd, maar na Elliot was het niet meer gelukt. Daarom was ze ook altijd zo voorzichtig en over bezorgd geweest over haar zoon. Maar om de kat in pijn hier te laten liggen nee dat kon ze niet over haar hart verkrijgen. "Ik denk dat ik eerst beter Jason kan bellen om dit te overleggen. Vind je het erg om even te wachten?" Vroeg ze, terwijl ze haar telefoon al uit haar zak haalde en het nummer van Jason al ingetikt had. Ze drukte op bellen en zette de telefoon aan haar oor.

Nathan McBrown

Nathan keek even naar Roan. "Voor een tijdje kan dit beter de laatste verrassing zijn." Hij vond verrassing ook zo leuk, maar nu moest het maar even klaar zijn. Tenminste dat was zijn mening in ieder geval. Hij keek naar Kieran die bijna lag te slapen in de armen van Elise. En daarna in de kinderwagen werd gezet. Die moest ook maar eens gaan slapen. Daarna hoorde hij wat Roan zei. "O Sean en Mike vind het vast leuk om te horen." Zei hij met een glimlach tegen zijn zoon. Hij hoorde de vraag van Roan om naar foto's te kijken. Dat wilde hij niet afslaan, hij was wel benieuwd naar de foto's. "Natuurlijk blijven we om die te bekijken, ik ben benieuwd." En hij wist zeker dat Elise dat ook wel wilde.

Allison Larosse

Allison had zin om op en neer te gaan spring. Ze gingen naar de efteling, daar had ze echt veel zin in. Alleen dat was morgen pas, maar dat vond ze niet erg. Dan had ze iets om naar uit te kijken. "Nee dat is lang geleden," zei ze tegen haar vader. Veel te lang en nu wilde ze er weer heen. Misschien waren er wel wat dingen veranderd. Ze knikte enthousiast, ja ze was inderdaad wat gegroeid en dan zou ze in de achtbanen mogen. "Maar jij moet wel mee dan hoor," zei ze met een glimlachje. Alleen de eerste keer zou ze dat niet durven. Daarna ging het over haar moeder en ze keek haar vader beledigd aan. "Je mag mama niet oud noemen hoor, dadelijk hoort ze je." Fluisterde ze zachtjes tegen haar vader, ze was haar vader natuurlijk wel een beetje aan het plagen. Alleen ze wist zeker dat haar moeder het niet fijn vond om oud genoemd te worden. "Ik hoop dat mama het er wel mee eens is, het lijkt mij leuk." Zei ze daarna weer enthousiast en ze kroop bij haar vader op schoot. "Je kan mama vast wel overtuigen," zei ze tegen haar vader.

Brendon Nicols

Brendon keek naar Ronald en knikte, toen die zei dat een glas water prima was. "Dan wordt het water," zei hij, terwijl hij daarna de keuken weer in liep. Daarna pakte hij een glas en vulde hij deze met water. Daarna zette hij deze op een dienblad neer en liep hij terug naar de woonkamer waar hij het drinken op tafel neer zette op tijd om de vragen van Ronald te horen. "Hier is alles goed hoor en dat geeft niet werk is belangrijk. Hoe gaat het op je werk?" Vroeg hij toen aan zijn zoon. "Met Alyssa en Elliot gaat het ook goed voor zover wij weten. Ze komen vaak op bezoek," zei hij met een glimlach. Alyssa kwam soms mee helpen, omdat ze wilde dat Stefan zo min mogelijk in huis deed en dat vond hij wel best. Dan hoefde hij niet alles alleen te doen. Zelfs Jake kwam af en toe nog wel eens langs, alleen niet zo vaak als Alyssa.

Esmé Harrods - Santegoeds

Esmé stond in de keuken de vaatwasser uit te ruimen. Ze was blij dat zij en Kylian hadden besloten om het nog een keer te proberen. Ze hadden nu een gezin met vier kinderen en ze was nu zwanger van de vijfde. Ze zat momenteel in maand zes. Ze zuchtte, terwijl ze de borden op hun plaats zette. Het was misschien niet slim om dit te doen, terwijl ze zwanger was. Alleen iedereen had blijkbaar besloten om uit te slapen vandaag en zij werd meestal vroeg wakker. Dat ritme had ze gekregen en gehouden bij de geboorte van Ilse en dat vond ze wel best. Plus de hele tijd niks doen was ook niks voor haar en dus ging ze gewoon door met waar ze mee bezig was.

Lily de Ruyter

Lily keek Jamie boos aan. "Haha, leuk hoor!" Het enige wat ze wilde was voetballen of motorcrossen. Ze deed wel aan andere sporten maar meer voor de fun. Lily hoorde dat Madelief omging met de nichtje Ilse. "Wat? Madlief, je moet niet met die bitch om gaan. Ze is niet te vertrouwen. Ze is gebruikt mensen. En schijt dat het me nichtje is. Ik zal heel ver uit de buurt blijven als ik jou was."
Lily haalde de schouders op. "Dan begin ik gewoon nu met het kweken van spierballen zodat ik er wel aankan." Ze knikte naar binnen. "Mam? Hebben we chocolade of ijs? Jamie heeft last van zijn maandelijkse periode en die proberen we op te vrolijken." Ze hoorde Madelief aan Lucy vertellen wat er met Jamie was. Oeps?!? Was dat wel slim waar de moeder bij was?

Noa  de Ruyter - Schilders

"Ze zijn van harte welkom!" Ze pakte de theezakjes uit de kast. "Jij ook een kopje thee of iets anders te drinken?", vroeg ze aan Lucy. Noa schudde de hoofd. "Slijmbal! Maar het wordt tijd dat Jamie zijn ouders de strijdbijl neerleggen, hij wordt alleen maar de dupe van die scheiding." Ze had het zelf gezien met de eigen ouders. Noa begroette de kinderen die binnen kwamen. Jamie was duidelijk niet vrolijk. Lily vroeg om ijs en chocolade terwijl Madelief een heel ander verhaal vertelde. "In de vriezer misschien.", antwoordde ze afwezig. Ze keek de kamer rond. "Wat is hier aan de hand?!?"

Jason Smit - van der Bosch

Elliott was naar boven gelopen om het teddytje van Marie te halen. Naar boven gestuurd als smoes door zijn oom zodat die niet zou horen wat er aan de hand was met Marie. Misschien was dat maar beter ook!

Jason was op zijn werk, bezig met een grote operatie. Hij werd gelokt door een collega dat zijn mobiel af ging. Alyssa! Zijn vrouw belde niet zomaar tijdens het eten. Was er wat met Elliott?, was het eerste wat door zijn hoofd schoot. Hij veegde zijn handen af, nam de telefoon aan en nam nar het washok om rustig te bellen. "Heey liefje, wat is er? Is er iets met Elliott? Moet ik naar huis toe komen? Ik zit eigenlijk midden in een operatie maar dat kunnen ze wel zonder meer af."

Ronald de Koning

Ronald maakte het zich zelf gemakkelijk en nam dankbaar het glas water aan. "Fijn om te horen dat het goed gaat. Ook met Alyssa en Elliott. Ik zou ze graag weer een keer zien. Het is een tijd geleden, maar hun hebben ook hun eigen leventje." Ron keek even naar buiten. "Goed, maar het is heel druk. Maar zo blijf je bezig zullen we maar zeggen." Ron herinnerde zich opeens dat er vroeger een jongen bij de mannen inwoonde. "Hoe is het eigenlijk afgelopen met die jongen die hier vroeger woonde? Hoe heet die ook alweer?"

Elise McBrown - Bakker

"Oke, dat is waar. Ik ben blij dat je Robin heb leren kennen en dat jullie samen zijn gekomen. Het is heel fijn om je na al die ellende dat je gelukkig bent." Elise keek de zoon onderzoekend aan. "Zeker weten? Niet stiekem een tweeling gekozen?" Ze vertrouwde het niet helemaal. Ze dacht even na. "Ik denk dat Sean baalt dat die er niet bij kon zijn maar heel blij zou zijn voor jullie en zijn nichtje graag wilt leren kennen." Ze hoorde de vraag over de foto's en was blij dat Nathan al voor hun instemde. "Ik ben heel benieuwd naar de foto's"

Dex de Ruyter

Dex was met vrienden aan het blowen op een skateterrein. Beetje hangen, zoals ze het zelf noemde.
Hij nam een hijs. "Verveel me de klerre man! valt er niet ergens wat te beleven?"
Hij liet zich op de grond zakken. "Er is vanavond een feest in de stad. Illegaal!" Dex zijn ogen klaarde op.
"Des ter beter!" 'Maar hoe krijgen we die baby binnen?" "Koen, werkt daar! Die smokkelt hem zo binnen!" Dex die sprong al op en schoot zijn joint weg. "Heey! Die had ik willen oproken." Dex haalde simpelweg zijn schouders op. 'Laten we gaan! Hoe eerder hoe beter! Drank, drugs, meiden. Wat wil je nog meer?" "Dat je pa nergens achterkomt!" "Laat die ouwe maar aan mij over."

