Voor Altijd & Eeuwig

Ryan LaRosse
Ryan grijnsde. “Ik ben in ieder geval slim genoeg met praten. De beste deals voor de beste fotoshoots.” Zei hij tegen Jason. Daar zou de jongen vast niets op terug hebben. Ryan keek naar Alyssa en lachte eventjes. “De mééste jongens kunnen geen twee dingen tegelijk, dat klopt.” Zei hij en Kyra vulde hem daar al snel op aan. “Zie je.” Hij knipoogde een keer naar Alyssa. Hij glimlachte even naar Kyra. “Maak je daar nu maar geen zorgen over. Dat komt vast wel goed.” Zei hij tegen Kyra en streek een van haar plukken haar achter haar oor. Alsof hij haar daarmee gerust wilde stellen.

Kim Jacobsen Schilders
Kim negeerde Daan en trok Noa tegen zich aan toen ze weer begon te huilen. Ze moest eerst even rustig worden, voor ze weer verder konden praten. Al had zij natuurlijk gelijk door waar het over ging. Natuurlijk ging het niet alleen over Joel, maar ook over het kindje. “Vertel me eens vanaf het begin af aan wat er gebeurd is.” Zei ze zachtjes tegen Noa.

Roan McBrown
Nadat Roan het huis uit was gelopen hoorde hij achter zich al snel zijn moeder komen. Ook dat nog! Kon die bitch niet gewoon binnen blijven? Had hij het nog niet duidelijk genoeg gemaakt dat hij gewoon even rust wilde? “Jij zit me dwars. En laat me nou lasjeblieft met rust.” Riep hij terug naar de vrouw die hem als kind geadopteerd had. Op het moment was hij zo geïrriteerd dat hij haar niet eens ‘moeder’ zou noemen. Maar goed, dat had hij altijd als hij geïrriteerd was.

Kylian Santegoeds
Kylian knikte. “Ja, dat is een van de redenen dat ik er twee heb. Maar het was ook familie van elkaar en familie moet je nooit uit elkaar halen.” Zei hij tegen Esmé. Dat had hij gewoon zielig gevonden. “Maar eh- wat doe jij tegenwoordig?” vroeg hij. Want dat wist hij nog niet. Zij wist ondertussen wel dat hij het roer omgegooid had. Al was het, net nadat Esmé weg was gegaan, om haar terug te winnen. Maar goed, dan had hij haar daar natuurlijk wel over moeten vertellen. En zelfs nu nog durfde hij niet te zeggen dat zijn leven nu zo anders was in de hoop dat hij haar weer bij hem terug kon krijgen.

Stefan Bakker Nicols
Stefan glimlachte eventjes. “Daar zal ik het dadelijk eens met mijn man over hebben. Want ik ben zeker bereid om het voor jou te betalen. Zoals ik al zei, ik vind dat iedereen onderwijs verdient.” Zei hij nog eens tegen de jongen. Hij keek de woonkamer eens rond, maar Brendon was daar nergens. In de keuken misschien? “Brennie!” riep hij nog eens. “Hmm, waar is hij?” mompelde hij meer tegen zichzelf dan tegen Jake.

Noa Schilders

Noa zag de vader naar zijn kantoortje lopen zodat zij en de moeder in alle rust konden praten.
Ze veegde ruw de tranen met de mouw weg. Noa sloeg een diepe zucht. "Wil je eerst thee zetten voordat we praten? Van kamillethee wordt ik rustig." Ze haalde een hand door de haar en wachtte tot de moeder weer terug was uit de keuken. "Toen jij mij thuis had gebracht had ik mijn tas op tafel laten staan en ben toen gaan slapen. Joel lag al te slapen en is op de bank gaan liggen. Duidelijk boos. Denk ik. Of hij vond het beter om niet te praten. De echofoto's moeten uit mijn tas zijn gevallen, want ik kon ze nergens vinden. Ik meteen denken dat Joel ze weg had gegooid.
Toen ik thuis kwam wou die voor me koken, om het goed te maken. Ik confronteerde hem met de foto's. Hij had gedacht dat ik ze voor hem neer had gelegd. En wat doe ik? Ik denk meteen het ergste! Dat had ik nooit mogen doen. Ik ben gaan slapen en toen ik wakker werd was Joel weg en stond er eten op het fornuis. Ik heb een spijtbrief geschreven en er in gezet dat ik hier logeer.
Het is beter als we elkaar even de ruimte geven."


Elise Bakker

"Denk je nou echt dat ik weg ga als jij zo tegen mij doet? Want wij gaan dit uitpraten. Hoe lang het ook duurt. Als ik jou dwars zit, dan wil ik weten waarom! Je bent niet zomaar kwaad.
Dit gaat niet alleen om dat kamperen wat ik niet wil en waar ik van heb gezegd dat ik er over na denk. Anders is het wel heel kinderachtig. Je bent volwassen, Roan. Daar hoor je ook na te gedragen. Dus? Wat is er aan de hand? Ik heb alle tijd!"

off: Met Jason wist ik niks.

Kyra Santegoeds

Kyra glimlachte naar Ryan, hij was inderdaad heel erg slim in de beste deals sluiten. Dat moest ze hem toch wel meegeven, hij was de beste manager die ze kon hebben. "Ja de beste deals weet je er wel uit te slepen," zei ze met een glimlach en ze drukte een kus op de wang van haar vriend. Ze keek nog steeds naar Kylian, haar broer was ouder alleen dat weer hield haar er niet van om bezorgd over hem te zijn. Ze draaide zich weer naar Ryan die een lok van haar haar achter haar oor. "Dat hoop ik dan maar," het was voor haar niet makkelijk haar blik los te maken van haar broer en Esmé. De meid had haar broer pijn gedaan, waar dacht ze nu mee bezig te zijn. Ze nam een slok van haar wijn. "Het is wel gezellig, dit moeten we vaker doen." Ze glimlachte naar de rest, toen ze dat zei.

Alyssa Nicols

Alyssa zag de knipoog van Ryan en glimlachte naar de jongen. "Goed dan kunnen jullie geen twee dingen tegelijk." Ze grinnikte en keek naar haar glas en nam een slokje. Haar ogen gleden door het restaurant heen, ze zag een kind gillen dat niet wou eten en de ouders wisten zich geen raad. "Nou dat gaat ook goed," mompelde ze zachtjes. Haar ogen gleden weer naar haar nicht die zei dat ze dit vaker moeten doen. "Daar ben ik het helemaal mee eens." Ze glimlachte lichtjes.

Esmé Harrods

Een glimlach verscheen op het gezicht van Esmé, toen ze hoorde wat Kylian over de twee hondjes zijn. "Dat is waar, familie moet je inderdaad niet uit elkaar halen." Ze vond het echt schattig dat hij twee hondjes had nu. Ze vond het ook wel bij hem passen om een hondje te nemen. "Het past wel bij je, twee van die hondjes." Zei ze dan ook tegen hem. Ze hoorde de vraag die hij stelde en glimlachte eventjes. "Ik ben lerares op een basisschool, ik geef groep 4 les." Ze vond het leuk om de leerlingen woorden te leren en te leren schrijven. Het was leuk om ze vooruit te zien gaan met het leren. "Ik heb het er heel erg naar mijn zin," zei ze met een glimlach. Ze keek hem even aan en wist niet zeker wat ze nu moest zeggen. Ze wist dat hij nu wat anders deed, iets wat ze totaal niet bij hem vond passen. "Zwem je nog wel eens?" Vroeg ze toen voorzichtig aan de jongen van wie ze vroeger zoveel hield.

Jake Simons

Jake liep achter zijn mentor aan de woonkamer binnen, hij voelde zich een klein beetje ongemakkelijk. Het werd nog erger, toen zijn mentor zei dat hij het wel voor hem zou willen betalen. "Dat zou ik niet aan kunnen nemen, dat is veel te veel." zei hij zachtjes. Hij had het nog nooit meegemaakt dat iemand zoveel moeite in hem stak of zoveel interesse in hem had. Zelfs zijn ouders miste hem niet, die hadden hem gewoon achter gelaten, waardoor hij als kleine jongen al op de straat moest leven. De eerste paar jaren was hij zo bang geweest, tot dat het leven op straat hem had gehard. "Ik kan het best zelf betalen," zei hij dan ook koppig. Hij bleef nog steeds op dezelfde plek staan en durfde nog niet zo goed in een normaal huis voet te zetten. Opeens verscheen er een andere man vanuit de keuken en wist hij al helemaal niet wat hij moest zeggen. "Ik was in de keuken," zei ze andere man, die blijkbaar had gehoord wat zijn mentor had gezegd. "En wie is onze gast?" De vraag klonk vriendelijk, alleen wist Jake niet hoe hij moest antwoorden. Dit moest Brendon toch haast wel zijn, hij bleef stil.

Kim Jacobsen schilders
Kim knikte. “Natuurlijk.” Zei ze. Ze liep naar de keuken toe en kwam daarna met twee koppen kamille thee terug. Ze ging naast haar dochter zitten en luisterde naar haar verhaal. Ze glimlachte even. “Ik vind het niet gek dat het zo gegaan is. En dat is niet slecht bedoeld, dat is gewoon wie jullie zijn.” Zei Kim tegen haar dochter. “Nu kan ik wel heel psychologisch gaan doen, maar jullie denken over zoiets allebei anders en dat kan gewoon botsen. Geef hem even de tijd om eraan te wennen, jij bent hier altijd welkom. Als het eenmaal goed gaat tussen jullie en jullie hierover gepraat hebben, dan zal het ook een stuk beter gaan.”

Roan Bakker
“Nee, mam. Dit gaat inderdaad niet alleen over het kamperen. Dit gaat over jou, die alles voor mij weet te verpesten, dus laat me nu alsjeblieft met rust.” Zei hij. Hij zou wel gewoon bij vrienden langs gaan. “Mam, ik ga naar ome Stef toe, ik zie je morgen wel weer.” Zei hij toen. Zijn moeder was wel de laatste aan wie hij zijn problemen kwijt kon. En nee, die zou hij ook niet tegen zijn ooms vertellen. Niet dat hij echt daarheen zou gaan. Hij zou zijn ooms gewoon een berichtje sturen om te vragen of ze hem wilden dekken. Hij zou er wel iets van maken.

Ryan LaRosse
Ryan keek Kyra met een glimlach aan. Wacht maar, als hij het goede moment voor, dan zou hij op zijn knieën gaan voor haar en hopelijk onverwacht. Dat zou het mooist zijn. Zomaar ineens drukte Ryan een kus op haar wang. “Jazeker, dat kunnen we sowieso wel vaker doen. Er ook even lekker tussenuit. Ryan keek naar het kindje en glimlachte even. “Ach, die hebben er ook nog hun dagen tussen zitten. Het zijn nog kinderen.” Zei Ryan met een glimlach. Hij keek naar de vader die probeerde zijn kindje rustig te krijgen en wat te laten eten. Hij glimlachte even.

Kylian Santegoeds
“Dat heb ik nog niet vaker gehoord. Ik had gewoon gezelschap nodig.” Zei Kylian over de twee hondjes. Hij ging nu maar niet vragen waarom ze dat bij hem vond passen. Hij had het namelijk nog nooit eerder over hondjes gehad. “Dat verbaast me niks.” Zei Kylian, toen Esmé over haar werk vertelde. “Dat vind ik precies bij je passen.” Er verscheen een glimlach op zijn gezicht, maar die viel weg toen Esmé over het zwemmen begon. “Nee, ik zwem niet meer.” Zei hij kort. Hij wist niet of hij daar wel over wilde praten.


Stefan Bakker Nicols
“Natuurlijk kun je dat wel. Jij verdient een even grote kans als iedereen om naar school te gaan en een beroep te leren.” Zei Stefan. Daar stond hij voor. Onderwijs voor iedereen. Stefan glimlachte even toen de jongen zei dat hij het best zelf kon betalen. “Eerder zei je toch iets anders.” Daar zouden ze het later wel over hebben. Stef drukte vluchtig een kus op Brendons wang. “Ik kan het ruiken ja.” Zei hij. De geur die vanuit de keuken kwam was in de hal zelfs nog te ruiken. “Dit is Jake, hij is een van mijn leerlingen, alleen woont hij op straat en heeft hij geen familie meer.” Stefan keek Brendon aan. “Hij kan hier zo lang blijven als hij wil, nietwaar?” vroeg hij aan zijn man. Die zou het helemaal met hem eens zijn.

Elise Bakker

"Roan... Hoe kan ik weten wat ik fout doe als jij niet met mij wilt praten en mij alleen maar ziet als de grote boze boeman. Dan weet ik toch ook niet wat ik fout doe?!?
Ik wil dat we samen door een deur kunnen maar dat gaat niet als we dit niet uit kunnen praten." Ze zuchtte en stond vervolgens op. "Oke, prima, dan laat ik je met rust. Bel wel even je ooms dat je langs komt." Heel even bleef ze staan maar draaide zich toen toch om en liep naar huis. Via de keukendeur liep ze de woonkamer binnen.
"Nathan?!?" Ze moest aan iemand kwijt dat de zoon een hekel aan de had.

Noa Schilders

Noa hield de kop warme thee in de trillende handen geklemd maar zette het snel terug op tafel voor het om zou vallen. Ze deed der verhaal en luisterde naar het advies van der moeder. "Mam, het komt niet meer goed. Ik heb zijn vertrouwen geschaad. Hoe wilt Joel de hele situatie vertrouwen als ik hem niet vertrouw." Ze veegde ruw met de mouw de tranen weg. "Ik weet niet meer hoe ik dit goed moet praten, als het al goed komt."
Ze knikte. "Ik weet dat ik altijd welkom ben, dank je."


Jason

"Het was zeker gezellig en het eten heeft goed gesmaakt. Nogmaals bedankt voor de uitnodiging. De volgende keer zullen we jullie uitnodigingen."
Jsson keek om naar het stel met het gillende kind. "Wat moet je je als ouders doodschamen als je kind zo te keer gaat in een restaurant."
Hij mocht toch hopen dat de kind/kinderen die hij en Alyssa samen kregen beter gemanierd waren en niet zo tekeer zouden gaan.

Kyra Santegoeds

Kyra keek nog even naar Kylian, maar besloot het toen met rust te laten. Kylian zou heus wel weten wat hij deed. Zij moest zich gewoon concentreren op haar vriend en hun gasten. Dat was het beste wat ze op dit moment kon doen. De onverwachte zoen op haar wang verbaasde haar een klein beetje. Toch glimlachte ze naar haar vriend. "Ja dat moeten we zeker doen," dan was zij ook even verlost van al die paparazzi. Waar ze zo af en toe een klein beetje moe van werd. "Graag gedaan," zei ze tegen Jason. Het was altijd leuk om een keer wat met vrienden te doen. "Ik denk niet dat ze zich schamen, zoals Ryan al zei kinderen hebben ook soms hun dagen dat ze hun dag niet hebben," zei ze met een kleine glimlach. Elk kind zou wel eens een keer stennis schoppen en dat zouden ze niet altijd op een even goed moment doen. Ze zag Alyssa knikken, dat ze het er mee eens was.

Esmé Harrods

"Ik snap dat je gezelschap nodig hebt," zei Esmé zachtjes en ze keek naar haar glas. Ze wist dat het door haar kwam dat Kylian gezelschap nodig had. Zij had alles verpest. Haar ogen gleden naar het raam, ze wist niet zo goed wat ze nu moest zeggen. Ze wist niet eens of dit wel zo'n goed idee was. "Ja ik vond het ook wel bij mij passen," zei ze met een kleine glimlach. Ze vond haar baan heel erg leuk om te doen en zou hem niet zomaar opgeven. Ze zag hoe zijn glimlach weg viel, toen het over zwemmen ging en ze zuchtte eventjes. "Je kan gewoon gaan zwemmen, Kylian." Dat wou ze helemaal niet van hem afnemen, want ze vond dat juist leuk om te doen.

Jake Simons

Jake staarde zijn mentor eventjes aan, hij wou echt geen geld van zijn eigen mentor aannemen. Dat kon hij niet, hij nam van niemand geld aan. Hij had geleerd dat hij het dan ook terug moest betalen. "Ik weet dat ik verdien om naar school te gaan, maar ik hou niet van het aannemen van geld." Hij keek om zich heen, hij voelde zich niet zo op zijn gemak hier. Nog niet in ieder geval. Hij keek weer naar Stefan en haalde zijn schouders op. "Ik kan het voor een tijdje betalen en dan neem ik weer een tijdje vrij om weer geld te verdienen." Hij glimlachte. Hij kon heus wel bij blijven met alles, behalve met Engels dan. Hij keek even naar de andere man die aankwam lopen en zag dat zijn mentor die man een kus op de wang gaf. Hij rook ook een lekkere geur vanuit de richting van de keuken komen. "Ik heb vast wel ergens familie," zei hij tegen zijn mentor. "Natuurlijk mag hij hier blijven," hoorde hij de andere man zeggen en hij was toch wel een klein beetje opgelucht.

Nathan McBrown

Nathan had rustig gedoucht en niet echt meegekregen van wat er zich tussen Elise en Roan had afgespeeld. Hij was net beneden gaan zitten om naar zijn favoriete programma te kijken. Hij vond het best wel rustig in huis, hij wist niet waar Sean gebleven was. Hij wist ook niet waar Elise en Roan nou naar toe waren. Opeens hoorde hij zijn naam en draaide hij zijn hoofd naar Elise toe. "Wat is er?" Vroeg hij aan zijn vrouw en hij keek haar met een frons aan. Hij wist dat er iets mis was en dus wilde hij naar haar luisteren.

Ryan LaRosse
Ryan keek Jason aan, toen hij over het stel met het kindje aan het mopperen was. Kyra hielp hem mee door ook nog eens te zeggen dat kinderen niet altijd hun dag hebben. “Dus, drie tegen een Jason. Niet zo negatief tegen kinderen aankijken he.” Zei Ryan tegen Jason en grijnsde even. Hopelijk kwam het voorgerecht zo, want Ryan had honger! “Weetje, we moeten gewoon écht vaker met zijn vieren dingen samen doen. Zonder de rest van de familie. Lekker rustig. Misschien kunnen we in de zomer mooi met zijn vieren ergens een midweek op vakantie gaan ofzo.” Stelde Ryan voor.

Kylian Santegoeds
“Dat heeft iedereen. Daarom ben jij ook naar Ronald toe gegaan, nietwaar?” vroeg hij. Waarom bracht hij dit zelf eigenlijk op? “Sorry, dit had ik niet moeten zeggen.” Zei hij zachtjes en keek naar zijn handen. Nee, nu had hij het dadelijk alweer verpest, net zoals de vorige keer. Hij wist het ook altijd wel voor elkaar te krijgen.”Hoe bevalt het je tot nu toe? Zijn de kinderen uit je klas een beetje leuk?” vroeg hij. Toen ging Esmé door over het zwemmen, maar dit was iets wat Kylian gewoon totaal zou negeren. Daar wilde hij het absoluut niet over hebben.