Jamie Nieuwkerk
Waarom was Sira niet gewoon naar hem toe gekomen? Dan hadden ze samen kunnen kijken wat ze zouden gaan doen. Hij vond hen ook te jong om een kind te krijgen, maar hij zou het nooit goed hebben gevonden om het weg te laten halen. Zou Ilse dat hebben geweten en het tegen Sira hebben gezegd? Jamie glimlachte. “Nou, voortaan gewoon zoiets zeggen, goed? Dan zal ik jou niet verraden.” Zei hij met een glimlach tegen Madelief. Hij luisterde naar de korte samenvatting die Madelief aan Lucy gaf. Hij knikte. “Ja, ik denk dat ik straks beter naar haar toe kan gaan.” Zei hij. “Lily! Dat is niet grappig.” Mopperde Jamie, toen Lily een grap maakte over een ‘maandelijkse periode’. Hij negeerde Noa verder. Hij had echt geen zin in gezeur van een volwassene over dat hij nog te jong zou zijn om vader te worden. Dat wist hij zelf ook wel.

Sammy McBrown
Sammy glimlachte triest. Hij vond het nooit leuk om dieren te laten inslapen. Dat was het enige van zijn werk wat hij haatte, dat hij een dier niet beter kon maken. “Dat snap ik. Dat is misschien maar beter ook.” Zei hij. Hij knikte weer toen Alyssa zei dat ze liever eerst even met Jason wilde bellen. “Dat snap ik. Ik doe het ook pas als je er klaar voor bent.” Zei Sammy. “Ik moet even wat spullen uit mijn auto halen.” Zei hij. Met zijn dokterstas liep hij terug naar de auto en pakte daar de twee spuitjes die hij nodig had en stopte die in zijn tas. Zo zag Elliott ze ten minste niet als hij beneden was. Toen Sammy terugkwam was Alyssa nog aan het bellen en ging Sammy op zijn hurken langs de kat zitten en aaide de kat zachtjes.
Roan McBrown
Roan haalde voorzichtig Kyun-Mi uit de auto en zette het meisje weer in de buggy. “We zijn thuis.” Zei hij zachtjes tegen het meisje, dat wakker leek te worden. “Thuis.” Zei hij, wijzend naar het huis en vervolgens herhaalde hij het woord in het Koreaans. Hij duwde het meisje naar binnen toe, terwijl Robin en de anderen de koffers mee naar binnen namen. Wat was het toch geweldig om thuis te zijn, mét hun gezinnetje compleet. Kyun-Mi was wakker geworden en keek met grote ogen het huis rond. Tja, dat was heel wat anders dan waar ze haar vandaan hadden gehaald.

Ryan LaRosse
“Er zijn sinds de laatste keer wel een paar nieuwe dingen bijgekomen. Ravelijn, Vliegende Hollander, Baron. Toch? Of ben je in een van die wel al een keer geweest?” vroeg hij. Ryan knikte. “Natuurlijk ga ik ook mee! Dat vind ik juist alleen maar gezellig.” Zei hij tegen haar. Ryan moest lachen door wat Allison vervolgens over haar moeder zei. “Ik vind haar ook niet oud, maar voor het beroep van fotomodel wordt ze oud.” Nee, hij vond haar eigenlijk nog veel te jong om met werken te stoppen. Misschien moesten ze proberen zo af en toe toch iets te blijven doen. “Vast wel. Waar is je moeder eigenlijk?” vroeg hij, terwijl hij over verschillende pagina’s heen scrollde om zijn dochter te laten zien hoe het werkte.

Kylian Santegoeds
Kylian kwam beneden. Zijn vrouw was ’s ochtends altijd vroeg wakker. En hij kon meestal niet meer slapen als zij op was. Hij glimlachte toen hij Esmé in de keuken bezig zag. “Zou je dat nou wel doen?” vroeg hij, waarna hij een kus op haar wang drukte. Nog altijd hield Kylian zielsveel van Esmé, ook al was niet iedereen in zijn familie er nou zo blij mee geweest dat ze toch nog wat hadden gekregen. Maar hij zou ook niet meer zonder haar kunnen. “Ik denk dat we misschien een groter huis moeten gaan zoeken.” Zei hij en legde een hand op Esmé’s buik.

Madelief Zevenberg

Madelief keek naar Jamie en knikte. "Voortaan zou ik het gewoon tegen je zeggen," zei ze met een glimlach. Daar zorgde ze vanaf nu wel voor en daarna keek ze naar Lily en rolde ze met haar ogen. "Maak je geen zorgen Lily, tegen mij doet ze vrij normaal." Trouwens ze was toch meer bij de tweeling en Jamie dan bij Ilse. Een glimlach gleed over haar lippen, toen ze Lily wat hoorde vragen aan haar moeder. De manier waarop ze het deed was best grappig, alleen ze had net wel verteld wat er aan de hand was waar de moeder van de tweeling bij was. Jamie leek dat echter gewoon te negeren en dat deed zij dus verder ook. "Ja, gewoon naar haar toe gaan is het best. Maar eerst ijs eten," zei ze vrolijk tegen hem. En hem eerst weer een beetje opvrolijken dan was het goed. "Oe, oe wil je een foto van Ginger zien? Ze is echt heel cute," zei ze tegen Jamie. Ze was helemaal vergeten dat haar vrienden nog niet eens haar hondje hadden gezien.

Alyssa Nicols - Smit

Alyssa keek naar Sammy en knikte. "Dank je, Sammy." zei ze met een glimlach, terwijl ze wachtte tot Jason op zou nemen. Ze keek even naar Marie, die haar kopje wat verslagen op de rand van het mandje neerlegde. Het zag er heel zielig uit en dus was het inderdaad beter. Ze hoorde dat er werd opgenomen en gelijk de bezorgde stem van haar man. "Hey. Maak je geen zorgen er is niks met Elliot. Maar Marie is ziek geworden en heeft veel pijn. Sammy zegt dat ze nog twee weken heeft, maar dan zou ze in constante pijn leven." Nee, dat klonk haar niet goed in de oren. Ze zuchtte eventjes en leunde tegen de muur. Ze zag dat Sammy weer binnen kwam en bij Marie ging zitten. "Het is denk ik beter om haar in te laten slapen. Ik weet niet of je daarvoor thuis wilt zijn?" Zei ze. Ze wist dat hij nu met een operatie bezig was en dat vond zij toch ook wel belangrijk dat hij daar mee verder ging. Het enige wat ze nu kon doen was wachten op antwoordt van Jason.

Nathan McBrown

Nathan had de auto op het pad gezet, zodat iedereen makkelijk uit kon stoppen. Hij keek toe hoe Roan het meisje uit de auto tilde en zei dat ze thuis waren. Hij vond het meisje echt heel erg schattig. Hij zelf pakte één van de koffers en nam deze mee naar binnen. Hij zag het meisje met grote ogen rond kijken. "Allemaal nieuwe dingen die ze in zich op moet nemen," zei hij met een glimlach. Dat was altijd zo leuk aan kleine kinderen. Zo gauw ze ergens nieuw kwamen keken ze altijd met grote ogen rond. "Zo," zei hij en zette de koffer neer.

Allison Larosse

Allison schudde haar hoofd. "Nee ben ik nog niet in geweest," zei ze. Ze wilde er wel heel graag in. Al leek de Barron haar een beetje eng, die ging zo stijl naar beneden. Maar haar vader zou met haar mee gaan en haar beschermen. "Dat wordt leuk," zei ze vrolijk. Ze keek naar haar vader, toen hij moest lachen om wat ze zei. Gelukkig vond haar vader haar moeder niet oud. "Misschien moet ze dan zoeken naar een nieuwe baan," zei Allison enthousiast. Er was genoeg dat haar moeder zou kunnen doen. Haar moeder zou zelfs wat met mode kunnen doen. Ze keek toe hoe haar vader naar beneden scrolde en haar dingen liet zien hoe het werkte. Ze snapte er alleen nog niet veel van. "Ze is boven jullie bed aan het opmaken," zei ze. Dat was haar moeder aan het doen, toen zij naar beneden was gegaan in ieder geval.

Brendon Nicols

Brendon keek toe hoe Ronald zijn glas water op pakte en hij glimlachte. Het was goed om Ronald af en toe eens te zien. Hij vond het ook fijn dat Ronald met hun in contact wilde blijven. "Je kan ook gewoon een keertje bij hun langs gaan, ik denk niet dat Alyssa en Jason dat erg vinden." Dan konden ze ook weer een keer bijpraten. Hij hoorde hoe Ronald over zijn werk vertelde hij hij grinnikte even. "Ach je doet in ieder geval niet de hele tijd het zelfde, dat is altijd goed." Hij zuchtte eventjes en dronk van zijn koffie. Ah, dat had hij nodig. Daarna vroeg Ronald naar Jake en hij glimlachte even. "Hij heet Jake, hij is goed terecht gekomen. Heeft een meisje van de straat gehaald en verzorgd haar nu." Daar was hij best trots op. "Hoe gaat het met je moeder?" Vroeg hij toen. Hopelijk was Fleur nog steeds gelukkig met haar man.

Esmé Harrods - Santegoeds

Het was slim waar ze mee bezig was en ze wist het. Ze hoorde de voetstappen op de trap en keek op, toen Kylian binnen kwam. "Ja, het is niet slim om dit te doen. Maar er was nog niemand anders op en je weet dat ik niet van stil zitten hou." Zei ze tegen Kylian die een kus op haar wang drukte en ze glimlachte naar hem. Ze wist dat sommige leden van zijn familie niet blij waren geweest, toen ze weer samen waren gekomen. Maar ze deed heel erg haar best om ze weer voor zich te winnen en dat ging steeds beter. Ze hield heel veel van Kylian en wilde hem niet meer kwijt. Ze hoorde wat hij zei en dacht daar over na. "Je hebt gelijk, we krijgen een behoorlijke uitbreiding." zei ze tegen hem. Ze voelde zijn hand op haar buik en legde haar hand over die van hem heen. Ze glimlachte naar hem en drukte een kus op haar wang.

Jason Smit - van den Bosch

Jason wachtte geduldig tot Alyssa vertelde wat de reden was waarom ze belde. Ondertussen hield die door het raam de operatie in de gaten. Jason haalde opgelucht adem. "Gelukkig maar!" Hij was even bang dat er iets met Elliott was of dat zijn zoontje in de penarie zat. Het echte nieuws had die al een klein beetje zien aankomen. Marie was al zestien jaar in hun leven, was heel oud was voor een kat.
"Het is inderdaad beter om er te laten gaan. Ze moet niet langer pijn lijden. Hoe is Elliott er onder?
Ik kom zo snel mogelijk naar huis, ze redden het hier wel zonder mij. Dan hoef je het niet alleen te doen en kan ik Elliott ook een beetje opbeuren misschien." Hij maakte al aanstalten om te kunnen gaan.

Lily de Ruyter

Lily haalde de schouders op. "Ik vond het wel grappig." Ze trok moeizaam de vriezer open. "Uhh, we hebben nog een heel bak karamelijs!" Ze hield van karamelijs. "Iemand zo lief om te helpen, ik kan niks op één been!" Ze vond in de kast nog een reep chocolade. Ze hoorde de moeder vragen wat er was en keek er met een blik aan van: Niet vragen! Ze hinkte met de reep in de hand terug naar de bank. "Oe, kijken! Ik wist niet dat je een puppy had gekregen. Leuk een speelmaatje voor Blue."

Noa de Ruyter - Schilders

Noa ging op de stoel zitten. Ze wist niet helemaal wat er was maar iemand moest Jamie als ouder aanspreken. Zo ver ze begreep had Sira de zwangerschap afgeblazen zonder iets te zeggen.
"Jamie, ik weet niet wat er is gebeurd en hoe het allemaal in elkaar steekt. En ik ga je geen preek geven over seksuele voorlichting en dat je het veilig moet doen. Een ongelukje zit in een klein hoekje, dat heb ik zelf gezien bij Lily en Lucy maar ik wil wel zeggen: zijn jij en Sira niet een beetje te jong om kinderen te krijgen? Jullie zitten nog op school. Hoe had je dat willen doen? Ik begrijp dat Sira het kindje had weg laten halen zonder je iets te zeggen wat ze nooit had mogen doen omdat je over zoiets samen hoort te beslissen. Wat ik eigenlijk wil zeggen is, hadden jullie samen besloten om het te houden dan had ik voor je klaar gestaan om te helpen. Ook al had ik jullie te jong gevonden. We zijn er altijd voor je. Je bent als een zoon voor me en die hoor je te steunen." Ze stond weer op om Jamie te omhelzen. "Jullie komen er wel uit en als je behoefte hebt in ouderlijk advies of wat dan ook dan kan je het altijd vragen."

Elise McBrown - Bakker

Elise stapte uit toen ze bij het huis van Roro, zoals Kieran ze noemde arriveerde. Ze tilde de slapende Kieran en Manu die inmiddels wakker was in de buggy en reed ze naar binnen. Als het nodig was zou ze wel terug lopen om te helpen met de koffers. Ze hoorde Roan opeens in een vreemde taal spreken en keek om. "Wauw! Hebben jullie Koreaans geleerd? Wat onwijs handig en gaaf. Kunnen jullie ons niet een paar woordjes leren zodat we beter kunnen communiceren met Kyun-mi?" Ze wilde graag een band met de kleindochter opbouwen maar dat kon nog al moeilijk worden door de taalbarrière.

Ronald de Koning

Ronald krabde zich op zijn achterhoofd. Hij dronk zijn glas leeg terwijl die over de tip nadacht wat zijn vader hem had gegeven. "Ik zal zeker contact met ze zoeken." Ronald knikte. "Dat is inderdaad een voordeel. Anders zou ik helemaal gek als een deur worden. En ja, pap ik weet dat ik gek ben. Van jou geërfd." Soms moest je ouder gewoon in de zeik nemen. "Jake! Dat was het! Ik zat met een hele andere naam in me hoofd. Oke?!? Bijzonder!" Hij kon zien dat zijn vader met trots sprak over de jonge man.
"Beter. Niks ernstigs hoor maar ze had goed de griep te pakken. Ik moest je de groetjes doen. Had ik verteld dat mijn kleine zusje tot over de oren verliefd is? Ze heeft iemand leren kennen in de woongroep."

Jamie Nieuwhuis
Jamie keek Madelief aan. “Normaal? Als in?” vroeg hij en grijnsde. Hij voelde zich al wat beter. Hij vond het bij de meiden ook gewoon heel leuk. Jamie pakte de bak ijs gewoon bij hem op schoot. Die meiden moesten maar om hem heen komen zitten als ze wat wilden. “Als ze me op school zo zouden zien, dan zouden ze me voor de rest van het jaar voor homo uitmaken.” Grapte hij. Hij keek op nar Madelief. “Ja, laat zien!” zei hij enthousiast. “Aah, wat lief.” Hij glimlachte bij het zien van de foto. Zijn chagerijnige blik kwam terug, toen Noa ook weer over Sira begon, ook al bedoelde de vrouw het goed. “Dus jij zegt dat ik blij moet zijn dat Sira een ongeboren kind vermoord heeft?” vroeg hij aan haar. “En ik ben 18, er zijn al genoeg mensen op mijn leeftijd die al getrouwd zijn.” Mompelde hij. Natuurlijk vond hij 18 zelf veel te jong om al kinderen te hebben.