Stefan Nicols Bakker
De jonge jongen hield niet van het aannemen van geld. Stefan glimlachte. “Dat begrijp ik helemaal. Het valt ook niet mee om zomaar geld aan te nemen.” Zei hij begrijpelijk. “Je hoeft je daar alleen echt geen zorgen om te maken hoor. Wat heb je aan geld als je het niet kan gebruiken?” Brendon vond het ook goed als de jongen hier bleef. Stefan glimlachte. “Zullen we eerst maar eens lekker gaan eten?” vroeg hij. “Jason, hoe verdien jij eigenlijk je geld? Want je zegt net dat je normaal gedeeltelijk werkt voor je geld zodat je weer een tijd naar school kan.”

Roan Walker
“Wat je fout doet, is mij achterna blijven komen en niet eens is een keer met rust laten.” Snauwde Roan naar zijn moeder toe. Roan liep direct de andere kant op, richting het centrum. Daar was veel meer te beleven. Alle winkels waren mooi nog open. En al helemaal toen Roan weer agenten rond zag lopen, kwam de adrenaline alweer in hem naar boven. Vooral de agent die altijd de pechvogel was om hem achterna te moeten rennen om te arresteren was er ook bij, Sven. Roan glimlachte. Hij liep de eerste de beste winkel binnen. Wat was dit nou weer voor winkel? Alleen maar sieraden. Roan zocht een stoere armband uit, een mooie bruine die van leer gemaakt leek te zijn. Hij trok het kaartje er af en deed de armband om. Op de weg naar de uitgang, zag Roan nog een redelijk mooie pet gevonden, waar hij ook weer het kaartje aftrok en hem andersom op zijn hoofd zette. Toen hij de deur uit liep, tegelijkertijd met een vrouw die twee kinderen bij had, ging het alarm natuurlijk weer af. De kassavrouw riep hen beide, maar Roans blik was gefixeerd op de agenten, die waren omgedraaid. Natuurlijk had Sven hem gezien en zette zijn sprint al in. Roan grijnsde gemeen naar hem, draaide zich om en zette het ook weer op een sprint. Maar dit keer was hij de niet vele oudere jongen te snel af door in één simpele beweging over een schutting heen te springen. Zo wist hij de agenten te ontkomen tot hij uiteindelijk in de tuin van zijn twee ooms wist te komen. Hij maakte met een bigsmile en de adrenaline nog helemaal in zijn lijf de achterdeur open en liep naar binnen toe. “He oompjes.” Zei hij vrolijk, daarna viel hem op dat er nog een jongen bij was. “Hey, wie ben jij?” vroeg hij aan de jongen die hij niet kende.

Jason

"Dat zeg ik ook helemaal niet. Je zou mij als klein kind ook niet mee willen hebben genomen naar een restaurant. Ik zeg alleen dat je als ouder dood zal schamen als je kind zo te keer gaat. Je hoopt als ouder ook op een rustig avondje uit zonder andere van last te zijn."
Hij dronk maar snel zijn glas leeg voordat die er nog iets "stoms" uit flapte.
Jason dacht na. "Je hebt gelijk, we moeten dit vaker doen. Het antwoord over de vakantie hou je te goed. Moet ik eerst voor in me agenda kijken welke weken ik vrij ben van de zomer."


Elise Bakker

Ze liet zichzelf met een zucht en een plof op een stoel van de keukentafel zaken. Ze keek op naar Nathan terwijl ze ruw de prikkende tranen in de ogen weg boende. Ze slikte even voor ze Nathan een antwoord gaf. "Roan!" "Ik.. Ik weet niet meer wat ik met hem aan moet. Het lijkt wel of... Ik kan het niet beter beschrijven dan haat. Hij luistert totaal niet meer naar me. Zeg je het een doet die het ander. Dit heeft niks meer met leeftijd te maken. Hij zei dat die naar Stef en Bren zou gaan maar dat ik wel de laatste plek waar die is. Ik ben bang dat die zich zo nog in de nesten werkt." Ze liet de hoofd op de armen zakken. Ze haalde de telefoon uit de zak. "Ik moet weten of Roan bij Stef en Bren is." en daarom stuurde ze de broer dan ook een berichtje. Stef, is Roan bij jou? XX Elise


Off: Niet meer Noa negeren. Femk!!!! :@

Kyra Santegoeds

Kyra keek naar het kindje, dat eindelijk een beetje rustig begon te worden. Het zag er zo schattig uit. "Daar heb je ook weer gelijk in, met een klein kindje kan je beter naar de mcdonalds gaan." Dan konden ze tenminste nog in de ballenbak spelen of buiten van de glijbaan af gaan. Dat was natuurlijk leuker voor de kinderen. Ze keek naar Ryan bij zijn voorstel en glimlachte lichtjes. Ja, haar familie was inderdaad veel te druk. De familie van Ryan was niet zo groot en daardoor veel rustiger. "Een keer op vakantie met zijn vieren moet wel lukken." Dat leek haar in ieder geval wel leuk. Het was gewoon gezellig om dat te doen.

Alyssa Nicols

Alyssa keek ook even naar het kindje, ze hoopte dat als zij ooit kinderen zou krijgen ze niet zo zouden worden. Daar zou ze waarschijnlijk heel slecht tegen kunnen. "Je hebt gelijk Kyra, de mcdonalds zou beter zijn." Ze glimlachte naar haar nichtje. Ze vond het echt gezellig om zo met zijn vieren te zitten. Ze keek naar Jason die gelijk over zijn agenda begon en ze dacht even na. "Ja daar moet ik zelf ook even naar kijken, maar met zijn vieren op vakantie lijkt mij wel heel leuk." Het zou in ieder geval veel rustiger zijn om met zijn vieren op vakantie te gaan in plaats van als ze met de hele familie gingen.

Esmé Harrods

Esmé keek Kylian aan, toen hij over Ronald begon. Ze had Ronald niet om dat ze gezelschap nodig had. Ze keek hem alleen maar aan en zei er eigenlijk niks over. "Nee dat had je inderdaad niet moeten zeggen," zei ze tegen hem. Ze zei er voor de rest niks meer over. Ze wou helemaal niet over Ronald praten en dat ze hem eigenlijk helemaal niet leuk vond. Daarna ging het verder over haar werk en ze besloot daar maar op door te gaan. "Het bevalt mij heel erg goed, de kinderen zijn echt geweldig en zijn allemaal lief. Ze hebben mij natuurlijk wel eerst uitgetest, maar ik ben volgens hen allemaal een goede lerares." Dat vond ze wel fijn om te weten. Ze vond het alleen jammer dat Kylian niet op het zwemmen door ging, ze wou er eigenlijk verder over door gaan. Alleen ze hield wijs haar mond.

Jake Simons

Jake schudde zijn hoofd, hij hield echt niet van om geld aan te nemen. "Dus doe ik het ook liever niet," zei hij koppig tegen zijn mentor. Hij keek nog steeds om zich heen, hij vond het nog steeds raar om bij zijn mentor thuis te zijn. "Je hebt niks aan geld als je het niet kan gebruiken," antwoordde hij. Hij haalde een hand door zijn haar heen en keek om zich heen. Hij keek even naar de andere man die knikte, toen Stefan zei dat ze eerst maar moesten eten. Jake zelf vond dat ook wel een goed idee, hij had best wel honger. "Ik heb een bijbaantje in de muziekwinkel, zo verdien ik mijn geld." Zo kon hij ook naar school gaan. Alleen het verdiende niet heel erg goed en dus verdiende hij niet genoeg. Opeens kwam er een andere jongen binnen die hij niet kende en die gelijk vroeg wie hij was. "Ik ben Jake," stelde hij zich dan ook voor aan de vreemde jongen.

Nathan McBrown

Nathan stond op en ging bij Elise aan de keukentafel zitten en keek om zich heen. Roan was niet mee naar binnen gekomen, dat was blijkbaar ook het probleem, want daarna begon er een hele preek over Roan. "Hij gaat waarschijnlijk gewoon door een bepaalde fase," zei hij om Elise wat gerust te stellen. Hij haalde een hand door zijn haar, hij wist ook niet wat hij hier mee aan moest. Hij had Roan nog nooit zo meegemaakt en vooral niet tegen Elise. Hij had niet verwacht dat het verlegen bange jongetje zo op zou groeien. "Misschien is hij wel bij Bren en Stef en sprak hij wel de waarheid. Maar controleer het maar voor de zekerheid." Hij vond het ook wel wat voor Roan om ergens anders heen te gaan.

Roan Walker
Met een chagrijnig gezicht zat Roan in de auto. Zijn ouders vonden dat hij per se mee op feest moest. En ze wisten nog wel dondersgoed wat voor een hekel hij aan die blauwe had. Aangezien Joel er zelf zo een was, zou het wel wemelen van die blauwe mensen. Alleen bij die gedachte al vluchtte Roan liever de andere kant op. Want wie weet wat ze zouden doen als ze hem zouden zien. Zijn familie wist niet dat hij een bekend gezicht had op het politie bureau. Ja, Joel wel, maar die verzweeg het. Die wilde hem graag ‘helpen’ zonder dat de andere het zouden weten. Dan had je ook nog die andere, Sven, die altijd aan hem overgelaten was. Die had zeker de beste conditie om hem achterna te komen. Of die was niet bang of wat voor andere reden ook.  Toen ze eindelijk aan waren gekomen, stapte Roan uit en wachtte ongeduldig tot de deur voor hen open werd gemaakt. Ze werden hartelijk begroet door Joel. “Heey Roan, leuk dat je toch komt.” Hoorde hij Joel tegen hem zeggen. Roan mompelde wat en liep naar binnen toe, waar het, zoals hij had verwacht, vol zat van de blauwe. Allemaal bekende gezichten, die hem ook toeknikte alsof ze de oudste vrienden waren. Roan keek de andere kant op. Nee, hij voelde zich totaal niet op zijn gemak.