Roan McBrown
Roan glimlachte. “Ja, ze is geweldig he.” Zei hij. Hij keek Robin aan en gaf hem een kus. Hij was gewoon zo ontzettend gelukkig. Dat had hij heel lang niet gehad. Hij was ook nog nooit echt zo gelukkig geweest als nu. “Robin, wil jij koffie zetten? Dan ga ik even snel sigaretje roken.” Zei Roan. Robin knikte, maar opende wel zijn mond. “Ja-“ reageerde Roan meteen. “-maar Londen was ook niet in één dag gebouwd.” Het sigaretje had hij zo weg, hij wilde weer te snel terug naar binnen. “Ja, we hebben een cursus gevolgd zodra we de mogelijkheid kregen om haar te adopteren. Alleen ik ben een stuk beter erin dan Robin. Ik heb een talenknobbel.” Zei hij. “En het is niet de bedoeling dat Kyun ook Koreaans blijft praten. Dit is alleen om de overgang tussen Koreaans en Nederlands makkelijker te maken voor haar.”

Ryan LaRosse
“Ik ook niet. Ik wil wel samen met jou in de Baron. Wil je nog iemand meevragen?” vroeg hij met een glimlach. Ze mocht iedereen mee vragen die ze wilde. “Ja, dat gaat ze waarschijnlijk ook doen. En ik dan ook. Want als zij haar baan verliest, verlies ik die van mij.” Zei hij. Hij zou makkelijk een nieuwe baan aan kunnen komen. Er waren genoeg jonge meiden die model wilden worden en hem daarbij wel konden gebruiken. Misschien kon hij zelf wel een agentschap beginnen. “Je brengt me eigenlijk wel op een goed idee Al.” Zei hij. Ryan hoorde waar Kyra was. “Waarom ga je je moeder niet halen? Nog niks zeggen, maar dan zullen we eens kijken of we haar over kunnen halen.” Zei hij met een glimlach.

Kylian Santegoeds
Kylian glimlachte en drukte een kusje in Esmés nek. “Dan neem ik het nu van je over en zodra ik klaar ben, maak ik lekker ontbijt voor ons. De kinderen liggen voorlopig toch nog op bed, dus waarom zoek jij niet een leuke film uit?” vroeg hij met een glimlach. “Dan kunnen we, zodra Ilse wakker is, samen met Muffin en Cupcake gaan wandelen?” stelde hij voor. Hij glimlachte, toen Esmé zei dat ze toch weer een hele uitbreiding zouden krijgen. “Je bent het ermee eens dan? Zullen we het de kinderen vanavond tijdens het eten vertellen?” vroeg hij. Hij zou het zelf het fijnst vinden als de kinderen ook mee gingen om huizen te kijken. Zij moesten zelf immers ook mee in dat huis gaan wonen.

Madelief Zevenberg

Madelief keek even naar Jamie en ze grijnsde terug. "Wat minder snauwerig," zei ze toen met een bedachtzame blik. Het was wel waar, Ilse deed minder snauwerig tegen haar als tegen haar eigen familie. Ze keek naar Jamie die de bak ijs op schoot nam en ze schudde haar hoofd. Ze had zelf niet veel zin in ijs en dus bleef ze langs Lucy zitten. "We zeggen niks tegen iemand op school, ga jij maar gewoon je ijs eten." Zij ze met een glimlach tegen haar vriend. Daarna hield ze de foto van Ginger voor haar vrienden. "Ja ze is heel lief, ik heb haar gisteren gehaald." Zei ze tegen Lily en Jamie en ze knikte enthousiast. "Ik denk dat Blue inderdaad een speelmaatje voor haar kan worden." Dat zou leuk zijn voor Ginger. Ze wilde weer wat zeggen, toen de moeder van de tweeling begon te praten en Jamie niet bepaald beleefd terug reageerde. Ze hield haar mond daar over, daar zou ze zich niet mee te bemoeien.

Alyssa Nicols - Smit

Alyssa hoorde de opluchting in de stem van haar man en ze glimlachte eventjes. Ze zag hoe Sammy tegen Marie aan het praten was en dat vond ze zo schattig eruit zien. "Nee dat dacht ik ook," zei ze zachtjes en ze keek even naar Marie. "Elliot heeft het er moeilijk mee, hij moest net huilen. Je weet dat Marie zijn maatje is," zei ze tegen haar man. Maar Elliot wilde niet dat Marie pijn had, dat had hij zelf gezegd. Ze wist dat het zo snel mogelijk moest gebeuren. "Als je naar huis kan komen, zou ik dat fijn vinden. Maar ik snap ook als je eerst de operatie af moet maken. We kunnen hier nog wel even mee wachten." Ze zuchtte eventjes en keek naar Sammy. Ze wist niet wanneer hij weer terug moest zijn in zijn praktijk.

Nathan McBrown

Nathan glimlachte naar zijn zoon. "Heel geweldig," zei hij met een glimlach. Hij ging daarna aan de tafel zitten en hij hoorde hoe Roan zei dat hij ging roken. Even moest hij zuchten, want hij had verwacht dat zijn zoon dat ondertussen wel afgeleerd had. Maar blijkbaar was dat niet zo. "Dat is wel een slimme manier. Het moet voor haar ook wel lastig zijn om Nederlands te gaan leren." Hij keek naar het meisje. Zijn nieuwe kleindochter zag er heel schattig uit en hij was nu al trots op haar. Al wist hij dat het nog lang zou duren voor het meisje gewend was.

Allison Larosse

Allison glimlachte naar haar vader en drukte een kusje op zijn wang. "Gezellig," zei ze vrolijk. Plus ze zou echt niet alleen in die achtbaan durven. Ze dacht na over wie ze nog meer mee wilde nemen. "Misschien kunnen we met zijn allen gaan, dat is leuker." Zei ze met een glimlach tegen haar vader. Dan had ze ook haar neven en nichten om mee rond te lopen. Ze vond het soms een klein beetje eenzaam om enigst kind te zijn. "Wat voor baan zou jij dan naar gaan zoeken?" Vroeg ze met een glimlach aan haar vader. Daar was ze wel benieuwd naar. Haar moeder ging waarschijnlijk weer wat doen met mode, tenminste dat gokte ze. Ze hoorde wat haar vader zei en knikte vrolijk. "Ik ga mama wel halen," zei ze vrolijk en ze rende naar boven. Al snel kwam ze met haar moeder naar beneden. "Waarom moest ik zo snel naar beneden komen?" Hoorde ze haar moeder vragen en ze glimlachte vrolijk.

Brendon Nicols

Brendon glimlachte en knikte. "Moet je doen," zei hij met een kleine glimlach tegen Ronald. Dat zal Alyssa vast ook leuk vinden. Een grijns verscheen op zijn gezicht, toen hij hoorde wat Ronald zei. "Zo gek ben ik nou ook weer niet," zei hij tegen zijn zoon. Tenminste hij vond zichzelf niet gek. Maar goed blijkbaar vond zijn zoon dat wel, maar hij wist natuurlijk ook wel dat Ronald een grapje maakte. "Hij wil niet dat er meer kinderen zoals hij opgroeien," zei hij en haalde zijn schouders op. Hij vond het goed wat Jake deed en het paste ook goed bij zijn karakter om zoiets op te zetten. "Ah gelukkig is ze weer beter. En dan moet je zusje er maar eens werk van gaan maken." Zei hij met een grijns. Het was nu ouderwets voor een meisje om op de jongen te wachten.

Esmé Harrods - Santegoeds

Esmé voelde het kusje in haar nek en ze glimlachte naar Kylian. "Dat is goed, ik zoek wel een film uit." Ze moest toch rustig aan doen op dit moment, hoe vervelend ze het ook vond. Ze begon over een film na te denken, maar ze zou het niet weten op dit moment. Ze glimlachte en knikte. "Ja is goed, dan kan Ilse op de andere letten." Ze hadden al vier kinderen en daar zouden er nu nog drie bij komen. En eigenlijk vond ze zeven kinderen meer dan genoeg voor nu. Ze glimlachte en knikte, natuurlijk was ze het er mee eens. "Ja ik ben het er mee eens, als de kinderen uiteindelijk allemaal een eigen kamer moeten hebben. Dan moeten we wel een groter huis." Zei ze tegen hem. "Ja laten we het vanavond vertellen," zei ze met een glimlach. Dan konden ze in de avond die discussie houden. Daar had ze zo vroeg in de ochtend geen zin in.

Lily de Ruyter

Lily ging naast Jamie op de bank liggen. 'Heey, gierigaard! Ooit van delen gehoord?" Ze schraapte met de lepel een grote hap ijs. Lily proestte het uit van het lachen. "Jeem, wat vertel je me nu? Ik heb al die jaren gedacht dat je uit de kast was. Verdomme!" Ze stak de tong naar hem uit. Had die het maar niet moeten zeggen. Het was een inkoppertje. Lily bekeek de foto's van Madelief. "Wat een schatje. Waarom heb je er niet mee genomen?" Lily zuchtte. Waarom hield de moeder niet gewoon de mond?
Ze keek de vrienden aan met een smekende blik. "Blijven jullie eigenlijk eten en logeren?"