Joel
Met een biertje in zijn hand was Joel vrolijk aan het bijkletsen met een paar collega’s. Sven was er, en zijn oude vriendinnen waar hij eerst mee werkte en natuurlijke oude studiegenoten die op hetzelfde bureau werkten als hij. En natuurlijk hadden ze het over de probleemgevallen die vaker terugkwamen. Niet dat hij over Nigel of over Roan zou beginnen, die twee kwamen als het goed is ook, al wist hij het niet zeker. Toen de bel ging, liep Joel naar de deur om zijn bezoek binnen te laten. Hij begroette de McBrowns vrolijk en was eigenlijk nog wel verbaasd Roan te zien. “Kom binnen, willen jullie wat drinken?” vroeg hij aan de familie.

Kylian Santegoeds
Kylian lag languit op de bank. De afgelopen week was hij niet komen werken. Ziek gemeld. Niet dat hij echt ziek was. Dan moest hij ook nog eens bij Joel op feest. Hij ging graag naar Joel en Noa, maar hij zat nu echt niet op die drukte te wachten. En als er nu paparazzi achter Kyra aan zou komen, wist hij al helemaal niet wat hij zou gaan doen. Zelfs zijn puppy’s die al behoorlijk begonnen te groeien konden hem niet opvrolijken. Hey Kyra, zijn jullie al bij Joel? Kyra zou hem wel begrijpen, dacht hij. Die wist vast wel dat hij behoefte had aan rust, vooral op een feestje. Die wist ook wel dat hij het er liever niet over had. Hij zou dan ook wachten tot hij zeker wist dat zij er al waren.

Kim Jacobsen
“Nigel, Sammy, zijn jullie bijna klaar. Dan gaan we zo naar Joel.” Riep Kim naar boven toe, waar haar twee zoontjes zich aan het klaarmaken waren. Ze hadden nog alle tijd. Al snel kwam Sammy naar beneden met totaal niet passende kleding. Kim glimlachte. “Vind je dat mooie feestkleding? Dat t-shirt is best vies. Kijk er zit een vlek op.” Zei ze tegen hem en wees naar een vlek. Sammy glimlachte eventjes. “Ik zie het. Ik ben zo terug.” Zei het kleine jongetje, die zo graag wilde laten zien wat hij al allemaal zelf kon dat Kim zijn kleren niet eens meer voor hem klaar mocht leggen. Ze wist hem alleen iedere keer nog zo om te praten om wat anders aan te doen dat hij toch het gevoel had dat hij het alleen deed. “Nigel, hoe ver ben je?” riep ze naar boven.

Stefan Bakker Nicolsen
Gisteren was het weer mis gegaan tijdens de les. Er was iets met zijn nichtje gebeurd wat Stefan tijdens de les via een sms achter was gekomen. Hij was er zo door geschrokken dat het weer ineens een stuk slechter met hem ging. Dat zorgde ervoor dat hij weer een paar dagen in die verdomde rolstoel moest zitten. Maar vandaag niet. Vandaag had hij krukken bij, waar hij altijd nog op kon leunen als zijn benen weer aan het trillen waren. Morgen zou hij er meer van voelen, maar dan was het toch zaterdag. Dat was niet zo erg. “Jason, ga jij ook mee op feest. Of blijf je liever thuis?” vroeg hij aan de jongen, die al een aantal dagen als gast bij hen was. Daar moest hij het met Brendon vandaag of morgen eens over hebben. Hij zou er graag nog wel een pleegkind bij willen hebben. Waarom dan niet Jason?


Of: Kay en Ryan doe ik later. Miss dat ikdaarmee op jullie posts kan reageren?

Elise

Elise zuchtte. Ze had de chagrijnige blik van de jongste zoon wel gezien, maar ze had er op gestaan dat die mee ging naar Joel. Ze hadden nog steeds ruzie en wat de redden was van Roan zijn gedrag begreep ze nog altijd niet. Ze maakte zich alleen maar zorgen om hem. Ze had het al besproken met Nathan maar dat had er ook niet echt gerustgesteld. Ze stapte uit zodra ze arriveerde, waar ze hartelijk werden begroet door Joel. "Hoi. Gefeliciteerd!" Ze liep door naar binnen voordat ze zijn kaart zou overhandigen. "Nee, dank je.", antwoordde ze op de vraag of ze iets te drinken wilde. Ze keek om zich heen maar zag geen bekende.

Nigel

Nigel liep naar het trapgat waar die half hangend met zijn been in zijn broekspijp stond. "Mama, rustig! Ik kom eraan! Kan niet heksen!" Hij hees zijn broek verder op terwijl die door hinkelde naar de badkamer. Hij rolde met zijn ogen. Waarom moest die opschieten als ze broertje ook niet klaar was. Daarbij zou Nina hun ophalen en die was er ook nog niet. Hij vroeg zich af of zijn vader zich durfde te vertonen maar hij durfde er ook geld op in te zetten dat Noa hem gevraagd had om niet te komen. Het duurde minstens nog een kwartier voor die beneden kwam. "Ben al klaar! Zullen we gaan? Is Nina er al?"

Noa

Noa had zo lang mogelijk op bed gelegen. Op advies van de dokter, maar ze voelde zich eigenlijk ook niet zo lekker. Ze was zich ook doodgeschrokken na gister. Maar ze stond er op om zich te vertonen tijdens het feestje. Joel was jarig! Ze had hem vanmorgen nog wel verrast met een ontbijtje en natuurlijk zijn cadeau. Ze stond op, friste zich op en liep vervolgens naar beneden waar het huis al aardig volstond met visite. De familie McBrowns kwam net binnen die ze mooi nog kon begroeten. Ze sloeg de armen om Joel heen en fluisterde: "Vermaak je je een beetje?"

Nathan McBrown

Nathan keek naar Elise die een zucht slaakte. Hij wist dat ze zich zorgen maakte over Roan. Zelf snapte hij niet waarom Roan op dit moment chagrijnig keek, wat was er gebeurd met dat verlegen jongetje? Hij glimlachte, toen Joel open deed. "Gefeliciteerd Joel," zei hij tegen de vriend van zijn nichtje. Hij stapte naar binnen en legde een hand op de onderrug van Elise om haar te proberen een klein beetje gerust te stellen. "Ik wil wel wat drinken," zei hij met een glimlach tegen de jongen.

Kyra Santegoeds

Kyra wreef in haar ogen, ze was de laatste paar dagen heel erg moe. Ze had dan ook best veel shoots achter elkaar gehad en misschien was het een beetje te veel van het goede geweest. Ze zat nog steeds te piekeren of ze wel naar Joels feest moest gaan. Maar ze wou heel graag weten hoe het me Noa was, het smsje dat ze gisteren gekregen had was ze best wel van geschrokken. Ze hoorde haar mobieltje trillen, ze stond op van de bank en liep naar de tafel waar ze haar mobieltje had laten liggen. Ze zag het smsje van haar broer. Hey Kylian, nog niet. Ga je naar Joel? We kunnen je wel ophalen als je dat wilt? Ze verzond het smsje, ze wist dat Kylian zich helemaal niet goed voelde sinds hij gehoord had dat Esmé ging trouwen. Zelf vond ze dat Esmé zoiets niet kon maken, maar ze wou zich er ook niet te veel mee bemoeien. Maar het maakte haar een klein beetje boos, omdat ze Kylian niet zo verdrietig wou zien. "Ryan, zullen we zo gaan?" Vroeg ze aan haar vriend.

Jake Simons

Jake vond het nog steeds raar om bij zijn mentor in huis te zijn. Hij was hier nog wel steeds als gast, maar hij kon natuurlijk ook weer weg gaan als hij het wilde. Maar het vond het wel fijn om het warm te hebben als hij lag te slapen. Maar hij vond het nog steeds raar om zo maar bij iemand thuis te zijn. Hij had tot nu toe altijd alleen gewoond en dus was het vreemd om weer met mensen te wonen. "Ik ga wel mee," zei hij met een glimlach. Hij had echt geen zin om alleen hier in huis te blijven, dadelijk brak hij wat hier en dan zou hij niet weten hoe hij dat uit moest leggen. Hij wist dat Nigel ook zou komen, hij mocht dat joch nog steeds niet, maar alleen thuis blijven leek hem ook helemaal niks.

Alyssa Nicols

Alyssa stapte onder de douche vandaan, ze was iets later wakker geworden dan normaal en vond dat ze eerst moest douchen voor ze naar de verjaardag van Joël ging. Ze droogde zich snel af en daarna kleedde ze zich snel aan en deed ze haar haar. Daarna liep ze de badkamer uit. Ze wou nu wel snel vertrekken naar de verjaardag. "Jason, ik ben klaar. Ben jij ook klaar?" Riep ze naar beneden, ook al wist ze niet eens zeker of Jason wel beneden was. Ze dacht van wel, maar daar zou ze zo wel achter komen.

Kim Jacobsen Schilder
Net na Sammy kwam ook Nigel beneden. Het was in huis allemaal toch een stuk beter geworden sinds Daan weg was. Kim voelde zichzelf daar ook een stuk fijner door. Ze wist dat Noa Daan gevraagd had om weg te blijven, maar of dat ook zou gebeuren was een tweede. Daan stond er al om bekend dat hij vaak feestjes kwam verpesten. Dat had hij op haar verjaardag ook wel eens gedaan. “Nina is er nog niet, maar ze kan ieder moment hier zijn.” Zei ze tegen Nigel. Op dat moment werd er getoeterd buiten. “Daar zul je haar hebben. Wie geeft het cadeautje?” vroeg ze. “Mag ik dat doen?” vroeg het kleine piepstemmetje van Sammy. “Als Nigel dat ook goed vind en anders kunnen jullie het samen geven.” Zei ze tegen haar zoons.

Joel
Joel glimlachte naar de McBrowns toen ze binnen kwamen. “Biertje, Nate?” vroeg hij. “Of liever nog iets anders?” Sommige vonden het misschien nog wat vroeg voor biertjes, al vond Joel het wel bij feestjes horen. Niet dat hij zoveel dronk. Op zijn eigen feestje moest je wel aanspraakbaar blijven. Ineens kwam Noa om zijn nek hangen. Joel draaide zich om en keek Noa aan. “Zolang jij niets doet en rustig blijft zitten, vermaak ik me prima.” Zei hij en drukte een kus op haar wang. “De dokter heeft ook gezegd dat je rust moest houden.”

Ryan LaRosse
Ryan deed nog wat gel in zijn haren en liep de trap af. Volgend weekend ging het gebeuren. Dan zouden ze naar Italië gaan. Hij was er daardoor al de hele week niet bij met zijn gedachtes. Ze hadden al zo’n drukke week en de helft van de tijd dacht hij aan Italië en wat hij hoopte dat daar zou gaan gebeuren. Hij moest dat nu alleen even aan de kant zetten. Of een poging doen tot. “Ja, we zullen gaan.” Zei hij toen Kyra hem vroeg of ze al gingen. “Komt Kylian ook?” vroeg hij aan haar. Ryan zag Kyra een sms versturen en vervolgens ging haar mobieltje weer. “Wat zegt hij?”
OOC: Kylian stuurt een smsje dat hij het heel fijn zou vinden als ze hem even ophalen.

Stefan Bakker Nicols
Stefan klapte een keer vrolijk in zijn handen. “Leuk! Dan kun je ook meteen de rest van de familie ontmoeten. Nigel is er alleen waarschijnlijk ook. En Roan, die vond je wel aardig toch? Had je Alyssa ook al ontmoet? Onze dochter?” vroeg hij. Hij wilde er alles aan doen om het Jake naar zijn zin te laten hebben. Dan zou hij dadelijk eerder ja zeggen als Brendon en hij hem vroegen om voor altijd bij hun te komen wonen. Zo gemakkelijk als het voortaan ging rolde Stefan met zijn rolstoel achter hun busje in. Brendon en Jake stapte voorin in en niet veel later kwamen ze aan bij het huis van Noa en Joel. “Kan iemand even op de bel drukken?”

Elise

Ze voelde Nathan's hand op de onderrug. Ze keek hem even met een glimlach aan. Ze hoopte alleen maar dat het gezellig zou blijven. Hun familiefeestjes kende gebeurde er altijd wel wat.
Ze haalde het cadeautje voor Joel uit de tas. "O Joel?!? Voor ik het vergeet. Fijne verjaardag en hopelijk kan je er zelf wat leuks mee halen." Ze overhandigde Joel de kaart. Ze zag dat de nichtje zich bij hun had gevoegd. Ze wisselde even wat blikken. Ze vond Noa er slecht uit zien maar begreep ook wel dat ze er niet op zat te wachten om op bed te liggen als je een huis vol visite had.

Jason

Jason was aan de keukentafel achter zijn laptop bezig met de boekhouding. Hij hoorde Alyssa van boven roepen of die klaar was. "Bijna! Even de laptop opruimen." Hij stond op, zette de laptop uit en ruimde hem op om vervolgens naar boven te lopen. "Ook goedemorgen." en gaf er een kus. "Geef me even om me op te frissen dan kunnen we zo gaan. Je ziet er trouwens zo als altijd leuk uit. Heb je dat niet laatst nieuw gekocht?"

Nigel

"Aan jou de eer!" Nigel sloeg een zucht. Hij pakte ze jas en trok ze schoenen aan en stapte vervolgens bij Nina in de auto met alleen een vlugge "Hoi!" Nina was inmiddels uit gestapt om de moeder en jongste broertje te verwelkomen. "Ik mis iemand.", merkte Nigel droog op.
Hij doelde op Nina's vriend die ze de laatste keer op de bbq hadden ontmoet. "Kean moest werken, als je dat bedoeld. Jullie krijgen de groeten van hem."

Noa

Noa zuchtte. "Weet ik! Ik hou me rustig. Beloofd! Ik ga alleen niet de hele avond in me bed liggen als ik een huis vol visite heb." Ze gaf Joel een kus. "Als jij voor de McBrowns wat te drinken wilt inschenken dan zal ik de deur open doen." Ze had vanuit de ooghoeken als ze het goed had gezien, het busje van Stef en Brendan zien rijden.

Nathan McBrown

Nathan gaf Elise een glimlach terug, hij hoopte dat ze zich wat minder zorgen ging maken om Ryan nu ze wat afleiding kreeg. Het was voor haar ook fijner als ze een beetje kon relaxen. Hij keek weer naar Joël en dacht even na over wat hij wou drinken. "Ja een biertje klinkt goed." Hij wist dat het misschien nog wat vroeg was voor een biertje, maar dat maakte hem niet zo heel erg veel uit. Hij zag hoe Elise hun cadeautje gaf en glimlachte. "Ja koop er iets leuks voor," zei hij nog na Elise. Hij voelde zich altijd veilig om geld te geven, dan kon iemand zelf wat kopen wat die graag wou. Hij keek naar zijn nichtje die toen verscheen, ze zag er niet heel goed uit. Alleen hij snapte wel waarom ze erbij wou zijn. "Je hebt ons best laten schrikken, Noa." Zei hij tegen zijn nichtje en hij glimlachte even naar zijn nichtje. Hij was blij dat ze tenminste al uit bed was, ook al mocht dat waarschijnlijk niet.

Alyssa Nicols

Alyssa glimlachte, terwijl ze haar shirtje glad streek. Ze hoorde dat Jason zijn laptop weg zou doen en daarna konden ze gaan. Ze hoorde hem naar boven lopen en daarna kreeg ze een kus. "Goedemorgen, sorry dat ik wat later op ben." Ze was gisteren misschien iets te laat naar bed gegaan. Ze glimlachte lichtjes en knikte. "Fris jij je maar even op, dan gaan we gelijk daarna." Ze wou naar beneden lopen, toen ze hoorde wat Jason zei en glimlachte naar hem. "Ja dit heb ik pas nieuw gekocht, bedankt voor het compliment." Ze drukte nog een kus op zijn lippen en glimlachte. "Ik ga alvast naar beneden, ik zie je zo." Dan konden ze naar Noa gaan. Ze had het gevoel dat ze eigenlijk al te laat waren.

Kyra Santegoeds

Kyra haalde een hand door haar blonde haren en glimlachte lichtjes, toen Ryan de kamer binnen kwam. Volgend weekend zouden ze naar Italië gaan en ze hoopte dat ze dan weer wat kon ontspannen. Het was een veel te drukke week geweest en ze hoopte dat het deze week wat rustiger was. "Ry, deze week wordt niet zo druk als vorige toch? Want ik ben echt moe door vorige week," zei ze tegen haar vriend. Ze keek even naar haar mobiel, ze had nog steeds niks terug van haar broer en haalde dan ook haar schouders op. "Ik weet niet of hij komt, ik zal het ook snappen als hij niet kon." Dat zou ze heel goed snappen, maar het zou wel een goede afleiding zijn voor haar broer. Dan kon hij Esmé misschien een klein beetje vergeten. Ze hoorde haar mobiel af gaan en keek naar het berichtje van haar broer. "Hij zegt dat hij graag met ons mee wil rijden, dat had ik hem gevraagd. Dat vind je toch niet erg?" Ze vond het ook zo sneu om haar broer alleen naar een verjaardag te laten gaan.

Jake Simons

Jake keek naar zijn mentor, die vrolijk in zijn handen klapte. Hij kon de hele familie ontmoeten. Hoe groot was hun familie wel niet? Wou hij dat wel weten? "Ja leuk," zei hij zachtjes. Hij hoopte dat er niet te veel mensen waren, daar was hij al helemaal niet aan gewend. Hij wist niet eens hoe zijn eigen familie in elkaar zat. "Ja ik vond Roan wel aardig en jullie dochter heb ik ook ontmoet." Hij wist niet wat hij moest voorstellen bij de familie van zijn mentor. Hij zat dan ook stilletjes in het busje en keek naar buiten. Al snel waren ze bij het huis van Noa en stonden ze voor de deur. "Ja ik druk wel op de bel," hoorde hij Brendon zeggen en daarna drukte de andere man op de bel en hij keek een beetje naar zijn voeten. Hij hoopte dat Nigel er nog niet was, want hij wou echt dat joch niet zien, terwijl hij zijn eerste indruk maakte van de familie van zijn mentor.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella kwam de woonkamer binnen, ze wist wat er met Kylian gebeurd was en ze was er niet heel blij mee. Haar zoon was al weer verdrietig en ze hoopte dat het sneller beter ging dan de vorige keer. Ze zuchtte eventjes en haalde een hand door haar haar heen. "Kay, misschien moeten we nu maar gaan. Dadelijk zijn we daar als laatste." Niet dat ze dat nou zo heel erg vond. Het was altijd fijner als de hele familie er al zat.