Noa de Ruyter - Schilders

"Jamie, dat zeg ik helemaal niet. Ik probeer niet goed te praten wat Sira heeft gedaan. Dat had ze niet mogen doen zonder jou toestemming. Ik zeg alleen dat jullie wel heel erg jong zijn. Maar wat je ook doet of beslist en soms zal dat geen slimme keuze zijn. Ik sta achter je. Ik wil je beschermen, net als mijn eigen kinderen. Je bent als een zoon voor me. Begrijp je? En wat andere doen heeft niks met jou te maken. Wie zegt dat hun beslissing goed was? Ik wil gewoon het beste voor jou. Oke?" Ze stond op om Jamie te omhelzen of die nu wilde of niet.

Elise McBrown - Bakker

Elise schudde de hoofd. Ze had gehoopt dat de zoon toch inmiddels gestopt was met die slechte gewoonte. Helemaal nu er een kindje in huis woont. Ze liep naar binnen en ging op de bank zitten. Kieran liet ze lekker in de buggy liggen. Manu liet ze spelen met een rammelaar voor de voeten.
"Wat super handig zo'n cursus. Dan is inderdaad de overstap veel makkelijker." Ze keek naar Nathan die naar Kyun keek. "Heeft ze je al om je vingers gewonden, opa?" Ze was zelf bij de opa altijd nummer 1 geweest en mocht en kreeg altijd alles.

Ronald de Koning

Ronald knikte. "Ik zal ze van de week meteen bellen." Ronald schoot in de lach. "Nou pa, ik geloof dat daar zo de twijfels over bestaan." Hij vond het gewoon leuk om zijn vader te plagen. Zo versterkten ze ook meteen hun band. Ronald knikte. "Ja, begrijpelijk. Dat wens je geen kind toe. Jake mag van geluk spreken dat die Stef heeft leren kennen en Stef hem in huis nam. Anders leefde die misschien nu nog wel op straat." Ronald keek bedachtzaam. "Ik hou er in de gaten. Mensen met het down syndroom zijn geneigd om veel te snel in een relatie te stappen. Ze willen meteen samen wonen en trouwen, kindjes krijgen. Ik vind het heel leuk voor haar, maar ze moet niet te hard van stapel lopen."

Jason Smit - van den Bosch

Jason liep wat onrustig heen en weer door de ruimte heen. Eerst was die bang dat er wat met zijn zoontje was. Vervolgens hoorde die dat zijn geliefde kat. Hun eerste kindje eigenlijk. Want met Marie werden ze toch ene gezinnetje. Zouden moeten laten inslapen. "I know. Arme schat. Laat hem maar op zijn kamer gaan gamen ofzo. Daar moet die niet bij zijn. Hij zal het et moeilijk mee hebbben maar Elliott weet ook dat het beter is om er te laten gaan. Dan heeft ze geen pijn meer." Jason luisterde wat zijn vrouw verder zei. "Ik kom eraan. Geen probleem. Ze zijn bijna klaar en kunnen het verder zonder mij af. Ik ben er met zo'n 20 minuutjes. Als Sammy zo lang kan wachten dan kan het meteen gedaan worden. Dan hoeven we niet onnodig langer te wachten. Geef Elliott een kus van me en dan zie ik je zo. Hou je zelf ook taai."

Jamie Nieuwhuis
“Delen? Wat is dat?” Jamie grijnsde. “Iets minder? Zelfs tegen haar vriendinnen snauwt en kat ze nog.” Eigenlijk vond hij het wel grappig. Jamie rolde met zijn ogen op Lily’s opmerking. Flauw! Alleen niet zo leuk voor Madelief. “Leuk! Je moet hem eens een keer meenemen als je hierheen komt.” Zei hij. “Gezellig, ik wil wel blijven.” Zei hij. Hij vond het altijd wel gezellig met ze. Opnieuw rolde Jamie met zijn ogen, dit keer omdat Noa weer verder ging. “Ja, je hebt wel duidelijk gemaakt dat je het niet met me eens bent. Kun je er niet alsjeblieft even over ophouden?” snauwde hij.

Sammy McBrown
Sammy stelde Marie een beetje gerust. De kat maakte een tevreden prr-geluid. Sammy keek naar Alyssa, toen ze de telefoon op hing. “Komt hij er zo aan?” vroeg hij. “Zal ik Elliott vast halen zodat hij afscheid kan nemen?” vroeg hij, terwijl hij op stond. Niet veel later kwam Jason ook binnen. Hij glimlachte even triest. Sammy legde de twee spuitjes op de tafel neer en pakte een kattenkoekje. Hij ging op zijn hurken bij Marie zitten, om te kijken of ze het koekje wilde, maar ze pakte hem niet. “Willen jullie dat ik het meteen doe?”

Roan McBrown
Toen Roan weer binnen kwam, was de koffie al klaar en hielp hij Robin met inschenken. “Kijk niet zo, mam. Ik ben bezig om te stoppen, het gaat alleen niet zo snel.” Zei hij. Je moest het afbouwen, dus dat deed hij ook. Eerst rookte hij makkelijk een doosje per dag, nu nog maar een halve. Roan knikte. “Hoe jonger je bent, hoe beter je een taal aan kunt leren, dus net zoals voorlezen en tv kijken doen we in het Nederlands, zodat ze het eerder leert.” Zei hij. Hij haalde zijn mobieltje tevoorschijn. “Ik zal Sean eens opbellen.” Zei hij. Hij drukte Seans nummer in en zette de telefoon op luidspreker, zodat Robin en zijn ouders mee konden luisteren.

Ryan LaRosse
Ryan knikte. “Oke, dan zal ik meteen een appje op de groepsapp zetten, dan kan iedereen reageren.” Zei hij. Hij haalde zijn mobieltje tevoorschijn. Hoi allemaal, Allison wil morgen naar de efteling en zou het erg gezellig vinden als jullie ook allemaal mee gaan. Hij liet het appje aan zijn dochter lezen, nog voor hij het zou versturen. “Ik denk dat ik andere mensen zou gaan zoeken die ook graag modellenwerk willen gaan doen, zodat zij mij in kunnen huren om shoots voor hen te regelen.” Hij keek zijn dochter na die Kyra zou gaan halen. Ondertussen zocht hij de goede site op. Hij glimlachte lief naar zijn vrouw. “Lieve, allerknapste Kyra.” Slijmde hij. “Allison en ik willen je graag iets vragen.” Zei hij en glimlachte. “Ik heb namelijk een hele leuke fotoshoot gezien, voor moeder en dochter. En Allison vertelde net dat ze het wel heel leuk zou vinden om een keer zo’n fotoshoot te doen.” Zei hij met een glimlach. Hij kon eigenlijk niet inschatten of Kyra het wel of niet leuk zou vinden.

Kylian Santegoeds
Kylian glimlachte. Hij was blij dat Esmé een film uit zou gaan zoeken. Hij ruimde vaatwasser verder uit en maakte vervolgens twee gekookte eitjes met een croissantje klaar, waarna hij met Esmé op de bank ging zitten. “Ja, de drieling kunnen wel samen op één kamer, in het begin. Maar die zullen uiteindelijk ook alle drie hun eigen kamer willen, niet?” dacht hij hardop. “Moet je eens bedenken, dan moeten we op zoek naar een huis met acht slaapkamers, een ruime eetkamer waar we allemaal inpassen en misschien dat twee badkamers ook wel makkelijk is, dan is er ’s ochtends geen geruzie.”