Joel
Joël nam het cadeautje aan. “Dat komt wel goed. Er is genoeg waar Noa en ik nog geld aan moeten besteden.” Zei Joël tegen Elise, doelend op de tweeling natuurlijk. Joël zuchtte, toen Noa naar de deur toe liep. “Daarna ga je zitten, Noa. Je mocht niet te veel doen van de dokter.” Zei hij tegen zijn vriendin. Die bracht zichzelf zo alleen maar meer problemen. Hij pakte het drinken voor de familie McBrown. “Ro, wil jij ook iets?” vroeg hij aan de jongen die al onderuitgezakt op de bank zat. “Biertje.” Mompelde de jongen. “Je krijgt er één vandaag Ro. Je bent nog geen achttien.” Zei hij tegen de jongen en gaf hem vervolgens zijn biertje.

Kim Jacobsen
Kim begroette haar dochter vrolijk en stapte mee voorin de auto. “Je vader komt niet hoor, je had hem gerust mee kunnen vragen.” Zei ze tegen haar dochter. Ze zag het haar ook nog wel zeggen dat Kean moest werken, alleen maar omdat Daan ook kwam. “Riemen aan, jongens.” Zei ze met een blik naar achteren. Het duurde niet lang voor ze bij Noa aan kwamen. Het was ook helemaal niet zo ver rijden. Brendon en Stefan werden met een onbekende jongen binnen gelaten toen zij aan kwamen rijden waardoor zij ook nog mooi mee naar binnen konden glippen.

Ryan LaRosse
Ryan glimlachte. “Deze week is er één shoot en één reclame filmpje wat opgenomen moet worden. Dat is alles. Daarna kunnen we in Italië lekker rusten.” Zei hij tegen haar. Ryan schudde haar hoofd. “Dat is geen probleem. We hebben toch plek genoeg en dan hoeft hij ten minste niet alleen te komen.” Zei hij. Wat hem betreft verbleef Kylian zelfs tijdelijk bij hun in huis, maar dat had de jongen zelf al niet gewild.


Stefan Bakker Nicols
Stefan glimlachte. “Ze zijn misschien even wennen, maar dat komt wel goed.” Brendon drukte op de bel, waarna Noa op maakte. “He Noa, je ziet er moe uit. Je hebt ons echt vreselijk laten schrikken.” Zei Stefan. In zijn rolstoel rolde hij naar binnen toe. Hij keek even achter zich. “Kom maar Jake, als je weer naar huis wil, dan moet je het zeggen. Dan gaan we.” Zei hij tegen de jongen, die hij daarna ook aan Noa voorstelde.


Kay Santegoeds
“Ja, we zullen gaan. Het zal wel al druk zijn bij Noa en Joël.” Zei hij. Hij wist zeker dat Joël ook veel van zijn collega’s uitgenodigd zou hebben. “Ik rij wel.” Zei hij en pakte de sleutels uit de la. Hij vond het wel weer gezellig om met zijn allen bij elkaar te komen. En schijnbaar hadden Stefan en Brendon ook al langer een logé in huis. “Is het trouwens waar dat Stefan en Brendon een logé in huis hebben?” vroeg hij aan Isa. Die zou het wel zeker weten. Dat zou wel leuk voor ze zijn.

Jason

Jason kuste Alyssa. "Maakt niet uit. Je verdiend het om ook een keer uit te slapen. Hopelijk heb je lekker slapen." Jason knikte. "Ik schiet al op." Jason glimlachte. "Graag gedaan, het staat je echt goed." Ze kuste elkaar even waarna Alyssa naar beneden liep en hij zich snel opfriste en een ander shirt aantrok. Sneller dan die zelf had verwacht liep die weer naar beneden. "Ik ben klaar, jij ook? Dan kunnen we gaan."

Elise

"Kijk maar waar je het aan besteed. Of kom er iets leuks voor je zelf voor." Ze hoorde Roan om een biertje vragen. Ze wilde de mond opentrekken maar hield zich wijselijk in. Geen geruzie nu. Al had ze liever niet dat Roan dat biertje zou krijgen. In haar ogen had die mazzel. Ze zag de broer en zwager vlak binnenkomen maar daar op volgende de familie Schilder. Ze begroette ieder. Ze zag Stef in ze rolstoel zitten. Waarom had ze ook niet anders verwacht?

Noa

Noa dankte voor het cadeautje, meer omdat Joel zei dat ze het goed konden gebruiken voor de tweeling. Ze zou hem er nog wel op wijzen dat die er voor zichzelf wat leuks van moest kopen. Noa keek om naar Joel. "Ja, doe ik!" Het kwam er snauweriger uit dan dat ze bedoeld had. "Sorry! Zo bedoelde ik het niet." Ze deed de deur voor Stef en Bren open. Noa keek de oom met een blik aan van: Zou het? "Sstt!! Ik weet het, maar gun ieder een fijne avond. daar hoort op bed liggen niet bij. Kom verder." Noa slikte. "Vooral mezelf." Ze zag de moeder, zus en broertje aankomen waardoor ze de deur open liet.

Nina

Nina haalde de schouders op. "Kean moest werken, anders had ik hem wel meegevraagd. Of pap nou zou komen of niet." Ze wachtte tot iedereen zat en reed toen weg, op weg naar Noa en Joel. Al vrij snel kwamen ze aan. Het was niet ver van de ouderlijke huis. Ze stapte uit en trok een sprintje zodat de deur niet dicht zou vallen voor hun neus.

Nathan McBrown

Nathan zag dat Elise het moeilijk vond om niks te zeggen over dat Roan om een biertje vroeg, maar Joël zei er al wat van. "Ja daarna wordt het gewoon cola of iets anders." Voegde hij er aan toe. Hij zou er zeker ook op gaan letten. Hij wou eigenlijk ook niet dat Roan aan de alcohol ging, maar om er nou te veel tegenin te gaan had hij geen zin in. De jongen was de laatste tijd al zo vijandig, vooral tegen Elise. Iets wat hij helemaal niet snapte. Elise had juist het beste voor met Roan. Hij zag Stefan in zijn rolstoel binnen komen en schudde zijn hoofd. "Hey Stef, hoe gaat het?" Vroeg hij met een glimlach.

Kyra Santegoeds

Het was niet zoveel dat ze deze week moest doen, een shoot was tenminste zo voorbij. Maar een reclame filmpje zou wel even duren. Als ze niet precies kregen wat ze wouden, dan was ze wel even bezig. "Dat valt wel mee, ik had meer verwacht." Zei ze met een glimlach tegen haar vriend. "Ja uitrusten in Italië heb ik wel behoefte aan," ze had er echt heel erg veel zin in. En ze wist dat Ryan er ook veel zin in had. Ze was wel toe aan een vakantie en dat bleek ook wel, want waarom was ze anders zo moe. "Inderdaad, zullen we dan nu maar gaan?" Ze stuurde naar Kylian dat ze er aan kwamen. "Laten we maar weer bij mijn gekke familie op bezoek gaan." Zei ze plagend, ze meende het niet, maar vond het grappig om te zeggen.

Jake Simons

Jake keek naar de deur die open ging en hij slikte even. "Ja ik wen er vast wel aan," mompelde hij. Hij wist alleen niet hoe groot deze familie precies was. Hij had in de tijd dat hij bij Stefan en Brendon in woonde al zoveel namen gehoord dat hij er van in de war was geraakt. Hij zag hoe Stefan zijn rolstoel naar binnen reed en stapte toen achter Brendon aan naar binnen. "Ja dan zal ik het zeggen," zei hij. Maar dat vond hij niet kunnen dit was de familie van zijn mentor. Hij moest het maar gewoon uitzitten en dat zou hij ook doen. "Hallo," zei hij als begroeting tegen Noa, toen Stefan hen aan elkaar voorstelde.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella glimlachte, toen Kay zei dat ze zouden gaan. Dan waren ze misschien niet de laatste die aan zouden komen. "Is goed, rij jij maar." Dat vond ze helemaal niet erg. Zelf kon ze ook wel rijden, maar meestal reed zij terug als Kay wat gedronken had. Ze wachtte tot hij de sleutels had gepakt en toen begon hij over de logé bij Bren en Stef. "Ja ze hebben een logé in huis, een jongen uit de klas van Stefan. Blijkbaar woonde hij in een kraakpand voordat Stef hem in huis haalde." Ze had het zo zielig gevonden voor de jongen, ook al had ze hem nog nooit gezien. Toen Bren haar het verhaal vertelde had ze het als nog heel zielig voor de jongen gevonden.

Alyssa Nicols

"Ik heb heel lekker geslapen," zei Alyssa met een glimlach tegen Jason. Ze had hem terug gekust en daarna geantwoord. Het was echt lekker geweest om even uit te kunnen slapen. Vooral op een dag waarop ze vrij was. "Dank je," zei ze met een glimlach, toen Jason zei dat haar kleren haar goed stonden. Hierna was ze naar beneden gelopen. Ze liep de woonkamer in om haar tas te pakken en ze glimlachte. Daarna kwam Jason al vrij snel binnen. "Ja ik ook, laten we maar gaan dan." Hierna liep ze naar buiten, naar de auto toe.