Madelief Zevenberg

Madelief grijnsde bij het horen van het gekibbel van Lily en Jamie. Ze was niks anders gewend van die twee en dus liet ze het maar gaan. "Ja ik weet het, ik heb zelfs het gevoel dat ze tegen haar ouders nog snauwt en kat." Ze haalde haar schouders op. Ze wist niet hoe het bij Ilse thuis zat en daar was ze ook niet in geïnteresseerd. Ze waren dan wel vrienden, maar toch zat ze liever hier dan bij Ilse thuis. "Ze moet bij ons thuis nog wennen, Lily. Ik neem haar wel een keer mee hier naar toe als ze daar gewend is." Zei ze tegen zowel Lily als Jamie. Maar eerst wilde ze Ginger aan haar omgeving bij haar thuis laten wennen, zodat Ginger wist wat haar huis was. "Ik blijf ook," zei ze vrolijk. Een logeerpartijtje was altijd leuk, tenminste dat vond zij dan. Daarna ging Jamie weer verder tegen Noa en weer hield ze zich daar buiten. Misschien moest Noa zich er nu ook maar buiten houden, voordat Jamie dadelijk echt uit zijn plaat ging.

Alyssa Nicols - Smit

Alyssa glimlachte bij wat Jason zei. "Ik denk wel dat Sammy zo lang kan wachten," zei ze tegen hem. Daarna zei ze tot zo en drukte ze op gesprek beëindigen. Ze keek naar Sammy die nog steeds geruststellend tegen de kat aan het praten was. Elliot was nog steeds boven om het kussentje te zoeken waar Marie altijd op sliep. "Jason komt er zo aan," zei ze knikkend tegen Sammy. Ze slikte eventjes, ze vond het moeilijk om Marie te verliezen. Die was hier nog eerder geweest dan Elliot. "Ja je mag Elliot wel halen, ik denk dat hij wel afscheid wilt nemen." Nee, ze zou Marie nooit in laten slapen, zonder dat Elliot afscheid van haar had kunnen nemen. Dat zou haar zoon haar nooit vergeven als ze dat wel deed. Ze zag hoe Jason binnen kwam en ze glimlachte naar hem, ze voelde zich een stuk fijner nu hij ook in de buurt was. "Ik wil haar niet langer in pijn laten," zei ze. Daarna voelde ze haar mobieltje af gaan en zag ze het berichtje van Ryan. Ze glimlachte lichtjes, dat kwam wel op een goed moment. Dan had Elliot wat afleiding. Leuk gezellig, wij zijn er. Daarna verzond ze het smsje naar Ryan.

Nathan McBrown

Nathan keek naar Roan. "Als je het maar wat sneller doet," zei hij tegen zijn zoon. Hij vond het nog steeds helemaal niks dat één van zijn zoons rookte. Gelukkig was Roan al aan het minderen, anders had hij misschien nog wel een preek moeten geven. "Ja dat is het beste, anders kan ze niet met andere kinderen communiceren." Of haar familie. Alleen dat zei hij er niet bij. Hij knikte, toen Roan zei dat hij Sean maar eens ging bellen en hij draaide zijn hoofd naar Elise toe. "Helemaal," zei hij tegen zijn vrouw met een glimlach. Nog niet helemaal, maar dat zou van zelf komen als hij het meisje wat beter kende.

Kyra Santegoeds - Larosse

De lieve glimlach liet haar de ogen vernauwen, meestal wou Ryan iets van haar als hij zo begon. O en hij begon ook nog eens met liefste en allerknapste, het moest wel een groot iets zijn als het zo begon. "Ja wat willen jullie vragen?" Vroeg ze, terwijl ze probeerde niet te argwanend te kijken. Ze was er wel eens eerder in getrapt, ze kon geen nee zeggen tegen Ryan en al helemaal niet tegen haar dochter en dus was ze extra waakzaam als ze zo begonnen. Ze luisterde naar wat er aan de hand was, maar het viel nog mee. Ze had iets anders verwacht, bijvoorbeeld dat er iets stuk was in huis en ze voelde een lichte opluchting. "Oké ik verwachtte iets compleet anders." Zei ze eerlijk, terwijl ze aan de tafel ging zitten. "Maar dat lijkt mij leuk, zolang het een eenmalig iets is." Ze hield haar familie eigenlijk zoveel mogelijk privé. Vooral nadat ze haar eerste kindje had verloren, dat was toen in alle roddelbladen te lezen. Sindsdien was ze eigenlijk heel voorzichtig geworden.

Brendon Nicols

Brendon glimlachte en knikte. Daarna keek hij naar Ronald die in de lach schoot. Had hij iets grappigs gezegd? "Ja dat geloof ik ook," zei hij met een grijns. Vooral bij zijn zusje en bij de rest van de familie. Maar goed het maakte hem niets uit, liever dat dan dat hij voor saaie lul uit werd gemaakt. Hij dacht even aan Jake en moest toegeven dat Ronald gelijk had. Jake was veel te koppig om naar iemand toe te gaan voor hulp, hij accepteerde het alleen als het werd aangeboden. Natuurlijk durfde hij nu wel hulp te vragen aan hem of Stef, maar voor de rest aan niemand anders. "Ja ik denk dat hij dan nu nog op straat zou hebben geleefd. Hij is erg koppig in het vragen van hulp." Gelukkig was Stefan er achter gekomen wat die jongen verborg. Hij luisterde naar wat Ronald vertelde over zijn zusje en knikte. "Dan moet je haar goed in de gaten houden ja, te hard van stapel lopen is ook niet goed voor een relatie." Tenminste hij vond van niet, maar dat kon natuurlijk ook aan hem liggen.

Esmé Harrods - Santegoeds

Esmé had voor een romantische komedie gekozen, omdat ze geen zin had in een griezelfilm of één of andere drama film. Nee ze had zin om te lachen bij een film. "In het begin wel, maar als ze ouder worden hebben ze waarschijnlijk wel behoefte aan een eigen kamer." Dan zouden ze toch naar een behoorlijk huis moeten kijken. Konden ze dat wel betalen? Ze luisterde naar Kylian die opnoemde naar wat voor een huis ze dan opzoek moesten gaan en ze knikte. "Ja en hoeveel gaat dat wel niet kosten?" Vroeg ze en ze keek hem aan. Een lichte zucht ontsnapte aan haar lippen. Maar ze moesten wel een groter huis hebben, het was nu al redelijk klein met zijn zessen. "Maar het zou wel moeten," zei ze met een glimlach tegen hem. Anders konden ze de drieling nergens kwijt.

Lily de Ruyter

Lily keek beledigd. "Iets wat je op de basisschool leert!" Ze pakte het bak ijs af en schepte het ijs rustig naar binnen. Lily sloeg de armen over elkaar. "Pff, ik wist toch ook niet dat je er net had." Ze tilde Blue op de schoot en aaide het beestje. Ze juichte toen die vrienden instemde met een logeerpartijtje.
"Jeey! Gezellig! Met pizza, popcorn en een hoop films." Ze vond het altijd gezellig als de vrienden bleven slapen. Ze hoorde de mobiel trillen en pakte hem van tafel. "Oom Jason vraagt namens Allison of we morgen mee gaan naar de Efteling. Ik wil mee, maar dat gaat niet met die piep krukken!"

Noa de Ruyter - Schilders

Noa knikte en liep naar de keuken. Jamie wist ook wel dat ze het goed bedoelde. Ze gooide schonk zichzelf een kopje thee in wat inmiddels wel klaar was. "Jullie iets te drinken?" Ze wachtte de reacties af.
Ze hoorde Lily vragen aan de vrienden of ze bleven logeren. "Wordt dat tegenwoordig niet meer met je ouders overlegt?", zei ze met een grijns. Ze had immers zelf al tegen Lucy gezegd dat ze, ze mocht uitnodigen. "Ik ga zo boodschappen doen dan neem ik wel popcorn mee. Ik wou je vader vragen of die pizza meeneemt vanuit ze werk, dus je hebt mazzel. Wat is je vader eigenlijk laat. Hebben jullie iets van hem gehoord?" Ze hoorde Lily mopperen over de Efteling. "We kunnen oom Stefan zijn rolstoel lenen als hij niet meegaat. We bellen hem wel na het eten als we met papa hebben overlegd."

Jason Smit - van den Bosch

Jason was snel naar huis gegaan zodat die zijn gezin kon steunen bij het afscheid nemen van hun geliefde kat. Hij kwam net binnen op het moment dat Sammy Elliott was gaan halen. Elliott stond boven aan de trap met het kusje en teddybeertje van Marie in zijn hand. Hij hoorde zijn zoon hem begroeten.
Hij omhelsde Alyssa en gaf er een kus op de wang. Hij hoorde Sammy vragen of die Marie maar meteen moest laten gaan. Hij keek omhoog naar Elliott en hoorde hem zeggen. "Ik wil er nog een keertje aaien en de kussentje en teddybeertje neerleggen." Jason knikte. "Is goed, we laten je wel even alleen."
Hij zag Elliott de trap aflopen naar de woonkamer waar Marie in de mandje lag. Tegelijkertijd met Alyssa keek die op zijn mobiel en zag het antwoord van Alyssa verschijnen op zijn scherm. "Goed plan. Dan heeft Elliott ook afleiding."

Elise McBrown - Bakker

Elise haalde de schouders op. "Ik zeg niks. Je weet wat ik er van vind en ik ben alleen maar blij dat je bezig bent om te proberen te stoppen. Ik snap ook wel dat het niet makkelijk is." Ze nam een slok van de koffie. Elise knikte. "Hele slimme aanpak." Elise wilde net vragen naar de foto's maar Roan besloot om zijn broer te bellen. "Goed plan, die zal ook wel willen weten dat jullie goed zijn geland." Ze grijnsde even. Sean zou stom verbaasd zijn als die hoort dat die oom was geworden. Ze schoot in de lach om Nathan zijn antwoord.

Sean McBrown

Sean hoorde zijn mobieltje afgaan. Hij was een weekendje weg met Mike. Even tijd voor hun tweetjes terwijl zijn ouders op de kleintjes paste. Ze hadden heerlijk de ochtend door gebracht in de sauna en zaten nu op een terrasje te lunchen. Sean nam op en zette Roan op de speaker zodat Mike mee kon luisteren. "Heey, broertje! Hoe is het? Veilig geland? Ik ben heel benieuwd hoe de reis is geweest." Hij hoorde gebrabbel op de achtergrond. "Manu! Pap en mam zijn zo te horen bij je. Geef die kleine mannetjes een kusje van ons. We missen ze!"

Ronald de Koning

Ronald luisterde aandachtig wat zijn vader allemaal zei terwijl die zijn glas water leeg dronk.
"Om hulp vragen is moeilijk. Zeker als je het altijd alleen heb gedaan. Mensen willen hun trots niet kwijt raken. Gelukkig heeft die zijn koppigheid op zei gezet en de hulp wel aangenomen. Ik zie aan je, dat je trotst op hem bent en dan mogen jullie ook zijn." Hij haalde aan hand door zijn haar. "Hij is goed terecht gekomen zo te horen." Ronald knikte. "En dat doen ze juist wel. Maud leert van de begeleiding hoe je een relatie opbouwt en onderhoudt maar ze begrijpt het vaak niet. Maar het is wel heel lief om te zien dat ze hals over de kop verliefd is."

Skippperdeskip

Roan McBrown
Roan zat voor in de auto, Robin zat achter het stuur. Dat was maar beter ook, want Roan had in geen enkel geval zijn concentratie op de weg kunnen houden. Kyun lag op de achterbank in haar kinderzitje te slapen, terwijl Roan alles wat ze nodig hadden in zijn hoofd af liet spelen. Buggy, flesje, melkpoeder, luiers, tutje. Alle belangrijke dingen hadden ze, daar was hij zeker van. Of toch niet? Hadden ze alles we bij? “Ik weet niet of het wel zo’n goed idee was om te gaan.” Mompelde hij. Robin kneep in zijn hand. “Maak je maar niet druk, het komt goed.” Zei hij. Ze waren al bijna bij de Efteling. Sterker nog, ze waren best vroeg en stonden bijna helemaal vooraan geparkeerd. Roan klapte de buggy uit hing de luiertas eraan en zette Kyun-mi erin. Hij was benieuwd hoe er op zijn kleine meid gereageerd zou worden, alleen Ryan, Kyra en Allison hadden haar nog maar gezien, aangezien ze gister op bezoek waren geweest. Roan stak een sigaret in zijn mond en zag de verwijtende blik van Robin. “Wat? In de efteling mag ik niet roken, dus dit zal mijn enige sigaret zijn vandaag.” Protesteerde hij.

Kylian Santegoeds
Kylian zat achter het stuur. Naast hem zat Kyra met haar dikke buik en achterin hadden ze de meiden zitten. Sammy was zo lief geweest om de jongens op te halen, anders had het allemaal niet in de auto gepast. Dat ze naar een nieuw huis zouden gaan kijken was niet bij iedereen goed gevallen. Ilse had alleen maar gemopperd omdat ze bang was geweest dat ze van haar geliefde sportclubs af zou moeten en ze haar vrienden kwijt zou raken. Pas toen ze haar ervan overtuigd hadden dat ze niet ver zouden gaan verhuizen, maar in ieder geval binnen het dorp zouden blijven, was ze iets bij getrokken maar nog steeds niet echt blij. “En, hebben we een beetje zin in de efteling?” vroeg hij vrolijk, waarna hij in zijn achteruitkijkspiegel naar de meiden keek. Hij reed de parkeerplaats op, de eerste paar rijen waren al gevuld.

Ryan LaRosse
Ryan had er zin in. Kyra had zonder problemen ingestemd in de fotoshoot. Ze waren het samen eens dat het eenmalig zou zijn en dat ze Allison verder helemaal buiten de shoots wilden houden. Dat, plus dat ze ook nog eens een leuke dag weg zouden hebben, maakte Ryan gewoon heel blij. Hij was gelukkig met zijn gezinnetje, ook al waren ze met zijn drietjes. “Zouden Roan en Robin Kyun-mi ook bij hebben denken jullie? Of zouden ze die bij Elise en Nate hebben gelaten?” vroeg hij aan zowel Kyra als Alison. “Oh he, kijk eens wie er achter ons zit!” riep hij vrolijk, toen ze de parkeerplaats op reden en achter hen getoeter klonk. Het was al best druk. Zeker een kwart van de parkeerplaats was al vol, en het was nog een half uur voor het park open zou gaan!

Joel de Ruyter
Het was een drukke boel in de auto. Joel glimlachte naar Noa. Achterin zaten de tweeling en Madelief, Sira en Jamie. Het paste net in hun auto. Er klonk veel geklets en gelach en toch hadden Jamie en Sira nog geen woord gewisseld samen. Natuurlijk had Joel, aangezien hij toch achter het stuur zat, zich netjes aan de snelheidsregels gehouden. Het zou er eens uit zien, de hoofdcommissaris van Korenhof zou toch maar ergens te hard rijden! “Het is maar goed dat Sammy Dex en Jens op is komen halen, anders had ik niet geweten hoe we het hadden moeten doen. Ik ben benieuw d of Kylian en Esmé dadelijk een grotere auto gaan kopen of nog een tweede aanschaffen ofzo.” Knoopte hij een gesprek aan met zijn vrouw. Ze reden de parkeerplaats op. Joel grijnsde toen hij de auto voor hen herkende. Hij toeterde een keer, om de aandacht van de auto te trekken. “Ik denk dat Allison enzo voor ons zitten.” Zei hij en zwaaide naar de auto die net voor hun de parkeerplaats op was gereden.

Sammy McBrown
Sammy reed met een geïrriteerde grimas op zijn gezicht over de snelweg heen. De kinderen wilden maar niet ophouden met praten, ook al had hij een paar keer om stilte gevraagd en als stille hint ook al de radio wat harder gezet. Het was ook nog zo vroeg in de ochtend en daarbij zag hij er ook wel heel erg tegenop. Tuurlijk, een dagje efteling was altijd gezellig, maar hij vond het niet zou fijn om Alyssa, Jason en Elliott weer te moeten zien. Hij had gisteren nog hun kat vermoord. Zo voelde het dan voor hem. “oke! Wie het langste zijn mond dicht kan houden, krijg van mij straks een ijsje. En de tijd, loopt… nu!” Het werkte nog echt ook! Sammy zette de radio wat zachter, aangezien die wel ineens heel hard leek te staan. Bij de Efteling aangekomen moest hij aansluiten in een hele lange rij. De parkeerplaats stond al ruim half vol toen hij eindelijk kon parkeren. Hij stapte uit en gelijk waren de vier jongens die hij opgehaald had de wedstrijd vergeten en speelde ze erop los. “Irwin, kijk uit!” Sammy trok Irwin aan zijn capuchon aan de kant. Hij wilde vlak voor een auto oversteken. “Jullie blijven alle vier hier staan, tot ik mijn tas heb gepakt en we de andere kunnen zoeken.” Zei hij geschrokken en keek de vier jongens één voor één na, waarna hij zijn rugzak pakte. “Nou, kom op, we zouden ze voor de ingang zien.” Zei hij en liep met de vier jongens richting de grote ingang van de Efteling, terwijl de jongens er weer vrolijk op los speelden.