Roan McBrown
Roan rolde met zijn ogen. Joël had hem toch zeker gevraagd wat hij te drinken wilde. Hij had niet gezegd dat hij nier voor bier mocht kiezen. En trouwens, hij was toch 17! Een paar maanden geleden was er geen probleem dat hij mocht drinken, maar nu met die nieuwe regel. En zijn ouders gingen er nog zo serieus op in.”Ja pap, nu weet ik het wel.” Snauwde hij naar zijn vader toe. Dit was gewoon echt oneerlijk. Dachten ze soms dat hij hetzelfde zou doen als zijn oom ooit eens gedaan had? Echt niet! Hij kende zijn grenzen wel. Waarom moesten zijn ouders nu echt alles denken te bepalen voor hem? Kon hij niet nu gewoon al weg gaan? Hij keek op toen zijn twee ooms binnen kwamen. Eindelijk! Hij had liever gehad dat hij door die twee geadopteerd was. Die waren ten minste hetzelfde als hij. Dan werd alles een stuk makkelijker. “Hey Jake.” Zei hij vrolijk en stak zijn hand naar de jongen op.

Ryan LaRosse
Ryan glimlachte. “Je hebt wel een keer een rustige week verdiend, vind je niet? Vergeet niet dat we in Italië ook een paar shoots hebben he.” Zei hij en drukte een kus op haar wang. Maar die shoots waren er ook maar twee. Dus dat was ook zo gebeurd. Niet dat hij dat nu nog zou zeggen. Er zouden ook foto’s gemaakt worden en gefilmd worden in één van de restaurants wat hij nu al helemaal geregeld had. Zo’n moment moest toch wel vast worden gelegd, vond hij dan. “Ja, we zullen gaan.” Zei hij met een glimlach. Ryan trok zijn jas aan en haalde de autosleutels uit de la.


Stefan Bakker Nicols
Stefan glimlachte. “Ik had ook niet anders van je verwacht, Noa. Ik zou precies hetzelfde doen.” Zei hij. Met alle gevolgen van dien. Dus ook als hij daarna weer even helemaal niets kon doen. Een voordeel van een rolstoel was dat iedereen je hielp, zelfs onbekende. Een nadeel was, dat je zoveel hulp soms ook echt nodig had. Afhankelijk zijn van andere, daar had Stef een hekel aan. Hij zag hoe Roan chagrijnig onderuit op de bank lag, met zijn blik gericht op de collega’s van Joël. Maar toen hij Jake zag, leek de jongen op te leven. Stefan keek naar Brendan. Hij wilde er iets over zeggen, maar schudde toen zijn hoofd. Het ging hem allemaal niks aan.

Kay Santegoeds
OOC: Klopt eigenlijk niet wat Isa denkt, Kay drinkt niet meer :p
IC: “Volgens mij is het voor Bren en Stef ook maar veel te stil in huis, zo met zijn tweeën. Ik vind het ook echt iets voor hen.” Zei hij met een glimlach. Soms vond hij het bij hen in huis ook wel wat stilletjes worden. Al was Kylian er de laatste tijd vaak genoeg bij. Dan bracht hij altijd zijn hondjes mee, en was het ook gelijk heel druk. Al was dat altijd wel gezellig. Het duurde niet lang voor ze bij Joël en Noa aankwamen. Isa zou de kaart met wat geld erbij geven. Kay had al gelijk gezien dat de auto van Kyra of die van Kylian er allebei nog niet stonden.

Joël
Joël keek naar Elise en Nate. “Geen zorgen. Politie genoeg om hem in de gaten te houden.” Zei hij tegen ze. Natuurlijk was het als geintje bedoeld. Op het gedeelte dat Roan niet meer alcohol zou krijgen na dan. Want dat was natuurlijk wel serieus. “He Sean. Kun jij even in de keuken komen helpen met de hapjes?” vroeg hij aan de jongen. Dan hoefde Noa dat niet mee te doen. De jongen liep met hem mee naar de keuken. “Kun jij vast kaasjes snijden?” vroeg hij aan de jongen. Toen de twee nog niet zo lang aan de slag kwamen, kwam Sven binnen met de vraag of hij ook kon helpen. “Ja, als jij vast de worst kan snijden.” Zei hij.

Jason

Jason knikte. Hij had zijn spullen gepakt, zijn schoen en en jas aangetrokken en vervolgens gewacht tot Alyssa klaar was, zodat die achter haar de deur kon sluiten. Hij klikte de auto open, stapte in en reed vervolgens richting Noa en Joel. Niet veel later kwamen ze daar uit. Hij stapte uit en liep vervolgens samen met Alyssa naar de deur en belde aan.

Sean

Sean zag het gezicht van zijn langzaam aan lijkbleek worden. Die zag het al voor zich dat Roan straks te veel op had en in de boeien werd geslagen. Niet begrijpende waarschijnlijk dat Joel het als geintje bedoelde. Nee, dat de sfeer tussen zijn moeder en broertje te snijden was merkte een onbekende nog op. Hij wilde net gaan zitten toen Joel vroeg of die wilde helpen. "Prima!" Hij liep vooruit naar de keuken waar die de kaas in blokjes sneed. Na dat die al even samen met Joel bezig was in de keuken kwam er voor hem onbekende jongen binnen vallen. Hij trok meteen zijn interesse. Hij begroette hem met een vriendelijke "Hoi."

Noa

Noa glimlachte flauwtjes. Ze schudde Jake de hand. "Aangenaam. Leuk je te ontmoeten. Ik geloof dat Joel net de keuken in loopt. Willen jullie wat drinken? Dan haal ik dat meteen en zal ik Joel weer naar binnen sturen." Ze wachtte het antwoord van de ooms en Jake af. Inmiddels was de moeder, zus en broertjes ook binnen gelopen. Nigel bleek al geïrriteerd voor die binnen was. Ze zag hem al haast naar de logeerkamer vertrekken. "Zal je niet eerst even Joel feliciteren voor je verdwijnt.", sprak ze Nigel toe. Ze begroette vervolgens de rest.

Kyra Santegoeds

Kyra glimlachte lichtjes naar Ryan en knikte toen. "Ja we hebben allebei wel een rustige week verdiend," zei ze toen tegen hem. Zij was tenslotte niet de enige die hard had gewerkt. Ryan had zelf ook heel hard gewerkt en dus verdiende hij het vrije weekje ook. "En ik weet dat ik ook nog twee shoots heb in Italië, maar dat is tenminste in een ander land." En het was niet gelijk als ze daar aan kwamen. Ze kon eerst nog wel relaxen en dan zou ze ook een stuk frisser die shoots in gaan. Ze voelde de kus op haar wang en drukte er één terug. Hierna pakte ook zij haar jas en trok deze aan. "We komen waarschijnlijk als laatste aan, maar ik vind dat niet eens zo heel erg." Ze glimlachte, terwijl ze de deur open deed en naar de auto liep.

Jake Simons

Jake voelde zich nog steeds een beetje ongemakkelijk, maar glimlachte naar Noa toen die hem terug begroette. Hij keek om zich heen, op zich vond hij het niet zo heel erg om hier te zijn. Maar een paar politie mensen herkende hij wel, daar was hij zelf een keer mee in aanraking geweest. Hij keek even naar zijn mentor en zag dat die naar zijn man keek. Hij snapte niet waarom, maar opeens werd hij door iemand begroet en draaide hij zich naar de stem toe. Hij zag Roan, die kende hij tenminste wel al. Die had hij al ontmoet. "Hoi Roan," zei hij met een glimlach. Hij mocht Roan wel. Toen hij Nigel binnen zag komen trok hij een gezicht. Hij wist dat de jongen ook zou komen, maar hij had nog steeds een hekel aan Nigel. "Hoe gaat het?" Vroeg hij daarna aan Roan, toen hij zich weer naar de jongen omdraaide.

Isabella Santegoeds
OOC: Oeps foutje, negeer dat maar. xD

Isabella keek even naar Kay, toen ze hoorde wat hij zei en ze knikte. Daar was ze het wel mee eens. "Ja ik denk dat het goed is voor die twee om weer iemand er bij te hebben," zei ze met een glimlach. Bren en Stef konden ook heel erg goed voor een kind zorgen. Ze kwamen al snel bij Joël en Noa aan en ze keek rond. Ze zag de auto van Kyra en Kylian nog niet. Dat vond ze jammer, ze had Kyra al een week niet gezien omdat ze het zo druk had. "Ze zijn er allebei nog niet," zei ze tegen haar man, terwijl ze uitstapte. Maar ze zouden nog wel komen, daar was ze heel zeker van. Anders hadden ze ook wel wat aan haar en Kay laten weten. Daar was ze zeker van.

Alyssa Nicols

Alyssa trok haar jas aan en volgde Jason de deur uit. Zo kon hij de deur sluiten, dat kon maar beter voor de zekerheid. Dadelijk zou er nog iemand inbreken als hun weg waren. En dan waren ze waarschijnlijk allebei heel veel dierbare spullen kwijt. Ze stapte in de auto en even later waren ze bij Noa en Joël. Ze stapte uit en liep met Jason naar de deur, waar ze aanbelde. "We zijn niet de laatste, ik zie de auto's van Kyra en Kylian nog niet." Meestal waren die twee niet zo laat, ze vroeg zich of waarom dat nu wel zo was.

Joël
Joël keek op, toen hij de stemmen van de moeder van Noa hoorde. “Ik kom zo terug, er zijn nieuwe gasten.” Zei hij tegen de twee. “Als jullie klaar zijn hiermee, mogen jullie ook gerust vast de toastjes smeren met kruidenboter en dat ander spul uit de koelkast.” Zei hij tegen de twee. Daarna liep hij de keuken uit, richting de gang. Hij legde een hand op Noa’s schouder. “Als dalijk iedereen er is, blijf jij dan op de bank zitten?” vroeg hij aan haar en drukte een kusje op haar wang. Daarna begroette hij de nieuwkomers. “Wat willen jullie drinken?” vroeg hij aan hen.

Roan McBrown
Roan keek naar Jake, die bij hem kwam zitten en vroeg hoe het ging. “Prima.” Zei hij vrolijk. “Het ziet alleen een beetje blauw hier.” Mompelde hij daarna er zachtjes achteraan, met zijn blik gericht op de collega’s van Joël. Hij zag hoe Nigel binnenkwam en het liefst meteen naar boven toe vluchtte. Roan schudde zijn hoofd. Wat was hij blij dat hij niet meer met Nigel en zijn vrienden omging. Hij nam een slok van zijn biertje. “Hoe heb je het bij ome Stef en ome Bren? Kun je al een beetje wennen?” vroeg hij aan de jongen.


Ryan LaRosse
Ryan glimlachte. “Ja, precies. In een ander land wordt het ook gelijk anders. Als dat nou heel goed bevalt, moeten we dat eigenlijk vaker proberen. Dan zien we ook wat van de rest van de wereld, en met een goede reden ook nog.” Zei hij. Ryan schudde zijn hoofd. “Ik ook niet. Alleen denkt Kylian daar anders over denk ik.” Zei hij. Ze stapten de auto in en kwamen niet veel later bij Kylian aan, die al buiten klaar stond. De jongen stapte achterin en begroette hen. “Hoi Kylian.” Begroette hij terug.

Kay Santegoeds
“Ze zullen zo wel komen. Kyra en Ryan dan.” Zei hij. Hij wist niet zeker of Kylian zou komen. De jongen zou het hen wel laten weten, waarschijnlijk, maar je wist ooit nooit. Verder leek iedereen er al te zijn. Inclusief een hoop van Joël collega’s. Hij liep achter Kim en de rest aan naar binnen. “Hey Joël, gefeliciteerd he.” Zei hij en schudde de jongen de hand. Hij draaide zich om naar Isa. “Jij had de kaart, toch?” vroeg hij. Hij had er niet meer aan gedacht, bedacht hij zich net.

Jason

Jason keek om naar Alyssa terwijl die richting de voordeur liep van Joel en Noa. Hij haalde zijn schouders op. "Ze zullen zo wel komen. Nu zijn we in elk geval niet de laatste. Ze komen vast nog wel. Ryan en Kyra dan in elk geval." Het zou niemand verbazen als Kylian niet kwam. Hij liep terug naar Alyssa en sloeg een arm om de heen. "Laten we maar naar binnen gaan, zo warm is het niet buiten."

Sean McBrown

Sean keek op naar Joel. "Ga maar. Het is tenslotte voor jou. Wij redden ons wel. Als er iets is komen we het wel vragen. We gaan zo ook wel rond met de hapjes. Geen probleem." Hij keek even opzij naar Sven. Hij wist niet hoe de jongen er over dacht maar ging er vanuit dat het wel goed zat. Anders sprak die onterecht voor twee. Hij keek op naar Sven. "Ik ben Sean trouwens, Noa's jongere neefje." Hij stak ze hand uit.

Noa Schilders

Noa schrok zich dood toen opeens Joel achter de stond en zijn hand op de rug legde. Ze had hem niet zo snel terug verwacht uit de keuken. Ze was in gesprek verzonken geweest met de zusje. "Gefeliciteerd Joel met je verjaardag. Mag ik nu gaan?", hoorde ze Nigel spreken. Ze sloeg een diepe zucht. "Ga maar! Ik kom zo nog wel wat hapjes en drinken brengen."
Ze begroette de oom en tante die binnen kwamen. Ze hoorde wat Joel zei. Ze keek op naar hem. "Doe ik! Beloofd!" Ze drukte een kusje op zijn wang.

Jake Simons

Jake glimlachte naar één van de collega's van Joël. Hij wist nog steeds niet zo goed wat hij precies moest doen met al die agenten. Zijn ogen gleden naar Stefan, hij wist dat ze naar huis zouden gaan als hij dat zou zeggen. Maar nu al wat zeggen dat zou veel te kort zijn. "Ja heel erg blauw," zei hij met een kleine grijns. Hij keek weer naar Roan die vroeg hoe hij het had bij Stef en Bren en glimlachte. "Het is er wel fijn, ik ben er nog niet zo goed aan gewend, maar dat komt vanzelf wel hoop ik." Hij glimlachte lichtjes en keek weer een beetje voor zich uit. Hij begon zich nu wel wat meer op zijn gemak te voelen met Roan in de buurt, die hij tenminste al een klein beetje kende.

Kyra Santegoeds

Kyra keek naar haar vriend en hoorde wat hij zei. Ze drukte een kusje op zijn wang en zuchtte lichtjes. "Ja als het bevalt, dan gaan we zeker vaker een shoot doen in een ander land." Dan zagen ze ook wat andere landen en waren ze ook wat vaker op vakantie. Ze haalde een hand door haar haar en ze stapte in de auto en keek toe hoe ze weg reden. Een glimlach sierde haar lippen. "Nee ik denk ook niet dat Kylian dat leuk vind." Maar ze zouden waarschijnlijk toch wel één van de laatste zijn. Het maakte haar niet uit, maar sommige mensen vonden het niet fijn als ze als laatste binnen kwamen. Ze stopte bij Kylian die al stond te wachten en hen begroette. "Hoi Kylian, hoe gaat het?" Ze draaide zich om naar haar broer.

Isabella Nicols Santegoeds

Isabella keek naar haar man en glimlachte. "Ja dat denk ik ook wel," zei ze met een glimlach. Haar ogen twinkelde lichtjes, ze wist in ieder geval dat haar dochter sowieso wel zou komen en Ryan ook. Van Kylian wist ze het niet zeker. "Ja ik heb de kaart," zei ze met een glimlach. Ze liep naar binnen en keek naar Joël. "Gefeliciteerd Joël! Alsjeblieft koop er maar wat leuks voor," zei ze met een glimlach, terwijl ze hem de kaart gaf. Daar kon hij dan wat leuks voor kopen. Ze had dit keer niet zoveel inspiratie gehad voor een cadeautje en dan kon je altijd beter geld geven, zodat ze zelf wat leuks konden kopen.

Alyssa Nicols

Alyssa vond het maar raar dat Kyra zo laat was, meestal zorgde haar nichtje toch echt dat ze ruim op tijd was. Alleen nu was dat niet zo, maar ze zou zo wel te weten komen waardoor dat kwam. "Nee gelukkig zijn we niet de laatste," zei ze met een glimlach. Dat vond ze namelijk nooit leuk. "Kylian zou vast ook wel komen," zei ze tegen Jason. Dat hoopte ze in ieder geval, haar neefje zou wel wat afleiding kunnen gebruiken. Ze voelde de arm van Jason om zich heen en knikte. "Ja laten we dat maar doen, het is inderdaad niet warm." Ze belde aan, zodat er voor hen open gedaan kon worden.

Joël
Joël keek Noa aan toen ze Nigel weg liet gaan. “Waarom doe je dat nou? Hij moet gewoon leren dat je bij feestjes erbij hoort te zitten en je niet te verstoppen op een kamer.” Zei hij tegen Noa. Isa en Kay kwamen binnen. Joël werd gefeliciteerd en opende de kaart. “Dankjewel. Daar kan ik altijd wel wat leuks van halen.” Zei hij. Vooral met de twee kleintjes. De bel ging weer en Joël liep naar de deur om die voor Alyssa en Jason open te maken. Hij begroette de twee. “Kom binnen. Jullie zijn nog niet de laatste.” Zei hij. “Ryan en Kyra komen nog.”

Roan McBrown
Roan had het benauwd. Dat kon ook niet anders, met al die agenten binnen. Ze kenden hem allemaal wel. Hij kwam er per week wel twee of drie keer. Hij had gewoon geluk dat ze hem meestal lieten gaan. Hij had wel eens daar moeten overnachten. Maar dan zei hij tegen zijn ouders gewoon dat hij bij vrienden was blijven slapen. “Ik zou wel met je willen ruilen hoor. Lekker voor jezelf leven. Met niemand rekening hoeven houden.” Zei hij. “Maar ik snap het ook wel dat het na al die tijd fijn is om weer in een huis te wonen.” Zei hij. Hij nam een slok van zijn bier. Hij zou dalijk gewoon een keer de keuken in glippen om een nieuw biertje te halen, zonder dat iemand het zou merken.

Ryan LaRosse
“Welke landen zouden we dan nog allemaal willen bezoeken. Duitsland lijkt me mooi. Egypte, Spanje. Van alles.” Zei hij tegen haar. Niet veel later zat Kylian mee in de auto. De jongen zag er niet al te best uit. Hij vond het toch knap dat hij mee ging. “Ja, goed genoeg.” Hoorde hij Kylian antwoorden, terwijl Ryan weer verder reed naar het huis van Joël en Noa. Hij betrapte zichzelf er constant op dat hij over hun trip naar Italië na bleef denken. Hij kon er niets aan doen, hij was gewoon te nerveus. Misschien zou hij helemaal afgaan omdat ze nee zei. Wat zou hij dan moeten doen? Daar wilde hij echt niet over nadenken. “We zijn er.” Zei hij en parkeerde zijn auto aan het einde van de straat, waar nog één plekje vrij was.