Esmé Harrods - Santegoeds

Esmé zat in de auto. Het zou voor haar een rustig dagje worden, aangezien ze bijna toch nergens in mocht. Alleen de rustige attracties zou ze nog willen over wegen. Het gesprek gisteren avond was niet zo vloeiend verlopen als ze gewild hadden, Ilse had vooral veel gemopperd over de verhuizing. Al bleek ze er wel wat beter in mee te gaan, toen ze hadden afgesproken wel naar een huis in de buurt te verhuizen. De meiden zaten nu achterin en de jongens waren opgehaald door Sammy. Ze hoorde wat Kylian aan de twee meiden vroeg en Iris stuiterde enthousiast op en neer op de achterbank. Voor zo ver dat ging met een gordel om. "Ik heb er zin in," hoorde ze haar twaalfjarige dochter zeggen en ze glimlachte. "Mooi zo, dan gaan we leuk een dagje plezier maken." Zei ze met een glimlach tegen haar dochters. Ze hoopte toch dat Ilse er ook zin in had.

Kyra Santegoeds - Larosse

Kyra had zin in de efteling, ze waren hier al lang niet meer geweest. Het was geweldig om de ingang van het pretpark weer te zien. Het gaf haar altijd een warm gevoel en het zag er zo gezellig uit. Ze had ook weer een fotoshoot binnen kort met haar dochter waar ze echt zin in had. "Ik denk het wel, ik denk dat ze Kyun-mi niet zo snel achter willen laten bij iemand anders." Daar had ze zelf ook een paar maanden last van gehad, toen Allison was geboren. Ze was zo bang geweest dat er iets met haar dochter zou gebeuren. Ze hoorde getoeter achter hun en draaide haar hoofd om en zag de auto van Joël achter hun. Ze zwaaide even en daarna stonden ze stil op een parkeerplaats. "Heb je er een beetje zin in?" Vroeg ze aan Allison die enthousiast knikte en gelijk de auto uit sprong zodra ze stil stonden. "Dan hoeven we ons daar in ieder geval geen zorgen om te maken," zei ze met een glimlach tegen Ryan en ze drukte een kus op zijn wang, voordat ook zij de auto uitstapte.

Allison Larosse

Allison had er echt heel veel zin in en het liefst was ze de nog rijdende auto uit gesprongen, toen ze de ingang van de efteling zag. Alleen dat zouden haar ouders niet leuk gevonden hebben en dan zouden ze boos op haar worden. Daar had ze geen zin in, dit moest een leuke dag worden. Ze zwaaide enthousiast naar de auto achter hun en toen de auto stil stond sprong ze er gelijk uit. "Papa kom snel, niet met mama kleffen." Zei ze, toen ze de deur aan haar vaders kant open trok en ze haar moeder een kus op de wang van haar vader zag drukken. Het was geen tijd om te kleffen, ze moesten naar de ingang en het park in. Zelfs al zou die pas over een half uur open gaan.

Madelief Zevenberg

Madelief was blij dat ze mee was gevraagd om mee naar de efteling gegaan. Zelf was ze daar allang niet meer geweest, daar hadden haar ouders geen genoeg geld voor. Ze moest ook eerlijk toegeven dat de efteling ook redelijk duur was. Ze keek even naar Jamie en Sira die nog geen woord met elkaar gewisseld hadden de hele autorit. "Hey, hey," zei ze en ze porde zachtjes tegen Jamie aan en grijnsde naar hem. "Heb je er een beetje zin in?" Vroeg ze toen aan haar beste vriend. Zelf had ze er heel erg zin in. Ze keek naar Lily en glimlachte naar haar. "Heb je de rolstoel van je Stefan nog kunnen lenen?" Vroeg ze toen aan haar vriendin. Ze keek naar de ingang van de efteling. Ze had er echt zin in.

Alyssa Nicols - Smit

Alyssa zat op de bij rijders stoel en Elliot zat achterin. Ze hoopte dat dit wat afleiding zou geven voor dat ze Marie gisteren hadden moeten laten gaan. Ze wist dat haar zoon er kapot van was, maar Marie hoefde ook geen onnodige pijn te leiden. Ze keek naar Jason die reed en ze glimlachte lichtjes naar hem. Daarna draaide ze haar hoofd richting Elliot. "Heb je er wel een beetje zin in?" Vroeg ze aan haar zoon. Ze hoopte van wel en anders hoopte ze dat hij afleiding kreeg, zo gauw ze in het park waren. Zelf had ze er wel zin in, ook voor haar zou dit een goede afleiding zijn. Ze was er vanochtend achter gekomen dat ze Marie toch wel miste. Vooral toen ze het voerbakje met eten had gevuld. Ze schudde haar hoofd en keek uit het raam. Nu moest ze die gedachten maar even weg duwen.

Elliott Smit

Elliott zat op de achterbank op zijn gameboy te spelen. (of die die dingen tegenwoordig heetten)
Ze waren onderweg naar de Efteling. Een verassing, op vraag van zijn nichtje. Als afleiding.
Vannacht had die zichzelf in slaap gehuild. Zijn vader was nog even met hem gaan gamen, wat heel lief was maar niet echt hielp om Marie te vergeten. Zijn vader had Marie begraven onder de boom waar ze altijd op vogeltjes had zitten loeren. Hij schrok op uit zijn gedachten toen zijn moeder vroeg of die er zin in had. "Jawel, het wordt vast gezellig met zijn allen."

Lily de Ruyter

Lily zat samen met de zus op de voorste bank en de vrienden daar achter. Ze was blij dat ze mee mochten. Dan was het een stuk gezelliger! Ze baalde wel dat ze Ilse onder ogen moest komen. Waarom was ze toch familie van die bitch?!? Sira was ook mee, maar de "tortelduifjes" hadden geen woord gewisseld. Als dat maar niet akward werd want daar zat ze niet op te wachten. Ze moest al de hele dag in een rolstoel doorbrengen. Het enige voordeel daar van was, dat ze overal mochten voordringen.
Ze keek achterom naar Madelief. "Ja, die ligt achterin."
Ze hoorde de ouders voorin spreken: "Geen idee, waarschijnlijk hadden we dan moeten stapelen of de helft thuis moeten laten. Ik denk het laatste. Een ding is zeker, het wordt daar een drukke boel maar ze hebben een hele familie achter zich staan die bereid is om te helpen."
Lily knikte en zwaaide naar de nichtje. "Ik heb er zin in! Ik wil als eerste in de Baron anders is het daar zo druk!", zei madam met de hoogtevrees eerste klas.

Dex de Ruyter

Dex zat in de auto bij zijn oom Sammy met zijn tweelingbroer en zijn neefjes. Heel gezellig, behalve als je een vreselijke kater had. Hij moest zo normaal mogelijk doen en had als smoes maar verzonnen dat die vannacht geen oog dicht had gedaan. Eindelijk! kreeg zijn oom de rest stil door een wedstrijd in te zetten om een ijsje. Rust! Maar niet voor lang! Zodra ze de parkeerplaats opreden barstte de bom.
Zijn jongste neefje lag al bijna onder een auto. Jens: "Oom Sammy, we zijn geen 5 meer! Irwin lette gewoon even niet op. We letten wel op elkaar! Kom we gaan de rest zoeken!"en er werd een sprint gezet. Dex sjokte er achteraan. Waarom was die in gods naam mee gegaan?

Elise McBrown - Bakker

Gisteren had ze de kleindochter mogen ontmoeten en vandaag was het plan om met Kieran en Manu naar Monkey Town te gaan waar een speciale peuterspeelplaats was. De rest van de familie was neet de Efteling maar vond ze de mannetjes nog te klein voor. Ze vond het wel leuk dat Roan en Robin waren gegaan ook al was Kyun er net. Zo kon de rest van de familie er ook ontmoeten.
Zelf was ze al even op omdat Manu het om zeven uur op huilen had gezet en vond dat die lang genoeg had geslapen. inmiddels was het tijd om Nathan ook eens ze bed uit te halen. Met de kleinzoons op de arm liep ze naar boven. Ze zette Kieran op het bed. "Maak hem maar wakker!" en Kieran begon op het bed te springen